Chapter 1

MABILIS ang kilos ng personal driver ni Halina pagkahinto ng sasakyan sa parking lot ng  A&K Couture para ipinagbukas siya ng pinto ng sasakyan. Agad na yumuko ang dalawang guard na dumaan sa kanya nang makababa siya, subalit wala siyang reaksyon. Parang wala lang ang mga ito. Normal na iyon sa mga tauhan niya kaya wala siyang narinig mula sa mga ito.

Mula nang mag-take over siya sa kumpanya ng ina, ganoon na siya kalamig sa mga tauhan niya, kaya walang bago sa pakikitungo. Kahit noong magtapos siya ng kolehiyo ay malamig na siya sa mga tao— lalo na sa mga mahihirap, sa hindi niya ka-level. Hindi siya nakikipag usap sa mga ito.

Bago pa siya makarating sa elevator ay inunahan siya ng driver niya para pumindot ng button. Seryosong pumasok siya at pumuwesto sa pinaka gitna, ang driver niya, hindi sumakay. Ayaw niyang may kasabay sa elevator. Saka may naghihintay na sa kanya sa taas, si Fanny— ang secretary niya.

“Good morning, Miss Halina.”  Sabay kuha sa kanya ng clutch bag niya. “Naka-ready na po ang showroom para kay Mr. Fuller.”

“Good.”

Binati siya ng mga nakasalubong niyang staff pero hindi siya tumugon. As usual, parang hindi niya nakita ang mga ito.

At 9am, may meeting siya sa importanteng client nila, kaya inagahan niya ang pasok niya ngayon. 

Agad na hinarap ni Halina ang nasa desk niya. Mukhang urgent ang nakalatag kaya kinuha niya iyon. Announcement galing sa mother company nila. Next week na ang simula nang rotational ng mga staff. Yearly naman nangyayari itong rotational, ginawa ito para lahat alam ang mga gawain lalo na pagdating sa production ng kanilang produkto. Hindi pwedeng isan trabaho lang ang mga ito. Minsan, kailangan nilang kumuha ng tao sa ibang kumpanyang hawak nila kapag marami ang production.

Napakunot siya ng noo nang makita ang isang job role na nakalista. Inangat niya ang intercom phone at pinindot ang linya ng secretary na si Fanny. 

“Tell my brother na tanggalin sa listahan ang Illustrator.” Sabay patay ng linya.

May mahalagang kliyente siya ngayon, at ang kasalukuyang Illustrator ang may alam ng mga designs na gusto ng kanilang kliyente, kaya hindi niya ipapasama ang job role na iyon. Baka mamaya mabulilyaso pa. 

Ilang sandali din niyang tiningnan ang mga nasa mesa niya bago sumilip si Fanny. Napatayo na siya nang sabihin nito na nasa baba na si Mr. Fuller. Lumabas siya para salubungin ito at iginiya sa showroom nila.

Maghapon siyang abala. After ng meeting niya with Mr. Fuller ay may meeting din siya sa ibang client kasama ang secretary niya. Pasado alas kuwatro na ng hapon sila nakabalik. At hindi niya akalaing makakatulog siya sa upuan niya. Nagising lang siya dahil sa tawag. 

Unfamiliar number pero sinagot niya pa rin. Sigurado siyang isa sa mga nabigyan niya ng calling card niya. Maybe potential client.

“Halina? Hello? Is this Halina Hernandez?”

“Yes. Who am I speaking with?” 

“Oh God. It’s me, Seth. Remember me? Your classmate in Avelino University.”

Saglit na natigilan si Halina nang marinig ang sinabi nitong unibersidad. Oo, kilala niya si Seth dahil classmate niya ito at sa kaliwa niya ito nakapwesto.

“What?” aniya sa masungit na himig.

“I got your number sa kakambal mo, kay Kalei. I just want to invite you sa reunion ng batch natin.”

“I did not graduate in AU, so why are you inviting me?”

“Yeah, I know. Pero para sa lahat ng nag-aral ito sa University, grumaduate ka man o hindi.”

Napataas siya ng kilay. Wala sa bukabularyo niya ang bumalik sa school na iyon kaya hindi siya a-attend. For what? Wala naman siyang kaibigan doon.

“Pia is asking kung pupunta ka.” Lalo siyang natigilan nang marinig ang pangalang iyon.

“I’m sorry, Seth. Pero mag-out of the country ako sa susunod na linggo.” Nakalimutan niyang itanong kung kailan, sana lang sa susunod na linggo nga iyon or sa mga susunod na week. “For five months. Kaya hindi ako makaka-attend. Alright? Anyway, thanks for inviting me.”

Akmang papatayin niya ang linya nang magsalita ito. “Sa Saturday ito, hindi next week. I’m working at the university now. Ako ang in charge sa batch natin, and I need attendees, kaya ako ang personal na tumawag sa inyo. Please? Or else malalagot ako kay Dean.”

Hindi siya nakaimik.

Naging mabuti ito sa kanya naman. Wala siyang problema dito kaya wala naman sigurong masama kung um-attend.

“Alright, I’ll go. Pero in one condition.”

“‘Kay. What is it?”

“Don’t tell anyone na pupunta ako— lalo na kay Pia. Aalis din naman kasi ako agad after ko mag-attendance. I’m so busy para sa iyong kaalaman.”

“Noted, Halina. Promise, wala akong pagsasabihan. Basta pumunta ka lang. Okay?”

Wala siyang masabi kaya hinayaan niya itong magsalita.

“Ang mahalaga naman ang attendance. Doon kasi magbabase si Dean...”

Napasandal si Halina sa swivel chair niya nang matapos ang pag-uusap nila ni Seth. 

For how many years niyang iniiwasan ang unibersidad na iyon? Hindi na niya alam. Basta, simula nang umalis siya doon, kinalimutan na niyang naging estudyante siya doon.

Kaakibat nang pagpayag niya ang pangambang makita ang kaisa-isang tao. Ayaw na niyang balikan ang nakaraan niya. Ang laki ng naging impact no’n sa buhay niya. Kung paano siya binago nito. 

Pinalis niya sa isipan ang bagay na iyon. Saglit lang naman siya. At right after niyang mag-attendance ay aalis din kaagad siya, kaya hindi na dapat niya pinoproblema.

Inangat niy ang telepono para kausapin ang sekretarya.

“Fanny, bring me five dresses to choose from for the party. By the way, we're talking about a reunion.”

“Duly noted, Miss Halina.”

Ilang sandali lang ay may kumatok at kasunod niyon ang pagbukas ng pintuan. Nilakihan pa ni Fanny ang pinto para makapasok ang rolling closet na hila-hila ng staff nila, halos kulay itim ang mga naka-hang doon. 

Tumayo si Halina at isa-isang tingnan iyon. Hindi lang lima iyon, sa tingin niya lagpas kinse na damit. Sabagay, ilang beses niya kasing pinapabalik si Fanny sa personal closet niya kapag hindi nagustuhan ang mga nailabas nito, kaya siguro dinamihan na nito. 

Lumapit siya sa malaking salamin na bitbit din nila at tiningnan ang sarili habang nasa harapan niya ang dress. 

Halos lahat naman  gusto niya kaya nahirapan siya pumili. Napabuntong hininga siya. 

“Ayaw niyo po ba ng skin tone, Miss Halina? Bagay po ’yon sa inyo.”

Nilingon ni Halina ang nagsalita. Hindi siya pamilyar kaya kunot ang noo niyang hinanap iyon. Nahuli niyang siniko ni Fanny ang nasa tabi nito, bandang kanan. Nang mapansin ng mga ito na nakatingin siya at natigilan ng mga ito. 

“Get out!” Aba’t mas marunong pa sa kanya?

“M-ma’am, sorry ho—”

“Fanny, get her out of here!” sigaw niya na ikinatalima ng secretary niya.

“Yes, Miss Halina!” Sabay hila ni Fanny sa babae. “Let’s go, Gayle.”

Napahilot si Halina sa noo. Ito pa naman ang ayaw niya sa mga staff niya, ang pinapangunahan o pinapakialaman siya. Hindi niya kilala ang babaeng iyon, marahil, bago lang. Pero dapat inaalam muna nito ang lahat bago sumingit!

Imbes na pumili ng susuotin, nagpasya na lang siyang umuwi. Pero bago siya umuwi ay may binilin siya kay Fanny.

Hindi mawala-wala ang inis sa kaniya kaya nagpasya siyang maglibang nang gabing iyon. Last minute na siya nakapili ng kaniyang susuotin. Isang full-length black sleeveless evening gown with a deep V-neck design ang kaniyang napili.  Ganoon din ang likod no’n, kita ang makikinis niyang likod. Of course, itim din ang kanyang sapatos. 

Napatingins si Halina sa pintuan nang marinig ang sunod-sunod na katok. Ilang sandali lang ay sumilip ang kakambal.

“Are you done?” Nakataas ang kilay nito.

“What do you think?” Sabay tapat ngflower hairclip na kulay itim rin.

“God! Para kang a-attend ng burol.”

“This is my fashion, you know that!”

“Oh, I forgot. Ang cool nga, e.” Sabay tsk nito.

“Sunod na lang ako,” aniya rito.

“Bilisan mo, at late na tayo.”

Dapat hindi siya sasabay rito, kaso, wala siyang driver ngayon dahil kasama ng magulang niya. May sariling lakad din ang mga ito.

Kinabit lang niya ang bulaklak sa kanang bahagi ng buhok niya at tiningnan ang sarili sa salamin. Medyo napangitan siya kaya tinanggal na lang niya iyon. Simpleng ponytail na lang ang ginawa niya. Actually, sakto lang ang haba ng buhok niya, hanggang balikat. Pero naging mahaba na dahil nilagyan niya ng extension.

Napangiti siya nang ma-satisfied siya sa ayos ng buhok. Dinaanan niya ang clutch bag sa kama na nakahanda na at lumabas na.

Sa totoo lang, kinakabahan siya ngayong gabi. Sana lang hindi dumalo ang mga ayaw niya makita ngayong gabi. Balak niyang magtagal kapag wala ang mga ito, pero kapag dumalo, ayon lang— uuwi agad.

“We’re here,” untag ni Kalei sa kanya nang maka-park na ito sa loob ng unibersidad nila.

Ilang lunok ang ginawa niya bago tumingin sa ilang mga tao na naglalakad papasok. Kasabay din niyon ang pagkabuhay ng pamilyar na pakiramdam.

“Nandito tayo para sa event, hindi para sa kanila. Alright? Let’s enjoy the night, Halina.” 

Tumingin si Halina sa kakambal pagkuwa’y ngumiti. Ayaw niyang ipahalata rito na aapektuhan pa rin siya ng environment. 

Tinanggap niya ang kamay ng kapatid nang pagbuksan siya nito. Pero bago iyon, nagpakawala siya nang buntong hininga para pakalmahin ang sarili.