Falling For The CEO

"KURYENTE, tubig, internet... Argh!" Pinalipad ko sa hangin ang lahat ng bills namin ni Calista. Pinulot naman iyon ng kakambal ko isa-isa.

We have the same facial structure. Both our eyes turns gray when kissed by the light, a pair of a thick lashes, a small and straight symmetrical nose, and a natural pink lips.

Pero hindi ko siya kamukha.

Siguro dahil mas mahaba ang itim na buhok niya at lumagpas na iyon sa kanyang mga balikat. Ang akin naman ay pixie-cut. No regrets. Mas magaan ang ganito.

"Mababayaran din natin yan." Pag-papalakas ni Calista sa loob ko. "Baka naman sana hindi ka na lang nag-resign?"

Umasim ang mukha ko, andito na naman kami. Ipinaliwanag ko naman na sa kanya kung bakit kinailangan kong mag-resign doon sa huli kong amo.

Letse naman kasi iyong boss ko, isa akong secretary hindi sexetary. Ang nakakasuka, may asawa pa ang boss niyang iyon at may-edad na.

Kaya heto ako ngayon, walang tumatanggap na kompanya sa akin dahil hindi maganda ang feedback na ibinigay ng dati kong boss.

"Hindi na naging healthy ang employee-employer relationship namin, Calista." I said in a monotone.

"Nanganganib na tayo, baka palayasin na tayo here."

"l know, Calista. Gagawa naman ako ng paraan. 'Wag ka nang mag-alala ako na ang bahala."

"Ito na lang ang naiwan sa atin ni Mama at Papa." Bulong ni Calista, umupo siya sa lumang sofa.

"Papasok na muna ako trabaho, Calista." Ngumiti siya, tumango, at tinalikuran ko siya.

It was an easy life for us 5 years ago. Kung hindi lang nadisgrasya ang mga magulang namin sa Mountain Province noong unang taon namin sa kolehiyo, siguro naging mas madali ang lahat.

Continue to breathe is easy, but moving on is hard.

Naalala ko pa din ang masasayang tawanan sa bawat sulok ng bahay. Namimiss ko ang pag-kumpuni ni Papa ng bisikleta ko tuwing nasisira iyon. Nakakamiss ang ngiti ni Mama tuwing nag-uuwi ako ng medal mula sa Sports fest. That was family.

Until the bus accident...

Naiwan kami ng mga magulang namin. We lived day by day through the financial assistance of the bus company that killed our parents. Tinulungan kami ng gobyerno sa scholarship pero hindi iyon naging sapat, kinailangan naming isangla ang bahay para magpatuloy pa sa pag-aaral. Ang kagandahan lang ay nakatapos kami ng sabay. Calista majored in Human Resource, samantalang ako ay Business Management. Wala nga lang business na pu-pwedeng imanage.

Sinunod ko ang passion ko. Doon ako namasukan sa may 

kinalaman sa kinahihiligan ko, Outdoor Gear and Equipment store iyon. Hilig ko na ang sports simula pagkabata. I love adrenaline rush. 

Humakbang ako sa medyo maputik na daanan namin. Tuwing umuulan kasi ay nagiging maputi ito. Kanina ay umulan kaya ganito ang daanan ngayon. Kitang kita ko ang bawat putik na dumidikit sa lumang sapatos ko. Lalabhan ko ito sa oras na makakakita na ako ng matutuluyan. Sa ngayon, pagkakasyahin ko muna ang isang libo ko sa paghahanap ng trabaho at matutuluyan.

Sumakay ako ng dyip para magtungo sa iilang mapagaaplyan ko ng trabaho. Nakita ko sa dyaryo iyong mga tindahang nangangailangan ng iba't-ibang trabaho.

Kumatok ako sa isang opisina. Ayon sa dyaryong nabasa ko, kailangan daw nila ng sekretarya. Ang pagiging sekretarya o kahit saleslady sa isang ticketing office ay okay na sa akin iyon. 

Pinasadahan ako ng tingin ng security guard. Tinitigan niya ang maputik kong sapatos at ang damit kong inaayos ko agad ang mga gusot.

"Anong kailangan mo, miss?" Ngumisi siya sa akin.

Ibinalandra ko sa harap niya ang dyaryo. "Nakita ko po sa dyaryo na ito na kailangan niyo raw ng saleslady-"

Pinutol na ako ng babaeng naka-mini skirt at may I.D sa ticketing office na iyon. "Walang hiring dito, miss. Doon ka na lang kaya sa club? Mukha kang p****k, eh."

"Ah? Pero sabi kasi dito sa-"

"Miss, ang sabi ko, wala nga. Kahapon nakakuha na kami ng isa kaya don ka na sa club! Sige na at madudumihan lang ang tiles namin dito! Lumayas ka dito!"

Padabog na sinarado ng babae ang pintuan ng ticketing office. Bumuntong hininga ako at tumingin sa aking sarili. Siguro ay huhugasan ko na lang muna itong sapatos ko at magpapalit lang ng mas pormal na damit.

Naghanap ako ng pampublikong CR. Tiniis ko ang baho sa loob. para lang maging maayos ang aking sarili. Tinanggal ko ang aking t-shirt at nagpalit ako ng blouse na hindi kumportable ngunit pormal. Pinalitan ko rin ang pantalon ko ng mas maayos at iyong walang putik.

Umiling ako at inisip na may isang libong piso ako. 

Nagpatuloy ako sa paghahanap ng trabaho. Sinubukan ko ang mga fast food chain na panay ang direkta sa akin sa isang malaking kumpanya. Pangatlong Jollibee ko na ito sa araw na ito. Manager ang palaging kumakausap sa akin habang tinuturo ang malaking building sa malayo.

"Miss, wala po kaming hiring dito sa oras ngayon. Ang mabuti pa, doon ka mag apply sa Palma Group of Companies dahil mass hiring doon ngayon. May job fair pa nga!" Anang Manager.

Napangiwi ako sa sinabi ng babae na manager. Hindi ko alam kong totoo ba iyon o binobola niya lang ako para makaalis na ako sa kanila. Ganunpaman ay tumango na lang ako. Wala na akong choice.

Tinitigan ko ang rooftop ng napakalaking gusaling iyon sa malayo. Matayog iyon at pakiramdam ko ay hindi ako matatanggap doon.

"Maraming salamat po." Sabi ko at napatingin ako sa mga kumakain ng malulutong na fried chicken.

Napalunok ako at napagtanto kong ala una na nga pala at wala pa akong almusal at tanghalian.

Tumingala ako sa menu ng fast food chain na iyon para tingnan kung magkano iyong mga kinakain ng mga tao rito.

Sa huli ay nagdesisyon na lang akong umalis doon.

Bumili ako ng skyflakes sa nagtitinda sa labas at nagsimulang maglakad sa building na sinasabi pa kanina ng mga Manager na nadadaanan ko.

Habang naglalakad ay kumakain ako. At kahit kumakain ako ay kumakalam parin ang sikmura ko. Kaya 'to, Cassandra! Mamaya, kapag nagkaroon na ako ng trabaho ay kakain ako ng marami! lyon ang pangako ko sa aking sarili.

Hindi pa nakakaabot sa building na iyon ay natoon na agad ang pansin ko sa isa pang fast food chain na nangangailangan ng daw ng crew. Kinuha ko ang pape na nakapaskil sa kanilang pintuan at dumiretso na sa loob. Humalimuyak ang amoy ng burger sa jollibee. Mas lalong kumalam ang sikmura ko. Pinilit kong huwag sumilip sa mga plato ng mga kumakain doon at dumiretso na sa loob.

"Nandito po ba ang Manager niyo?" Tanong ko sa mukhang iritadong crew.

"Nasa loob siya, teh." Aniya sabay turo sa isang pintuan na may nakalagay: Authorized Person Only.

Pumasok ako sa loob ng pintuang iyon at inilahad ko kaagad ang aking resume. Pinapanood ko ang Manager na nasa cellphone.

"O... Okay. Got it!" Anang lalaking manager.

Sumulyap siya sa akin ng dalawang beses at para siyang nakakita ng multo. Binaba niya agad ang kanyang cellphone.

"Anong maipaglilingkod ko sa'yo, miss?" Tanong niya.

Ibinalandra ko ang papel na nakapaskil kanina sa pintuan nila. "Nakita ko po ito sa labas."

Kinuha niya ang resume ko.

"Walang hiring dito." Aniya pagkatapos pasadahan ng tingin ang aking resume.

"Po? E, nakapaskil 'to sa labas?"

Hinablot niya ang papel na dala dala ko at pinunit iyon sa harapan ko. "Wala dito. Sa Palma lang!" Aniya.

Tumango ako. "Okay po. Salamat!"

Tumalikod ako ngunit hindi ko napigilang umirap. Kitang kita na kailangan nila ng crew. Bigla na lang walang hiring? Ang malas ko naman talaga ngayong araw na ito! Alas dos na at ipinangako ko pa naman sa sarili ko na pag tungtong ng alas tres ay maghahanap na ako ng matutuluyan. Last shot na itong Palma na ito. 

Maglalakad na sana ako nang mag-ring ang cellphone ko. Tumalikod muna ako para silipin iyon at nawalan ako ng gana nang makita ang pangalan ng kakambal ko. Tiyak na madidismaya siya kapag nalaman niyang wala pa akong nahahanap na trabaho nangangako pa naman ako na seseryosohin ko na ang lahat ngayong araw.

"Asan ka?" Bungad ni Calista sa kabilang linya.

"Dito sa Quiapo."

"Tamang tama, punta ka ngayon sa opisina ko, may ibibigay ako sa'yo." Nahimigan ko ang excitement sa kanyang tono.

"N-ngayon na na? Naghahanap pa ako ng trabaho." Sabi ko para mukhang busy.

"Ayun na nga, bibigyan kita ng endorsement letter, meron kasing naghahanap ng secretary na CEO ng isang kumpanya, gusto nya lang ng taga-type ng sasabihin nya maghapon, taga-linis ng opisina at taga-timpla ng kape. Alam mo ba kung magkano ang sahod? P 30,000! Mas malaki pa yun sa sahod kol At alam mo ba kung anong oras ang pasok? 8AM to 3PM lang!" naririnig ko ang pabulong ngunit nakatawa niyang sabi.

Nanlaki naman ang mata ko. "T—t—thirty thousand?" naimagine ko ang pagtango ni Calista sa kabilang linya dahil hindi na siya muling nag-salita.

Mabilis kong nilisan ang Quiapo pagkatapos ng tawag.

Kung naniniwala si Calista na maganda itong oportunidad, kailangan ko ring maniwala. Saka na lang ako mag-hahanap ng trabahong gusto ko.

Sinalubong ako ng kakambal ko sa ibaba ng opisina niya, isang employment agency iyon. Her jet black hair swayed with her hips as she walk in her tall stilettos paired to her A-line dress dark blue uniform. Halos ihampas niya sa mukha ko ang envelop na hawak at hindi man lang ako kinumusta.

"College graduate na hindi tanga. That is what the President of Palma Real Estate is exactly looking. Ngayon ko pa lang naipost iyan sa Job-online. I am sure, tomorrow, applicants will swarm at our doorstep. I made sure na ikaw ang una kong ipadala doon sa kompanya."

"Hindi ba bawal ang ginawa mo?"

Ngumuso siya, ang kanyang buhok ay marahas niyang hinawi patungo sa likuran.

"Alam kong bawal, pero uunahin ko pa ba ang rules? Kung mabubuking ako edi tanggalin." Kinuha ng kakambal ko ang kamay ko at tiningnan ko ang mga matang kagaya ng akin, mapusyaw talaga ang pagiging gray noon kapag nasisikatan ng araw "Kaya kailangan mong seryosohin ito, Cassandra. Please. Isasakripisyo ko ang pangalan ko para sa'yo, makuha mo lang ang trabahong to. Sige na, pumunta ka na doon at hanapin mo ang contact na ibinigay ko sa'yo for interview. I am rooting for you. Para sa nakasanglang bahay!"

"Para sa bahay!" Masigla ko pang itinaas ang kamao ko kahit na ang internal organs ko ay sumasakit sa pressure na makuha ang trabaho. Hindi pupwedeng madisappoint si Calista!

I got this!