And just like that, Reiko got her job back. Hindi niya alam kung tama ang desisyon niya na iyon, pero kung tutuusin ay wala naman siya na naging desisyon dahil hindi na siya binigyan pa ng ibang option ni Kenji. She was threatened with the contract again, and she was left with no choice but to agree to it.
Sa nakalipas na mga araw ay naging abala si Kenji sa sunod-sunod na flights kaya hindi sila nakapag-usap sa magiging plano nila. Ang tangi lamang na inutos ni Kenji sa kan'ya ay ang bumalik na siya sa condo unit nito at mamalagi na ro’n pansamantala.
Reiko didn’t give in right away. Kapag lumipat kasi siya sa condo ni Kenji ay lalo lamang siya na mapapalayo kay Arden. And she wants to spend as much time as she can with him, dahil sigurado siya na may tsansa na naman na muli na magulo ang isip niya. And she needs to reassure herself of her love for her boyfriend.
At ngayon, pagkatapos ng tatlong araw na pagmamatigas niya ay narito na siya sa unit ni Kenji. Sinabi kasi ni Kenji na ngayon ang araw na mag-uusap sila ng kanilang mga plano para kay Ica.
Napa buntong-hininga na lamang si Reiko nang tumunog ang kan’yang telepono. Sa wakas ay nagkaro’n din ng oras si Arden na i-text man lamang siya.
"Reiky, I’m sorry, baby, I've been so busy the past few days. Paalis na ako bukas for a business trip. I was hoping to see you before I leave, kaso hindi na ako makakadaan pa sa aprtment mo. I promise to see you when I’m back. Be good, and I love you, Reiko-ko."
Nangilid ang luha niya sa kan’yang nabasa. She knows that there is something wrong. Noon ay hindi makakapayag si Arden na umalis hangga’t hindi sila nagkikita, pero ngayon ay halos mag-iisang buwan na sila na hindi nagkikita tapos ay aalis pa ang nobyo niya na naman.
She is hurt, but she is holding on to his words that he loves her. And that's what's important, ang patuloy siya na naniniwala sa mga salita ni Arden dahil alam niya na siya ang nagkakasala sa nobyo at hindi si Arden. She is feeling guilty, at sisiguraduhin niya na matatapos na niya agad ang trabaho na ito upang makalaya na siya agad sa kontrata kay Kenji.
"I love you, Ardy. And I miss you, baby." Maigsi ngunit puno ng emosyon niya na sagot kay Arden sa text.
Ilan segundo lamang ang lumipas ay tumunog ang telepono niya na hudyat nang pagtawag. Agad na sinagot niya agad iyon nang makita kung sino ang nasa kabilang linya. Arden is calling her now.
"Reiko-ko, please don’t get mad at me, baby."
Unang pangungusap pa lamang ni Arden ay pumatak na ang luha niya at kumawala na ang mahihina na paghikbi niya. Kung dahil ba sa pagkakonsensya na nararamdaman niya dahil sa kan’yang trabaho kay Kenji, o kung dahil sa lubha na pagka-miss sa nobyo ay hindi niya na rin alam ang totoo na dahilan.
"Are you crying? Reiks, don’t cry. Alam ko na nawalan na naman ako ng oras sayo sa nakalipas na mga linggo, but please don’t think negatively about it. Naging abala lamang ako sa trabaho ko. Pangako, Reiko, babawi ako sa’yo pagbalik ko. I love you, and you know that, right?"
Sa gitna ng mga paghikbi ay pilit na pinatatatag ni Reiko ang boses niya. Nararamdaman niya ang pag-aalala ni Arden sa kan’ya, at ayaw niya na makadagdag pa ito sa kung ano ang alalahanin nilang dalawa sa kanilang relasyon. "I’m sorry, Ardy, hindi lang siguro ako sanay na ganito katagal tayo na hindi nagkikita."
"I’m doing this for us, baby. I want everything to be ready, para kapag handa ka na rin na tanggapin ang alok ko sayo, wala na tayong iisipin pa. I am willing to marry you, Reiks. Just tell me that you’re ready, at kahit ngayon din ay pakakasalan kita."
And just like that, all her fears and worries disappeared. Arden always has a way to make her feel at ease. "Take care and be good, Ardy. I miss you and I love you."
"I love you, Reiko-ko. Mahal na mahal na mahal kita."
Katatapos lamang ng tawag ni Arden nang tumunog ang pintuan na hudyat sa pagdating ni Kenji. Agad na pinahid ni Reiko ang ilan luha sa kan’yang mga mata at sinalubong si Kenji sa may sala. Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang pasuray-suray na lakad ni Kenji.
"You’re here, Reiko. You’re here, my mistress." Halos mahulog pa si Kenji sa sofa dahil sa sobrang kalasingan. Gulong-gulo si Reiko sa nakikita niya na ayos ni Kenji sa harapan niya. Bahagya siya na lumapit upang tulungan na maiayos si Kenji sa pagkaka-upo nito.
"Are you okay?" mahina na tanong niya sa lalaki.
"Yeah, I just had a few drinks. At alam mo kung sino ang nakita ko? Kilala mo ba, Reiko?" Palakas nang palakas ang boses ni Kenji habang si Reiko ay nananatili na tahimik at nakamasid lamang sa lalaki. Lumayo siya ng bahagya upang magkaro'n sila ng tamang espasyo nang maayos nang nakaupo ang lalaki.
"I saw her. I saw my fucking wife in the arms of that asshole again. Ano ba ang mayro’n sa putang-inang lalaki na iyon at hindi siya maiwan-iwan ni Ica kahit na ano pa ang gawin ko?" muli na sigaw ni Kenji.
Naaawa siya sa nakikita niya sa lalaki. She can’t fully understand him, but she can feel his pain. "Tang-ina! Ginawa ko na ang lahat, pero hindi ko alam kung bakit patuloy siya na bumabalik sa lalaki na iyon. And you know what fucking hurts the most? Iyon hindi ko man lamang siya nagawa na komprontahin kanina dahil iniisip ko pa rin siya. Mas mahalaga pa rin sa akin ang kahihiyan niya. But, fuck! Patuloy niya ako na ginagago."
Lumapit si Reiko at masuyo na hinimas ang likod ni Kenji, "Let it all out. Ilabas mo ang lahat ng sakit para paggising mo ay mas mahaharap mo na ang mga problema mo. Hindi ka makakapag-isip ng tama ngayon dahil lasing na lasing ka."
"Is there something wrong with me, Reiko? Mas magaling ba ang lalaki na iyon kaysa sa akin? Fuck! Patuloy niya na tinatapakan ang pagkalalaki ko. I am Kenji Jarvis, for fuck’s sake! Ang daming babae ang nahuhumaling sa akin, pero tanging si Ica lang, siya lang ang gusto ko. At ang sakit-sakit na, Reiko. Ang sakit-sakit na ipinagpapalit niya ako sa iba."
Hindi nakakilos si Reiko nang bigla na lamang siya na yakapin ni Kenji at umiyak sa kanyang balikat. Hindi siya nakapagsalita dahil iba na naman ang naging dating sa kan’ya ng pagyakap na iyon ni Kenji. And this is what she is most afraid of: the feelings and sensations that Kenji is unknowingly making her feel.
"I’m a good lover, Reiko, and very good in bed. Kaya hindi ko alam kung ano ang problema ni Ica sa akin." bulong pa ni Kenji sa tainga niya.
At muli ang pagdaloy ng kuryente sa kan’yang katawan. Napapikit siya dahil pinipilit ni Reiko na kontrolin ang kan’yang sarili. Gumapang ang mga kamay ni Kenji at hinagod ang likuran niya, at milyon-milyon na boltahe ang naramdaman ni Reiko.
Kenji is slowly awakening her inner desires. He is making her discover lust in its truest essence. Hinawakan ni Kenji ang magkabilang pisngi niya at pinakatitigan siya sa mata, "May boyfriend ka, hindi ba?" tanong nito sa kan’ya.
Naguguluhan man sa tanong na iyon ay napatango siya. Nahihipnotismo na naman siya ng mga mata ni Kenji, "Then compare me to him."
Namilog ang mga mata niya at bago pa man niya maintindihan ang ibig sabihin ng mga salita na iyon at makatutol sa sinabi ng lalaki ay mapusok na siya na hinalikan ni Kenji. Hindi siya tumugon kaya kinagat ni Kenji ang ibabang labi niya kaya napabukas ang bibig niya. His tongue explored her mouth the moment she gasped. Nagrarambol ang isip ni Reiko sa mga nangyayari pero wala na siyang lakas upang tutulan ang halik.
She can never tell him to stop because she is enjoying the kiss even if she doesn’t want to. At habang lumalalim ang halik ni Kenji ay nakikita niya ang imahe ni Arden. And she can’t hurt him like this. Marahas niya na itinulak papalayo si Kenji na ikinagulat ng lalaki sa kan'ya.
Nanlilisik ang mga mata ni Kenji sa kan’ya. Hindi sa galit, kung hindi sa kakaiba na pagnanasa na binuhay ni Reiko sa pagkalalaki niya. No one turned him down, and now Reiko will be no different.
"What?! You didn’t enjoy my kisses?" pasigaw na tanong niya kay Reiko.
Hindi nakasagot si Reiko, pero ang mga mata ay nakatitig lamang sa kan’ya. And Kenji knows that look—those lustful stares—that he is getting from Reiko. Nawawala ang pagkalasing niya sa alak dahil nalalasing siya sa pagnanasa na nararamdaman niya para kay Reiko.
Kenji knows that this is wrong, but at this point, he doesn’t care. He needs to have her. He needs to have her as his mistress. Marahas niya na hinila si Reiko patayo at isinalya upang isandal sa pader. Ikinulong niya sa mga bisig niya si Reiko at titig na titig sa mga mata nito, "Tell me, hindi mo ba nagustuhan ang halik ko? Mas magaling ba ang boyfriend mo kaysa sa akin?"
Walang salita na nagmula kay Reiko, but the next thing she did ignited even more lust for Kenji. She kissed him with fervor, at tinugunan ni Kenji ang bawat halik na iyon. Binuhat niya si Reiko at sa gitna ng paghalik ay dinala niya sa kan'yang silid. Pareho na sila na nawawala sa sarili dahil sa makamundo na pagnanasa.
They stripped each other’s clothes while continuing the kiss like their lives depended on it. Hindi maiwasan ni Kenji na humanga sa hubad na pangangatawan ni Reiko, "You are fucking beautiful."
Reiko couldn’t help but moan his name when he showered her with kisses all over her body. She is a prisoner of lust right now. She knows this is wrong, but she doesn’t have the strength to go against her body’s desire.
Hindi niya naibigay kay Arden ang pagkababae niya sa dalawang taon na relasyon nila, pero kay Kenji na amo niya ay ibinibigay niya ngayon. Her mind is urging her to stop him, but her body is betraying her. Nagugustuhan hindi lamang ng katawan niya ang mga nangyayari, dahil kahit ang puso niya ay sumali na sa pagiging tanga at tinanggap na nito ang katotohanan na iba ang epekto ni Kenji sa pagkatao niya.
And all through the night, they fucked and fucked. At kahit ilang beses nila na ginawa ni Kenji ang bagay na iyon ay wala siyang mapagkukumparahan. She can never answer his question because he is her first.
Nang magmulat ng kan’yang mga mata si Kenji ay mabilis siya na lumingon sa kan’yang tabi. He is expecting to see Reiko beside him, but she is nowhere to be seen. Pinakiramdaman pa niya ng maigi kung nasa banyo lamang ba ang babae, pero tahimik na tahimik ang paligid niya. Bumagon siya at umupo sa kama habang patuloy na hinihimas ang ulo niya. He knows that he was drunk last night, at ito ang dahilan ng matindi na hung-over na nararamdaman niya ngayon. Napasulyap siya sa mga damit niya na nagkalat pa sa sahig at hindi niya maiwasan na alalahanin ang nangyari sa nagdaan na gabi. Yes, he was drunk, but he could very well remember how passionate that was for him and Reiko. He took a deep breath, at muli niya na ipinikit ang mga mata niya. Last night was something he wasn’t expecting. Hindi niya rin alam kung ano ang pumasok sa isip niya at nagawa niya ang mga bagay na nagawa niya kay Reiko. Hindi matanggap ng pagkalalaki niya na paulit-ulit siya na ginagago ni Ica, at sa kabila ng katot
I am at work, but my mind is nowhere here. Ilan gabi na rin ako na wala sa wisyo kapag narito sa aking trabaho, at alam ko na napapansin na rin ako ng aking mga ka-opisina. I am sinking into the pit of infidelity, and as much as I want to stop, I just can’t. Not when Kenji is always around me. After that fateful night, paulit-ulit namin na nilulubog ni Kenji ang mga sarili namin sa kasalanan. At hindi ko na alam kung makaka-ahon pa ako. I am giving myself to him over and over again, at sa bawat pagkakataon na iyon ay lalo lamang na napapalapit ang loob ko sa kan’ya. Pinupunuan niya ang pagkawala ni Arden sa aking tabi. Pinupunuan niya ang pananabik ng puso at isipan ko para sa nobyo ko. It has been almost three weeks, at hindi pa rin bumabalik si Arden. His job was extended, at ang tangi na nagagawa niya ay ang tawagan ako. He made a total of three calls in the past three weeks, one call per week. Iyon lang ang nagagawa niya, while Kenji has been with me every morning since that nigh
Galit na galit si Kenji at nagpupuyos ang kalooban niya, lalo na at narinig niya ang pagsasabi ni Reiko ng pagmamahal sa nobyo nito. He tried to suppress everything that he was feeling for her. Patuloy niya na sinasabi at iginigiit sa kan’yang sarili na tangi na pagnanasa lamang ang nararamdaman niya para kay Reiko. And that is his truth—the truth he wanted himself to believe. For fuck’s sake, he loved his wife! He loved her so much that he had this foolish idea of having a contracted mistress. But right now, Kenji is not so sure of himself anymore. He loves Ica, and that’s the truth, but he cannot stop developing feelings for Reiko in the process. It started that night when he took her virginity away. The guilt he is feeling is slowly being replaced by some unknown emotions that he is not yet ready to admit. Patuloy niya na nililinlang ang kan'yang sarili na ang lahat ng ito ay tawag lamang ng makamundo na pagnanasa niya. Ica is always too busy to satisfy him nowadays. Then here co
"Be with me, Reiko, be with me for real. Let’s start a relationship together." Mga salita na patuloy na gumugulo sa isipan ko. How can he just suddenly blurt out those things? At bakit ngayon pa, kung kailan na pabalik na si Arden? When I heard those words, ay wala akong nagawa kung hindi ang umiyak at mabilis na nagdiretso sa silid. Kailangan ko na lumayo kay Kenji para mas makapag-isip ako. I needed to be away from him, para mahimasmasan ako sa mga kabaliwan na pinapasok ko. And I am thankful that he has given me the space that I needed. Simula nang pumasok ako rito sa kuwarto ay hindi na niya ako muli na ginulo pa. Napabuga na lamang ako ng hangin at patuloy sa paglalakad paroo’t-parito sa loob ng silid. I am way too much in a deep shit, at sigurado ako na hindi na ako makaka-alpas pa. I should have stayed away. I should have made the right choice to walk away while I still could. How can I walk away right now when my heart is in chaos? Masyado nang nagdiriwang ang puso ko sa pro
"Surprise, Reiko-ko! Na-miss kita ng sobra, mahal ko." Nanlaki ang mga mata ko nang paglabas ko sa opisina ay nabungaran ko si Arden na naghihintay sa akin habang nakasandal sa kotse niya. And seeing him smile at me like that, all I can feel is remorse. I am remorseful for my actions. At pakiramdam ko ay ang dumi-dumi ko, lalo pa at iniwan ni Kenji ang mga marka niya hindi lamang sa katawan ko, kung hindi maging sa puso at isipan ko. Pinipilit ko na pigilan ang mga luha na nais na kumawala sa akin. Pinipilit ko na patatagin ang kalooban ko sa kabila ng matindi na pagkakonsensya na nararamdaman ko dahil sa mga kabaliwan ko. "Hey, mahal ko, Reiko-ko, come here. I miss you." Inilahad sa akin ni Arden ang nakabukas niya na mga bisig at hindi ko alam kung paano ako makakahakbang papalapit sa kan’ya. My mind is clouded with regret for all the things that I did. "Arden," Pangalan pa lamang niya ang nasasabi ko ay naglandasan na ang mga luha sa aking mga mata. I cannot live with the guilt a
It’s been more than a week, simula ng huling magkita kami ni Kenji. And I am thankful that he is not pressuring me into seeing him. I’ve been spending a lot of time with Arden, and it helps me overcome the guilt and remorse that I am feeling. But I am at a crossroads once again. Alam ko ang tamang gawin, pero kahit na alam ko ang tama ay iba pa rin ang isinisigaw ng puso ko. My heart is clouding my brain with different emotions that I don’t want to feel. Things have suddenly become so complicated ever since Kenji stepped into my life. "Reiko-ko, I am sorry." Napaharap ako kay Arden na kababalik lang sa lamesa namin matapos na sagutin ang tawag mula sa kanilang opisina. "Sorry for what?" Naguguluhan na tanong ko sa kan’ya. "I need to leave again. Business trip sa Cebu." Kaba ang una ko na naramdaman nang marinig ko iyon. Kinakabahan ako sa muli na pag-alis niya dahil sa malaking posibilidad na muli na naman ako na magkakasala sa kan'ya. "Again? Pero mahigit isang linggo ka pa laman
"Fuck, Reiks. So good." Tangi na mga halinging at pagyugyog ng kama ang maririnig sa apat na sulok ng silid. "Kenji! I’m coming." And those words that she uttered ignited more lust in Kenji. Patuloy sa paggalaw ang lalaki sa ibabaw ni Reiko, at sa bawat pagtirik ng mata niya sa sensasyon na nararamdaman niya ay tangi na si Kenji lamang ang nakikita niya. They once again reached their climax together. Hinalikan siya ni Kenji sa labi saka humiga sa tabi niya. Niyakap siya nito habang hinihimas-himas pa ang braso niya. Kenji enjoys their cuddles as much as Reiko does. Something that he never did with his wife but enjoys doing with Reiko. "How was work, cupcake?" Masuyo niya na tanong sa babae na nakayapos na rin sa kan’ya. "Fine. Ikaw, how was your flight?" balik-tanong ni Reiko. "Good. But more than anything, I missed you. Tumawag na ba siya?" Umiling si Reiko at ipinikit na lamang ang mga mata niya. Ito ang malimit na ginagawa niya kapag napupunta na ang usapan nila sa isang paksa
I am a mistress. I am now a mistress after accepting Kenji’s proposal. Do I regret it? As much as I want to say yes, I can’t. Because deep inside me, I am not regretting my actions. I feel genuinely happy because of him. Ang mga bagay na hindi magawa ni Arden sa akin ay nagagawa ni Kenji. And he doesn’t make me feel like a mistress. If any, he makes me feel like the legal wife. I am not justifying my actions and my decisions, but I am trying to reason out these things, not with anybody else but myself. Patuloy ko na binibigyan ng paliwanag para sa sarili ko ang pagpayag ko sa maling relasyon na mayro’n kami. Isinisiksik ko sa isipan ko na magulo na talaga ang relasyon nila ni Ica bago pa man ako pumasok sa eksena. At si Ica ang nagsimula sa lahat ng iyon. Hindi ko rin maiwasan na maisip, what made Ica stray away? Kung performance lamang ang pag-uusapan ay tiyak ako na hindi iyon ang dahilan, dahil wala man ako na pagkukumparahan ay sigurado naman ako na masyado na magaling magpaligay