Everything was going smoothly, or at least that’s what Reiko thought. Up until three weeks ago, when she felt something was different, She felt as if Arden was slowly drifting away from her, at hindi niya alam ang tunay na dahilan.
Akala niya ay patuloy na magiging maayos ang lahat sa kanila. It has been almost three months since her contract ended, and she was able to move on from that chapter of her life. Kinalimutan na ni Reiko ang lahat ng patungkol sa naging trabaho niya na iyon.
But now she feels that something is wrong with her relationship with Arden. Hindi niya sigurado kung dahil ba sa nawawalan na sila ng oras sa isa’t-isa. Hindi niya rin masisisi si Arden dahil alam niya ang ginagawa na effort nito para sa relasyon nila, and she can’t help but blame herself.
Arden is very persuasive in pushing her to find a new job. Nais ng nobyo niya na maghanap na siya ng ibang trabaho para mas magkaro’n sila ng oras para sa isa’t-isa. But she is not willing to give in to him just yet.
Unti-unti na niya na naaabot ang mga pangarap niya. She is set to be promoted in a few months, at hindi niya magagawa na iwan ang trabaho niya na iyon sa call center. Kaya kahit na nahihirapan ay pinipilit niya na maibigay ang oras na nararapat para sa nobyo niya.
But Reiko knows that it is not only her time that Arden is asking for. He wants her to give herself fully to him, which Reiko is not yet ready to do. Yes, they are almost two years into their relationship, but they haven't reached that point of intimacy yet.
The most that Reiko can give Arden are their make-out sessions. At kapag nararamdaman niya na hindi na makakapag kontrol si Arden ay tinitigilan na niya. Reiko is terrified of becoming pregnant unexpectedly. Despite how much she loves and trusts Arden, she cannot afford to be pregnant at this time.
Lumaki sila ni Reina na ulila at naranasan niya na ang sobrang hirap na buhay, at ayaw niya na maranasan iyon ng magiging anak niya. That’s why she can never give Arden what he hopes for. Not yet, not at this time.
Malalakas na pagkatok sa pintuan ng apartment niya ang bumasag sa pag-iisip ni Reiko. Napasulyap siya sa kan’yang relo, it’s almost seven in the evening, kaya nagtataka siya kung sino ang maaari na dumating. She is hopeful, though, that it is Arden.
Naglalambing siya kanina kay Arden para puntahan siya sa apartment dahil rest day niya, pero as usual, ay abala si Arden sa trabaho. He has been like this for three weeks now, at naiintindihan niya naman iyon. Pero hindi niya maiwasan na magtampo dahil sa tatlong linggo na hindi sila nagkikita ng nobyo ay napaka-bihira rin nito na mag-text at tumawag man lamang.
Muli ang malalakas na pagkatok sa pintuan ang narinig ni Reiko. Nagmamadali siya na lumabas ng silid at dumiretso sa pintuan. Kung sino man ang bisita niya o buwisita niya ay wala na naman pasensya na maghintay. Hindi naman siguro ang landlord niya ang dumating dahil kakabayad lamang naman niya noon isang linggo.
"Sandali! Atat ka lang!" sigaw pa ni Reiko sa kumakatok. Nang marating ang pintuan ay hindi na maiwasan ni Reiko ang mapasimangot sa inis sa kung sino man ang tao na iyon.
"Reiko." Namilog ang mga mata ni Reiko nang mabungaran ang tao sa harapan niya. She never expected to see him again. Not in her apartment, and not this time. Not ever.
Dire-diretso na pumasok si Kenji sa loob ng apartment ni Reiko na akala mo ay pag-aari niya ito. Napahalukipkip si Reiko sa ginawa ni Kenji, at naguguluhan man sa nangyayari ay hindi niya napigilan ang magtaray.
"What are you doing here? At bakit ka bigla na lamang na pumapasok sa bahay ko? Inimbitahan ba kita rito?" Sunod-sunod na tanong niya kay Kenji na nakaupo na sa may sala.
Hindi kumibo ang lalaki at nanatili na nakasandal lamang habang nakapikit ang mga mata. Gulong-gulo si Reiko na sumilip pa muli sa labas ng pintuan upang siguraduhin kung kasama ba nito si Gray, o nag-iisa lamang na pumunta rito.
"Ano ang ginagawa mo rito, Kenji? You're not supposed to be here." Direkta na salita ni Reiko na hindi pa rin kumikilos buhat sa kinatatayuan niya.
Dumilat si Kenji at nagpakawala ng malalim na buntong-hininga. Hinarap siya ng lalaki at hindi mawari ni Reiko ang mga emosyon sa mata nito. "I need help." Tatlong salita lamang ang sinabi nito, pero ang tatlong salita na iyon ay lubos na nagpagulo agad sa sistema ni Reiko.
"I need your help again, Reiko." muli na sabi ni Kenji.
Natilihan si Reiko. He needs help with what? Kahit panay ang tanong niya sa isipan niya ay may namumuo naman na kasagutan pa rin ang utak niya. He needs help with his wife again, isn’t it? "My help for what? And where is your friend? Bakit hindi ka sa kan’ya humingi ng tulong? We’re not friends, Mr. Jarvis, kaya hindi ko maintindihan ang mga dahilan mo kung bakit mo kailangan na humingi ng tulong sa akin."
"Reiko, Ica is doing it again. My wife is fucking her best friend behind my back again." Walang kagatol-gatol na sagot ni Kenji na nagpamaang kay Reiko. She was speechless. Hindi niya alam na matalik na kaibigan pala ng asawa ni Kenji ang dahilan sa kaguluhan sa pagitan ng mag-asawa.
"Then maybe you should just let her go. Hindi ko alam ang mga rason niya, pero baka naman ikaw na talaga ang may problema."
Nakita niya ang galit sa mga mata ni Kenji nang sabihin niya iyon. "What do you mean by that?" Pagtataas pa ni Kenji ng boses sa kan’ya.
"Huwag mo ako pagtataasan ng boses sa sariling pamamahay ko. At iyan, ang ugali mo na ‘yan, malay mo iyan ang problema ng asawa mo sa’yo."
Muli na sumandal si Kenji at tumingala na lamang, "I tried to give her everything that she wants. Kahit pagod na pagod na ako sa mga biyahe ko ay patuloy ko siya na binibigyan ng oras ko. Hindi ko na alam kung bakit patuloy niya na ginagawa ang lokohin ako."
Sa pag garalgal ng boses ni Kenji ay hindi maiwasan ni Reiko na hindi maawa para sa lalaki. This scenario is very uncommon for her. Kadalasan kasi ay ang mga lalaki ang nagloloko at ang mga babae ang walang nagagawa kung hindi ang umiyak na lamang, pero sa sitwasyon ni Kenji ay nabaligtad ang mundo.
Tanga yata talaga ang asawa ni Kenji para ipagpalit pa siya nito sa iba. He is perfect, well, almost perfect except for his temper, kaya hindi niya mapaniwalaan na makakapagloko pa si Ica. Not unless, ay mas guwapo at mas mabait kay Kenji ang best friend niya?
Nag-aalangan man ay tumabi siya kay Kenji. She feels sorry for him, and she wanted to help, pero hindi ni Reiko sigurado kung sa pagtulong ba niya muli kay Kenji ay siya na naman ang maaari na malagay sa alanganin.
"I can’t help you anymore, Kenji. Sa tingin ko ay wala ka na rin na magagawa pa kung hindi ang tanggapin na lamang ang katotohanan. Accept that you lost her to another man."
"I can’t, Reiko. I fucking love her so much. You need to help me. Let’s pretend once again. Just this once, please, Reiko."
Kahit na patuloy na magmakaawa sa kan’ya si Kenji ay iisa lang ang sagot niya. No. Hindi na niya muli na papasukin ang trabaho na iyon. Hindi na niya muli na hahayaan na magulo ang mundo niya, lalo na at kahit siya ay may problema na kinakaharap ngayon sa sarili niya na nobyo.
"Nagampanan ko na ang iniwan na trabaho ni Reina, Kenji. I can’t do the job anymore. Maghanap ka na lamang ng ibang babae na tatanggapin ang trabaho na iyon. I won’t do it anymore. I’m sorry." Naaawa siya kay Kenji, pero mas may awa siya para sa sarili niya. She is afraid because Kenji can ignite different emotions in her.
"Reiko, you have to help me, whether you like it or not, because you are still bound by the contract. Hindi pa natatapos ang anim na buwan na usapan natin. I don’t like to do this, but I am left with no choice, Reiko. You’re my only option. You need to be my contracted mistress again."
And just like that, Reiko got her job back. Hindi niya alam kung tama ang desisyon niya na iyon, pero kung tutuusin ay wala naman siya na naging desisyon dahil hindi na siya binigyan pa ng ibang option ni Kenji. She was threatened with the contract again, and she was left with no choice but to agree to it. Sa nakalipas na mga araw ay naging abala si Kenji sa sunod-sunod na flights kaya hindi sila nakapag-usap sa magiging plano nila. Ang tangi lamang na inutos ni Kenji sa kan'ya ay ang bumalik na siya sa condo unit nito at mamalagi na ro’n pansamantala. Reiko didn’t give in right away. Kapag lumipat kasi siya sa condo ni Kenji ay lalo lamang siya na mapapalayo kay Arden. And she wants to spend as much time as she can with him, dahil sigurado siya na may tsansa na naman na muli na magulo ang isip niya. And she needs to reassure herself of her love for her boyfriend. At ngayon, pagkatapos ng tatlong araw na pagmamatigas niya ay narito na siya sa unit ni Kenji. Sinabi kasi ni Kenji na n
Nang magmulat ng kan’yang mga mata si Kenji ay mabilis siya na lumingon sa kan’yang tabi. He is expecting to see Reiko beside him, but she is nowhere to be seen. Pinakiramdaman pa niya ng maigi kung nasa banyo lamang ba ang babae, pero tahimik na tahimik ang paligid niya. Bumagon siya at umupo sa kama habang patuloy na hinihimas ang ulo niya. He knows that he was drunk last night, at ito ang dahilan ng matindi na hung-over na nararamdaman niya ngayon. Napasulyap siya sa mga damit niya na nagkalat pa sa sahig at hindi niya maiwasan na alalahanin ang nangyari sa nagdaan na gabi. Yes, he was drunk, but he could very well remember how passionate that was for him and Reiko. He took a deep breath, at muli niya na ipinikit ang mga mata niya. Last night was something he wasn’t expecting. Hindi niya rin alam kung ano ang pumasok sa isip niya at nagawa niya ang mga bagay na nagawa niya kay Reiko. Hindi matanggap ng pagkalalaki niya na paulit-ulit siya na ginagago ni Ica, at sa kabila ng katot
I am at work, but my mind is nowhere here. Ilan gabi na rin ako na wala sa wisyo kapag narito sa aking trabaho, at alam ko na napapansin na rin ako ng aking mga ka-opisina. I am sinking into the pit of infidelity, and as much as I want to stop, I just can’t. Not when Kenji is always around me. After that fateful night, paulit-ulit namin na nilulubog ni Kenji ang mga sarili namin sa kasalanan. At hindi ko na alam kung makaka-ahon pa ako. I am giving myself to him over and over again, at sa bawat pagkakataon na iyon ay lalo lamang na napapalapit ang loob ko sa kan’ya. Pinupunuan niya ang pagkawala ni Arden sa aking tabi. Pinupunuan niya ang pananabik ng puso at isipan ko para sa nobyo ko. It has been almost three weeks, at hindi pa rin bumabalik si Arden. His job was extended, at ang tangi na nagagawa niya ay ang tawagan ako. He made a total of three calls in the past three weeks, one call per week. Iyon lang ang nagagawa niya, while Kenji has been with me every morning since that nigh
Galit na galit si Kenji at nagpupuyos ang kalooban niya, lalo na at narinig niya ang pagsasabi ni Reiko ng pagmamahal sa nobyo nito. He tried to suppress everything that he was feeling for her. Patuloy niya na sinasabi at iginigiit sa kan’yang sarili na tangi na pagnanasa lamang ang nararamdaman niya para kay Reiko. And that is his truth—the truth he wanted himself to believe. For fuck’s sake, he loved his wife! He loved her so much that he had this foolish idea of having a contracted mistress. But right now, Kenji is not so sure of himself anymore. He loves Ica, and that’s the truth, but he cannot stop developing feelings for Reiko in the process. It started that night when he took her virginity away. The guilt he is feeling is slowly being replaced by some unknown emotions that he is not yet ready to admit. Patuloy niya na nililinlang ang kan'yang sarili na ang lahat ng ito ay tawag lamang ng makamundo na pagnanasa niya. Ica is always too busy to satisfy him nowadays. Then here co
"Be with me, Reiko, be with me for real. Let’s start a relationship together." Mga salita na patuloy na gumugulo sa isipan ko. How can he just suddenly blurt out those things? At bakit ngayon pa, kung kailan na pabalik na si Arden? When I heard those words, ay wala akong nagawa kung hindi ang umiyak at mabilis na nagdiretso sa silid. Kailangan ko na lumayo kay Kenji para mas makapag-isip ako. I needed to be away from him, para mahimasmasan ako sa mga kabaliwan na pinapasok ko. And I am thankful that he has given me the space that I needed. Simula nang pumasok ako rito sa kuwarto ay hindi na niya ako muli na ginulo pa. Napabuga na lamang ako ng hangin at patuloy sa paglalakad paroo’t-parito sa loob ng silid. I am way too much in a deep shit, at sigurado ako na hindi na ako makaka-alpas pa. I should have stayed away. I should have made the right choice to walk away while I still could. How can I walk away right now when my heart is in chaos? Masyado nang nagdiriwang ang puso ko sa pro
"Surprise, Reiko-ko! Na-miss kita ng sobra, mahal ko." Nanlaki ang mga mata ko nang paglabas ko sa opisina ay nabungaran ko si Arden na naghihintay sa akin habang nakasandal sa kotse niya. And seeing him smile at me like that, all I can feel is remorse. I am remorseful for my actions. At pakiramdam ko ay ang dumi-dumi ko, lalo pa at iniwan ni Kenji ang mga marka niya hindi lamang sa katawan ko, kung hindi maging sa puso at isipan ko. Pinipilit ko na pigilan ang mga luha na nais na kumawala sa akin. Pinipilit ko na patatagin ang kalooban ko sa kabila ng matindi na pagkakonsensya na nararamdaman ko dahil sa mga kabaliwan ko. "Hey, mahal ko, Reiko-ko, come here. I miss you." Inilahad sa akin ni Arden ang nakabukas niya na mga bisig at hindi ko alam kung paano ako makakahakbang papalapit sa kan’ya. My mind is clouded with regret for all the things that I did. "Arden," Pangalan pa lamang niya ang nasasabi ko ay naglandasan na ang mga luha sa aking mga mata. I cannot live with the guilt a
It’s been more than a week, simula ng huling magkita kami ni Kenji. And I am thankful that he is not pressuring me into seeing him. I’ve been spending a lot of time with Arden, and it helps me overcome the guilt and remorse that I am feeling. But I am at a crossroads once again. Alam ko ang tamang gawin, pero kahit na alam ko ang tama ay iba pa rin ang isinisigaw ng puso ko. My heart is clouding my brain with different emotions that I don’t want to feel. Things have suddenly become so complicated ever since Kenji stepped into my life. "Reiko-ko, I am sorry." Napaharap ako kay Arden na kababalik lang sa lamesa namin matapos na sagutin ang tawag mula sa kanilang opisina. "Sorry for what?" Naguguluhan na tanong ko sa kan’ya. "I need to leave again. Business trip sa Cebu." Kaba ang una ko na naramdaman nang marinig ko iyon. Kinakabahan ako sa muli na pag-alis niya dahil sa malaking posibilidad na muli na naman ako na magkakasala sa kan'ya. "Again? Pero mahigit isang linggo ka pa laman
"Fuck, Reiks. So good." Tangi na mga halinging at pagyugyog ng kama ang maririnig sa apat na sulok ng silid. "Kenji! I’m coming." And those words that she uttered ignited more lust in Kenji. Patuloy sa paggalaw ang lalaki sa ibabaw ni Reiko, at sa bawat pagtirik ng mata niya sa sensasyon na nararamdaman niya ay tangi na si Kenji lamang ang nakikita niya. They once again reached their climax together. Hinalikan siya ni Kenji sa labi saka humiga sa tabi niya. Niyakap siya nito habang hinihimas-himas pa ang braso niya. Kenji enjoys their cuddles as much as Reiko does. Something that he never did with his wife but enjoys doing with Reiko. "How was work, cupcake?" Masuyo niya na tanong sa babae na nakayapos na rin sa kan’ya. "Fine. Ikaw, how was your flight?" balik-tanong ni Reiko. "Good. But more than anything, I missed you. Tumawag na ba siya?" Umiling si Reiko at ipinikit na lamang ang mga mata niya. Ito ang malimit na ginagawa niya kapag napupunta na ang usapan nila sa isang paksa