Kung may pa-contest man na pinaka-kabado sa buong mundo ay baka siguro ako na ang manalo. Kahit sa panaginip ko ay ang darating na anniversary ng grandparents ni Ali ang dumadalaw sa akin. Hindi ako tinantanan. Animo'y napakabilis pa ng araw dahil ito na ang oras para makilala ko ang pamilya ni Ali Pagkagising na pagkagising ko pa lang ay sinisikmura na ako sa kaba. Hindi ko alam kung gutom pa ba ’to o dysmenorrhea na. Hindi kasi ako nakakain dahil sa sobrang pagkabahala. Nag-drive thru kami ni Ali pero hindi ko rin naman ginagalaw. "Come on, don't be nervous. They will like you. Promise." Ali said as he hold my hand while his other hand is on the maneuver. Dahan-dahan akong lumingon sa kaniya. Binigyan niya lang ako nang maliit na ngiti ngunit sapat na para kumalma ako, pero may kaba pa rin siyempre."Mukha ka ng basang sisiw hindi na prinsesa," sinundan niya iyon ng hagikgik. Sinamaan ko siya ng tingin at sa huli naman ay kumuha pa rin ng tissue para magpunas. Feeling ko nga pa
"Oh sorry!" I immediately help her to get her things na nahulog dahil sa pagkakabangga ko sa kanya. "Are you okay?" I said and looked at her. Medyo nanlaki ang mga mata at nakaawang ang labi niyang nakatingin sa 'kin. Gano'n din ako. How can I forget that face? "I didn't saw you, I'm sorry,"I apologized again. "No, okay lang." Ngiti niya ngunit mababakas na ang inis sa boses at mukha. "Can I get my bag? My fiance is waiting for me," maarte niyang inilahad ang kanan niyang kamay. Fiance? Is that him? It feels like my heart torn into pieces. I thought naka-moved on na 'ko, akala ko kaya ko na, pero makarinig lang ako ng may kinalaman sa kanya nasasaktan na agad ako. "Babe! What happened? You okay?" A tall man gently approached her. I can't move, all I can do is to stare at him. It'
Halos lumipad na ako sa pagtakbo nang sobrang bilis papuntang room. Paano ba naman kasi, hindi ako ginising ng kapatid ko nagkataon pa na may ibe-bake kami ngayon."Mabubungangaan na naman ako nito," bulong ko sa aking sarili at mas binilisan pa ang pagtakbo.Humaharang na sa mukha ko ang walang suklay na mahaba kong buhok pero wala muna akong pakialam.Kahit habol ang hininga ay nakangiti akong napahinto malapit sa room."Mukhang hindi pa ako late, nandito pa sila," sabi ko habang tinatanaw ang iilang tao na nasa loob."Hoy bakla! Anong nginingiti-ngiti mo riyan? Para kang baliw, late ka na nga, e,"Napawi ang ngiti ko at nagtatanong ang mga matang tinignan ang nagsabi n'on."Anong late? Nasa room pa nga ang classmates natin," ani ko saka tinuro ang classroom."Tanga! Ibang s
Everytime na may nababasa o napapanood ako about sa kuya na sweet, maalaga, maalalahanin, napapaisip na lang ako kung babae ba talaga ang kuya ko at tinatago niya lang. Pero malabong mangyari 'yon. Kung ang bida nga sa action movies ay may enemy, siyempre ako rin, ang kuya ko. Halos lahat ata ng bagay ay pinagaawayan namin. Kahit hotdog hindi nakalagpas. Naalala ko pa noong bata ako, laging sinasabi sa amin ni lola na magbigayan kaming magkapatid dahil kami lang ang magkakaramay. Pero hanggang ngayon sa ilang bagay lang kami nagbibigayan. Naturingang kuya pero isip bata. "Ba't ganiyan ka makatingin? 'wag mo 'kong tingnan," sabi ng kuya kong nasa tabi ko, nakaupo kami sa sofa habang hinihintay sila mama sa taas. "Pakialam mo? Mata mo ba 'to?" Naiinis pa rin ako sa kaniya, kung ginising niya ako nang maaga kahapon edi sana hindi ako na-warning-an. Sasagot na s
Hindi pa ako nakakapasok sa school ay marami na akong nakikitang mga estudyanteng nakasibilyan. Foundation day ngayon at required ang hindi mag-uniform, siyempre kaniya-kaniyang pakulo yan kada booth. May iilang makukulay ang suot at magkakaparehas, marahil ay nasa iisang booth lang sila. Napangiti ako nang nakita ko sa Claris sa di kalayuan, nakangiting kumakaway sa akin. Parang kahapon lang ay badtrip na badtrip siya dahil naghintay kami ng matagal sa groupmates namin tapos ngayon para siyang may dilig, charot.Simpleng peach shirt, jeans, and rubber shoes ang suot niya. Samantalang ako ay peach polo shirt at high waist jeans. Sabay kaming pumasok at halos malula kami sa dami ng estudyante."Ayos na ba lahat?" tanong ko.Pagkatapos naming magluto kahapon ay kinakailangan pa nilang pumunta rito kahapon dahil nagkaroon ng maliit na problema. Hindi rin ako nakasama dahil hindi niya ako pinasama, family b
Imbis na sumagot ay yumuko siya at tinakpan ang mukha niya kaya napairap ako. Wow, parang siya pa yung galit. Hindi na ako nagsalita pa at umupo na lang sa upuan na nasa kabilang dulo.Hindi ko siya makita dahil madilim. Tss, bakit ba kasi walang kailaw-ilaw rito?"'Wag mong sabihing ikaw yung ka-match ko?" pagputol ko sa katahimikan.Nag-angat siya ng tingin at tinginan din ako sa mata. Parang kung may anong mahika ang humihila sa akin ang mga mata niya. I want to see his eyes without glasses.Umiling ako nang ma-realize kung ano ang iniisip ko. There's no way I would like to see his eyes. Ang pangit ng ugali niya, antipatiko."Then I won't," sagot niya.Hindi ko na lamang iyon pinansin, kahit sa boses niya ay naiinis ako."Bakit kasi siya pa?" inis na bulong ko."As if I like you to be
"Hindi mo man lang ako tinulungan kanina,""For what?" aniya habang nasa daan pa rin ang tingin."Pasalamat ka dahil sa akin nakalabas tayo," pagyayabang ko.Tumingin siya sa akin. "Why would I?" sambit niya dahilan para mawala ang ngiti ko."Kung hindi ko tinanggihang sagutin yung huli edi sana nasa loob pa tayo!" asik ko.Antipatikong 'to, di man lang magpasalamat."Tss, sama ng ugali," bulong ko"Tss, pikon,"Bigla akong napatingin sa kaniya nang gayahin niya ako."Arogante!" malakas na ang pagkakasabi ko.Huminto siya at tumingin sa akin kaya huminto rin ako, nilaban ko ang titig niya."Uto-uto," mabagal ang pagkakasabi niya, dinidiinan ang bawat pantig.Unti-unting sumama ang tingin ko sa kaniya at pa
Nakabusangot na nakayuko ako habang pinaglalaruan ang mga daliri ko sa ibabaw ng hita ko."Anong ginaagwa mo rito? diba sabi ko 'wag ka muna pumasok dahil baka lalong lumala iyang paa mo?" inis na asik ni Claris, sa tono ng boses niya ay para tuloy siyang nai-stress sa anak.Nanatili akong nakayuko at hindi na sumagot. Gusto ko lang naman bumawi dahil sa nangyari kahapon kahit hindi niya sabihin alam ko namang nahihirapan siya. Baka nga wala siyang maayos na tulog at kain kakaintindi nitong booth."Elmer," tawag niya kay Elmer na nag-aayos ng mga upuan."Yes, madam!" ngiting aniya nang makalapit sa amin na ikinatawa ko, ang energetic niya.Pabirong inirapan ni Claris si Elmer at hinawakan ito sa balikat. "Puwede bang pakihatid si Jam sa bahay nila? Baka kasi mapano," pakiusap niya.Tututol na sana ako nang may naisip akong plano kaya sa halip na magreklamo ay