Chapter 17

Hindi maalis ang aking kamay sa ulo ko, paulit-ulit ko itong sinasabunutan para kahit papaano ay magising ako. Hindi ko kasi makalimutan ang realization ko, hanggang ngayon ay binabagabag pa rin ako. Dalawang oras lang ang tulog ko at sa mga oras na gising ako ay tanging si Ali lang nasa isip ko. Kung paano ba ako nahulog sa kaniya, kung ano ang nakita ko pero wala akong maisip na maayos na sagot.

Kapag naman naaalala ko ang pagkanta niya sa akin ay impit akong napapatili. Baliw na nga talaga ako. And here I am, ngumingiti na namn. Noong sinubukan ko ring alalahanin ang buong pagkanta niya ay hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. I guess may pampatulog na ako.

Dahil nakayuko akong naglalakad, naramdaman ko na lang ang pagtama ng kung anong matigas na bagay sa akin. That made me woke my senses up. Gulat akong napatingin sa harap ko at bumungad sa akin ang nakaupong babae sa lapag.

Walang pagdadalawang isip ko siyang tinulungang makatayo at gano'n na