Chapter 3

Chapter 3: We're getting closer 

Jack's Perspective

"Jack, ano na?!" Pangungulit ni Zio sa akin, and he's so annoying dahil kahapon niya pa ako kinukulit about kay Angel, at naka-ilang ulit na din ako sa kakasabi sa kanya na walang namamagitan sa amin ni Angel, nakasabayan ko lang siya at 'yun lang at wala nang iba pa, pero hindi siya naniniwala at hindi niya talaga ako tinitigilan.

"Zio, wala nga eh, eh di sana pinuntahan ko siya kahapon after school if may namamagitan nga sa aming dalawa," I exclaimed and finally he stop, sawakas napagtanto niya na din na its reasonable.

"Malay ko ba, what if your relationship with her is just a secret, who knows, bro," laking gulat ko sa sinabi niya, hindi ko alam kung matatawa ba ako o hindi sa sinabi niya. Like, for real? Me? In a secret relationship? No way!

Napahawak ako sa ulo ko dahil sa sakit ng ulong dulot ni Zio at mas lalo pa itong sumakit nang bigla siyang kumanta.

"Why can't I hold you in the street? Why can't I kiss you on the dancce floor?..." patuloy na pagkanta niya.

Binalewala ko na lamang ang trip ni Zio, at iniwan siya nang bigla na lang may kung anong bumangga sa akin, at ramdam ko ang malamig na tubig na tumapon sa akin.

"I'm sorry, sorry!" Paghingi ng tawad sa akin ng isang babae, and I got surprised to see Angela in front of me, at bigla niyang nilabas ang panyo niya mula sa bag niya at pinunasan ang damit ko, but I grab her hands immediately.

"Please don't do that, I'm okay," I said at ngumiti sa kanya.

"But..."

"Okay lang talaga ako," agad kong sabi.

"But for me, it's not! This is emberrassing!" sabi niya at ang lahat ng student ay nakatingin sa amin, at ramdam ko ang pag-aalala ni Angel, dahil basang-basa ang suot kong puting t-shirt.

"Don't worry miss, okay lang si Jack, right Jack?" Biglang sulpot ni Zio na nasa tabi ko na pala at iniabot sa akin ang jacket na hawak niya.

"Use this," bulong sa akin ni Zio, and wow, he's a hero of the day. I didn't expect that, may kabutihan din pala itong baliw na kaibigan ko.

Isinuot ko ang Jacket na ibinigay ni Zio upang matakpan ang t-shirt kong ngayon ay basang-basa na, and I look at Angel, she's speechless.

I smile, " See, you don't have to worry, okay?" Sabi ko but she's still frowning.

"Bro, it's your chance, bye," rinig kong bulong ni Zio sa akin as he walks away, at ngumiti ako sa kanya at ibinulong ang salitang, "Thank you, bro," and he lift his hand and give me a thumbs up. 

"Ang tahimik mo ata? Okay nga lang ako, huwag ka ng mag-alala,okay?" Sabi ko. 

"Sigurado ka, okay ka lang?" Tanong niya. 

"Yes, I promise," sagot ko. 

Nagpabuntong-hininga si Angel sabay tingin sa mga mata ko, "Haiist, hindi ako matahimik, let's go somewhere," sabi niya at nanlaki ang mga mata ko. 

"What do you mean?" Pagtatakang tanong ko sa kanya at ngumiti siya. Gosh! She's beautiful!

"Akong bahala, sumunod ka na lang," sabi niya at nagsimula nang maglakad, at heto naman ako, I have no idea where we are going but then, I chose to follow her. 

"Saan ba tayo pupunta?" Tanong ko habang sinusundan siya, "Basta, sumunod ka lang," sabi niya. Nasa likuran niya ako kaya naman hindi ko makita ang facial expressions niya, I wonder what she's planning to do? But it doesn't matter. As long as I'm with her, I'm okay. Haha.

Ilang minuto na din ang lumipas nang umalis kami galing school, pero ramdam ko na ang lamig dahil sa basa kong damit, kaya naman nang makakita ako ng Comfort Room ay agad ko siyang pinahinto sa paglalakad. 

"Angel, sandali lang," tawag ko sa kanya at lumingon naman siya agad sa akin. 

"Bakit? May problem ba?" Tanong niya sa akin. Hindi ko masabi  ang tungkol sa damit ko dahil alam kong siya ang dahilan, kaya naman...

"I need to go to the Rest Room, naiihi na kase ako, pwede bang hintayin mo ako sandali? Malapit lang naman," sabi ko sabay turo sa kinaruruonan ng Comfort Room, at natawa naman siya. 

"Ganun ba? Yeah, sure. Akala ko kung ano na, hehe, " sagot niya at agad  naman akong pumunta sa Rest Room. Pagkapasok ko ay agad kong hinubad ang Jacket ni Zio na suot ko, at isinunod ang T-shirt ko, itinupi ko nang maayos ang basang damit ko sabay lagay sa loob ng bag ko para di malaman ni Angel, baka kase mag-alala na naman siya. Isinuot ko uli ang jacket ni Zio, hindi ako sanay lalo na't wala akong panloob pero ayos lang. 

Pagkalabas ko ay tanaw ko agad si Angel, she is waiting in the crowd and I found her sweet and cute, how I wish she's my  girlfriend, lalapit na sana ako pero I decided to buy her some snack.

A few minutes later... 

"Here, thank you for waiting," ngiting sabi ko kay Angel sabay abot sa kanya ng pagkaing dala ko, at nagulat siya sa pag dating ko. 

"What are these? Hindi ka na sana pa nag-abala pa," nahihiyang sabi niya sa akin. 

"It's okay, just accept it," sabi ko at inabot naman niya ang dala kong pagkain and I smile at her.

"Thank you," she said.

"Saan ba talaga tayo pupunta, sorry for asking but I'm really curious," sabi ko sabay kamot sa ulo ko, hehe.

"Finish your food first," sabi niya at nakita kong muli ang mga matatamis niyang mga ngiti, I'm melting!

"Okay," I said in excitement.

"Good!" She grinned.

***

After eating muli ko siyang tinanong..."So, where are we going?"

"Here," ngiting sabi niya sa akin sabay turo sa likuran ko.

When I turn around, nakita ko ang isang mall and i look back to her.

"What are we going to do here?" I asked.

"Let's go inside, follow me!" She sabay pasok sa loob ng mall, nang makapasok kami ay bigla siyang pumasok sa isang bilihan ng damit, and I knew already kung anong balak niyang gawin.

"Don't try to do what you are planning to do now, I'm telling you," I rapidly said and she paused.

"What do you mean?"

"Don't pretend, Angel. I said it's okay, you don't have to buy clothes for me," I explained.

"What made you think that? I'm going to buy clothes for me?" She said.

I laugh and she bend her brows.

"Why are you laughing?" She said curiously.

"It's because you're not good at lying," sabi ko and she chuckled.

"What made you say that?" She said.

"Because this place is for men's clothes, don't tell me you are going to buy those clothes for you?" Sabi ko sabay turo sa nakasulat na "Men's Clothes."... "At isa pa, kung bibili ka ng damit para sa'yo, bakit kinakailangan mo pa akong isama?" Pangising sab ko and then she began to laugh.

"Oh my gosh! I'm so stupid! Well, bilib din naman ako sayo, you're smart, huh?" Sabi niya sabay tawa.

"Haha, I told you, you're not good on making excuses, haha, aanhin mo naman ang damit panlalaki?" I said and we both laugh.

"Okay, that's so dumb of me."

Hindi ko alam pero napakasaya ko, sinong bang hindi magiging masaya  kapag ganitong sitwasyon na ang usapan? I'm sure kayo dinnn kikiligin kapag nasa kinatatayuan ko kayo. Pero mas natuwa ako dahil parang napakalapit na namin sa isa't-isa. There are no words na makakapagpaliwanag sa sayang nararamdaman ko ngayon, sana magtuloy-tuloy na ito, I thought and I keep smiling.