"Thank you, Mr. Montenegro.""I'm looking forward for a great partnership with you, Mr. Chua," sabi naman ni Kier at nagkamay silang dalawa.Napatingin ang matanda sa akin. Bahagyang nanliit ang mga mata na tila sinusuri kung sino ako."This is...?" Humarap siya kay Kier."My new secretary." Lakas maka-kilig ng word na 'my' ha."Emily Chavez po, sir," pagpapakilala ko. "Oh," amazed and shocked at the same time. "Now I know why you are familiar. Why is this Chavez heiress your secretary?"Tiningnan ako ng masama ni Kier at the same time ay mayroon sa tingin niya ang nagsasabi na ako ang sumagot sa tanong dahil maski siya ay hindi alam kung bakit."I want to learn from the greatest and youngest businessman of my generation, Sir, as you may know, I'm just new in this business.""That's great! I'm looking forward to work with you, too." Nag-offer siya ng handshake at tinanggap ko naman.Pagkatapos no'n ay lumabas na rin ang dalawa sa may meeting hall kasabay ng ilan pang mga kasama sa me
"Oh em gee! Seryoso ba?" bulalas ni Kyra nang ikwento ko ang nangyari sa opisina kanina. Dumiretso ako sa club ni Red at inaya sila. Leila's busy though kaya tatlo lang kaming nandito. "Sure ka bang hindi mo sinadya?" tanong ni Red na mas nagpainit ng ulo ko."At bakit ko naman sasadyain?" masungit na sabi ko. "Get me a vodka bull, please.""May pasok ka bukas, Ems. Baka lalo lang magalit ang boss mo kung papasok kang may hangover bukas," ani Kyra na naka big sister mode na naman.Magagalit dahil may hangover? Ni hindi niya iyon mapapansin panigurado. He won't even make an eye contact with me. Kung mayroon man ay puro matatalim pa na tingin."Hindi ako malalasing sa isang baso lang, Ky."Nagbuga ito ng hininga saka isinenyas ang pagpayag kay Red. Pagkaalis ni Red ay may umupo sa tabi ko."Hi, girls."Patrick Suarez, the hottie male actor. Ngumiti ako sa kanya pero problemado pa rin na dumukdok sa mesa. Gulong-gulo ako. Hindi ko alam kung paano ako hihingi ng tawad o babawi kay Kier.
Malapit na mag-out ang mga kasama ko pero heto at kulang pa ako ng dalawang page. Si Kier ay bumalik na kanina pero may kinuha lang yata pagkatapos ay may pinuntahang meeting. I know he has a meeting because I have his schedule. Medyo matigas ang reaksyon niya kanina kaya alam ko na hindi pumayag si Mr. Morada kaya doble ang kaba ko ngayon.Kapag nalaman ito ni dad ay tiyak na hindi na niya ako pagtatrabahuin pa rito at sesermonan pa ako ng bongga no'n. Kier won't say it but if the project with Mr. Morada won't push through, my father would know either way.Naka-off na ang ibang ilaw at ako na lang ang tao sa floor namin. Ngayon lang ako nag-over time ng ganito sa buong buhay ko. Sinilip ko ang oras sa suot kong relo. Malapit ba mag-nine. Shit! Wala na akong aabutan sa opisina niya.I have no choice. Habang hinihintay na lumabas sa printer ang mga ginawa ko ay tinawagan ko si dad para humingi ng tulong. Wala akong alam tungkol kay Mr. Morada bukod sa pangalan niya pero si dad, I know
Isang oras na yata akong nakangiti habang pabalik-balik ang tingin sa mesa ko at sa pintuan ng opisina niya. He said thank you, right? Hindi pa naman ako bingi sa pagkakaalam ko at hindi pa naman ako sobrang baliw para gumawa ng sariling eksena sa isipan ko at sabihin totoo iyon.Or am I?No.He definitely said that."Aaissh!" Dumukdok ako sa mesa. Hindi ko alam kung bakit ba nandito pa ako, eh, wala naman akong ginagawa.Kier has no meeting today. Wala rin siyang pupuntahan at base sa kopya ng schedule niya na mayroon sa akin ay tuwing sabado niya tinatapos ang mga bagay na hindi niya natapos sa buong linggo dahil marahil sa mga meetings, lalo na sa mga emergencies na hindi naman nakasingit sa schedule niya."Hindi ka pa uuwi, Emily?" tanong ng isa sa mga kasama ko rito.Nagliligpit na sila ng gamit. It's an hour before lunch break. Mukhang tapos na sila sa ginagawa nila. At ako? Ano nga ba kasi ang ginagawa ko rito bukod sa tumunganga.I groaned before standing up. Bibili na lang ak
Emily Chavez's Point of View"Hi, gorgeous!"Nilaro-laro ko ang wine glass na hawak bago ibinaba iyon. I traced my not so long finger nails on the glass before looking at the man who sat just beside me on the counter of the night club where I am in right now.Kusang lumandas ang ngiti sa mga labi ko nang makita kung sino ang kaharap. It's the ever handsome Patrick Suarez, of course I know him. Isa siya sa pinakasikat na actor sa kasalukuyan dito sa Pilipinas. Una kong napansin ang buhok nito na medyo magulo at mahaba ng kaunti kaysa sa normal na malinis na gupit ng mga lalaki. The black small earring on his right ear sparkled. Hindi ko mapigilang punahin ang ilong niya na mas maganda pa ang korte kaysa sa akin."You're alone?" He asked in a usual husky and flirty voice of a guy.Bumaba ang tingin ko sa mapupulang labi niya. I gulped. I wonder what his lips tastes like. Binasa ko ang mga labi saka humalakhak ng bahagya.
Hotels at Resorts ang businesses namin. Mula sa lolo't lola ko hanggang sa mga magulang ko ay iyon na ang pinagkakaabalahan. Nag-iisa akong anak at bagaman may pinsan naman akong isang lalaki ay mas bata iyon sa akin, high school level pa lang siya ngayon kaya ako lang din ang p'wedeng asahan sa ngayon.Sixteen years old ako nang umalis ako patungong France para mag-aral ng fashion design. I love fashion, girly things, luxuries, bags, clothes, name it. Kaya sinunod ko ang gusto ko kahit na alam kong hindi rin iyon ang magiging kahihinatnan ng lahat. I have to manage our business or at least own a position in it.Kaya nandito ako ngayon. I left my passion for this fvcking business thing I don't even know about.Yes napilitan ako na umuwi rito pero hindi naman ako pinilit nila mommy like pinilit as in. Alam ko rin naman ang responsibilidad ko at gusto ko rin bigyan ng chance, baka naman pagkatapos ng ilang buwan ay ma-enjoy ko rin.Pero iniisip ko p
Green sparkly above the knee tube dress with black pumps and a Chanel sage green bag. Tiningnan ko ang sariling repleksyon sa salamin. I especially love my dangling earrings especially made by my friend, Leilani, who is a jewelry designer.Naka-bun ang buhok ko at nagbaba lang ako ng ilang strands ng buhok para magmukhang sosyal ang buong look ko. Ngayon lang ako na-excite na um-attend sa ganitong event. Dati ay halos tumakas ako ng bahay para lang hindi sumama kanila mommy. Ang boring kaya roon.But the apple of my eye is there. Hindi ko lubos maintindihan kung bakit pero sobrang nacu-curious ako sa pagkatao niya. Or was it because I find it thrilling since he's not easy to get? Hindi ko alam."Sumabay ka na lang sa amin, anak."Umiling ako. "I'll use my car, mom."Bumuntong-hininga siya dahil alam niyang hindi niya ako mapipilit. Humakbang palapit sa akin si mommy at dinig na dinig ang pagdikit ng kanyang heels sa mamahaling tiles ng ba
"Totoo ba ang narinig ko? Magiging secretary ka ni Mr. Montenegro?" Punong-puno ng pagtataka at pag-aalala ang mukha ni mommy. Sino nga ba namang matinong tao na ayaw nga'ng mag-manage ng business ay mag-aapply naman na secretary ng isang sobrang busy na businessman? Ako lang siguro.Para saan? Para sa mga personal kong kagustuhan. Gusto kong patunayan na kaya kong mapa-inlove ang tao na iyon. U-huh, pride? Ego? Ganoon na nga siguro. Pero ang tanging nasa isip ko lang ngayon ay kung paano maisasagawa ang plano ko.How to make him mine. Kung paano ko magawang palingunin siya sa gawi ko kahit wala akong ginagawa. "Yes, mom."Lumamlam ang mga mata niya. Binitawan niya ang mga dala na paperbag at kinuha ang kamay ko."Anak, pinilit ka ba ng daddy mo? Ano ang sinabi niya sa'yo? Ako ang kakausap sa kanya--""Mommy," pagpigil ko sa kanya. "Desisyon ko rin po ito. After all, you know that no one can tell me what to do."Mas lalong nangunot ang noo niya. Ang makakapal niyang kilay ay halos m