Chapter Three

"Good morning, everybody!" Bungad niya sa kusina kung saan nag-uusap-usap sina Tita Nette at Tita Nancy habang nagkakape. Lumingon ang mga ito sa kanya.

"Gusto mo ng kape, Claire? Ipagtitimpla kita," alok ni Tita Nancy.

Umupo siya sa isang stool. "Yes, tita. Please, thank you."

Tumayo ito at ipinagtimpla siya.

"How's your sleep, Claire? Nakatulog ka ba nang maayos?" Tita Nette asked and sipped her coffee.

"Medyo lang, Ta. Hindi kasi ako maka get-over sa videoke namin kagabi. Masakit pa rin ang likod ko," aniya.

Inilapag ni Tita Nancy ang tasa ng kape sa harap niya at bumalik sa pagkakaupo nito.

"Nakatulog ka kasi sa sofa kagabi kay siguro sumakit ang likod mo," sabi ni Tita Nancy.

"Oo nga pala." Napaisip siya. "Si Kuya Bry po ba ang bumuhat sa 'kin kagabi?"

"Ah, oo. Baka nga masakit din ang likod at mga braso no'n, eh. Baka nabigla sa bigat mo," ani Tita Nette.

"Claire's not that heavy," sabi ng isang tinig sa bukana ng kusina. Naglakad ito papasok at umupo sa gilid niya.

Hinarap niya ito. "Kuya, pasensiya ka na kagabi, ah? Binuhat mo pa tuloy ako. Sana kasi ginising mo na lang ako," nakasimangot niyang sabi.

Inabutan ito ni Tita Nancy ng kape. "Okay lang 'yun. Don't worry. No harm done," anito at tumingin sa kanya.

She sighed in relief. "Salamat naman."

Inubos na ni Tita Nancy ang kape nito at tumayo na. "Una na 'ko. May gagawin pa 'ko sa outpost," anito at lumabas na. Barangay secretary si Tita Nette sa lugar nila.

"Ang aga mo yatang nagising ngayon, Yan?" Tanong ni Tita Nancy. Kadalasan kasi, madaling araw na kung matulog si Kuya Bry kasi nagpupuyat ito sa computer.

"Hindi nga po ako makatulog nang maayos, eh. Naninibago siguro ang katawan at mga mata ko."

"Ay, siguro nga. Alas onse pa lang kasi nang matulog ka," ani Tita Nancy. "Hindi ka naman ba inaantok?"

Umiling ito.

Tumayo si Tita Nancy at inilagay sa kitchen sink ang tasa. "Dito lang kayo? Maglilinis pa 'ko," anito at lumabas na ng kusina.

Humigop ng kape si Kuya Bry at tumingin sa kanya. "Uuwi ka ba, Bhe?"

"Ah, opo. May klase na kasi ako bukas. Bakit, Kuya?"

"Oh, nothing. Natanong ko lang."

Tumingin siya sa wall clock na nakasabit malapit sa malaking aparador. Nanlaki ang mga mata niya. "Oh, my! Alas nueve na?" May kalakasan ang boses na tanong niya. 

Inubos niya ang kape at tumayo na. "Bihis na ko, Kuya. Uuwi na 'ko," sabi niya at dali-daling umakyat sa kwarto niya para magbihis. Hindi na siya naligo kahit may mga gamit siya sa kwartong 'yon. Nagpalit na lang siya ng damit at sinuklay ang buhok. Kinuha niya ang sling bag sa side table. Pagbukas niya ng pinto ay nakatayo si Kuya Bry sa gilid at waring hinihintay siya. 

"Oh, Kuya. May kailangan ka?" Tanong niya at isinara ang pinto.

"I'll take you home."

Natulala siya. "Eh? Okay ka lang, Kuya?"

He's never fond of going outside aside from school.

Instead of answering, he grabbed her right hand at lumabas na na bahay. "Huwag ka nang magpaalam kay Mac. Naghihilik pa 'yon." 

Binuksan nito ang passenger's seat. Nagtataka man sa ikinikilos nito ay sumakay na siya. Malay ba niya kung anong usok ang nasinghot nito. Makakalibre pa siya ng pamasahe.

Tahimik lang ito habang nasa daan kaya para hindi boring, kinausap niya ito.

"Kuya, graduating ka na, 'di ba? Magtatrabaho ka ba agad?" Umpisa niya.

Lumingon ito sandali at ibinalik ang tingin sa daan. "Yeah. Para makatulong ako kina Mama at Tita."

Kina Tita Nancy ito nakatira, hindi kina Tita Nelly.

"Eh, hindi ka naman mamumulubi pag 'di ka nagtrabaho agad, eh."

"Alam ko pero iba pa rin pag nagtrabaho agad ako. Hindi na 'ko aasa pa sa pera nina Mama."

"Ah. Okay, okay," aniya at tumango-tango.

"Ikaw ba?" Lumingon ulit ito sa kanya at ibinalik ang tingin sa daan.

"Ako? Hmm." Napaisip siya. "Magpapahinga muna siguro ako para ma-relax ang utak at katawan ko."

"Tama 'yan."

Tumahimik na siya dahil wala naman na siyang may maisip na itanong dito at para na rin hindi masira ang konsentrasyon nito sa pagmamaneho. After some time, pumarada na ang sasakyan nito sa labas ng gate nila. Lumabas ito at binuksan ang pinto sa gilid niya. Lumabas siya at isinara naman nito ang pinto.

"Pasok ka muna, Kuya. Mag-breakfast muna tayo," aya niya.

"Hindi na. I'm still full," tanggi nito.

She rolled her eyes. "Ang arte nito. Tara sa loob at nang makalamon," she said and held his hand papasok ng bahay. "Ma?" She called as they entered the house. "Ma."

Lumabas ng kusina ang Mama niya. "Oh, Claire, Bryan, nandito ka pala," anito at ngumiti. "Have you eaten your breakfast already?"

"Hindi--,"

"Nagugutom na kami, Ma. May pagkain ba?" Kinaladkad niya si Bryan sa kusina.

Natawa ang Mama niya. "Oo. Nagluto ako ng paborito mong ulam," sumunod ito sa kanila sa kusina.

Pinaupo niya si Bryan sa katabing stool at sinerbehan sila ng Mama niya.

"Kumusta ka na, Yan? Tagal nating 'di nagkita, ah," komento ng Mama niya.

Ngumunguya si Bryan nang sumagot. "Oo nga po, Tita. Mabuti naman po ako. Kayo po ni Tito?" Tukoy nito sa Papa niya.

Her mother seated in front of them. "We're good," ngumiti ito.

"That's good."

Kumakain na rin siya nang maisipang itanong ang Papa niya.

"Ayun. Nasa opisina. May emergency meeting daw," naiinis na sagot ng Mama niya.

"Hay, naku, Ma. Ikain mo na lang 'yan."

"Tapos na 'ko." Tumayo na ito. "O siya. Magkikita kami ng Tita Cel mo ngayon. Alis na 'ko. Una na ko, Yan," anito at umalis na.

"Kain pa, Kuya," aniya. "Huwag kang mahiya, 'di ka others."

"Ang daldal mo talaga," naiiling na sabi nito.

Nagkibit lang siya ng mga balikat. Natural lang sa kanya ang maging madaldal.

Tinitigan niya ito habang kumakain. Wala itong kiyeme sa lahat ng bagay. Hindi rin ito plastic o manggagamit. May kaengotan man ito, atleast, she's true from top to toe.

She raised her head. "May dumi ba ako sa mukha, Kuya?"

Nabigla siya sa biglaang pagtingin nito sa kanya kaya 'di agad siya nakaisip ng palusot. "Ah? Eh... Lumikot ang mga mata niya. "W-wala."

"Ah."

Tinapos na nila ang pagkain nila. Hindi na rin siya muling tumingin dito dahil alam niyang nagtataka ito sa inaasal niya. Even he himself, nagtataka kung bakit iba ang ikinikilos niya. Hinatid siya ni Claire sa sasakyan niya.

"Ingat sa pagda-drive, Kuya," kumaway pa siya.

"Sige," tumingin ito sa kanya at ngumiti. "Ikaw din." He drove away.

She went back and fixed herself. Wala naman na siyang gagawin for this day so she rather sleep or read some books than to go out and have fun. Nagbibihis na siya nang mag-ring ang cellphone niya. Nagtaka siya nang makita ang pangalan ni Kuya Bryan sa screen. 

She answered it. "Yes, Kuya?"

Tumikhim ang nasa kabilang linya. "Hey there."

"Oh, Kuya? May kailangan ka?"

"Ah, wala. Wala lang kasi akong makausap dito kaya tinawagan kita."

"Ah," tumango-tango siya. "Nakabalik ka na ba sa bahay?"

"Yeah. Actually, pabalik na ko diyan."

Napamulagat siya. "What?! Are you serious, Kuya?" She looked at the clock on her table. It's been twenty-five minutes since he left the house. How come...?

She heard the engine of Bry's car. Lumapit siya sa bintana at sinilip ito. Nakababa na ito sa sasakyan nito. Nakangiti ito habang nakatingala sa kanya.

"I am serious."

"Okay, wait." Binilisan niya ang pagbibihis. Baka kasi makita siya nito sa 'di kaaya-ayang sitwasyon.

Kinuha niya ang cellphone. Hindi pa pala nito pinapatay ang tawag. "Hello, Kuya? Pasok na," lumabas siya ng kwarto dala ang hairbrush at cellphone. Pinagbuksan niya ito ng pinto.

He handed her a paper bag of foods from Jollibee. "Bangag ka ba, Kuya? Ba't ka gumamit ng cellphone habang nagda-drive?" Sermon niya. Hindi yata ito takot mabangga.

Imbes na sumagot ay inakbayan siya nito at lumakad sila patungo sa kwarto niya.

"Nandito na ko nang tumawag ako. No need to worry, okay?" Binuksan muna nito ang paper bag at nilabas ang bagong bili na baraha. Nagsusuklay siya nang ituro nito ang kama, pinapaupo siya. Sumunod naman siya. Binuksan nito ang mga biniling pagkain bago binalasa ang baraha at sinimulan siyang bigyan.

"You know how to play Tong Its?" Tanong nito.

"Of course! Magaling kaya ako diyan," pagmamalaki niya.

Masaya ang laro nila. Quits lang din sila. Nang mapunta ang usapan nila sa usapang hindi niya akalaing bubuksan nito.

"Anyway, may boyfriend ka na ba?"

"Ugh. No. Never had before. Wala rin ngayon," sagot niya. Inilabas niya ang set niyang Jack. "Virgin pa ang status ko," aniya at tumawa.

Nabulunan ito sa kinain nitong French Fries.

"Kuya, okay ka lang?" Aniya at binigyan ito ng Coke.

"Yeah, yeah," tumikhim ito. "That's right. That stuff can wait. No need to rush."

"Right," sang-ayon niya. "Eh, ikaw, Kuya? Ilan na ex mo?" Usisa niya. Para fair.

"Five. No current girlfriend. And currently having this weird yet wonderful feeling for this particular girl," sabi nito na nakatingin sa kanya nang diretso.

"Aw, swerte niya. Ano pa'ng hahanapin niya sa'yo? Gwapo, matalino, may pera. Oh, ano pa?" Iniwangayway pa niya ang kamay para may dating talaga.

Tumawa lang ito. "Bhe, pag may suitor or boyfriend ka na, ipakilala mo sa 'kin, ah?"

"Oo ba pero wala pa 'yan sa utak ko ang ganyang bagay."

"Mabuti 'yan, mabuti 'yan."

Mabuti talaga. Hindi pa siya dapat magkaroon ng boyfriend. Bata pa siya, ani Bryan sa isip at ngumiti.

"Ano'ng iningiti-ngiti mo diyan, Kuya?" Pansin niya.

"Ha? Ah, wala. Mabuti 'yan."

"Ang labo mong kausap, Kuya."

Tumawa lang si Bryan.

Naglaro na lang ulit sila. Paminsan-minsan ay napipikon siya kasi parang dinadaya siya nito.

"Ano ba'ng dinadaya kita? Hindi, no," depensa nito.

"Hindi daw. Ang daya," maktol niya saka sumimangot.

Pasimple itong pumunta sa likod niya at kunwaring sinakal siya. Kinuha niya ang unan at hinampas dito. Tumatawang lumayo ito at sumuko na.

"Hatid mo na 'ko sa labas, Bhe. Uwi na 'ko."

"Mabuti pa nga," aniya at kinaladkad niya ito palabas ng bahay.

"Bye, Bhe. Next time ulit," anito at ngumiti. Nakatayo ito sa gilid ng sasakyan nito.

Benelatan lang niya ito. Nang wala na ito sa paningin niya ay bumalik na siya sa kwarto niya at niligpit ang mga kalat.

"Nag-iwan pa ng mga b****a," aniya.

Nang matapos, humiga siya at napaisip. Parang ibang Kuya Bryan ang kaharap niya kanina. Palatawa na at namimikon pa. Maaliwalas din ang mukha nito. 

Maybe because of the girl he was talking about earlier. Mukhang in love ang Kuya Bryan niya, ah. 

"Sana mas mabait kaysa sa 'kin," aniya at humagikgik. Pero bakit parang pinupunit ang puso niya sa isiping may itinatangi ang Kuya Bryan niya?