Masuk
I took the ukulele out of its case and started strumming. Mabuti na lang at naipuslit ko ito kanina sa bahay nang hindi napapansin ng mga kapatid ko. Because if so, the teasing would be never-ending. Kesyo ang emo ko raw kapag nag-iisa pero ang ingay naman kapag may kasama. Of course it should be that way. Kesa naman sa ang ingay ko kapag ako lang mag-isa. Edi nagmukha akong baliw.
I don't have a particular song in my mind but the moment I held my ukulele, my hands started playing a song like they have their own minds.
"Well you done done me and you bet I felt it
I tried to be chill but you're so hot I melted
I fell right through the cracks
And now I'm trying to get back"
It was like for a moment, I'm singing for someone. I don't have any particular person in mind. Wala naman. Di ko alam. Pero parang nasa paligid lang 'yong kinakantahan ko.
"Before the cool done run out
I'll be giving it my best-est
And nothing's going to stop me but divine intervention
I reckon it's again my turn
To win some or learn some"
Nakangiti pa ako habang kumakanta. Parang baliw lang. But it feels nice. I'm alone in a world I created.
"But I won't hesitate no more, no more
It cannot wait, I'm yours"
Pero para akong binuhusan ng isang baldeng malamig na tubig nang may marinig akong pumalakpak. I looked around and saw a guy standing near the door, his body leaning on the wall. He's unfamiliar.
He's wearing a baby blue dress shirt na tinupi sa siko, paired with slacks. His black hair was also cleanly done. For a student, he looks too formal.
"Sorry po," agad na nasabi ko. Hindi ko alam kung bakit ako nag-sorry. It was supposed to be him saying sorry because he disturbed me and my moment.
Agad kong iniligpit ang ukulele ko at itinago ito sa loob ng case nito. Umupo na rin ako nang matuwid.
"Nice song," I heard him say. Nilingon ko siya at sinubukan siyang ngitian. Iyon nga lang ay hindi ko siya matingnan sa mata kaya sa noo niya ako nakatingin. Alam kong nagmumukha akong tanga, o baliw.
"Thank you," sagot ko. Agad ko ring ibinalik ang tingin ko sa harapan at nagpanggap na parang walang kahihiyang nangyari. But who am I kidding? Kinakabahan ako.
Maya-maya ay narinig ko siyang papalapit. Agad na nag-panic ang loob ko. Hindi ko alam pero sobra akong nai-intimidate sa kanya. Ano bang meron sa kanya at ganito ang nararamdaman ko?
"Do you have a class here?" He suddenly asked. Ngayon ay nakaupo na siya sa katabi kong upuan. And my heart became wilder.
"Ah, oo. Ikaw?" I asked back, trying to sound chill.
"Yes," he replied. There was something in his 'yes' that gave me goosebumps. Ano bang meron sa taong 'to? Bakit parang mas lalo akong na-intimidate?
"I see. You're a classmate," I grumbled and I heard him chuckle. Wala namang nakakatawa sa sinabi ko. Bakit kaya siya natatawa? Baliw rin ba 'to?
"Omg, nandito na pala si Sir," I heard someone say. Agad akong napalingon at nakita ang mga kaklase ko na papasok na ng classroom.
Thank you, Sir. You're a savior! Sinagip mo ako mula sa napaka-awkward na situation.
Doon ay nakahinga na ako nang maayos. Ngunit nang tumingin ako sa lalakeng umupo sa tabi ko kanina ay wala na siya. Nilingon ko ang paligid ko para hanapin siya and my world seemed to stop rotating when I saw him.
Because the guy I was talking to earlier is already standing in front of the classroom, writing his name on the board while introducing himself as the teacher.
Para akong nawalan ng lakas nang yumakap sa akin si Troy. He planted kisses on my forehead and cheeks before looking me in the eyes. “I love you,” he murmured. Hindi ko na mabilang kung ilang beses niya sinabi iyon sa akin. I totally lost count, but that doesn’t matter. Mahal namin ang isa’t-isa and this moment just feels so right for us. “Was it good?” He asked. Was it good? Very much. Para akong mababaliw na hindi ko maintindihan. It feels so good that I totally forgot that this relationship has consequences. Lahat naman ata. Iyon nga lang, mas marami ang sa amin. But it really doesn’t matter now. Sa ngayon, gusto ko lang makasama siya nang matagal habang wala pang pasok. “Yes,” I replied. Troy smiled, the kind of smile that melts me every time. I could see that happiness in his eyes and for me, that’s very important. I want him to always be happy. He kissed me again on the lips, his tongue now playing with mine. He was so good at it and I’d like to think I’m getting goo
"Are you sure about this?" He asked, his expression kind of looks pained. Nasasaktan ko ba siya sa paraan ng pag-upo ko sa kanya?While that thought was in my head, I still nodded at his question. Sigurado ako. Simula nang pumayag akong pumunta siya dito, alam kong mangyayari. That thought was in my head and while I tried to deny it, I know deep inside of me that I want it to happen.There’s no one else I want to do my first time with, but with him.Troy tucked the few hairs that covered my face to the back of my ear. Andoon muli ang parang nasasaktan na ekspresyon niya. Nang makita iyon ay sinubukan kong tumayo at lumayo sa kanya.“Did you change your mind?”“Ha? Hindi,” I replied. He then held
Dahil iniwasan ko ang manood ng anything romance, we ended up deciding to watch family movies. Una naming pinanood ang Four Sisters and a Wedding. We were having so much fun watching it. Si Troy ay unang beses niya pa lang iyong napapanood samantalang ako naman ay hindi ko na mabiling. Lagi kasi namin iyong pinapanood ng mga kapatid ko. It's the kind of movie that we can somehow relate to."Is your mom also like that?" Biglang tanong ni Troy. Nasa parte na kami ng pelikula na may confrontration na ang magkakapatid. Nagsimula na ring tumulo iyong luha ko. Tahimik lang akong naiiyak kaya hindi siguro napapansin ni Troy."I don't think so," I answered. Hindi naman ganoon si Mommy. Although I sometimes feel na may napapaburan sa amin minsan. Dalawa lang kasi sila ni Daddy, tatlo kami. I don't want my sisters to feel that way, so I always make sure I show them I love them both equally, as the eldest. "How about your mom?"I never met his mother. Minsan niya lang naik
Katatapos lang ng first semester kaya heto ako ngayon sa bahay, nakahiga lang. Troy's still a bit busy kasi tinatapos niya iyong mga grades. Deadline na daw kasi 'non sa susunod na araw kaya hindi pa kami nakakalabas.Ako lang ngayon ang nandito sa bahay. Si Love ay isinama ni Lay sa kanila. He lives outside the City and they'll be there for a week. Si Faith naman ay nasa beach ngayon kasama ang blocmates niya. Sem ender daw nila at sa isang araw pa ang uwi niya. Wala pa naman si Manang ngayon kasi umuwi din sa kanila.I'm so bored. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Sobra-sobra na din ang tulog na ginawa ko magmula nang matapos ang mga klase. Hindi ko naman ma-invite sina Lio at Clarisse. Nagsiuwi din kasi sa mga probinsya nila.I got out of bed and tried to look for something interesting to watch on TV. Pero maging iyon ay hindi nakatulong sa pagiging bored ko.Kinuha ko nalang iyong gitara ko at kumanta. I'm free to be as noisy as I want here at home
My sisters were cool about Troy and I's relationship. Ramdam kong kinakabahan sila sa amin, kahit naman ako eh. But I just don't know why I can't let him go. Hindi ko ata kaya. Minsan na nga lang akong magkagusto nang ganito, papalampasin ko pa?It was a weekend and we're just at home. Kaso itong mga kapatid ko ay naisipang i-invite si Troy sa bahay for dinner. Hindi nga sana ako papayag but they insisted. Gusto daw kasi nilang makausap.Nang sabihin ko kay Troy ang tungkol doon ay hindi rin siya nagdalawang-isip na pumayag. He said he's serious about me kaya wala raw dapat siyang ikatakot. Kung pwede nga lang daw na parents ko agad ang harapin niya kaso hindi niya magawa because I told him he can't. For now. Alam ko kasing magagalit ang parents ko kapag nalaman nila ang tungkol sa amin. Kung iisipin, marami nga talaga ang aa
I never wanted to keep anything from my friends. Ayokong bigyan sila ng rason para isipin nilang wala akong tiwala sa kanila. Sasabihin ko naman sa kanila. I was just trying to gather all my courage before doing so.There was something on Lio's face, like he's trying to dig something."Hope...""Lio, actually-""Are you together?" Putol niya sa sasabihin ko. Saglit akong yumuko to take a deep beath.He already caught me. What's the use of denying it?"Y-yes.""Hope, diba bawal 'yon?" He asked. Para siyang hindi makapaniwalang we're really together, th







