Home / Romance / Forbidden / Prologue

Share

Forbidden
Forbidden
Author: EessaArkisha

Prologue

Author: EessaArkisha
last update Last Updated: 2025-10-12 14:16:12

I took the ukulele out of its case and started strumming. Mabuti na lang at naipuslit ko ito kanina sa bahay nang hindi napapansin ng mga kapatid ko. Because if so, the teasing would be never-ending. Kesyo ang emo ko raw kapag nag-iisa pero ang ingay naman kapag may kasama. Of course it should be that way. Kesa naman sa ang ingay ko kapag ako lang mag-isa. Edi nagmukha akong baliw.

I don't have a particular song in my mind but the moment I held my ukulele, my hands started playing a song like they have their own minds.

"Well you done done me and you bet I felt it

I tried to be chill but you're so hot I melted

I fell right through the cracks

And now I'm trying to get back"

It was like for a moment, I'm singing for someone. I don't have any particular person in mind. Wala naman. Di ko alam. Pero parang nasa paligid lang 'yong kinakantahan ko.

"Before the cool done run out

I'll be giving it my best-est

And nothing's going to stop me but divine intervention

I reckon it's again my turn

To win some or learn some"

Nakangiti pa ako habang kumakanta. Parang baliw lang. But it feels nice. I'm alone in a world I created.

"But I won't hesitate no more, no more

It cannot wait, I'm yours"

Pero para akong binuhusan ng isang baldeng malamig na tubig nang may marinig akong pumalakpak. I looked around and saw a guy standing near the door, his body leaning on the wall. He's unfamiliar.

He's wearing a baby blue dress shirt na tinupi sa siko, paired with slacks. His black hair was also cleanly done. For a student, he looks too formal.

"Sorry po," agad na nasabi ko. Hindi ko alam kung bakit ako nag-sorry. It was supposed to be him saying sorry because he disturbed me and my moment.

Agad kong iniligpit ang ukulele ko at itinago ito sa loob ng case nito. Umupo na rin ako nang matuwid. 

"Nice song," I heard him say. Nilingon ko siya at sinubukan siyang ngitian. Iyon nga lang ay hindi ko siya matingnan sa mata kaya sa noo niya ako nakatingin. Alam kong nagmumukha akong tanga, o baliw.

"Thank you," sagot ko. Agad ko ring ibinalik ang tingin ko sa harapan at nagpanggap na parang walang kahihiyang nangyari. But who am I kidding? Kinakabahan ako.

Maya-maya ay narinig ko siyang papalapit. Agad na nag-panic ang loob ko. Hindi ko alam pero sobra akong nai-intimidate sa kanya. Ano bang meron sa kanya at ganito ang nararamdaman ko?

"Do you have a class here?" He suddenly asked. Ngayon ay nakaupo na siya sa katabi kong upuan. And my heart became wilder.

"Ah, oo. Ikaw?" I asked back, trying to sound chill.

"Yes," he replied. There was something in his 'yes' that gave me goosebumps. Ano bang meron sa taong 'to? Bakit parang mas lalo akong na-intimidate?

"I see. You're a classmate," I grumbled and I heard him chuckle. Wala namang nakakatawa sa sinabi ko. Bakit kaya siya natatawa? Baliw rin ba 'to?

"Omg, nandito na pala si Sir," I heard someone say. Agad akong napalingon at nakita ang mga kaklase ko na papasok na ng classroom.

Thank you, Sir. You're a savior! Sinagip mo ako mula sa napaka-awkward na situation.

Doon ay nakahinga na ako nang maayos. Ngunit nang tumingin ako sa lalakeng umupo sa tabi ko kanina ay wala na siya. Nilingon ko ang paligid ko para hanapin siya and my world seemed to stop rotating when I saw him.

Because the guy I was talking to earlier is already standing in front of the classroom, writing his name on the board while introducing himself as the teacher.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Forbidden   Chapter 4

    "Sorry po, sir," sabi ko na lang saka nagmadaling umalis sa harapan niya at nilapitan 'yong classmate kong tumawag sa akin.Muntik kaming magkabangga! Like we were really just a few inches away from each other! Buti na lang mukhang mabilis ang reflex ni Sir.Habang naglalakad ako palayo ay ramdam ko ang bilis ng pagtibok ng puso ko. I don't even know what made this heart beat like this. I tried calming myself pero nagpa-panic pa rin ako.Ano bang meron kay Sir?"Hi, Hope! Gusto lang sana kitang i-invite sa orientation ng org namin. Baka gusto mong sumali. We know you're into music and we really want you in our org," my classmate said. Sa kagustuhan kong makaalis na ng building ay napatango na lang ako.Ever since first year, they're already trying to recruit me to join the org. Pero dahil wala akong lakas ng loob ay hindi ako sumali."Great! We'll expect you to be there!" Masayang sabi niya bago umalis. Nagmadali na rin akong umalis para sumunod kina Clarisse.Kinakalma ko pa rin ang

  • Forbidden   Chapter 3

    Sinubukan kong huwag isipin iyong nakita ko. Kasi ano naman kung may kasama si Sir na babae? Ano namang pakialam ko doon?"Kunot na kunot ata ang kilay mo?" I heard Love ask. Hindi ko alam kung sinong sinabihan niya nun kaya nilingon ko siya, only to find her looking at me."Ako? Nakakunot ba kilay ko?" Patay-malisyang tanong ko."Opo," she replied."May nangyari bang hindi ko alam?" Singit naman ni Faith."Kami dapat nagtatanong niyan eh. May nangyari bang hindi namin alam at bakit ka napadpad sa cafe? Did you meet anyone?" Parang nanay na tanong ni Love. I was finally able to breathe when she's no longer talking to me."Something just came up," Faith just said coolly. I looked at her through the rearview mirror and she's just looking outside through the window. I know something happened. She's very transparent. Sa aming tatlo, she's the worst liar. She just can't lie because in the first place, she doesn't know how to. It's like whenever she lies, you'll know she's lying. And I don'

  • Forbidden   Chapter 2

    "Ano 'yan?" Somebody asked and I hurriedly hid my things inside my bag. It was Clarisse. "Para ka namang nakakita ng magandang multo. Ano bang nagyayari sa 'yo?" She asked. She sat beside me while fixing her brown hair into a bun. Mahaba rin kasi buhok niya kaya madali lang i-bun, which reminds me I should also do mine."Wala," I answered and she just arched a brow at me. I pretended to clean the case of my ukulele para sana ay hindi niya na ako guluhin but she's just so persistent."Talaga?" She murmured, her voice laced with confidence. She knows me so well."Fine. I'll tell you," I surrendered. Para namang makakatakas ako sa kanya. Sooner or later she'll know anyway. Lahat ata walang lusot sa kanya eh."Go ahead," she said with a grin. Gusto lang talaga nito ng chismis.And so I told her my story... From the moment I entered the room, to me playing the ukulele and singing, to Sir Troy hearing me sing, up to the syllabus thingy."Hala, talaga? Patingin nga," she mumbled after I told

  • Forbidden   Chapter 1

    "Fudge.... fudge!" Paulit-ulit akong nagmura sa utak ko. I'm not really the kind of person who curses a lot. But if something like this happens, what else can I do other than murmur unpleasant words to express my unpleasant feelings?Kaya pala nakaka-intimidate siya. Kaya pala naiilang ako kanina. Kaya pala. But he just looks so young kaya inakala kong kaklase ko lang siya!Agad akong napayuko nang mapatingin siya sa direksyon ko. I bit my lower lip and tried to breathe normally. Ano ba 'tong napasok ko?"Hindi naman ako tigre na nangangagat. So you don't have any reasons to be scared of me," I heard him say. Hindi naman kasi ako natatakot. Kasi 'yong takot ko ay natabunan na ng kahihiyan. Hindi talaga ako marunong makiramdam minsan. Kaya siguro hindi ko man lang na-feel 'yong vibes ng pagiging instructor niya. Pero kasi... Kasi mukha lang kaming magka-edad!Salita pa siya nang salita sa harapan samantalang ako ay payuko-yuko lang. He mentioned he came from UP Diliman. He graduated l

  • Forbidden   Prologue

    I took the ukulele out of its case and started strumming. Mabuti na lang at naipuslit ko ito kanina sa bahay nang hindi napapansin ng mga kapatid ko. Because if so, the teasing would be never-ending. Kesyo ang emo ko raw kapag nag-iisa pero ang ingay naman kapag may kasama. Of course it should be that way. Kesa naman sa ang ingay ko kapag ako lang mag-isa. Edi nagmukha akong baliw.I don't have a particular song in my mind but the moment I held my ukulele, my hands started playing a song like they have their own minds."Well you done done me and you bet I felt itI tried to be chill but you're so hot I meltedI fell right through the cracksAnd now I'm trying to get back"It was like for a moment, I'm singing for someone. I don't have any particular person in mind. Wala naman. Di ko alam. Pero parang nasa paligid lang 'yong kinakantahan ko."Before the cool done run outI'll be giving it my best-estAnd nothing's going to stop me but divine interventionI reckon it's again my turnTo

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status