Chapter 3
“How’s your tour around the house, Javion?” Ojciec asked.Javion smiled and it is forced alright. “It was great. May I ask… hindi naman kami rito titira pagkatapos naming ikasal, right?”Ngumiti si Ojciec. “It’s up to you. Once you and Serene change your ‘I dos’, she’s already yours, and as a man, I know you want to provide everything for your wife, even though it’s an arranged marriage.”Tumango si Javion. “Yes, of course. I’ll do everything to provide her wants and specially her needs.”“Great, thank you.” Tumingin si Ojciec sa magulang ni Javion. “The engagement party will be held on Sunday, right?”Tumango ang ama ni Javion. “Yes, Serjio. Shall we talk about the other information over dinner on Friday, yeah?”“Sure, no problem. We’ll see you on Friday then, same restaurant?” Ojciec uttered.“Oo, doon na lang. Magpapa-reserve na ako ng table.” Tumingin sa’kin ang ina ni Javion kaya naman nginitian ko ito. “Sama ka hija ah.”“Sure thing po, Ma’am.”“Call her ‘Mom’. M-O-M. Masanay ka na, ikakasal na rin naman na tayo,” Javion uttered kaya napatanga ako sa kaniya.His mother giggled. “Lakas talaga ng anak ko.”‘This double-faced man. Kaya pala career din niya ang modeling.’“And I’ll call your ojciec as ‘father’.”Bumilis ‘yong tibok ng puso ko dahil sa sinabi niya. Naiinis na’ko sa kaniya kanina pero wala eh, I can’t change the fact that he’s still my idol. ‘Imagine, marrying your idol. Calling his parents how he addresses them. We’re going to live in the same roof. That’s more than enough for me. Paranas lang ng kalahati sa mga kahibangan ko.’Dumukwang si Javion palapit sa tainga ko dahilan para manigas ako sa kinatatayuan ko. I felt shivers down to my spine when his breath hit my neck. “I hate disappointing people, so don’t expect too much, Zabawa.”With that lumayo siya at umalis na sila habang ako ay nakatanga lang sa kawalan. Napaubo ako ng magising ako sa katotohanan at hinabol ko rin ang hininga kong nahigit ng lumapit si Javion sa’kin kanina. ‘Iyong kilig ko kanina, may halo ng kaba.’Pagpasok ulit ni Ojciec ng bahay nakangiti ito at halata sa bakas ng mukha niya ang kasiyahan and that made me smile actually kaya lang paano naman ako?“Ojciec, last na tanong ko na’to—““I won’t change my mind, sweetie. It’s been settled. You’ll be engaged on Sunday and that’s final—have you eaten breakfast?” he asked na para bang wala akong sinasabi kanina.Bumuntong hininga na lang ako at sinundan si Ojciec papuntang kusina. “Ano pong almusal natin, Manang Berta?” Umupo ako sa stool sa tabi ng tatay ko na kumakain na ngayon ng cake na binili ko.“Ang paborito mo, my lady. Pinaluto talaga ito ni Master dahil dadating ka. Kakaluto lang ng mga ito kaya malutong pa at matatamis ang mga bagong pitas na kamatis,” nakangiting sambit ni Manang Berta at saka hinain sa harapan ko ang isang platong may sinangag na kanin, pritong d***g na espada, at nakahiwang mga kamatis.Nanubig ang bagang ko at siya naming pagguhit ng mga ngiti sa labi ko. “Thank you, Ojciec and Manang Berta sa pagluto! Kain po tayo!”Nagsimula na akong kumain at namnamin ang pagkain. I felt my father caressed my hair kaya mas lalong lumapad ang ngiti ko. ‘I’m still his princess, after all.’My father, Serjio Zabawa is a pharmacist and my mother, Sarah Carlos is a medical technologist kaya naman nursing ang kursong kinuha ko para medical related pa rin. They both own the Zabawa Pharmaceutical, hanggang ngayon pa rin naman kahit na hiwalay na sila. Yes, I grew up from a broken family.Ang totoong dahilan kaya ako ipapakasal kay Javion ay dahil ito ang paraan para mag-merge ang dalawang naglalakihang kumpanya. Ang Zabawa Pharmaceutical at Axfor Medical Center. Sooner or later, ipapasa na sa’kin ni Ojciec at ni Mama ang ownership ng company and once that happened, pwede na akong makipaghiwalay kay Javion. Nakakapagtaka kung bakit marriage ang ginawa instead of money investment or selling of shares because both companies were wealthy already and the only way to merge it is tying a bond from the heirs kaya ayon. Ito ako, engaged sa idol ko for business purposes and I’m doing this for business too. ‘For business nga lang ba talaga, Serene?’*******Friday na at alas-sais na ng gabi! Napahilamos ako ng mukha ko at napatitig sa sarili ko sa salamin. Kakauwi ko lang galing duty. Bumuntong hininga ako at isa-isang tinanggal ang hair pin, hair bun, ang uniform ko at ang stockings ko habang naglalakad patungong banyo. Hindi na ako nagpahinga at deretso nang naligo dahil seven-thirty raw kailangan nandoon na ako sabi ni Mama.Buti nga kumpleto kaming haharap sa mga Axfor ngayon, nainggit kasi ako nung nakita ko sila Javion na magkakasama kaya kinulit ko si Ojciec nung huli naming pagkikita na tawagan si Mama at sabihin sumama samin, buti na lang pumayag siya.Pagkatapos ko maligo, nagsuot lang ako ng simpleng light blue one piece empire dress. Nagpatuyo ako ng buhok at tinali iyon ng messy bun at saka kinuha ang maliit kong shoulder bag na light blue rin at saka nagsuot ng wedges na may three inches na takong. Pagkatapos kong makita ang sarili ko na maayos, lumabas na ako ng condominium at pumunta sa entrance nito para abangan ang taxi na binook ko habang pauwi ako kanina.Hindi na yata kakayanin ng mga binti ko ang magmaneho kaya naman magta-taxi na lang ako. Pagkalipas ng ilang minuto, dumating na rin ang taxi.“Saan po, ma’am?” the driver asked.Sumagot ako ng hindi tinitignan ang driver. “Sa La Delicioso.”“Copy, ma’am.”Mabilis lang ang naging biyahe ko patungong La Delicioso. Nagbayad ako at bumaba ng taxi at saka pumasok sa loob ng restaurant. Hahakbang na sana ako ng may pumalibot na braso sa beywang ko at nang tignan ko ito ay napasinghap ako.I froze and my breathing stopped, but my heart is beating so darn fast and it tripled when Javion looked at me. Nagising lang ako nang patunugin ni Javion ang mga daliri niya malapit sa mukha ko, hihiwalay sana ako sa kaniya ng mas lalo niya pang hinigpitan ang pagkakayapos sa beywang ko.“Mom asked me to pick you up but I wasn’t able to. Pagkatapos ko sa operating room, dumeretso na ako rito, sakto kakababa mo lang ng taxi nang dumating ako kaya umakto ka na para bang sinundo kita sa condo mong kunyari alam ko nasaan,” aniya Javion at nagsimula ng maglakad.Wala sa sariling sumabay ako sa kaniya ng paglalakad. Malakas pa rin ang kabog ng dibdib ko at kinakabahan pa rin ako ng sobra hanggang sa makarating kami sa lamesa kung nasaan nandoon na ang mga magulang namin na nagkukuwentuhan. Huminga ako ng malalim at saka humiwalay kay Javion para halikan si Mama at Ojciec sa pisngi. Pagkatapos ko gawin ‘yon dumeretso ako sa bakanteng upuan at medyo inilayo iyon kay Javion dahil paniguradong hindi matatapos ang gabi ko ng matiwasay kapag malapit ako sa kaniya.Umupo ako at napasinghap nang hilahin ni Javion ang upuan ko palapit sa kaniya.Hindi makapaniwalang napatitig ako rito. “What are you doing?” pabulong na tanong ko.“How ‘bout you? What are you doing?” he whispered back.Napalunok ako at saka nag-iwas ng tingin. “Iniiwasan ka.”Kumunot ang noo niya. “Why? Sa tingin mo ba gusto kitang katabi? Isinusuka na nga kita.”Napalitan ng inis ang kabang nararamdaman ko at saka umirap. “Edi sana hindi ka pumunta.”Javion scoffed. “Kung pwede lang eh.”Humalukipkip ako at hindi na muling nagsalita. ‘Mabulunan sana ‘tong h*******k na’to.’“Tomorrow, magikot-ikot na kayo sa mall at sabay na kayo bumili ng susuotin niyo. Make it sure na it was made for a couple, Javion and Serene,” ani ina ni Javion.“Tapos magbo-book ako ng lunch appointment with your engagement organizer, kitain niyo siya bukas. I’ll text the time and place at saka ‘yong pangalan ng organizer,” wika naman ni Mama.Kunot noo akong tumingin sa kanila. “Hindi ba sa Sunday na po ang engagement party? Kakayanin kaya ng mga organizers na mag-ayos kaagad?”Tumango si Mama. “Yes, anak. Syempre ang ipapapili nila sa inyo ay iyong design na nagawa na nila para puro lagay at dikit na lang sila. The organizers were accepting these kinds of events, iyong mga biglaan, and they would prepare the night before the actual party.”“Where’s the venue?” It’s Javion who asked.Ang ama ni Javion ang sumagot. “Sa Diamond Cruise Ship ng Benparlax Cruise Line, son. I already reserved and made the payment kaya naman bukas pagkatapos niyo pumili ng design for the venue, dederetso na ang mga organizers doon para makipag-coordinate.”Napatango-tango si Javion at hindi na muling nagsalita.“I’m excited,” nakangiting aniya ina ni Javion.Sumangayon naman si Mama. “Oo nga, magiging magbalae na tayo, Reina.”“Finally, natutupad natin ‘yong mga pangakong binitawan natin noon,” sambit naman ng ama ni Javion.Tumango si Ojciec na may ngiti sa mga labi. “That’s true and we’ll continue making our promises come true.”Napailing ako at mahinang natawa. ‘Edi sana all excited at masaya.’"Thank you again for treating us to this wonderful dinner," nakangiting pagpapasalamat ng ina ni Javion.Lumapit ito sa'kin at niyakap ako dahilan para manigas ako sa kinatatayuan ko. Minsan nakakapagtaka kung ano ang tumatakbo sa isip ng mga tao eh. "Javion is quite hard to handle, Serene. Sana pagtyagaan mo siya," she whispered as she took a step back and smiled at me.I don't know if that is helpful. Dumoble 'yong kabang nararamdaman ko. Kapag ba umatras ako sa kasal na 'to, ibang babae ang ikakasal kay Javion? Hindi ko naman yata kayang makita 'yon.Isang tango at isang pilit na ngiti ang isinukli ko. Nagpaalam na sila Father at Mama sa magulang ni Javion at umalis na ang mga ito at saka iniwan na ang anak nila rito dahil may dala naman daw itong sariling sasakyan at kailangan niya daw bumalik agad sa ospital. "Anak, ingat kayo sa pag-uwi. Si Javion na ang mag-uuwi sa 'yo sa condominium mo."Kunot-noong binalingan ko ng tingin si Mama dahil sa tinuran niya. "Ha? Bakit niya ako iu
Javion went out from the fitting room wearing a set of amerikana. My jaw instantly dropped nang humarap siya sa'kin. Sobrang gwapo niya talaga."Bagay sa'yo," I honestly commented."Everything suits me, Zabawa," mayabang na sambit ni Javion."Well, totoo naman. You won't be a model if hindi bagay lahat ng damit sa'yo.""Right. I'll take this one.""Hindi niyo na po ba ita-try 'yong iba?" the lady asked.Javion looked at her and smiled. "Nope. Okay na ito."The lady smiled back. "Noted that, sir."Buti pa 'yong sales lady nginingitian niya. Javion went back to the fitting room at pagkatapos ng ilang minuto ay lumabas na ito. Inabot niya ang suit sa sales lady bago siya umupo sa sofa na kaharap ko. He picked up his phone and rested his back on the backrest as he crossed his legs."Choose what you want to wear," sambit niya ng hindi tumitingin sa'kin.Tumango ako at tumayo. Sinimulan ko ng magsukat ng mga gown. 'Nope', 'no', 'pangit', 'too plain', 'over decorated' at kung ano-ano pang hin
"Why are you alone? Tapos na sa bus stop ka pa," bungad na tanong ni Kazimir ng makasakay ako ng kotse niya.Sinuot ko ang seatbelt bago balingan ng tingin si Kazimir at mahina akong natawa dahil sa suot niya. Handa na itong matulog dahil na ka hoodie at jogging pants na ito. Mukhang naistorbo ko ang loko sa pagpapahinga niya. Pinaandar na nito ang sasakyan paalis."Kitams, tinatawanan mo pa ako. I was worried kaya hindi na ako nakapagpalit ng maayos na damit," pagpapaliwanag niya."Uy, natatawa ako kasi naistorbo kita sa pagpapahinga mo," natatawang sambit ko.Pabiro siyang umirap. "Talagang natatawa ka pa na inistorbo mo ako.""Sus, nagpa-istorbo ka naman. Tigiltigilan mo ako ah.""Well, if ikaw naman ang mangiistorbo, I'm more than willing to entertain you," natatawang sambit niya."Baliw ka," wika ko at saka ako humalukipkip. "Baka masanay na naman ako niyan.""Edi masanay ka, hindi naman na ako aalis. I'm going to settle here for good," nakangiting sambit niya."Weh? That's great
"Hello, Serene!" Napatingin ako sa tumawag sa'kin at agad na ngumiti at saka naglakad palapit dito ng hindi pinapansin si Javion."Hello, Doc Zephyr," nakangiting bati ko at saka ako tumingin sa iba pang kaibigan ni Javion.My eyes widened when my eyes met Kuya Ethan's. Close na pinsan iyon ni Kazimir kaya naman kilala ko siya at naalala ko pa noon na siya lagi ang nagbabantay sa'min sa tuwing maglalaro kami ni Kazimir sa playground.The older smiled and went towards me. Hindi na ako nagulat ng gawaran niya ako ng halik sa noo. It's normal in Germany, 'yong paghalik sa pisngi ng kaibigang lalaki sa babae pero mas hindi awkward kapag sa noo kaya naman ayon na ang nagawian namin ni Kuya Ethan."Long time no see, little girl," bati ni Kuya Ethan ng humiwalay siya sa'kin. His accent didn't change at all, British pa rin.I laughed. "Well, I believe I am not a little girl anymore, Kuya.""Damn, bro."Sabay kaming nap
"Change your clothes," aniya Javion ng maibaba niya ako sa higaan.Hindi makapaniwalang napatingin ako sa kaniya. "Paano? Eh hindi nga ako makagalaw ng maayos."He gave me a deadpan look. "What are you trying to say? Should I help you change then?""Oo? Sino pa ba?" Sarkastikong sagot ko. "Or you can call Kazimir for me, siya lang naman ang kaibigan kong naiwan dito."His jaw tightened. "Don't mention that man's name when you're with me, it's pissing me off."I scoffed. "Kazimir... Javion... hindi hamak na mas maganda pakinggan ang pangalang Kazimir.""Shut it at saka bakit magpapatulong ka sa kaniya? He's not your fiance," he replied.Umirap ako. "Eh tinatanong mo ako kung sa'yo ba ako magpapatulong eh.""At least I asked."Lumapit siya sa maleta ko kung saan nakalagay ang mga damit ko. He pulled the set of pajamas from it bago lumapit sa'kin at nilapag ang damit sa bedside table. He stretched his hand
"Earth to Serene."Napatingin ako sa kamay ni Kazimir na kinakawayan ako at saka ako tumingin sa mukha niya. He looked irritated."You looked irritated. Ano nangyari?" I asked.Kazimir gave me a deadpan look. "You're wool-gathering, Honey.""Oh." Napapikit ako ng mariin at hinilot ko ang sintido ko. "May iniisip lang.""Excited ka na siguro sa honeymoon niyo ni Javion," aniya Anna.Iminulat ko ang mga mata ko at hindi makapaniwalang napatitig kay Anna. "Ano na naman naiisip mo?" tanong ko.She gave me this quirky smile. "Well, normal naman na iyon sa mga bagong kasal, 'di ba? Ang honeymoon?""It wasn't normal if they are just married because of business purposes," Kazimir answered.Nameywang si Anna at saka hinarap si Kazimir. "For your information, they kissed and humabol pa si Javion ng isa when he moved away," she noted. "Now, do tell me that it's impossible for them to have a honeymoon at saka duh, lalaki si Javion and Serene is a woman who can easily attract guys by walking in fr
"Dinner is served!" Sigaw ni Javion mula sa dining section.Hindi ako tumayo at nanatiling nanood sa telebisyon na nandoon. Hindi pa naman ako ginugutom at saka tinatamad akong gumalaw dahil kumukirot ang likuran ko.Hindi ko na ulit narinig ang pagtawag ni Javion kaya naman nakahinga ako ng maluwag at ipinagpatuloy ang panonood. Mabilis lang dumaan ang oras at ng maramdaman kong kumulo ang tiyan ko, tumingin ako sa relong pambisig."Eleven na pala," wika ko sa sarili ko. "Ano kaya niluto niya?"Tumayo ako at tinungo ang dining section. I looked around, but there's nothing there. Ni-isang plato ay wala, mukhang naglinis si Javion pagkatapos niya kumain kanina. Tinignan ko ang refrigerator na nandoon, kumuha ako ng isang orange at saka binalatan iyon habang naglalakad ako pabalik sa salas."Inubos niya siguro lahat ng pagkain, buti na lang may orange sa refrigerator," pagkausap ko sa sarilid ko."Mangangasim sikmura mo diyan."Sumubo ako ng tatlong piraso bago ko binalingan ang pinagmu
"How's your married life?" Kazimir asked.Kasalukuyang na sa may cafe kami. Malapit lang ito sa Dominion Subdivision. Sinunod ko ang sabi ni Javion dahil tama nga naman siya, hindi lang naman ako ang nakatira doon kaya bilang respeto sa kaniya, inaya ko si Kazimir dito.Humalukipkip ako at saka sumandal. "Okay naman, nothing exciting really happened."Nagtatakang napatingin sa 'kin si Kazimir. "Really? Nagulat nga ako napaaga ang uwi niyo, 'di ba one month dapat kayo sa yate? What happened?""Napagtanto niya siguro na magsasayang lang kami ng oras doon?" I laughed. "Joke, pinamadali na niya matapos 'yong bahay, tapos ayon umuwi na kami. Kaya lang naman daw kami magii-stay doon dahil one month ang binigay sa kaniya ng mga taong gagawa ng bahay."Napatango-tango si Kazimir at saka siya mahinang tumawa. "I see. Nasaan siya ngayon? Buti pinayagan ka?""Na sa hospital. Hindi naman daw siya uuwi at saka wala namang pakialam 'yon kahit hindi ako umuwi," I answered nonchalantly."That guy is