Share

Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า
Author: ชิซุกะจัง

บทที่ 1 เพื่อนใหม่

last update Last Updated: 2025-04-16 02:23:27

“ เลิกกันเถอะ “ ผมบอกเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา ผมที่กำลังยืนหันหลังให้ผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของผมที่คบกันมาตั้งแต่มัธยมต้น ตอนนี้พวกเราก็กำลังจะจบชั้น ม.6 และวันนี้เป็นวันปัจฉิมนิเทศจบการศึกษา

" บอกเหตุผลป่านได้ไหมมังกร " ป่านถามผมกลับด้วยเสียงสั่นเครือ

ที่ผมหันหลังให้เธอเพราะกลัวจะเห็นน้ำตาของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของผม ผมกลัวว่าผมจะใจอ่อน

" ทำไมผมต้องบอกเหตุผลกับคุณด้วย " ผมเรียกแทนตัวเองกับป่านอย่างเย็นชา

" อึก ที่ผ่านมามังกรไม่เคยรักป่านเลยใช่ไหม " ป่านพูดพลางร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วย

" ใช่ " ผมตอบกลับไป เพราะตอนนี้ผมอยากเลิกกับเธอ อยากให้เธอไปจากผม เกลียดผมไปเลยได้ยิ่งดี ผมจะดีใจมาก

" ที่ผ่านมาผมไม่เคยรักคุณ ผมเห็นคุณเป็นเพียงของเล่นเหมือนคนอื่นๆ คุณคิดว่าผมจะหยุดที่คุณคนเดียวอย่างนั้นเหรอ " ผมตอกกลับป่านไปด้วยคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเธอ

" ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่เราคบกัน มังกรไม่เคยรักป่านเลย อึก ป่านรู้แล้ว " ป่านเดินหันหลังแล้วเปิดประตูห้องเรียนออกไปทันที

ตอนนี้ไม่มีคนอยู่ในห้องเรียน เพราะเป็นวันปัจฉิมนิเทศจบการศึกษาของรุ่นผม ทุกคนลงไปถ่ายรูป รับดอกไม้แสดงความยินดีที่เรียนจบกัน

ผมหันกลับไปมองป่านก็เดินหายลับตาผมไปแล้ว เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วแหล่ะผมคิดในใจ

...............................................

5 ปีที่แล้ว

โรงเรียนเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง

ผมเดินลงจากรถหรูเพื่อจะเข้าไปโรงเรียน วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก เป็นวันที่ผมขึ้นมัธยมต้นครั้งแรก ( ม.1 ) พอผมลงจากรถคนขับรถของที่บ้านผมที่มาส่งผมก็ขับออกไป ผมเงยหน้าขึ้นมองโรงเรียนที่มีขนาดใหญ่โต พื้นที่กว้างขวาง มีนักเรียนหลายพันคนเดินผ่านไปผ่านมา แน่นอนครับโรงเรียนเอกชนแห่งนี้ก็คือโรงเรียนของพ่อผมเอง พ่อผมทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์หลายอย่างทั้งในและนอกประเทศ ส่วนแม่ผมเสียไปตั้งแต่ผมคลอดได้ไม่กี่ชั่วโมง

" นี่เธอ " เสียงใสดังขึ้นพร้อมกับมาสะกิดไหล่ผม ผมหันไปมองต้นเสียงก็เป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ผิวขาว ผมยาวมัดเปีย 2 ข้างพร้อมผูกโบว์สีขาว

" เราชื่อสายป่านนะ อยู่ ม.1 เธอล่ะชื่ออะไร เรียนชั้นไหน " เสียงใสเอ่ยถามผม

" มังกร ม.1 " ผมบอกชื่อของผมไป

" ว้าวววว ชื่ออย่างเท่ห์เลยมังกร " เธอพูดพร้อมทำตาโตแววตาลุกวาวอย่างน่าเอ็นดู 0.0

ผมที่กำลังจะเดินออกไปจากตรงนั้นแล้วขึ้นไปที่ห้องเรียน

" เดี๋ยวสิ " เธอเดินตามหลังผมมาติดๆ

" เรา ม.1/1 นายอยู่ห้องไหน " เธอถามผมพร้อมก้าวขาสั้นๆของเธอเดินตามหลังผมฉับๆ

" 1 " ผมตอบกลับเธอไปสั้นๆ

" เย้! ดีใจจัง เรามาเป็นเพื่อนกันนะ นายคือเพื่อนคนแรกของเรา " เธอพูดพร้อมทำท่าทางดีอกดีใจ ผมก็ไม่ได้พูดอะไรให้มากความรีบเดินเข้าไปในห้องเรียนพร้อมกับเธอที่เดินตามผมมาติดๆ

กริ้งงง กริ้งงงง ~ ~ เสียงออดดังขึ้น

" นักเรียนทุกคนลงมาเข้าแถวที่หน้าเสาธงได้แล้วค่ะ " เสียงคุณครูพูดตามเสียงปลายสายของโรงเรียนดังก้องไปทั่วโรงเรียน

" มังกร ไปเข้าแถวกัน " เธอพูดพร้อมกับยืนรอผมลุกจากโต๊ะทำตาปริบๆ อย่างน่ารัก เด็กอะไรว่าตื้อเก่งชิบหาย ผมได้แต่คิดในใจ

ผมก็ลุกเดินนำหน้าเธอไปโดยไม่พูดอะไรกับเธอสักคำ

" โอ๊ย " จู่ๆ ผมก็ได้ยินเสียงเธอร้องขึ้น ผมเลยรีบหันไปดู เธอเดินชนเข้ากับผู้หญิงผิวสีแทนผมสั้นคนหนึ่ง

" ขอโทษ เราไม่ได้ตั้งใจ " ผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้น

" ไม่เป็นไรๆ " เธอยิ้มหวานตอบกลับไป

" เธอชื่ออะไร เราสีน้ำ ม.1/1 " ผู้หญิงอีกคนแนะนำตัวกับเธอ

" เราสายป่าน นี่ก็มังกร ม.1/1 เหมือนกัน งั้นเรามาเป็นเพื่อนกันนะ :) " เธอแนะนำตัวเอง ไม่วายหันมาแนะนำผมให้คนที่ชื่อสีน้ำรู้จักด้วย

เฟรนลี่ เฟรนลี่เกินเด็กผู้หญิงคนนี้ เจอใครก็ให้เป็นเพื่อนหมดเลย เฮ้อ! ผมถอนหายใจแรงและรีบเดินไปเข้าแถวทันที

" ไปเข้าแถวกัน " เธอพูดบอกสีน้ำแล้วรีบวิ่งตามหลังผมมาทันที

.............................................

= การแต่งกายของโรงเรียน =

••••••••••••••••••••••

••••••••••••••••••••••

.....ผู้หญิง.....

( ชุดนักเรียน )

- กระโปรงพลีทสีน้ำเงิน

- เสื้อนักเรียนแขนยาวคอปกสีขาวมีกระเป๋าเสื้อบนด้านขวามือ พร้อมปักสัญลักษณ์โรงเรียนตรงกระเป๋าเสื้อ ติดเข็มกลัดสีทองสัญลักษณ์โรงเรียนตรงอกด้านซ้าย ม.ต้น ผูกโบว์สีชมพู ม.ปลาย ผูกโบว์สีฟ้า

- รองเท้านักเรียนสีน้ำตาล ( เป็นรองเท้าแบรนด์ของโรงเรียน )

•••••••••••••••

•••••••••••••••

.....ผู้ชาย.....

( ชุดนักเรียน )

- กางเกงขายาวสีกรม

- เสื้อนักเรียนคอปกแขนสั้นสีขาว กระเป๋าบนด้านขวาพร้อมปักสัญลักษณ์โรงเรียนตรงกระเป๋า เข็มกลัดสีทองสัญลักษณ์โรงเรียนปักบนอกด้านซ้าย

- เนกไท ม.ต้น สีน้ำเงิน ม.ปลาย สีดำ

- รองเท้าหนังสีน้ำตาล ( แบรนด์ของโรงเรียน )

....................................................

( ชุดโปโล: ผู้หญิง )

- เสื้อโปโลคอปก ม.ต้น สีเขียวอ่อน ม.ปลาย สีเหลือง

- กางเกงวอมสีน้ำตาล ( แบรนด์ของโรงเรียน )

- รองเท้าผ้าใบสีขาว ( แบรนด์ของโรงเรียน )

......................................................

( ชุดโปโล: ผู้ชาย )

- เสื้อโปโลคอปก ม.ต้น สีเขียวอ่อน ม.ปลาย สีเหลือง

- กางเกงวอมสีน้ำตาล ( แบรนด์ของโรงเรียน )

- รองเท้าผ้าใบสีน้ำตาล ( แบรนด์ของโรงเรียน )

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 54 พิธีแต่งงาน+คลอดลูกแฝด The End

    1 ปีผ่านไปวิลล่าริมทะเลส่วนตัว พิธีแต่งงานจัดขึ้นตอนเช้าตรู่แสงแดดสีทองอ่อนๆ ละเลียดผิวทะเล ดอกไม้สีขาว – ชมพูพาสเทลประดับเต็มพื้นที่ เสียงคลื่นซัดเบาๆ เป็นเพลงกล่อมความรักที่ไม่ต้องการเครื่องดนตรีใดสายป่านสวมชุดเจ้าสาวคลุมไหล่ซีทรู ท้องนูนออกเล็กน้อยใต้ผ้าชีฟองบาง เธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของมังกรที่จับมือเธอมั่นราวกับเป็นลูกสาวแท้ๆแขกทั้งงานยิ้มอย่างซาบซึ้ง เพราะไม่มีใครไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาก่อนจะมายืนตรงนี้“ยินดีต้อนรับเจ้าสาวของเรา…และเจ้าตัวเล็กอีกสองคนด้วยนะ” เสียงพ่อของมังกรกระซิบเบาๆ ด้วยรอยยิ้มหน้าพิธีแต่งงาน – มังกรรออยู่ในชุดสูทสีเทาอ่อนเมื่อสายป่านเดินมาถึง มังกรยื่นมือออกไปดวงตาเขาไม่ได้มองแค่ชุดเจ้าสาว แต่เหมือนมองเห็นชีวิตทั้งชีวิตในผู้หญิงตรงหน้า“มาช้าจัง…รอจนใจจะขาด” มังกรกระซิบเบาๆ ขณะจับมือเธอเอาไว้แน่น“ก็ไม่ได้หายไปก่อนงานแล้วกัน” สายป่านยิ้มขำ ขยิบตาให้นิดๆพิธีเริ่มขึ้นเสียงสงฆ์สวดเบาๆ เสียงคลื่นกล่อมโลกให้เงียบสงบ เมื่อถึงช่วงสวมแหวน มังกรสวมแหวนทองคำเกลี้ยงฝังเพชรเม็ดเล็กให้เธอก่อนจะก้มลงจูบมือเธออย่างอ่อนโยน“นี่คือคำสัญญา…ว่าต่อให้เธอมีฉัน สามี ลูกอีกสอ

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 53 พิธีหมั้น

    หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปสายป่านนั่งจิบชาช้าๆ บนโซฟาหลุยส์สีขาวข้างตัวคือมังกร ส่วนตรงข้าม…คือพ่อของเขาและที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ของธรรมดา แต่เป็น “ถาดผ้ากำมะหยี่แดง” ที่วางเครื่องประดับทองแบบไทยไว้เรียบร้อย“คะ…คะคุณพ่อ?” สายป่านหน้าเหวอเมื่อเห็นของตรงหน้า“พ่อ!” “นี่มันอะไรกันครับ?” มังกรพูดเสียงต่ำ พ่อของเขาวางถ้วยชาลง“ของรับขวัญว่าที่ลูกสะใภ้…จะช้าไปหน่อยก็เพราะจัดแบบดั้งเดิมน่ะนะ”“แต่พอเห็นเธอใส่แหวนแล้ว พ่อก็รู้ว่ายังไงเธอก็ไม่หนีไปไหน”สายป่านพูดไม่ออก มังกรก็หน้าแดงถึงใบหู“พ่อ พวกผมยังไม่ได้คุยกันเรื่อง…หมั้นหมายอะไรแบบนี้เลยครับ”“งั้นก็ถือว่าเริ่มคุยวันนี้”“จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” พ่อยิ้ม สายป่านหันมามองมังกร หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าโดนขอแต่งงานเสียอีก นี่มันคือระดับ “ครอบครัวเห็นชอบแล้ว รอแต่เธอจะตอบตกลง”“ป่าน…” มังกรจับมือเธอแน่นขึ้น “ถ้ามันเร็วไป…เราค่อย ๆ คุยกันได้นะ”สายป่านก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ พูดเสียงเบา“เร็ว…แต่มันไม่ผิดหรอกนะ”“เพราะฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ในเมื่อทั้งใจมันก็อยู่ที่นายหมดแล้ว”“งั้นจะหมั้นเลยไหม?” พ่อพูดขัดแบบตรงๆมังกรหัวเราะออกมาเบา ๆ“พ่อใ

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 52 นายแน่ใจเหรอว่าเลือกฉันแล้ว

    นิทรรศการศิลปะริมทะเล – คืนวันถัดมาสายป่านมาถึงก่อน โดยไม่รู้ว่ามังกรก็ตามมาเงียบๆเฮียสีฝุ่นยืนรออยู่หน้าแกลเลอรี่เล็กๆ“ดีใจที่ป่านมา”“นี่เป็นงานที่ฉันวาดจากความรู้สึกที่มีต่อ…คนคนหนึ่ง” เฮียสีฝุ่นบอกพร้อมกับมองไปที่ภาพวาดสายป่านมองภาพเขียนสีน้ำมันสีฟ้าเทา หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงผมยาวหันหลังมองทะเล“หนู…ไม่เคยรู้ว่าเฮียรักหนูขนาดนี้เลย” สายป่านพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“รู้ตอนนี้ก็สายไปใช่ไหม?” เฮียสีฝุ่นถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้วสายป่านพยักหน้าเบาๆ“ขอโทษนะคะ” สายป่านขอโทษเฮียสีฝุ่นอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกครับป่าน…”“อย่างน้อยเฮียก็ได้บอก…ก่อนจะเสียเธอไปจริงๆ”เสียงฝีเท้าเบาๆ เดินเข้ามาข้างหลังมังกรปรากฏตัวขึ้น พร้อมจับมือสายป่านอย่างไม่ต้องถาม“ขอบคุณที่เข้าใจนะครับเฮีย”“แต่จากนี้…สายป่านคือของผมคนเดียว”...รีสอร์ต – กลางคืนมังกรนั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง สายป่านเดินเข้ามาโยนกระเป๋าแล้วมองหน้าเขา“อะไรอีกล่ะ?” สายป่านถามคนขี้หึง“ใครใช้ให้เธอสวยขนาดนั้นตอนเดินดูรูปเขา?” มังกรพูดหน้าบึ้งตึง“หา?!” สายป่านตกใจกับคำพูดมังกรเลย“ยิ้มให้เขาขนาดนั้น ถ้าเขาขอวาดรูปเธอเปลือย จะยอมไหม?

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 51 จูบแรก

    ริมทะเลยามค่ำ – หน้ารีสอร์ตหลังเล็กสายป่านนั่งกอดเข่าบนเสื่อผืนบางๆ ที่ปูไว้ มองทะเลสีหม่นสลับประกายจันทร์ข้างตัวเธอมีถังป็อปคอร์นกับเบียร์กระป๋องเย็นๆฝีมือเลือกของมังกรมังกรนั่งเอนหลัง มือข้างหนึ่งยันพื้น อีกข้างถือขวดน้ำอัดลมสายตาเขามองจันทร์แป๊บเดียว แล้วก็หันมองคนข้างๆต่อ“รู้ไหม…เวลามองจันทร์ ฉันไม่รู้สึกอะไร”“แต่เวลามองเธอ ฉันรู้สึกทุกอย่างเลย”สายป่านหันขวับมามอง แก้มขึ้นสีทันที“พูดอะไรอีกแล้ว…”“พูดความจริงไง” มังกรยักคิ้ว“สายป่านตอนอยู่บริษัทก็สวยนะ แต่สายป่านตอนอยู่ทะเล…แม่งน่ารักกว่าน้ำทะเลซะอีก” มังกรพูดจาหยอดสายป่านต่อ“มังกร!” สายป่านโยนป็อปคอร์นใส่หน้ามังกรแบบขำๆมังกรหัวเราะเบาๆ แล้วเอนตัวลงนอนบนเสื่อ“มานี่สิ…นอนดูดาวด้วยกัน” มังกรเอ่ยเรียกสายป่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เอนตัวลงข้างๆพวกเขานอนนิ่งข้างกัน ฟังเสียงคลื่นซัดทรายเรื่อยๆมังกรเงียบอยู่ครู่หนึ่ง…ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาทางสายป่าน“ป่าน…”“ฉันไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลย” มังกรพูด“ทำไมล่ะ?” สายป่านหันหน้าไปถามยิ้มๆ แต่หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรอฟังคำพูดจากเขาต่อ“เพราะคืนนี้เธออยู่ข้างฉันโดยไม่มีอะไรคั่นกลาง”

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 50 ปกป้อง

    ดึกวันนั้น – สายป่านในห้องพักสายป่านนั่งบนพื้นพิงผนัง น้ำตาเอ่อ ข่าวลือเริ่มกระจายวงกว้าง ทั้งพนักงาน ทั้งโซเชียลภายใน เธอไม่แม้แต่กล้าเปิดโทรศัพท์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆก่อนจะได้ยินเสียงเขา…“ป่าน…ฉันอยู่ข้างนอก” สายป่านลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู มังกรยืนอยู่ในชุดลำลอง มือถือถุงโจ๊กและน้ำอุ่น“ไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้…” มังกรยิ้มอ่อน“แค่อยากให้รู้ว่า…เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”สายป่านรับของในมือเขา น้ำตาไหลเงียบ ๆ“นาย…ยังเชื่อฉันอยู่ใช่ไหม” สายป่านถามน้ำตาคลอ“มากกว่าที่เธอเชื่อตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ” มังกรตอบยิ้มๆ“ ฉันแค่แวะมาเยี่ยมฉันต้องรีบไปแล้ว อย่าคิดมากนะ ”“ ฉันเชื่อใจเธอ ฉันรู้จักนิสัยของเธอดีที่สุด ” มังกรลูบหัวสายป่านเบาๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้สายป่านยืนย้ำพร้อมน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มเนียนของเธอ“ ขอบคุณ ”“ ขอบคุณนะมังกร ”บริษัท MKวันนี้มังกรให้สายป่านลาพักผ่อนเพราะสภาพจิตใจสายป่านแย่เอามากๆ แรกๆสายป่านไม่ยอมแต่เขาก็บังคับเธอให้พักจนได้ มังกรส่งไลน์หาสายป่าน“ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลอะไร ฉันจะจัดการเอง เชื่อใจฉันนะ ”สายป่านเปิดอ่านข้อความพร้อมกับยกยิ้มเล็กน้อยท

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 49 วางแผนใส่ร้าย

    กลับมาที่บริษัท ปิ่นเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมมังกร สายป่านยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกับเอกสารปิ่นเดินตรงเข้ามาหาเธอ“สายป่าน…” ปิ่นส่งยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย“นายมังกรบอกว่าเธอเก่ง ฉันก็เลยอยากมาดูให้เห็นกับตา”สายป่านยิ้มตอบ“ขอบคุณค่ะ ฉันก็หวังว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับความไว้ใจของเจ้านายเหมือนกัน”ปิ่นยิ้มค้าง ก่อนจะพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน“อย่าคิดว่าการที่เขาปกป้องเธอ…แปลว่าเธอจะชนะเกมนี้นะ”สายป่านเงยหน้ามองเธอเต็มตา“ฉันไม่ได้มาเล่นเกม…”“ฉันแค่จะไม่ยอมให้ใครมาพรากสิ่งที่หัวใจฉันเลือกแล้ว ไปอีก”วันถัดไปบริษัทMK - ห้องประชุมใหญ่วันนี้บริษัทมีประชุมใหญ่ที่มีผู้บริหารเข้าร่วมหลายคน มังกรนั่งหัวโต๊ะ สายป่านนั่งข้างๆ ทำหน้าที่เป็นเลขาบันทึกการประชุมอยู่ดี ๆ “ปิ่น” ก็ปรากฏตัวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของเธอที่เป็นที่ปรึกษาบริษัท ซึ่งไม่มีใครกล้าทักท้วงปิ่นยิ้มหวาน“ขอโทษนะคะที่มาสาย…พอดีมีเรื่องอยากเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดชุดใหม่ค่ะ” ปิ่นส่งไฟล์พรีเซนต์ให้เจ้าหน้าที่เปิดขึ้นจอ“และแน่นอน…เกี่ยวข้องกับฝ่ายบัญชีโดยตรงด้วย”สายป่านชะงัก เพราะเห็นชื่อเธอถูกแทรกอยู่ในสไลด์ — ใน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status