LOGINShare
บทที่ 2 เราลองเป็นแฟนกันไหม
Last Updated:
2025-04-16 02:23:55ผ่านไปแล้ว 1 เทอม ของ ม.1 ผมกับป่านเริ่มสนิทกันมากขึ้น ตลอดเวลาที่อยู่โรงเรียนผมเล่นแค่กับเธอคนเดียว และก็จะมีสีน้ำเพื่อนของเธออีกคนที่อยู่ด้วยตลอดเวลา
.............................. พักเที่ยง พวกเราทั้ง 3 คน เดินไปกินข้าวที่โรงอาหารกันตามปกติ ผมไม่ได้เปิดเผยฐานะตัวเองให้เธอรู้ เพราะผมคิดว่ามันไม่ได้สำคัญอะไร และผมก็ไม่ได้อยากจะบอกให้คนอื่นรู้ด้วย เธอก็เป็นคนที่ไม่ค่อยยุ่งเรื่องส่วนตัวของผมอยู่แล้ว เธอเป็นเพื่อนที่น่ารัก ทุกคนต่างพากันชอบเธอไปหมด เธอจะชอบเปียผมตลอดเวลา เปีย 2 ข้างบ้าง เปีย 1 ข้างบ้างแล้วแต่วัน ....................... เลิกเรียน ผมที่กำลังเก็บสมุดกระเป๋าเพื่อจะเดินไปหน้าโรงเรียนเพื่อรอคนขับรถที่บ้านมารับเหมือนเช่นทุกครั้ง และทุกครั้งเธอก็เป็นคนยืนรอรถเป็นเพื่อนผม เธอบอกว่าเธอขับมอเตอร์ไซค์มาเอง เลยยืนรอเป็นเพื่อนผมได้ทุกวัน พอถึงหน้าโรงเรียนผมกับเธอก็ยืนรอรถกันตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็คือคำพูดของเธอวันนี้ " มังกร " เธอหันหน้ามาเรียกชื่อผม " อืม " ผมตอบเธอไปแต่ไม่ได้มองหน้าเธอ ผมมัวมองรถที่ขับผ่านไปผ่านมาบนถนน เพราะรอว่าเมื่อไหร่คนขับรถจะมาสักที เพราะผมรู้สึกร้อนแดดเอามากๆ เธอที่เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆบอบบางไม่ร้อนบางหรือไงวะ ถึกซะมัด! คนอะไร! " เราลองเป็นแฟนกันไหม " คำพูดของเธอทำให้ผมรีบหันหน้าขวับไปหาเธอทันที " พูดอะไร " ผมถามเธอพร้อมขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ " ก็ขอมังกรเป็นแฟน " เธอตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาสุดๆ " เรายังเด็กกันอยู่เลยนะ จะเป็นแฟนกันได้ยังไง " ผมตอบกลับเธอไปตามความจริง เพราะเรายังเด็กกันทั้งคู่จะรู้จักความรักกันได้ยังไง " เด็กแล้วมีแฟนไม่ได้เหรอ เราแค่อยากลองมีแฟน เราเห็นพี่สาวเรามีแฟนแล้วคุยกันกระหนุงกระหนิงทุกคืนเราอิจฉาเลยอยากลองมีแฟนบ้าง " เธอพูดออกมาอย่างไร้เดียงสา แววตาที่มองผมทำให้ผมรู้ว่าคำที่เธอขอผมเป็นแฟนเมื่อครู่เธอจริงจัง " ไม่! เราไม่ได้อยากมีแฟน! " ผมปฏิเสธเธอไปเสียงแข็ง " ชิ! ไม่เป็นก็ไม่เป็น " เธอทำท่าทางงอนผมแล้วหันหน้าไปมองถนนทันที " ไปลองขอคนอื่นเป็นแฟนก็ได้ " ผมที่ได้ยินคำพูดนั้นของเธอก็รีบหันขวับไปมองเธอตาขวางทันที " อะไรนะ! " ผมกระแทกเสียงแข็งใส่เธอ " ก็ไม่อะไร " เธอตอบกลับผมแต่ไม่ได้มองหน้าผมเลยสักนิด " แล้วเมื่อกี้พูดว่าอะไร!! " ผมกระแทกเสียงใส่เธออีกครั้ง " ก็แค่บอกว่า ไปลองขอคนอื่นเป็นแฟนก็ได้ " เธอตอบกลับผมมาอย่างไม่รู้ประสีประสา ผมที่เป็นเด็กยังรู้เลยว่าอะไรควร ไม่ควร แต่เธอเป็นเด็กที่ไม่รู้ห่าเหวอะไรเลย ไร้เดียงสา ไร้เดียงสาจริงๆ " เฮ้อ! " ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่กับคำพูดของเธอ จะให้เธอไปขอคนอื่นเป็นแฟนนี่นะ ถ้าเธอมีแฟนแล้วจะมีเวลาแบ่งมาให้ผมเหรอ ทุกวันนี้เธอตามติดผมอย่างกับเป็นเงาตามติดตัวผมแล้ว ในทุกๆวันที่โรงเรียนผมจะมีเธออยู่ข้างกายตลอด ถ้าวันไหนเธอหายไปจากชีวิตผม ผมก็คงไม่มีเพื่อนเล่น คิดได้แบบนั้นผมก็เลยตอบตกลงเธอทันที " เป็นก็เป็น " ผมหันหน้าไปจ้องหน้าเธออย่างเซ็งๆ " อะไรนะ " เธอที่มองถนนอยู่รีบหันขวับมามองผมแล้วยิ้มกว้างทันที " เป็นก็เป็นไง " ผมตอบกลับเธอไปอย่างเซ็งๆ อีกรอบ " เป็นอะไร " เธอเลิกคิ้วถามผมอย่างน่าเอ็นดู " เป็นแฟนกันไง! " ผมกระแทกเสียงกลับไป " จริงเหรอ เย้!! มีแฟนแล้ว!! " เธอดีใจกระโดดโลดเต้นอย่างไม่อายใคร จนผมที่มองดูเธอถึงกลับถอนหายใจไปเป็นสิบๆรอบ แต่ก็ไม่เถียงนะว่าผมก็แอบยิ้มกับการกระทำไร้เดียงสาของเธอเป็นประจำ ผมมีแฟนครั้งแรกตอน ม.1 ผมไปบอกใครๆ ก็คงจะหัวเราะขำผมกันหมด ม.1 มันยังเด็กไปจริงๆ จะไปรู้จักความรักได้ยังไง ตอนนี้ผมกับเธอก็แค่รู้สึกรักกันแบบเพื่อนเท่านั้น คนไร้เดียงสาของเธอคิดอยากจะลองมีแฟนก็มาขอตรงๆ ไปเห็นคนอื่นเขามีแฟนก็คิดอยากจะมีกับเขาบ้าง นี่สินะที่เขาเรียกว่า..กำลังเข้าวัยที่อยากรู้อยากลอง ผมไม่ปฏิเสธนะ ผมก็อยากรู้อยากลองไม่ต่างจากเธอ แค่ผมเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่กับเธอคิดอะไรก็พูดออกมาตรงๆ TT
Related chapters
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 3 จุดจบความรัก
ผมที่คบกับเธอมาตลอด 5 ปี เรารู้จักกันตั้งแต่ผมก้าวเท้าเข้ามาที่โรงเรียนครั้งแรก และเราก็ควรจะเลิกกันตอนนี้ ตอนที่เราทั้ง 2 คนก้าวเท้าออกจากโรงเรียนนี้เหมือนกันความตั้งใจแรกของผมที่ตกลงคบกับเธอก็คือเรื่องนี้ ความสัมพันธ์ที่ผ่านมามันไม่ได้เรียกว่าความรักแบบหนุ่มสาวหรอก มันเป็นความรักแบบมิตรภาพ แบบเพื่อนก็เท่านั้น มันจะเรียกว่าความรักแบบหนุ่มสาวได้ยังไง บ้านช่องของกันและกันก็ไม่เคยไป โทรศัพท์ก็ไม่เคยคุย เบอร์โทรก็มีไว้โทรเวลานัดชวนกันทำรายงานก็เท่านั้น ไม่เคยกอดกันเหมือนคู่รัก มีแต่กอดคอกันเดิน ไม่เคยจูบ ถ้าถามว่าเคยจับมือไหมมันก็เคย แต่แบบนี้มันเรียกว่าความรักแบบหนุ่มสาวเหรอวะมันไม่ใช่!!ตลอดเวลาที่ผ่านมา 5 ปี ถ้าถามผมว่าผมเคยหวงเธอบ้างไหน ผมตอบได้เลยว่าบ่อยมาก จะผู้หญิงหรือผู้ชายเข้าใกล้เธอผมก็หวงและไม่พอใจทุกครั้ง ผมหวงเธอเวลามีคนเข้ามาใกล้เธอ หวงรอยยิ้มของเธอ หวงว่าเธอจะแบ่งขนมให้คนอื่นมากกว่าผม หวงว่าเธอจะสนิทคนอื่นมากกว่าผม แต่ความรู้สึกแบบนี้มันเป็นอาการหวงเพื่อน ไม่อยากให้เพื่อนไปสนิทกับคนอื่นมากกว่าตัวเองก็เท่านั้น จนทุกวันนี้ผมกับเธอไม่มีเพื่อนคนอื่นเลย ไม่สิมีแค่ผมที่ไม่ยอมเ
Last Updated : 2025-04-16Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 4 พี่ชายเพื่อนรัก
ฉันรีบวิ่งออกมาจากห้องเรียนทันที วันนี้เป็นวันปัจฉิมนิเทศจบการศึกษาของชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 มันน่าจะเป็นวันที่ดีและเป็นวันที่มีความสุขสิ แต่ทำไมฉันกลับไม่มีความสุขเอาซะเลย ทำไมน่ะเหรอ ก็เพราะฉันโดนแฟนคนแรกบอกเลิกยังไงเล่า!!!มังกรพูดกับฉันเสมอว่าระหว่างเราสองคนมันไม่ใช่ความรักแบบคนรัก มันไม่ใช่ความรักแบบหนุ่มสาวทั่วๆไป แต่มันเป็นความรักแบบเพื่อน แบบมิตรภาพที่มีให้กัน เขาจะชอบว่าฉันเสมอว่าฉันมันไร้เดียงสา แต่สำหรับฉันที่ผ่านมาฉันก็รู้สึกดีกับมังกรมาโดยตลอดนะ ถึงเราจะไม่ค่อยทำตัวเหมือนแฟนกันเลย แต่ความรักที่ฉันมีให้มังกรมันก็ชัดเจนดีอยู่แล้วนะว่าฉันมีแค่มังกรคนเดียว ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยเปิดเผยสถานะว่าเราเป็นแฟนกัน แต่เวลาใครมาเข้าหาฉัน มาจีบฉัน ฉันก็ไม่เคยเล่นด้วย เพราะฉันคิดว่าฉันมีแฟนอยู่แล้ว มังกรก็เช่นกัน เขาไม่คุยกับใคร ไม่เล่นกับใครนอกจากฉัน แม้แต่สีน้ำที่เป็นเพื่อนสนิทของฉันเขาก็จะแทบจะไม่คุยกับสีน้ำเลย แต่หลังจากขึ้น ม.6 มังกรเริ่มเปลี่ยนไป ตีตัวออกห่างฉันตลอด เริ่มมีเพื่อน มีสังคม ไปสังสรรค์จัดปาร์ตี้กับเพื่อนๆของเขาแทบทุกวัน โดยที่ฉันขอตามไปด้วยเขาก็ไม่ให้ไป" มังกรป่านขอไปปา
Last Updated : 2025-04-16Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 5 เฟรชชี่
ณ มหาวิทยาลัยรัฐแห่งหนึ่งฉันกับสีน้ำสอบเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกันและยังสอบเข้าคณะเดียวกันอีกด้วย คือ คณะบริหาร สาขาบัญชี สีน้ำบอกฉันว่าเรียนเพื่อไปช่วยงานบัญชีที่บริษัทของพ่อ ส่วนฉันที่เรียนคณะนี้ก็เพราะความชอบส่วนตัวล้วนๆ " เรียนจบแกต้องมาทำงานที่เดียวกับฉันนะ เราจะไม่มีวันแยกจากกัน โมเม้นแยกย้ายกันไปเติบโตไม่เอาแบบนี้นะ " คนผิวสีแทนผมสั้นที่ตอนนี้กำลังเดินเกาะแขนฉันอยู่พูดขึ้นพร้อมจ้องหน้าฉันด้วยรอยยิ้ม " ... " ฉันไม่ได้ตอบกลับอะไรได้แต่ส่งยิ้มกลับไปให้เพื่อนสาวสีน้ำ เป็นเพื่อนของฉันมาตั้งแต่มัธยมต้น เป็นเพื่อนคนที่สองของฉันรองมาจาก เอ่อ... ไม่พูดถึงมันดีกว่าค่ะ ผ่านไปตั้งหลายเดือนแล้ว ฉันตอนนี้ดูสดใสขึ้น ไม่เศร้า ไม่ดราม่า ทำไมถึงทำใจได้เร็วขนาดนั้นน่ะเหรอ ถ้าเอาจริงๆมันไม่ได้เร็วเลยนะ ถ้ายังจำกันได้ฉันเริ่มทำใจไว้ตั้งแต่ขึ้น ม.6 แรกๆ ตั้งแต่ที่เขาคนนั้นเปลี่ยนไปแล้วแหล่ะ และถ้านับรวมๆกันแล้วก็ปีกว่าๆได้ที่ฉันทำใจและตัดใจจากเขาได้ ตอนนี้ฉันมีความสุขดี สนุกกับชีวิตใหม่ๆ ตื่นเต้นกับการใช้ชีวิตมากขึ้น ดีซะอีกนะที่ตอนนี้ฉันเป็นอิสระจะคุยกับใครก็ได้ มีเพื่อนใหม่อีกกี่คนก็ได้ โดยที่ไม่
Last Updated : 2025-04-16Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 6 สีฝุ่น+คิมหันต์
หลังจากพักเที่ยงกินข้าวกันเสร็จ ฉัน สีน้ำ โรส เลย์ และปี ก็พากันเดินเข้ามาห้องกิจกรรมของคณะบริหาร เพราะจะต้องมาทำกิจกรรมกันต่อในช่วงบ่าย" น้องๆ ทุกคนเข้าแถวกันให้เรียบร้อยนะคะ " พี่พิธีกรหญิงพูดขึ้นสั่งให้น้องๆปี 1 ที่เข้ามานั่งเข้าแถวตามแถวเดิมที่เคยนั่งเมื่อเช้า" วันนี้พี่ๆจะมาแนะนำเดือนคณะของเรา และเป็นถึงเดือนมหาลัยของคณะของเราทั้ง 2 คน ให้น้องๆรู้จัก ^^ " พี่พิธีกรหญิงพูดขึ้นพร้อมกับเริ่มมีสีหน้าแดงระรื่ินขึ้นมาทันที -///-ฮือออฮาาาาา!!!!เสียงฮือฮาของน้องๆทุกคนดังขึ้นอย่างสนใจ พอน้องๆ ปี 1 เข้าแถวกันครบเรียบร้อยแล้วพี่พิธีกรหญิงก็พูดขึ้นมาอีกรอบ" เพื่อเป็นการไม่เสียเวลามาพบกับเดือนคณะบริหารหรือเดือนมหาวิทยาลัยทั้ง 2 คนได้เลยค่า " พี่พิธีกรหญิงพูดพร้อมโปยมือไปด้านซ้าย และแล้วก็มีผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาเดินออกมา 2 คน อีกคนหนึ่งผิวสีแทน คิ้วดกดำ ลุคดูเท่ห์ สมาร์ท แบดบอยแนวไทยแท้100% อีกคนหนึ่งตาตี๋ ผิวขาว ออกแนวไปทางลุคเกาหลีๆ " สวัสดีครับ ผม คิมหันต์ นะครับ เรียนอยู่ปี 2 " พี่ที่ชื่อคิมหันแนะนำตัวขึ้นพร้อมกับเสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้นทั่วห้องโถงใหญ่ๆทันที..........................
Last Updated : 2025-04-17Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 7 เพื่อนกันวันแรก
เมื่อเลิกกิจกรรมตอนบ่าย ฉัน สีน้ำ โรส เลย์ และปี ก็นัดกันว่าจะไปกินย่างเนยกันที่ร้านหลังมหาลัย " หิวแล้ว " เลย์รูปท้องพร้อมหันมาบอกเพื่อนๆ ทั้ง 4 คน" หิวก็ไปกินกันค่ะชะนีทั้งสี่ ไปค่ะ! Gooo " เป็นปีที่พูดบอกเพื่อนๆ พร้อมเดินสะดีดสะดิ้งนำหน้าเพื่อนๆ ไป@ย่างเนย" ดีนะรีบออกมาก่อน ไม่งั้นไม่มีที่นั่งแน่ๆ " สีน้ำพูดขึ้นก่อนจะนั่งลงเก้าอี้" สวัสดีค่ะ มาทั้งหมดกี่ท่านคะ " เสียงพนักงานหญิงคนหนึ่งถามขึ้น" หนึ่ง สอง สาม สี่ และห้า ครบ! " ปีนับเพื่อนๆ" 5 คนค่ะ " พร้อมยกมือขึ้น 5 นิ้วขึ้นบอกกับพนักงานหญิงคนนั้นด้วยรอยยิ้ม" 5 คนนะคะ เดินไปตักอาหารด้านนี้ได้เลยนะคะ " พนักงานหญิงบอกพวกฉันพร้อมหันมือไปทางห้องตักอาหารบุฟเฟ่พอพากันตักอาหารที่ตัวเองต้องการครบก็เริ่มมานั่งรวมกันที่โต๊ะจนครบทุกคน" เซลฟี่ก่อนค่ะ " สีน้ำบอกพร้อมกับยกโทรศัพท์ราคาแพงของเธอขึ้น เพื่อนๆทุกคนก็รีบหันหน้าไปหากล้องและเก๊กท่าทางใส่กล้องทันทีแซะ!!" เลิศ! " สีน้ำพูดขึ้น" ฉันยังไม่มีไอจีและเฟสบุ๊คพวกแกเลย เอามาๆ " สีน้ำบอกเพื่อนๆ ที่มาใหม่ทุกคนพอทุกคนแลกไอจีกันเสร็จ สีน้ำที่เป็นสายโชเชียลอยู่แล้วก็รีบโพสรูปภาพ เช็คอิน พร
Last Updated : 2025-04-18Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 8 Forget me not
เป็นผมเองที่เป็นคนแอดเพื่อนเธอไปในชื่อเฟสบุ๊ค Forget me not เอาจริงๆผมก็คิดถึงเธอนะ ยังอยากเป็นเพื่อนกับเธออยู่ อยากรู้ว่าเธอเป็นยังไงบ้าง ทำอะไรอยู่ อยู่กับใคร สบายดีไหม ถ้าในประเทศไทยเฟสบุ๊คนี้จะไม่มีใครรู้ว่าเป็นผม เพราะผมพึ่งสมัครเฟสนี้ใหม่ไม่นานมานี้นี่เอง ส่วนมากก็จะเป็นคนที่อยู่มหาวิทยาลัยที่ต่างประเทศ ไม่ก็คนรู้จักที่ติดตามผม เพื่อนในเฟสผมมีอยู่ไม่กี่สิบคนและหนึ่งในนั้นก็คือเพื่อนของผมคือ สายป่านที่ผมตัดสินใจแอดเฟสเธอไป ผมไม่คิดด้วยซ้ำว่าเธอจะรับแอดผม เพราะสายป่านเป็นคนไม่รับแอดเพื่อนใครมั่วๆ เหมือนอย่างกับผม มหาวิทยาลัยฉันกับสีน้ำกำลังเดินเข้าไปตึกคณะบริหารก็เจอกับเพื่อนๆทั้ง 3 คนนั่งรอกันอยู่แล้ว" ไงจ๊ะชะนี 2 ตัว " ปีเอ่ยทักทายฉันกับสีน้ำก่อนใครๆ" อ๊ะ " ฉันวางถุงแซนวิชลงบนโต๊ะซึ่งมีแซนวิชอยู่ 5 อัน ฉันทำเพื่อมาแบ่งเพื่อนๆคนละชิ้น" อะไรอ่ะ " โรสพูดพลางเอื้อมมือไปหยิบถุงออกมาดูว่าข้างในคืออะไร" ว้าววว แซนวิช " โรสพูดพร้อมหยิบแซนวิชออกมา 1 อัน" ฉันทำมาแบ่งทุกคนน่ะ หยิบไปคนละอันสิ " ฉันพูดจบเพื่อนๆก็รีบหยิบแซนวิชไปคนละอันทันที" อร่อยมาก สายป่านทำเองเหรอ " เลย์ที่กำลังเค
Last Updated : 2025-04-19Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 9 การกลับมาของมังกร
2 ปีผ่านไป..ฉันที่ตอนนี้เรียนอยู่ปี 3 แล้ว มันไวมากๆเลย ฉันกับเพื่อนๆก็ยังสนิทสนมกันเหมือนเดิม และเพิ่มเติมคือสนิทกันมากขึ้นกว่าเดิม ฮิๆชีวิตในมหาวิทยาลัยของฉันมันสนุกมากๆ มีทั้งเพื่อนที่ดีคอยซัพพอตกันในทุกๆเรื่อง และฉันก็ไม่น้อยหน้าเพื่อนของฉันนะ ฉันก็มีคนเข้ามาคุยบ้างอยู่เรื่อยๆ แวะเวียนมาหามาเยี่ยมฉันบ่อยๆ แต่ฉันก็ไม่ได้ตกลงคบกับใครแบบจริงจัง เพราะฉันยังไม่พร้อมที่จะผูกมัดกับใครน่ะ" ป่าน " เสียงทุ้มของเฮียสีฝุ่นเรียกฉัน ซึ่งตอนนี้ฉันกับสีน้ำกำลังยืนรอรับพี่เขาที่สนามบิน เฮียสีฝุ่นเรียนจบไปได้ 1 ปี เขาก็บินไปดูแลกิจการที่ต่างประเทศ และตอนนี้กิจการก็ไปได้สวยเขาเลยกลับมาอยู่ที่ไทยอีกครั้ง" เฮียยยยย " สีน้ำที่เห็นพี่ชายตัวเองเดินออกมาจากสนามบินก็รีบโผล่เข้ากอดพี่ชายตัวเองทันที และฉันก็ไม่น้อยหน้าสีน้ำเช่นกันวิ่งเข้าไปซบอกกว้างของเฮียสีฝุ่นอีกด้าน เขาลูบผมฉันกับสีน้ำไปมาอย่างเอ็นดู" รอนานไหม " เฮียสีฝุ่นหันมาถามเด็กน้อยทั้ง 2 คน " นานมากกก และก็หิวมากด้วยค่ะ " สีน้ำตอบพร้อมกับลูบท้องตัวเองพร้อมกับทำหน้าตางอนแง้อ้อนพี่ชายสุดหล่อของเธอ" งั้นป่ะไปกินข้าวกัน " เฮียสีฝุ่นจูงมือ 2 สา
Last Updated : 2025-04-20Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 10 ก็แค่เพื่อน (แฟน) เก่า
หลังจากอาหารมาเสิร์ฟจนครบแล้วทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตากินอาหารตรงหน้าของตัวเองทันที" มังกรคะ นี่ค่ะ " ผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าที่แฟนของมังกรตักอาหารใส่จานให้มังกรพร้อมกับส่งรอยยิ้มยั่วยวนไปให้เขา" ขอบคุณครับปิ่น " มังกรหันหน้าไปส่งยิ้มให้เธอทันที " มังกร นายหายไปไหนมาอ่ะ ไม่ติดต่อยัยสายป่านกลับมาเลย " สีน้ำถามมังกรขึ้นอย่างสงสัย" มังกรไปเรียนที่ต่างประเทศมาน่ะ 2 ปีก็เรียนจบคณะบริหารที่ต่างประเทศแล้ว " ปิ่นหันไปตอบสีน้ำแทนมังกรทันที" งั้นเหรอ " สีน้ำพยักหน้าเข้าใจพร้อมกับยังเคี้ยวอาหารอยู่ที่ปาก" นี่เหรอคะ 'เพื่อน' ที่มังกรเคยเล่าให้ปิ่นฟัง " ปิ่นหันหน้ามาพร้อมกับพยักหน้ามาทางฉันเพื่อเป็นสัญญานว่าหมายถึงฉันที่เธอถามมังกรออกไป มังกรเคยเล่าเรื่องฉันให้เธอฟังด้วยเหรอ " อืม " มังกรตอบกลับพร้อมกับตักข้าวผัดไข่ในจานกิน " นี่เธอ รู้จักกับมังกรนานแล้วเหรอ " ปิ่นหันหน้ามาถามฉันบ้าง" ก็นานนะ " ฉันพยักหน้าตอบกลับปิ่นไป" ที่ผ่านมามังกรมีแฟนป่ะ " ปิ่นถามคำถามนี้ขึ้นมาจนฉันที่กำลังตักข้าวเข้าปากถึงกับข้าวติดคอทันที" อึก " " ป่าน! " เสียงของเฮียสีฝุ่น" ป่าน! " เสียงของมังกร" ยัยป่าน! " เสียงขอ
Last Updated : 2025-04-20
Latest chapter
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 32 จะห้ามฉันหรือจะยืนดูเฉยๆเลือกเอา
ฉันที่ตอนนี้ถือเอกสารมากมายก่ายกอง มันไม่ใช่อะไรหรอกนะก็เป็นเอกสารวิจัยโปรเจ็คเรียนจบน่ะสิ เพราะตอนนี้ฉันก็ได้ขึ้นปี 4 ซึ่งเป็นปีการศึกษาสุดท้ายแล้ว แถมวิจัยของฉันก็โดนตีกลับมาสามสี่รอบแล้ว ฉันก็เลยต้องแบกหน้าตาและกองหนังสือมากมายมาให้มังกรช่วยดูให้ แรกๆฉันกะว่าจะบอกให้เฮียสีฝุ่นช่วยดูให้แหล่ะ แต่ฉันก็แอบเกรงใจเฮีย เพราะเฮียก็ต้องช่วยดูวิจัยของสีน้ำน้องสาวของเขาเหมือนกัน " สวัสดีค่ะ " ฉันยกมือไหว้พนักงานต้อนรับทันทีเมื่อก้าวขาเข้ามาในบริษัทยักษ์ใหญ่ของมังกร ไม่สิ! ของพ่อมังกร" สวัสดีค่ะ ไม่ทราบมาติดต่อธุระเรื่องอะไรคะ " พนักงานสาวสวยที่ใส่ชุดยูนิฟอร์มของบริษัทเอ่ยถามฉันขึ้นด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร" เอ่อ มาหาคุณมังกรค่ะ " ฉันบอกออกไปกับพนักงานสาวสวยคนนั้น" ไม่ทราบว่าได้นัดท่านรองไว้ไหมคะ " พนักงานสาวสวยถามออกมาด้วยรอยยิ้มเช่นเดิม " ฉัน เอ่อดิฉันโทรไปหาเขาแล้วค่ะเมื่อกี้ " ฉันที่ไม่รู้จะพูดจะตอบยังไงดีก็ดูเลิ่กลั่กไปหมด " โทรไปหา " พนักงานสาวสวยขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างไม่น่าเชื่อที่ฉันพูดเมื่อครู่" ถ้าไม่ได้นัดท่านรองเอาไว้ล่วงหน้าก็ไม่สามารถอนุญาตให้เข้าพบท่านได้นะคะ " พนักงานสาวสวยพ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 31 อย่ารักฉันเลย
หลังจากที่ฉันได้ยินคำนี้จากมังกรอีกครั้ง ฉันถึงกับต้องหยุดชะงักและก้าวขาแทบไม่ออก " ได้ไหม " มังกรพูดด้วยน้ำเสียงที่ฉันฟังแล้วยังไงฉันก็จะต้องใจอ่อน ฉันจึงค่อยๆหันหน้ากลับไปหามังกรอีกครั้ง " หมายถึงอะไร " ฉันถามคำถามนี้ย้ำออกไปถามมังกรอีกครั้งหนึ่ง มังกรไม่ได้ตอบกลับอะไรฉัน แต่เขาค่อยๆยื่นมือของเขามากุมมือของฉันเอาไว้พร้อมกับที่เขาจ้องใบหน้าของฉันอย่างไม่ละสายตา แววตาของเขาในตอนนี้มันคืออะไรกันนะ เขาขอร้องฉันอยู่อย่างนั้นเหรอ หรือฉันคิดไปเองกันนะ " ฉันชอบเธอ ไม่สิ ฉันรักเธอนะป่าน " มังกรจ้องหน้าฉันพร้อมกับบอกรักฉันอีกครั้งหลังจากวันนั้นที่เขาบอกรักฉันอยู่บนรถของเขา" นายรู้เหรอว่ารักคืออะไร " ฉันถามเขาออกไป เขารู้จักคำว่ารักอย่างนั้นเหรอ " ฉันไม่รู้จะบอกหรืออธิบายกับเธอยังไงเธอถึงจะเชื่อ แต่คำว่ารักของฉันมันคือ...เธอ คือเธอมาตลอด " มังกรพูดพร้อมกับกุมมือฉันให้แน่นมากขึ้นมากกว่าเดิม " แต่...ฉัน... " ฉันไม่รู้จะพูดยังไงกับเขาดี ฉันสับสนไปหมด " เธอไม่ต้องตอบอะไรฉันหรอก ฉันรู้ว่าเธอชอบคนอื่นไปแล้ว " มังกรพูดพลางก้มใบหน้าต่ำลง " ถึงเธอจะชอบใคร แต่ยังไงฉันก็ยังจะรักเธออยู่ดี ไม่มีวั
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 30 คลั่งรัก
ฉันไล่มังกรให้ไปอาบน้ำ เพราะเสื้อผ้า ร่างกายของเขาในตอนนี้เต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าฟุ้งกระจายทั่วห้องเลย -..- " หิวววว " มังกรที่นั่งอยู่บนโซฟาร้องโอดครวญพร้อมกับทำท่าทางและสีหน้าบ่งบอกว่าเขาหิวเป็นอย่างมาก" ไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวฉันไปทำอะไรให้กิน " ฉันชี้นิ้วไปทางห้องน้ำของมังกรเพื่อบอกให้เขาไปอาบน้ำชำระร่างกายที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าออกไป" รับทราบครับ ^^ " มังกรรีบลุกพรวดขึ้นยืนและเดินไปหยิบชุดคลุมอาบน้ำของเขาและเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างว่าง่ายในทันที" อะไรกัน คิดจะเชื่อฟังก็เชื่อฟัง " ฉันส่ายหัวไปมาอย่างหนักใจ เมื่อกี้ยังดื้อและหัวรั้นกับฉันอยู่เลย " กลิ่นหอมจัง " มังกรที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดคลุมอาบน้ำสีดำพูดขึ้น " รีบไปใส่เสื้อผ้า " ฉันสั่งกับมังกรไป พร้อมกับกำลังจัดอาหารใส่จานให้เรียบร้อย ไม่นานมากนักมังกรก็เดินออกมาจากห้องแต่งตัวด้วยชุดนอนสีแดงเลือดหมูราคาแพง " ไหน วันนี้ป่านทำอะไรให้กินครับ " มังกรเลื่อนเก้าอี้ออกเพื่อที่จะนั่งลงตรงข้ามฉันที่ฉันได้นั่งรออยู่ก่อนแล้ว " ไม่มีอะไรมาก ก็ทำเท่าที่มีในตู้เย็นนายมีนั่นแหล่ะ นี่ไข่เจียวหมูสับ ฉันเห็นในตู้นายมีไข่กับหมู ส่วนนี
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 29 เมา (2)
หลังจากวันที่มังกรรู้ว่าฉันไปสมัครเป็นพนักงานที่ร้านคาเฟ่ของเขา ฉันก็ไม่ได้ไปทำงานที่ร้านคาเฟ่นั้นอีกเลย ส่วนโรสกับเลย์ก็ยังคงทำงานอยู่ต่อไป เหตุผลที่พวกเธอทำต่อก็ง่ายๆเลย ก็คือเงินดีกว่าร้านอื่นๆเป็นสองเท่า เพราะคาเฟ่ของมังกรจะมีลูกค้าเข้ามากมายจนต้องติดป้ายประกาศสมัครพนักงานเพิ่มอีกหลายอัตราน่ะสิส่วนในเรื่องที่มังกรได้สารภาพว่าชอบฉันนั้น ฉันก็ยังคงไม่แน่ใจว่าเขาพูดจริงหรือไม่ เพราะที่ผ่านมาคำพูดของมังกรฉันเชื่อถืออะไรไม่ได้เลย และรอบนี้ที่เขามาบอกว่าชอบฉัน ฉันจะเชื่อเขาได้ยังไงกัน จริงไหมครืดดดดดด ครืดดดดดดดดเสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นก็พบว่าเป็นมังกรที่โทรเข้ามาหา " เธออยู่ห้องหรือเปล่า.? " พอฉันกดรับสายคนปลายสายก็ถามฉันขึ้นมาทันที แต่น้ำเสียงเขาดูแปลกๆไปนะ นี่เขาดื่มมาเหรอ 0.0" นายดื่มมาเหรอมังกร " ฉันถามออกไปด้วยความเป็นห่วง เพราะกลัวมังกรจะขับรถน่ะสิ ปกติเขาก็เป็นคนที่ขับรถเร็วมากๆอยู่แล้ว " อื้อ " มังกรตอบกลับมา ฉันแอบได้ยินเสียงดนตรีที่ผับเบาๆ สงสัยมังกรจะเดินออกมาโทรหาฉันข้างนอกร้าน" อยู่กับใคร.? " ฉันถามมังกรกลับไป เพราะถ้ามีคนไปส่งมังกร โดยที่เขาไม่ต้องขับรถเองฉันก็จะ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 28 สารภาพ
หลังจากที่ผมกลับมาจากผับไอ้มิกซ์ ผมก็คิดคำที่พวกมันพูดกับผมซ้ำๆวกไปวนมาในหัวไม่ยอมหยุด" กูแอบรักแฟนเก่าเหรอว่ะ " " ไม่จริงมั้ง ก็แค่เป็นห่วง "....... ....... ......... ......หลังจากสอบเสร็จเรียบร้อยหมดทุกวิชาทั้งสามวันแล้ว ฉันก็กลับมานอนพักผ่อนที่หอ" เหนื่อยจัง " ฉันเอนตัวเองนอนลงบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า จะว่าไปตั้งแต่วันนั้นมังกรก็ไม่ได้ติดต่อฉันมาอีกเลย แต่ก็ดีแล้วแหล่ะ TTไม่นานนักร่างกายที่เหนื่อยล้าของฉันก็ค่อยๆปิดเปลือกตาลงโดยที่ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยด้วยซ้ำคาเฟ่ตอนนี้ก็เป็นเวลา 4 โมงเย็น ฉันก็เข้ามาทำงานพาสไทม์ที่ร้านคาเฟ่ตามปกติ" ลูกค้าเยอะตั้งแต่เปิดร้านเลยว่ะ " โรสพูดออกมาแล้วยืนเท้าใส่เอว" ของดี อาหารอร่อยก็งี้ " ฉันพูดเสริมและอวยร้านค้าของตัวเองที่มาทำงาน ก็ของมันดีและก็อร่อยจริงๆนี่น๊าแกร๊กกกกก!!เสียงเปิดประตูร้านเข้ามา และตอนนี้ก็เป็นเวลา 1 ทุ่มซึ่งใกล้จะถึงเวลาเลิกงานและร้านปิดแล้ว" คุณมังกร!! "" มะ มังกร!! " " 0.0 "" นายมาที่นี่ทำไม ? "" เธอล่ะมาทำอะไรที่นี่!? " มังกรถามฉันพร้อมกับมองฉันที่สวมใส่ชุดพนักงานตั้งแต่หัวจรดเท้า" ขะ...คือ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 27 เมา
ฉันกับบุคคลที่เข้ามาใหม่กำลังเดินเข้าไปในร้านอาหาร พร้อมกับสายตาของเพื่อนๆกับพี่คิมหันต์ที่หันมามองทางฉันที่กำลังเดินจะไปนั่งบนโต๊ะอาหาร" อ้าว คุณมังกรมาด้วยเหรอ " เลย์ทำท่าทางตกอกตกใจพร้อมกับเพื่อนๆของฉันด้วย ส่วนพี่คิมหันต์คงจะตกใจไม่น้อยกว่าใครๆในที่นี้ ทำสีหน้าท่าทางเหมือนไดเมาเจอหน้าคู่กัดอะไรแบบนั้นเลย" ... " มังกรไม่ได้ตอบกลับอะไรแต่เขามานั่งลงข้างๆฉัน ทำไมสถานการณ์ตอนนี้มันดูอึดอัดจังวะ พี่คิมหันต์กับฉันและมังกรจะนั่งบนเก้าอี้โซฟาตัวยาว ซึ่งเก้าอี้ตัวนี้จะนั่งได้แค่สามถึงสี่คนเท่านั้นและฉันก็ดันนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างพี่คิมหันต์และมังกรพอดีน่ะสิ!หลังจากสั่งอาหารกันเสร็จเรียบร้อยแล้วพนักงานเสิร์ฟก็ทยอยมาเสิร์ฟอาหารกัน" สอบเป็นยังไงบ้างครับสายป่าน " พี่คิมหันต์ที่นั่งอยู่ซ้ายมือของฉันถามขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม แต่สายตาของเขาดันไปจับจ้องมองผ่านฉันไปมองอีกคนซึ่งอยู่ด้านขวามือของฉัน ถามฉันแต่สายตาจับจ้องไปมองที่มังกรเนี่ยนะ นี่มันอะไรกัน เฮ้อ!" ก็พอทำได้ค่ะ ^^ " ฉันตอบพร้อมกับส่งยิ้มแหยๆกลับไปให้" กินนี่สิ " มังกรตักเนื้อปลาแซลมอนมาวางบนจานไว้ให้ฉัน" กินนี่ดีกว่า " พี่คิมหันต์ตั
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 26 เริ่มออกอาการ
" นี่ชุดของนาย " ฉันยื่นเสื้อโอเวอร์ไซส์สีขาวลายไดโนเสาร์ไปให้กับมังกรที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูสีขาวรัดเอาไว้แค่ที่เอวจนทำให้ฉันเห็นซิกแพ็คและหัวนมชมพู 0.0" ผู้ชายขาว หัวนมชมพูจริงๆเหรอเนี่ย! 0.0 " ฉันพูดออกมาอย่างตกใจ" จ้องขนาดนี้ไม่กินมันเข้าไปเลยล่ะ! " มังกรว่าพลางยื่นนิ้วของเขามาดีดที่หน้าผากของฉันพร้อมกับที่เขายื่นมือมาหยิบเสื้อโอเวอร์ไซส์ลายไดโนเสาร์ออกจากมือของฉันไปสวมใส่ทันที" จิ้ ชอบทำร้ายร่างกายกันอยู่เรื่อย " ฉันเบ้ปากใส่มังกรพร่อมกับพึมพำออกมาเบาๆ แต่ก็เสียงดังพอที่จะให้คนที่ยืนอยู่ข้างๆได้ยิน" ตัวเล็กจรังว่ะ " พอมังกรสวมใส่เสื้อของฉันแล้วเขาก็ขมวดคิ้วมุ่นเข้าหากันทันที และเขาก็บ่นออกมาด้วยท่าทีหงุดหงิดไม่น้อย" นายตัวยังกับควายมีให้ใส่แค่นี้แหล่ะ " ฉันพูดไปกลั้นขำไป ดูสภาพมังกรตอนนี้สิตลกซะมัด!" ไม่มีกางเกงหรือไง หรือจะให้ฉันใส่กางเกงในนอน เอาไหมล่ะ " มังกรว่าพลางเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ " มะ มี นั่นไง " ฉันชี้นิ้วไปที่กางเกงนอนสีชมพูลายคิตตี้ที่วางอยู่บนเตียง" จะให้ฉันใส่ไอ้ตัวนี้เนี่ยนะ! " มังกรถลึงตาอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นกางเกงนอนของฉันที่วางอยู่บนเ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 25 เจ้าของร้าน
ตอนนี้ก็เป็นเวลาเลิกงานแล้วและพวกฉันก็พากันทำในหน้าที่เดิมก็คือ พากันเช็ดโต๊ะ กวาดพื้น ถูพื้น และจัดโต๊ะให้เรียบร้อย " เด็กๆ วันนี้เจ้าของร้านคงไม่ได้เข้ามาแล้วแหล่ะ! " พี่ปั๊กที่เดินออกมาจากห้องครัวเดินมาบอกกับพวกฉันที่ทำความสะอาดร้านอยู่ " อ้าว ไงงั้นอ่ะ " โรสพูดพร้อมกับทำหน้าตาเสียดายที่เจ้าของร้านไม่ได้เข้าร้านมาให้เธอเห็นหน้าค่าตาสักที " เห็นเจ้าของร้านบอกว่ามีนัดสำคัญแล้วน่ะ " พี่ปั๊กบอก " เสียดายจรัง อดเจอเลย " เลย์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เสียดายเอามากๆ " เอาน๊าาพวกแก ยังไงเราก็ยังทำงานอยู่ที่ร้านนี้อีกตั้งหลายเดือนต้องมีสักวันแหล่ะที่พวกเราจะต้องเจอ " ฉันเดินไปโอบไหล่เพื่อนทั้งสองคนเพื่อปลอบใจ " พรุ่งนี้ทั้งสามคนจะลางานใช่ไหม " พี่ปั๊กถาม เพราะช่วงนี้พวกฉันมีสอบไฟนอลน่ะสิ " ใช่ค่ะ ขอหยุดสัก 3 วันนะคะ พอดีพวกหนูมีสอบไฟนอลน่ะค่ะ " ฉันบอกพี่ปั๊กไป ดีนะที่พวกเราไม่เคยจะลางานเลย และอีกอย่างกฎของทางร้านก็ยังสามารถให้พนักงานที่ยังเรียนอยู่สามารถลาสอบได้อีกด้วย ถือว่าเจ้าของร้านคาเฟ่ที่นี่ใจดีเอามากๆจริงๆ " โอเคร พี่จะได้โทรบอกเจ้าของร้านไว้ให้ " พี่ปั๊กบอกพร้อมกับ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 24 ทำงานพิเศษ
วันนี้เป็นวันที่ฉันจะต้องเดินทางกลับหอและแน่นอนว่าทั้งเฮียสีฝุ่นและก็มังกรก็พากันแย่งตัวของฉันให้ขึ้นรถไปกับเขา ฉันก็เลยเลือกทางใดทางหนึ่งก็คือ ขึ้นรถไปกับสีน้ำยังไงล่ะ จะให้ฉันเลือกผู้ชายไปทำไมกัน เดี๋ยวก็พากันหาเรื่องกันไม่จบไม่สิ้นอีกน่ะสิ -..-หลายวันผ่่านไป" เรียนก็เหนื่อย ทำงานก็เหนื่อย " โรสที่ตอนนี้กำลังเดินลงบันไดและบ่นออกมาตั้งแต่ออกจากห้องเรียน" วันนี้พวกแกไปทำงานพิเศษกันไหม " สีน้ำเอ่ยถาม ซึ่งฉัน โรส และเลย์ ตอนนี้ได้พากันสมัครทำงานพิเศษเป็นร้านคาเฟ่ที่เปิดใหม่ที่อยู่หลังมหาวิทยาลัย พวกเราทั้งสามคนได้ทำงานด้วยกันก็ถือว่าโชคดีมากๆ เพราะร้านพึ่งเปิดใหม่และปิดป้ายประกาศรับสมัครพนักงานพาร์ทไทม์ พวกเราทั้งสามคนก็เลยได้เข้าไปสมัครกันพอดี" ไปสิ เจ้าของร้านหล่อขนาดนั้นอ่ะ " โรสตอบกลับสีน้ำด้วยรอยยิ้มที่บ่งบอกได้เลยว่าตอนนี้เธอได้หายเหนื่อยแล้ว เพราะผู้ชายหล่อ" เออป่าน แล้วคุณมังกรรู้ไหมว่าแกทำงานพิเศษ " เลย์ถามฉัน" ไม่รู้ แล้วทำไมฉันต้องบอกเขาด้วยล่ะ " ฉันตอบกลับไปตามความจริง นี่ฉันกับมังกรเป็นแค่เพื่อนกันนะ เราไม่จำเป็นต้องบอกกันทุกเรื่องมันก็ถูกต้องอยู่แล้ว ถามอะไรแปลกๆนะเ
