로그인공유
บทที่ 2 เราลองเป็นแฟนกันไหม
최신 업데이트:
2025-04-16 02:23:55ผ่านไปแล้ว 1 เทอม ของ ม.1 ผมกับป่านเริ่มสนิทกันมากขึ้น ตลอดเวลาที่อยู่โรงเรียนผมเล่นแค่กับเธอคนเดียว และก็จะมีสีน้ำเพื่อนของเธออีกคนที่อยู่ด้วยตลอดเวลา
.............................. พักเที่ยง พวกเราทั้ง 3 คน เดินไปกินข้าวที่โรงอาหารกันตามปกติ ผมไม่ได้เปิดเผยฐานะตัวเองให้เธอรู้ เพราะผมคิดว่ามันไม่ได้สำคัญอะไร และผมก็ไม่ได้อยากจะบอกให้คนอื่นรู้ด้วย เธอก็เป็นคนที่ไม่ค่อยยุ่งเรื่องส่วนตัวของผมอยู่แล้ว เธอเป็นเพื่อนที่น่ารัก ทุกคนต่างพากันชอบเธอไปหมด เธอจะชอบเปียผมตลอดเวลา เปีย 2 ข้างบ้าง เปีย 1 ข้างบ้างแล้วแต่วัน ....................... เลิกเรียน ผมที่กำลังเก็บสมุดกระเป๋าเพื่อจะเดินไปหน้าโรงเรียนเพื่อรอคนขับรถที่บ้านมารับเหมือนเช่นทุกครั้ง และทุกครั้งเธอก็เป็นคนยืนรอรถเป็นเพื่อนผม เธอบอกว่าเธอขับมอเตอร์ไซค์มาเอง เลยยืนรอเป็นเพื่อนผมได้ทุกวัน พอถึงหน้าโรงเรียนผมกับเธอก็ยืนรอรถกันตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็คือคำพูดของเธอวันนี้ " มังกร " เธอหันหน้ามาเรียกชื่อผม " อืม " ผมตอบเธอไปแต่ไม่ได้มองหน้าเธอ ผมมัวมองรถที่ขับผ่านไปผ่านมาบนถนน เพราะรอว่าเมื่อไหร่คนขับรถจะมาสักที เพราะผมรู้สึกร้อนแดดเอามากๆ เธอที่เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆบอบบางไม่ร้อนบางหรือไงวะ ถึกซะมัด! คนอะไร! " เราลองเป็นแฟนกันไหม " คำพูดของเธอทำให้ผมรีบหันหน้าขวับไปหาเธอทันที " พูดอะไร " ผมถามเธอพร้อมขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ " ก็ขอมังกรเป็นแฟน " เธอตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาสุดๆ " เรายังเด็กกันอยู่เลยนะ จะเป็นแฟนกันได้ยังไง " ผมตอบกลับเธอไปตามความจริง เพราะเรายังเด็กกันทั้งคู่จะรู้จักความรักกันได้ยังไง " เด็กแล้วมีแฟนไม่ได้เหรอ เราแค่อยากลองมีแฟน เราเห็นพี่สาวเรามีแฟนแล้วคุยกันกระหนุงกระหนิงทุกคืนเราอิจฉาเลยอยากลองมีแฟนบ้าง " เธอพูดออกมาอย่างไร้เดียงสา แววตาที่มองผมทำให้ผมรู้ว่าคำที่เธอขอผมเป็นแฟนเมื่อครู่เธอจริงจัง " ไม่! เราไม่ได้อยากมีแฟน! " ผมปฏิเสธเธอไปเสียงแข็ง " ชิ! ไม่เป็นก็ไม่เป็น " เธอทำท่าทางงอนผมแล้วหันหน้าไปมองถนนทันที " ไปลองขอคนอื่นเป็นแฟนก็ได้ " ผมที่ได้ยินคำพูดนั้นของเธอก็รีบหันขวับไปมองเธอตาขวางทันที " อะไรนะ! " ผมกระแทกเสียงแข็งใส่เธอ " ก็ไม่อะไร " เธอตอบกลับผมแต่ไม่ได้มองหน้าผมเลยสักนิด " แล้วเมื่อกี้พูดว่าอะไร!! " ผมกระแทกเสียงใส่เธออีกครั้ง " ก็แค่บอกว่า ไปลองขอคนอื่นเป็นแฟนก็ได้ " เธอตอบกลับผมมาอย่างไม่รู้ประสีประสา ผมที่เป็นเด็กยังรู้เลยว่าอะไรควร ไม่ควร แต่เธอเป็นเด็กที่ไม่รู้ห่าเหวอะไรเลย ไร้เดียงสา ไร้เดียงสาจริงๆ " เฮ้อ! " ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่กับคำพูดของเธอ จะให้เธอไปขอคนอื่นเป็นแฟนนี่นะ ถ้าเธอมีแฟนแล้วจะมีเวลาแบ่งมาให้ผมเหรอ ทุกวันนี้เธอตามติดผมอย่างกับเป็นเงาตามติดตัวผมแล้ว ในทุกๆวันที่โรงเรียนผมจะมีเธออยู่ข้างกายตลอด ถ้าวันไหนเธอหายไปจากชีวิตผม ผมก็คงไม่มีเพื่อนเล่น คิดได้แบบนั้นผมก็เลยตอบตกลงเธอทันที " เป็นก็เป็น " ผมหันหน้าไปจ้องหน้าเธออย่างเซ็งๆ " อะไรนะ " เธอที่มองถนนอยู่รีบหันขวับมามองผมแล้วยิ้มกว้างทันที " เป็นก็เป็นไง " ผมตอบกลับเธอไปอย่างเซ็งๆ อีกรอบ " เป็นอะไร " เธอเลิกคิ้วถามผมอย่างน่าเอ็นดู " เป็นแฟนกันไง! " ผมกระแทกเสียงกลับไป " จริงเหรอ เย้!! มีแฟนแล้ว!! " เธอดีใจกระโดดโลดเต้นอย่างไม่อายใคร จนผมที่มองดูเธอถึงกลับถอนหายใจไปเป็นสิบๆรอบ แต่ก็ไม่เถียงนะว่าผมก็แอบยิ้มกับการกระทำไร้เดียงสาของเธอเป็นประจำ ผมมีแฟนครั้งแรกตอน ม.1 ผมไปบอกใครๆ ก็คงจะหัวเราะขำผมกันหมด ม.1 มันยังเด็กไปจริงๆ จะไปรู้จักความรักได้ยังไง ตอนนี้ผมกับเธอก็แค่รู้สึกรักกันแบบเพื่อนเท่านั้น คนไร้เดียงสาของเธอคิดอยากจะลองมีแฟนก็มาขอตรงๆ ไปเห็นคนอื่นเขามีแฟนก็คิดอยากจะมีกับเขาบ้าง นี่สินะที่เขาเรียกว่า..กำลังเข้าวัยที่อยากรู้อยากลอง ผมไม่ปฏิเสธนะ ผมก็อยากรู้อยากลองไม่ต่างจากเธอ แค่ผมเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่กับเธอคิดอะไรก็พูดออกมาตรงๆ TT
최신 챕터
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 54 พิธีแต่งงาน+คลอดลูกแฝด The End
1 ปีผ่านไปวิลล่าริมทะเลส่วนตัว พิธีแต่งงานจัดขึ้นตอนเช้าตรู่แสงแดดสีทองอ่อนๆ ละเลียดผิวทะเล ดอกไม้สีขาว – ชมพูพาสเทลประดับเต็มพื้นที่ เสียงคลื่นซัดเบาๆ เป็นเพลงกล่อมความรักที่ไม่ต้องการเครื่องดนตรีใดสายป่านสวมชุดเจ้าสาวคลุมไหล่ซีทรู ท้องนูนออกเล็กน้อยใต้ผ้าชีฟองบาง เธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของมังกรที่จับมือเธอมั่นราวกับเป็นลูกสาวแท้ๆแขกทั้งงานยิ้มอย่างซาบซึ้ง เพราะไม่มีใครไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาก่อนจะมายืนตรงนี้“ยินดีต้อนรับเจ้าสาวของเรา…และเจ้าตัวเล็กอีกสองคนด้วยนะ” เสียงพ่อของมังกรกระซิบเบาๆ ด้วยรอยยิ้มหน้าพิธีแต่งงาน – มังกรรออยู่ในชุดสูทสีเทาอ่อนเมื่อสายป่านเดินมาถึง มังกรยื่นมือออกไปดวงตาเขาไม่ได้มองแค่ชุดเจ้าสาว แต่เหมือนมองเห็นชีวิตทั้งชีวิตในผู้หญิงตรงหน้า“มาช้าจัง…รอจนใจจะขาด” มังกรกระซิบเบาๆ ขณะจับมือเธอเอาไว้แน่น“ก็ไม่ได้หายไปก่อนงานแล้วกัน” สายป่านยิ้มขำ ขยิบตาให้นิดๆพิธีเริ่มขึ้นเสียงสงฆ์สวดเบาๆ เสียงคลื่นกล่อมโลกให้เงียบสงบ เมื่อถึงช่วงสวมแหวน มังกรสวมแหวนทองคำเกลี้ยงฝังเพชรเม็ดเล็กให้เธอก่อนจะก้มลงจูบมือเธออย่างอ่อนโยน“นี่คือคำสัญญา…ว่าต่อให้เธอมีฉัน สามี ลูกอีกสอ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 53 พิธีหมั้น
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปสายป่านนั่งจิบชาช้าๆ บนโซฟาหลุยส์สีขาวข้างตัวคือมังกร ส่วนตรงข้าม…คือพ่อของเขาและที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ของธรรมดา แต่เป็น “ถาดผ้ากำมะหยี่แดง” ที่วางเครื่องประดับทองแบบไทยไว้เรียบร้อย“คะ…คะคุณพ่อ?” สายป่านหน้าเหวอเมื่อเห็นของตรงหน้า“พ่อ!” “นี่มันอะไรกันครับ?” มังกรพูดเสียงต่ำ พ่อของเขาวางถ้วยชาลง“ของรับขวัญว่าที่ลูกสะใภ้…จะช้าไปหน่อยก็เพราะจัดแบบดั้งเดิมน่ะนะ”“แต่พอเห็นเธอใส่แหวนแล้ว พ่อก็รู้ว่ายังไงเธอก็ไม่หนีไปไหน”สายป่านพูดไม่ออก มังกรก็หน้าแดงถึงใบหู“พ่อ พวกผมยังไม่ได้คุยกันเรื่อง…หมั้นหมายอะไรแบบนี้เลยครับ”“งั้นก็ถือว่าเริ่มคุยวันนี้”“จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” พ่อยิ้ม สายป่านหันมามองมังกร หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าโดนขอแต่งงานเสียอีก นี่มันคือระดับ “ครอบครัวเห็นชอบแล้ว รอแต่เธอจะตอบตกลง”“ป่าน…” มังกรจับมือเธอแน่นขึ้น “ถ้ามันเร็วไป…เราค่อย ๆ คุยกันได้นะ”สายป่านก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ พูดเสียงเบา“เร็ว…แต่มันไม่ผิดหรอกนะ”“เพราะฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ในเมื่อทั้งใจมันก็อยู่ที่นายหมดแล้ว”“งั้นจะหมั้นเลยไหม?” พ่อพูดขัดแบบตรงๆมังกรหัวเราะออกมาเบา ๆ“พ่อใ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 52 นายแน่ใจเหรอว่าเลือกฉันแล้ว
นิทรรศการศิลปะริมทะเล – คืนวันถัดมาสายป่านมาถึงก่อน โดยไม่รู้ว่ามังกรก็ตามมาเงียบๆเฮียสีฝุ่นยืนรออยู่หน้าแกลเลอรี่เล็กๆ“ดีใจที่ป่านมา”“นี่เป็นงานที่ฉันวาดจากความรู้สึกที่มีต่อ…คนคนหนึ่ง” เฮียสีฝุ่นบอกพร้อมกับมองไปที่ภาพวาดสายป่านมองภาพเขียนสีน้ำมันสีฟ้าเทา หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงผมยาวหันหลังมองทะเล“หนู…ไม่เคยรู้ว่าเฮียรักหนูขนาดนี้เลย” สายป่านพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“รู้ตอนนี้ก็สายไปใช่ไหม?” เฮียสีฝุ่นถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้วสายป่านพยักหน้าเบาๆ“ขอโทษนะคะ” สายป่านขอโทษเฮียสีฝุ่นอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกครับป่าน…”“อย่างน้อยเฮียก็ได้บอก…ก่อนจะเสียเธอไปจริงๆ”เสียงฝีเท้าเบาๆ เดินเข้ามาข้างหลังมังกรปรากฏตัวขึ้น พร้อมจับมือสายป่านอย่างไม่ต้องถาม“ขอบคุณที่เข้าใจนะครับเฮีย”“แต่จากนี้…สายป่านคือของผมคนเดียว”...รีสอร์ต – กลางคืนมังกรนั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง สายป่านเดินเข้ามาโยนกระเป๋าแล้วมองหน้าเขา“อะไรอีกล่ะ?” สายป่านถามคนขี้หึง“ใครใช้ให้เธอสวยขนาดนั้นตอนเดินดูรูปเขา?” มังกรพูดหน้าบึ้งตึง“หา?!” สายป่านตกใจกับคำพูดมังกรเลย“ยิ้มให้เขาขนาดนั้น ถ้าเขาขอวาดรูปเธอเปลือย จะยอมไหม?
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 51 จูบแรก
ริมทะเลยามค่ำ – หน้ารีสอร์ตหลังเล็กสายป่านนั่งกอดเข่าบนเสื่อผืนบางๆ ที่ปูไว้ มองทะเลสีหม่นสลับประกายจันทร์ข้างตัวเธอมีถังป็อปคอร์นกับเบียร์กระป๋องเย็นๆฝีมือเลือกของมังกรมังกรนั่งเอนหลัง มือข้างหนึ่งยันพื้น อีกข้างถือขวดน้ำอัดลมสายตาเขามองจันทร์แป๊บเดียว แล้วก็หันมองคนข้างๆต่อ“รู้ไหม…เวลามองจันทร์ ฉันไม่รู้สึกอะไร”“แต่เวลามองเธอ ฉันรู้สึกทุกอย่างเลย”สายป่านหันขวับมามอง แก้มขึ้นสีทันที“พูดอะไรอีกแล้ว…”“พูดความจริงไง” มังกรยักคิ้ว“สายป่านตอนอยู่บริษัทก็สวยนะ แต่สายป่านตอนอยู่ทะเล…แม่งน่ารักกว่าน้ำทะเลซะอีก” มังกรพูดจาหยอดสายป่านต่อ“มังกร!” สายป่านโยนป็อปคอร์นใส่หน้ามังกรแบบขำๆมังกรหัวเราะเบาๆ แล้วเอนตัวลงนอนบนเสื่อ“มานี่สิ…นอนดูดาวด้วยกัน” มังกรเอ่ยเรียกสายป่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เอนตัวลงข้างๆพวกเขานอนนิ่งข้างกัน ฟังเสียงคลื่นซัดทรายเรื่อยๆมังกรเงียบอยู่ครู่หนึ่ง…ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาทางสายป่าน“ป่าน…”“ฉันไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลย” มังกรพูด“ทำไมล่ะ?” สายป่านหันหน้าไปถามยิ้มๆ แต่หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรอฟังคำพูดจากเขาต่อ“เพราะคืนนี้เธออยู่ข้างฉันโดยไม่มีอะไรคั่นกลาง”
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 50 ปกป้อง
ดึกวันนั้น – สายป่านในห้องพักสายป่านนั่งบนพื้นพิงผนัง น้ำตาเอ่อ ข่าวลือเริ่มกระจายวงกว้าง ทั้งพนักงาน ทั้งโซเชียลภายใน เธอไม่แม้แต่กล้าเปิดโทรศัพท์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆก่อนจะได้ยินเสียงเขา…“ป่าน…ฉันอยู่ข้างนอก” สายป่านลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู มังกรยืนอยู่ในชุดลำลอง มือถือถุงโจ๊กและน้ำอุ่น“ไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้…” มังกรยิ้มอ่อน“แค่อยากให้รู้ว่า…เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”สายป่านรับของในมือเขา น้ำตาไหลเงียบ ๆ“นาย…ยังเชื่อฉันอยู่ใช่ไหม” สายป่านถามน้ำตาคลอ“มากกว่าที่เธอเชื่อตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ” มังกรตอบยิ้มๆ“ ฉันแค่แวะมาเยี่ยมฉันต้องรีบไปแล้ว อย่าคิดมากนะ ”“ ฉันเชื่อใจเธอ ฉันรู้จักนิสัยของเธอดีที่สุด ” มังกรลูบหัวสายป่านเบาๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้สายป่านยืนย้ำพร้อมน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มเนียนของเธอ“ ขอบคุณ ”“ ขอบคุณนะมังกร ”บริษัท MKวันนี้มังกรให้สายป่านลาพักผ่อนเพราะสภาพจิตใจสายป่านแย่เอามากๆ แรกๆสายป่านไม่ยอมแต่เขาก็บังคับเธอให้พักจนได้ มังกรส่งไลน์หาสายป่าน“ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลอะไร ฉันจะจัดการเอง เชื่อใจฉันนะ ”สายป่านเปิดอ่านข้อความพร้อมกับยกยิ้มเล็กน้อยท
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 49 วางแผนใส่ร้าย
กลับมาที่บริษัท ปิ่นเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมมังกร สายป่านยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกับเอกสารปิ่นเดินตรงเข้ามาหาเธอ“สายป่าน…” ปิ่นส่งยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย“นายมังกรบอกว่าเธอเก่ง ฉันก็เลยอยากมาดูให้เห็นกับตา”สายป่านยิ้มตอบ“ขอบคุณค่ะ ฉันก็หวังว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับความไว้ใจของเจ้านายเหมือนกัน”ปิ่นยิ้มค้าง ก่อนจะพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน“อย่าคิดว่าการที่เขาปกป้องเธอ…แปลว่าเธอจะชนะเกมนี้นะ”สายป่านเงยหน้ามองเธอเต็มตา“ฉันไม่ได้มาเล่นเกม…”“ฉันแค่จะไม่ยอมให้ใครมาพรากสิ่งที่หัวใจฉันเลือกแล้ว ไปอีก”วันถัดไปบริษัทMK - ห้องประชุมใหญ่วันนี้บริษัทมีประชุมใหญ่ที่มีผู้บริหารเข้าร่วมหลายคน มังกรนั่งหัวโต๊ะ สายป่านนั่งข้างๆ ทำหน้าที่เป็นเลขาบันทึกการประชุมอยู่ดี ๆ “ปิ่น” ก็ปรากฏตัวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของเธอที่เป็นที่ปรึกษาบริษัท ซึ่งไม่มีใครกล้าทักท้วงปิ่นยิ้มหวาน“ขอโทษนะคะที่มาสาย…พอดีมีเรื่องอยากเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดชุดใหม่ค่ะ” ปิ่นส่งไฟล์พรีเซนต์ให้เจ้าหน้าที่เปิดขึ้นจอ“และแน่นอน…เกี่ยวข้องกับฝ่ายบัญชีโดยตรงด้วย”สายป่านชะงัก เพราะเห็นชื่อเธอถูกแทรกอยู่ในสไลด์ — ใน
다른 추천
ขยี้รักคู่หมั้น NC-20
C22.0K 조회수ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน49.9K 조회수(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก52.3K 조회수พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ
จันทร์ส่องแสง14.9K 조회수ความรักของคุณคณิณ
แพนด้าแทะไผ่ / นรินทร์ภัค174 조회수มะนาวลายส้ม My Lemon My Orange
ลิขิตา Likita320 조회수รักได้ไหมสาวข้างห้อง
เกศิณีแอดมินสกั้ง258 조회수ห้องลับ..ประธานหื่น
Yurial596 조회수
