LOGINShare
บทที่ 19 แขกที่ไม่ได้รับเชิญ
Last Updated:
2025-04-22 01:36:50สระว่ายน้ำส่วนตัวบนดาดฟ้า
ตอนนี้ฉันกับเพื่อนๆได้ขึ้นมาว่ายน้ำเล่นกันที่สระว่ายน้ำส่วนตัวบนดาดฟ้า พร้อมกับที่ทุกคนใส่ชุดบิกินี่ตัวจิ๋วที่ได้ซื้อกันมาพร้อมกันที่ห้างสรรพสินค้าในวันนี้ " โลเคชั่นดีมากกก และวิวก็สวยมากกกก มองลงไปเห็นวิวทะเล พร้อมกับแสง สี เสียงที่อยู่ด้านล่างระรานตา " สีน้ำพูดขึ้นพลางเอื้อมมือไปจับขอบสระน้ำและชะโงกหน้าไปชมวิวด้านล่างทันที " ปังไม่ไหวเลยชะนี ฉันชอบมาก " ปีพูดขึ้นมาพร้อมกับลงไปว่ายน้ำในสระว่ายน้ำ " ฉันมีความสุขมาก นานๆทีได้ออกมาเที่ยวแบบนี้ " เลย์ที่นั่งอยู่ตรงบันไดทางลงสระว่ายน้ำพูดขึ้นพร้อมกับเดินลงมาแช่ในน้ำในสระว่ายน้ำ " พรุ่งนี้เราใส่เสื้อตีมฮาวายกันนะ " โรสที่มุดหัวขึ้นมาจากสระว่ายน้ำพูดขึ้นมา " ได้สิ จัดไปเพื่อนรัก " ปีตอบกลับโรส " เออ แล้วใครโทรหาคุณมังกรเพื่อนแกว่ะสายป่าน สีหน้าของเขาดูเครียดขึ้นมาเชียว " โรสหันหน้าไปถามสายป่านที่นั่งชิมวิวอยู่ริมสระว่ายน้ำ " ฉันก็ไม่รู้อ่ะ ไม่ได้ค่อยสนใจเท่าไหร่ " ฉันตอบโรสไป แต่สายตายังคงมองชมวิวและเอาขาเรียวเล็กของฉันตีน้ำไปมา " แต่...ชะนีสายป่าน แกดูสนิทกับคุณมังกรมากเลยนะ " ปีถามฉันขึ้นด้วยท่าทางสงสัย " อืม ก็สนิท สนิทกันมาตั้งแต่ ม.1 นิ " ฉันตอบกลับปีไป แต่ก็ไม่ได้หันหน้าไปมองบุคคลที่ถามฉันเช่นเดิม " ตอน ม.1 ยัยสายป่านวิ่งตามมังกรต้อยๆ " สีน้ำละสายตาจากการชมวิวและว่ายน้ำกลับมานั่งริมสระน้ำว่ายน้ำข้างๆสายป่าน " เพื่อนทั้งหล่อ ทั้งรวยขนาดนี้ ตามติดไว้ก็ดีแล้ว ฮ่าๆๆๆ " โรสพูดแกมเล่นแกมจริงพร้อมกับหัวเราะออกมาเสียงดังลั่น " ตอนนั้นฉันยังไม่รู้เลยว่ามังกรเขาเป็นใคร ฐานะทางบ้านของเขาเป็นยังไง " ฉันพูดออกมาตามความเป็นจริงทั้งหมด " ทำไมล่ะ " เลย์หยุดเล่นน้ำแล้วก็ว่ายน้ำมานั่งข้างๆสีน้ำที่ขอบสระว่ายน้ำเหมือนกัน " ตอนนั้นพวกเราไม่ได้เปิดอกคุยเรื่องส่วนตัวกันมากเท่าไหร่นักหรอก เจอกันก็แค่ที่โรงเรียนก็เท่านั้น ส่วนมังกรก็มีคนขับรถคอยไปรับไปส่งที่โรงเรียนทุกวัน ฉันก็แค่ยืนรอส่งเขาขึ้นรถกลับบ้านหลังเลิกเรียนในทุกๆวัน " ฉันพูดแต่สายตายังมองวิวอยู่แบบนั้น และทุกคนก็ไม่รู้ว่าในใจของฉันตอนนี้กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ " สุดยอดของความเพื่อนรักมาก " ปีว่ายน้ำมานั่งข้างๆเลย์บ้างที่ริมขอบสระว่ายน้ำอีกคน " แล้วยังไงต่อ เรื่องของพวกแกน่ะ " โรสถามพร้อมกับว่ายน้ำมานั่งข้างๆปีที่ขอบสระว่ายน้ำเช่นกัน ตอนนี้พวกเราทั้งห้าคนนั่งเรียงรายกันอยู่ที่ขอบสระว่ายน้ำ และนั่งมองชมวิวทะเลสวยๆไปด้วย พร้อมกับได้ยินเสียงคลื่นซัดเล็กน้อยมากๆ เพราะพวกเราอยู่บนดาดฟ้า ได้ยินแค่เสียลมอ่อนๆ และลมเย็นๆกระทบใบหน้าของพวกเราก็เท่านั้น แต่มันก็ทำให้พวกเราทั้งห้าคนรู้สึกดีกันไม่น้อย " ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอก หลังจากเรียนจบ ม.6 เราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย จนระยะเวลาล่วงเลยผ่านมา 2 ปี มังกรก็กลับมาตามที่พวกเราเห็นกันนั่นแหล่ะ " ฉันบอกกับเพื่อนๆ ไป " ฮ่าๆๆๆ เรื่องของพวกแกสองคนนี่มันดู งงๆ เนอะ จะมองดูว่าเป็นเพื่อนกันมันก็ไม่ใช่ จะมองดูว่าเคยคบกันมาก่อนมันก็ไม่เชิง " เมื่อโรสพูดคำนี้ออกมามันทำให้ฉันสะอึกขึ้นมาทันที คบกันงั้นเหรอ ฉันกับมังกรเคยคบกันจริงๆ แต่มังกรก็เป็นคนบอกนะว่าเรื่องระหว่างเขากับฉันมันไม่เหมือนคนคบกัน ที่ผ่านมาความสัมพันธ์ของฉันกับมังกรมันเหมือนกับความสัมพันธ์แบบเพื่อนมากกว่า และตอนนี้ฉันก็คิดว่า...มังกรพูดถูกแล้วตอนนั้น " เริ่มหนาวแล้วอ่ะ พวกเรากลับห้องกันเถอะ " สีน้ำพูดขึ้นพลางว่ายน้ำกลับไปขึ้นบันไดของสระว่ายน้ำ " ก็จริง มันเริ่มหนาวแล้วก็ดึกมากๆแล้ว งั้นพวกเรากลับห้องกันเถอะ " ฉันเห็นด้วยกับสีน้ำ และพวกเราทั้งห้าคนก็หยิบชุดคลุมมาคลุมร่างกายที่เปียกปอนของตัวเองเอาไว้และก็เดินไปขึ้นลิฟต์ ซึ่งฉันที่อยู่ชั้น 40 ก็ได้ถึงห้องก่อนคนอื่นๆ " บ๊ายบาย พรุ่งนี้เจอกันนะยัยชะนีน้อย " ก่อนที่ลิฟต์จะปิดลงเพื่อนๆของฉันทั้งสี่คนที่อยู่ในลิฟต์ก็โบกไม้โบกมือพร้อมกับส่งยิ้มกลับมาให้ฉันทันที " ไว้เจอกัน " ฉันโบกมือกลับไปให้คนที่อยู่ในลิฟต์และส่งยิ้มกลับไปให้เช่นกัน ฉันที่ตอนนี้กำลังจะเสียบคีย์การ์ดเปิดเข้าไปในห้องของตัวเองก็ได้ยินเสียงลิฟต์ดังติ้งงงขึ้นมาคล้ายๆลิฟต์กำลังจะเปิดออก และไม่นานนักลิฟต์ก็ได้เปิดออกมาตามที่ฉันได้คาดการณ์เอาไว้ และก็มีผู้หญิงที่สวมชุดเดรสเกาะอกสีดำ ปล่อยผมลอนยาวสีบลอนด์ พร้อมกับแต่งหน้าจัดจ้านก้าวขาเดินออกมาจากในลิฟต์ตัวนั้นพร้อมกับกลิ่นน้ำหอมแบรนด์ดังโชยออกมาซะฟุ้งจนฉันแทบกลั้นจามเอาไว้ไม่อยู่ พอเธอออกมาจากลิฟต์และเธอก็ชำเรืองมองฉันด้วยหางตาด้วยท่าทางสงสัยว่าฉันเป็นใครกันทำไมมายืนอยู่ห้องข้างๆของคนที่เขาพึ่งจะเดินไปหาในตอนนี้ ก็อก ก็อก ก็อก เธอเดินผ่านฉันไปที่ห้อง 4001 พร้อมกับยื่นข้อมือที่ใส่เครื่องประดับราคาแพงสุดหรูไปเคาะประตูห้องของมังกร นี่สินะคนที่โทรหามังกรเมื่อตอนเย็น ฉันคิดในใจก่อนที่จะหันหน้าไปเสียบคีย์การ์ดเพื่อจะเข้าไปในห้องนอนของฉันต่อ ไม่นานนักมังกรก็เปิดห้องออกมาต้อนรับผู้หญิงสุดสวย สุดเอ็กซ์คนนั้นพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูๆแล้วมันเหมือนเสือพร้อมที่จะกระชากเนื้อเหยื่อมากินในคืนนี้ก็ไม่ปาน " ป่าน " มังกรชำเรืองหางตามามองฉันทันที ซึ่งฉันกำลังจะเดินเข้าห้องนอนของฉันอยู่แล้วเชียว " ไง " ฉันส่งยิ้มแหยๆไปให้กับมังกร นี่นายอยู่กับสาวอย่าเรียกฉันได้ไหม ดูสายตาของหล่อนตอนนี้สิมันเหมือนกับเหยื่อหวงเจ้าของมันอย่างไงอย่างนั้นอ่ะ -..- " ใครคะมังกร เราเข้าไปมีความสุขกันในห้องดีกว่านะคะ อลิสเหนื๊อยเหนื่อย บินมาหามังกรตั้งไกล " ผู้หญิงสาวสวยคนนั้นพูดออดอ้อนออเซาะมังกร แต่หล่อนที่ชื่ออลิสก็จ้องหน้าฉันด้วยแววตาขึงตึงเหมือนเธอพร้อมจะเอามือมาตบหน้าฉันอะไรแบบนั้น แต่สายตาของหล่อนได้ตบหน้าฉันไปชุดใหญ่แล้วค่ะ " เพื่อนน่ะ งั้นเราเข้าไปกันเลยไหมครับ ไปก่อนนะป่าน " มังกรตอบผู้หญิงคนนั้นก่อนที่จะไม่ลืมหันหน้ามาโบกมือลาฉันด้วยรอยยิ้ม ฉันเบ้ปากอย่างหมั่นไส้และรีบปิดประตูเข้าห้องของตัวเองไปทันที ปั้งงงงงงงงง
Latest chapter
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 54 พิธีแต่งงาน+คลอดลูกแฝด The End
1 ปีผ่านไปวิลล่าริมทะเลส่วนตัว พิธีแต่งงานจัดขึ้นตอนเช้าตรู่แสงแดดสีทองอ่อนๆ ละเลียดผิวทะเล ดอกไม้สีขาว – ชมพูพาสเทลประดับเต็มพื้นที่ เสียงคลื่นซัดเบาๆ เป็นเพลงกล่อมความรักที่ไม่ต้องการเครื่องดนตรีใดสายป่านสวมชุดเจ้าสาวคลุมไหล่ซีทรู ท้องนูนออกเล็กน้อยใต้ผ้าชีฟองบาง เธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของมังกรที่จับมือเธอมั่นราวกับเป็นลูกสาวแท้ๆแขกทั้งงานยิ้มอย่างซาบซึ้ง เพราะไม่มีใครไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาก่อนจะมายืนตรงนี้“ยินดีต้อนรับเจ้าสาวของเรา…และเจ้าตัวเล็กอีกสองคนด้วยนะ” เสียงพ่อของมังกรกระซิบเบาๆ ด้วยรอยยิ้มหน้าพิธีแต่งงาน – มังกรรออยู่ในชุดสูทสีเทาอ่อนเมื่อสายป่านเดินมาถึง มังกรยื่นมือออกไปดวงตาเขาไม่ได้มองแค่ชุดเจ้าสาว แต่เหมือนมองเห็นชีวิตทั้งชีวิตในผู้หญิงตรงหน้า“มาช้าจัง…รอจนใจจะขาด” มังกรกระซิบเบาๆ ขณะจับมือเธอเอาไว้แน่น“ก็ไม่ได้หายไปก่อนงานแล้วกัน” สายป่านยิ้มขำ ขยิบตาให้นิดๆพิธีเริ่มขึ้นเสียงสงฆ์สวดเบาๆ เสียงคลื่นกล่อมโลกให้เงียบสงบ เมื่อถึงช่วงสวมแหวน มังกรสวมแหวนทองคำเกลี้ยงฝังเพชรเม็ดเล็กให้เธอก่อนจะก้มลงจูบมือเธออย่างอ่อนโยน“นี่คือคำสัญญา…ว่าต่อให้เธอมีฉัน สามี ลูกอีกสอ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 53 พิธีหมั้น
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปสายป่านนั่งจิบชาช้าๆ บนโซฟาหลุยส์สีขาวข้างตัวคือมังกร ส่วนตรงข้าม…คือพ่อของเขาและที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ของธรรมดา แต่เป็น “ถาดผ้ากำมะหยี่แดง” ที่วางเครื่องประดับทองแบบไทยไว้เรียบร้อย“คะ…คะคุณพ่อ?” สายป่านหน้าเหวอเมื่อเห็นของตรงหน้า“พ่อ!” “นี่มันอะไรกันครับ?” มังกรพูดเสียงต่ำ พ่อของเขาวางถ้วยชาลง“ของรับขวัญว่าที่ลูกสะใภ้…จะช้าไปหน่อยก็เพราะจัดแบบดั้งเดิมน่ะนะ”“แต่พอเห็นเธอใส่แหวนแล้ว พ่อก็รู้ว่ายังไงเธอก็ไม่หนีไปไหน”สายป่านพูดไม่ออก มังกรก็หน้าแดงถึงใบหู“พ่อ พวกผมยังไม่ได้คุยกันเรื่อง…หมั้นหมายอะไรแบบนี้เลยครับ”“งั้นก็ถือว่าเริ่มคุยวันนี้”“จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” พ่อยิ้ม สายป่านหันมามองมังกร หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าโดนขอแต่งงานเสียอีก นี่มันคือระดับ “ครอบครัวเห็นชอบแล้ว รอแต่เธอจะตอบตกลง”“ป่าน…” มังกรจับมือเธอแน่นขึ้น “ถ้ามันเร็วไป…เราค่อย ๆ คุยกันได้นะ”สายป่านก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ พูดเสียงเบา“เร็ว…แต่มันไม่ผิดหรอกนะ”“เพราะฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ในเมื่อทั้งใจมันก็อยู่ที่นายหมดแล้ว”“งั้นจะหมั้นเลยไหม?” พ่อพูดขัดแบบตรงๆมังกรหัวเราะออกมาเบา ๆ“พ่อใ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 52 นายแน่ใจเหรอว่าเลือกฉันแล้ว
นิทรรศการศิลปะริมทะเล – คืนวันถัดมาสายป่านมาถึงก่อน โดยไม่รู้ว่ามังกรก็ตามมาเงียบๆเฮียสีฝุ่นยืนรออยู่หน้าแกลเลอรี่เล็กๆ“ดีใจที่ป่านมา”“นี่เป็นงานที่ฉันวาดจากความรู้สึกที่มีต่อ…คนคนหนึ่ง” เฮียสีฝุ่นบอกพร้อมกับมองไปที่ภาพวาดสายป่านมองภาพเขียนสีน้ำมันสีฟ้าเทา หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงผมยาวหันหลังมองทะเล“หนู…ไม่เคยรู้ว่าเฮียรักหนูขนาดนี้เลย” สายป่านพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“รู้ตอนนี้ก็สายไปใช่ไหม?” เฮียสีฝุ่นถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้วสายป่านพยักหน้าเบาๆ“ขอโทษนะคะ” สายป่านขอโทษเฮียสีฝุ่นอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกครับป่าน…”“อย่างน้อยเฮียก็ได้บอก…ก่อนจะเสียเธอไปจริงๆ”เสียงฝีเท้าเบาๆ เดินเข้ามาข้างหลังมังกรปรากฏตัวขึ้น พร้อมจับมือสายป่านอย่างไม่ต้องถาม“ขอบคุณที่เข้าใจนะครับเฮีย”“แต่จากนี้…สายป่านคือของผมคนเดียว”...รีสอร์ต – กลางคืนมังกรนั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง สายป่านเดินเข้ามาโยนกระเป๋าแล้วมองหน้าเขา“อะไรอีกล่ะ?” สายป่านถามคนขี้หึง“ใครใช้ให้เธอสวยขนาดนั้นตอนเดินดูรูปเขา?” มังกรพูดหน้าบึ้งตึง“หา?!” สายป่านตกใจกับคำพูดมังกรเลย“ยิ้มให้เขาขนาดนั้น ถ้าเขาขอวาดรูปเธอเปลือย จะยอมไหม?
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 51 จูบแรก
ริมทะเลยามค่ำ – หน้ารีสอร์ตหลังเล็กสายป่านนั่งกอดเข่าบนเสื่อผืนบางๆ ที่ปูไว้ มองทะเลสีหม่นสลับประกายจันทร์ข้างตัวเธอมีถังป็อปคอร์นกับเบียร์กระป๋องเย็นๆฝีมือเลือกของมังกรมังกรนั่งเอนหลัง มือข้างหนึ่งยันพื้น อีกข้างถือขวดน้ำอัดลมสายตาเขามองจันทร์แป๊บเดียว แล้วก็หันมองคนข้างๆต่อ“รู้ไหม…เวลามองจันทร์ ฉันไม่รู้สึกอะไร”“แต่เวลามองเธอ ฉันรู้สึกทุกอย่างเลย”สายป่านหันขวับมามอง แก้มขึ้นสีทันที“พูดอะไรอีกแล้ว…”“พูดความจริงไง” มังกรยักคิ้ว“สายป่านตอนอยู่บริษัทก็สวยนะ แต่สายป่านตอนอยู่ทะเล…แม่งน่ารักกว่าน้ำทะเลซะอีก” มังกรพูดจาหยอดสายป่านต่อ“มังกร!” สายป่านโยนป็อปคอร์นใส่หน้ามังกรแบบขำๆมังกรหัวเราะเบาๆ แล้วเอนตัวลงนอนบนเสื่อ“มานี่สิ…นอนดูดาวด้วยกัน” มังกรเอ่ยเรียกสายป่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เอนตัวลงข้างๆพวกเขานอนนิ่งข้างกัน ฟังเสียงคลื่นซัดทรายเรื่อยๆมังกรเงียบอยู่ครู่หนึ่ง…ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาทางสายป่าน“ป่าน…”“ฉันไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลย” มังกรพูด“ทำไมล่ะ?” สายป่านหันหน้าไปถามยิ้มๆ แต่หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรอฟังคำพูดจากเขาต่อ“เพราะคืนนี้เธออยู่ข้างฉันโดยไม่มีอะไรคั่นกลาง”
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 50 ปกป้อง
ดึกวันนั้น – สายป่านในห้องพักสายป่านนั่งบนพื้นพิงผนัง น้ำตาเอ่อ ข่าวลือเริ่มกระจายวงกว้าง ทั้งพนักงาน ทั้งโซเชียลภายใน เธอไม่แม้แต่กล้าเปิดโทรศัพท์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆก่อนจะได้ยินเสียงเขา…“ป่าน…ฉันอยู่ข้างนอก” สายป่านลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู มังกรยืนอยู่ในชุดลำลอง มือถือถุงโจ๊กและน้ำอุ่น“ไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้…” มังกรยิ้มอ่อน“แค่อยากให้รู้ว่า…เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”สายป่านรับของในมือเขา น้ำตาไหลเงียบ ๆ“นาย…ยังเชื่อฉันอยู่ใช่ไหม” สายป่านถามน้ำตาคลอ“มากกว่าที่เธอเชื่อตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ” มังกรตอบยิ้มๆ“ ฉันแค่แวะมาเยี่ยมฉันต้องรีบไปแล้ว อย่าคิดมากนะ ”“ ฉันเชื่อใจเธอ ฉันรู้จักนิสัยของเธอดีที่สุด ” มังกรลูบหัวสายป่านเบาๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้สายป่านยืนย้ำพร้อมน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มเนียนของเธอ“ ขอบคุณ ”“ ขอบคุณนะมังกร ”บริษัท MKวันนี้มังกรให้สายป่านลาพักผ่อนเพราะสภาพจิตใจสายป่านแย่เอามากๆ แรกๆสายป่านไม่ยอมแต่เขาก็บังคับเธอให้พักจนได้ มังกรส่งไลน์หาสายป่าน“ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลอะไร ฉันจะจัดการเอง เชื่อใจฉันนะ ”สายป่านเปิดอ่านข้อความพร้อมกับยกยิ้มเล็กน้อยท
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 49 วางแผนใส่ร้าย
กลับมาที่บริษัท ปิ่นเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมมังกร สายป่านยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกับเอกสารปิ่นเดินตรงเข้ามาหาเธอ“สายป่าน…” ปิ่นส่งยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย“นายมังกรบอกว่าเธอเก่ง ฉันก็เลยอยากมาดูให้เห็นกับตา”สายป่านยิ้มตอบ“ขอบคุณค่ะ ฉันก็หวังว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับความไว้ใจของเจ้านายเหมือนกัน”ปิ่นยิ้มค้าง ก่อนจะพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน“อย่าคิดว่าการที่เขาปกป้องเธอ…แปลว่าเธอจะชนะเกมนี้นะ”สายป่านเงยหน้ามองเธอเต็มตา“ฉันไม่ได้มาเล่นเกม…”“ฉันแค่จะไม่ยอมให้ใครมาพรากสิ่งที่หัวใจฉันเลือกแล้ว ไปอีก”วันถัดไปบริษัทMK - ห้องประชุมใหญ่วันนี้บริษัทมีประชุมใหญ่ที่มีผู้บริหารเข้าร่วมหลายคน มังกรนั่งหัวโต๊ะ สายป่านนั่งข้างๆ ทำหน้าที่เป็นเลขาบันทึกการประชุมอยู่ดี ๆ “ปิ่น” ก็ปรากฏตัวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของเธอที่เป็นที่ปรึกษาบริษัท ซึ่งไม่มีใครกล้าทักท้วงปิ่นยิ้มหวาน“ขอโทษนะคะที่มาสาย…พอดีมีเรื่องอยากเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดชุดใหม่ค่ะ” ปิ่นส่งไฟล์พรีเซนต์ให้เจ้าหน้าที่เปิดขึ้นจอ“และแน่นอน…เกี่ยวข้องกับฝ่ายบัญชีโดยตรงด้วย”สายป่านชะงัก เพราะเห็นชื่อเธอถูกแทรกอยู่ในสไลด์ — ใน
You may also like
เสือร้ายพ่ายเมีย
ลำเจียก30.0K viewsเรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++
C37.9K viewsท่านอ๋องไร้หัวใจ
จันทร์ส่องแสง13.7K viewsพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.2K viewsติดใจพี่เลี้ยงสาว
จันทราทิพย์92 viewsข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ
องค์หญิงโนเนม2.0K viewsพลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol13.4K viewsแค่คนไร้ค่าที่รอวันจากไป
MACARONI/1Millionmilesaway115 views
