ฉันกับมังกรตอนนี้นั่งอยู่บนรถสปอร์ตคันสีแดงของเขาได้สักพักหนึ่งแล้ว พร้อมกับคุยกันเรื่อยเปื่อย เปิดเพลงฟังเสียงดังลั่นในรถ
" เธอบอกแค่รักสนุกแต่ไม่อยากผูกพัน " ฉันร้องเพลงพร้อมโยกเอว โบกมือเต้นเบาๆบนรถอย่างสนุกสนานอยู่คนเดียว ส่วนมังกรก็ทำหน้านิ่งๆขับรถไปโดยไม่ได้ว่าอะไรฉันสักคำ ครืดดดดด ครืดดดดด พอเสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น ฉันก็ควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าของฉัน มังกรเห็นดังนั้นก็ยื่นมือไปหรี่เพลงลงให้เบาๆ .................................................... " ฮัลโหลลลล " ฉันกดรับสายปลายสายทันทีเมื่อหาโทรศัพท์เจอ " พวกแกถึงไหนแล้ว " เสียงโรสพูดขึ้น แต่เบอร์โทรที่โทรมาเป็นโทรศัพท์ของสีน้ำ สงสัยน่าจะเปิดลำโพงเพราะพวกมันพูดอะไรฉันได้ยินหมดเลย ฉันก็เลยกดเปิดลำโพงคุยด้วยกันไปเลย " มังกร ถึงไหนแล้ว " ฉันหันหน้ากลับไปถามคนขับรถข้างๆ " อีก 30 นาทีก็ถึงโรงแรมแล้ว " มังกรตอบ แต่เพราะฉันเปิดลำโพงทุกคนเลยได้ยินกันหมด " งั้นให้พวกฉันรอที่ไหน " เสียงสีน้ำพูดขึ้น " เอ่อ " ฉันหันหน้าไปหามังกรอีกครั้ง " บอกกับพนักงานหน้าเค้าน์เตอร์ไปว่าคุณมังกรบอกให้มาเอากุญแจ 2 ห้อง ฉันได้โทรบอกกับพนักงานไว้แล้ว " เสียงมังกรพูดขึ้น " โอเค ได้เลยจ้าาา รีบมานะ " เสียงสีน้ำตอบกลับพร้อมกับกดวางสายทันที ..................................................... 30 นาทีผ่านไป เอี๊ยดดดดด!! ไม่นานนักรถสปอร์ตคันสีแดงของมังกรก็มาจอดที่โรงจอดรถส่วนตัวที่ติดป้ายเอาไว้ว่า...ที่จอดสำหรับเจ้าของโรงแรมเท่านั้น พอถึงโรงแรมฉันรีบก้าวขาลงจากรถทันที พร้อมกับมังกรที่เดินตามหลังมาติดๆ " ว้าววว 0.0 ใหญ่ขนาดนี้เชียว ว่าแล้วทำไมสีน้ำอยากมาที่นี่นัก " ฉันพูดพร้อมกับเบิกตาโพลงโตพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองโรงแรมหรูที่มีตั้งหลายชั้น มองๆดูแล้วน่าจะราวๆ 40 ชั้นได้ " บนดาดฟ้ามีสระว่ายน้ำส่วนตัวด้วยนะ " มังกรที่อยู่ข้างหลังฉันพูดขึ้น " จริงเหรอ :D " ฉันหันไปฉีกยิ้มให้กับมังกรทันทีเมื่อได้ยินว่ามีสระว่ายน้ำ " พวกฉันขึ้นไปเล่นน้ำได้ไหมอ่ะ " ฉันทำตาออดอ้อนมังกรเพื่อขอขึ้นไปเล่นน้ำบนดาดฟ้า " อืม " มังกรพยักหน้า ถ้าเป็นคนอื่นเขาไม่ยอมให้ใครไปใช้สระว่ายน้ำบนดาดฟ้าแน่นอน แต่นี่เป็นเพื่อนรักที่ห่างหายกันไปนานก็ต้องเอาใจซะหน่อย " เยี่ยมเลย " ฉันฉีกยิ้มกว้างอย่างดีใจพร้อมกับรีบวิ่งเข้าไปในโรงแรมทันที " พวกนั้นพักอยู่ชั้นไหนกันนะ " ฉันพึมพำอยู่คนเดียวเมื่อหยิบกุญแจมาจากพนักงานหน้าเค้าน์เตอร์เรียบร้อยแล้ว " ชั้น 21 " มังกรที่เดินอยู่ข้างหลังฉันได้ยินที่ฉันพึมพำเลยตอบแทนให้ " ชั้น 21 แล้วทำไมฉันได้ขึ้นไปตั้งชั้น 40 " ฉันถามมังกรขึ้นอย่างตกใจที่ทำไมฉันได้ขึ้นไปชั้นที่สูงขนาดนั้น " แล้วนายพักห้องไหน " ฉันเงยหน้าไปดูเลขห้องของมังกรที่กุญแจ แต่กลับไม่มีเลขห้องที่ติดอยู่หน้ากุญแจเหมือนของฉันซะงั้น " ห้อง 4001 เป็นห้องส่วนตัวของฉันเอง ส่วนเธอห้อง 4002 เป็นห้องว่างที่ฉันปล่อยทิ้งไว้ " มังกรบอกฉัน แต่ฉันไม่ค่อยเข้าใจที่เขาพูดมากนัก " คือ ? " ฉันขมวดคิ้วถามมังกรอย่างสงสัย และตอนนี้พวกเราอยู่ในลิฟต์กันเรียบร้อยแล้ว " ชั้นที่ 40 จะมีแค่ 2 ห้อง ห้องฉันกับห้องที่ว่าง ที่เธอกำลังจะไปนอน " มังกรตอบโดยไม่ได้มองหน้าฉัน แต่หันหน้าตรงไปทางประตูลิฟต์พร้อมกับยกมือขึ้นกอดอก " แล้วทำไมไม่ให้ฉันพักกับเพื่อน ฉันพักกับเพื่อนๆ ก็ได้ " ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัย " พักข้างห้องฉันนี่แหล่ะปลอดภัยที่สุด " มังกรตอบแต่ยังไม่ได้หันหน้ามามองฉันเช่นเดิม " จิ้ อยู่ใกล้นายสิไม่ปลอดภัย " ฉันเบ้ปากใส่มังกร " หึ " เสียงมังกรหัวเราะออกมาในลำคออย่างชอบใจ ไม่นานนักลิฟต์ก็เปิดออกที่ชั้น 40 ซึ่งเป็นชั้นที่สูงที่สุด ฉันเดินเข้าไปในห้องของตัวเอง พร้อมกับมังกรที่เดินตามหลังของฉันมาด้วย " ตามมาทำไม ทำไมไม่ไปห้องของนาย " ฉันหันหลังกลับไปมองตาขวางใส่คนที่เดินตามหลังฉันมาไม่ยอมหยุด " มาเช็คความเรียบร้อยไง ฉันเป็นเจ้าของที่นี่นะ " มังกรยักไหล่อย่างไม่ได้สนใจคำที่ฉันไล่เขาเลย เป็นเจ้าของโรงแรมจะทำอะไรตามใจชอบก็ได้สินะ -..- " เชิญ " ฉันผายมือให้มังกรเข้าไปที่ห้องพร้อมกับที่มังกรเดินเข้าไปด้วยรอยยิ้มอย่างผู้ชนะ " เช็คแล้วก็ออกไปได้แล้ว " ฉันเดินเข้าไปหามังกรที่นั่งไขว้ขาอยู่บนโซฟาโดยไม่มีทีท่าว่าจะออกไปจากห้องของฉันเลย " อืม " อยู่ๆ คิดจะว่านอนสอนง่ายก็ทำให้ฉันตกใจซะงั้น มังกรลุกออกไปจากโซฟาและเปิดประตูห้องออกไปทันที " โทรหาสีน้ำดีกว่า " ฉันพูดพลางหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า ฉันรู้แค่ว่าพวกเธออยู่ชั้นที่ 21 แต่ไม่รู้ว่าพากันอยู่ห้องไหน มีห้องตั้งเยอะแยะมากมาย " ไงแก " ไม่นานนักเสียงของคนปลายสายที่ฉันโทรหาก็รับสายขึ้น " พวกแกอยู่ห้องไหน " ฉันถามเพื่อนออกไป " ฉันกับเลย์อยู่ห้อง 2111 ส่วนโรสกับปีอยู่ห้อง 2110 แล้วแกล่ะ " สีน้ำตอบฉันพร้อมกับถามคำถามฉันกลับด้วย " 4002 " ฉันตอบสีน้ำไปด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ " ห้ะ!!! ชั้น 40 เลยเหรอ เห็นว่าเป็นชั้นบนสุดเป็นที่พักส่วนตัวของเจ้าของโรงแรมเลยนะ " คนปลายสายเปล่งเสียงออกมาด้วยท่าทางตกอกตกใจไม่น้อย " อืม มังกรยัดเยียดให้ฉัน " ฉันตอบกลับไปอย่างเอือมๆ " ทำไมทำเสียงงั้นวะ ห้องระดับ VVIP เลยนะเว้ยยย! ฉันต้องไปเช็คดูห้องของแกบ้างละ " สีน้ำว่าด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้น ก็อก ก็อก ก็อก หลังจากวางสายจากสีน้ำได้ไม่นานนักเสียงประตูห้องของฉันก็ดังขึ้น " ว้าววว ใหญ่โตมโหฬารมากกกก " เมื่อสีน้ำกับเพื่อนๆอีก 3 คนเดินเข้ามาในห้องของฉันถึงกับตาลุกวาวเป็นประกายระยิบระยับทันที " เยสเข้! โซฟาสีเขียวเหนี่ยวทรัพย์ ห้องฉันไม่เห็นมีโซฟาเลยอ่ะ มีแค่เก้าอี้กับโต๊ะทานอาหาร ตู้เย็น ไมโครเวฟปกติของโรงแรม แต่ห้อง VVIP มีครบครันทุกอย่างเลย " สีน้ำพูดไปพลางเดินไปจับนู้นเปิดนี่ดูรอบห้องของฉันอย่างละเอียด " เห็นว่าบนดาดฟ้ามีสระว่ายน้ำส่วนตัวด้วยนะ " ฉันบอกกับเพื่อนๆ ทั้ง 4 คนไป " จริงเหรอ!!! " ทุกคนประสานเสียงตอบพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย " อืม " ฉันยืนกอดอกพยักหน้า " อยากไปอ่ะๆๆๆๆ " โรสทำท่าทางออดอ้อนอยากไปสระว่ายน้ำส่วนตัวที่ฉันได้บอกออกไป " ฉันก็อยากไป แต่เห็นว่าเป็นสระว่ายน้ำส่วนตัวไม่ใช่เหรอ งั้นพวกเราก็อด " เลย์พูดพลางทำหน้าตาสลดลงอย่างเห็นได้ชัด " ฉันขอมังกรไว้ให้แล้ว มังกรอนุญาตให้ไปได้ ฮ่าๆๆๆ " ฉันฉีกยิ้มกว้างขึ้นมาทันทีเพราะได้แกล้งเพื่อนๆ ฮ่าๆๆๆ " เฮ้ย!! จริงเหรอ เย้ๆ " เพื่อนๆพากันกระโดดโลดเต้นพร้อมกับตบมืออย่างดีอกดีใจ โตกันขนาดนี้แล้วทำตัวเป็นเด็กๆไปได้พวกนี้ ฉันคิดในใจ ดินเนอร์ ฉันกับเพื่อนๆตอนนี้อยู่ที่ร้านอาหารสุดหรู ราคาแพงในโรงแรมของมังกร อีกอย่างนะพวกฉันได้กินฟรีน่ะสิ เพราะเจ้าของโรงแรมอยู่ด้วยยังไงล่ะ " ได้กินฟรีขนาดนี้ฉันจะกินให้อ้วกออกทางเดิมเลย " ปีพูดขึ้นพร้อมกับมองอาหารราคาแพงวางเรียงรายกันที่โต๊ะอาหาร " จัดไป! " โรสพูดพลางกำลังจะตักอาหาร " เดี๋ยว!!! " แต่สีน้ำท้วงโรสเอาไว้ก่อน โรสเลยชะงักชักมือของตัวเองออกไปทันทีด้วยหน้าตาเหวอๆ " ต้องให้เจ้าของโรงแรมเปิดก่อนสิเสียมารยาท มังกรเชิญตักอาหาร " สีน้ำว่าพลางหันหน้าไปบอกกับมังกรที่นั่งบนหัวโต๊ะอาหารทันที " .... " มังกรไม่ได้ตอบอะไรแต่ยื่นมือไปตักเนื้อออกมาชิ้นหนึ่งใส่จานของตัวเองทันที " เรียบร้อย งั้นจัดเลยพวกเรา " สีน้ำพูดพลางกับที่เพื่อนๆเริ่มตักอาหารกินกันอย่างอารมณ์ดี " อร่อยมากกก ไม่เคยกินร้านอาหารที่อร่อยขนาดนี้มาก่อนเลย " เลย์พูดขึ้นพร้อมกับหยิบทิชชู่ขึ้นมาเช็ดปากที่เลอะของเธอ " ดูราคาอาหารสิย่ะ! หนึ่งพันอัพ ไม่อร่อยให้มันรู้ไปสิ " สีน้ำตอบพร้อมกับยังเคี้ยวอาหารอยู่ที่ปาก " เห็นราคาแล้วแทบจะเป็นลม ถ้าไม่ได้เพื่อนรักของสายป่านพวกฉันคงไม่ได้มีวาสนาได้มากินอาหารพวกนี้กระแทกปากแน่ๆ " ปีพูดขึ้นมาบ้างพร้อมกับตักอาหารใส่จานตัวเอง " .... " เจ้าของโรงแรมที่เป็นเจ้ามือเลี้ยงข้าว แม้กระทั่งห้องพักฟรีไม่ได้ตอบกลับอะไร ได้แต่นั่งกินข้าวอย่างเงียบๆ ครืดดดด ครืดดดดด เสียงโทรศัพท์ของมังกรดังขึ้น ทำให้คนที่อยู่บนโต๊ะอาหารวางช้อนในมือและเงียบกันทันที " อืม " มังกรรับสายคนที่โทรเข้ามา " โรงแรมที่ทะเล " มังกรตอบคนปลายสายสั้นๆ แต่ฉันไม่ได้ยินหรอกว่าเขาคุยอะไรกัน หรือใครโทรมาฉันก็ไม่รู้ ถึงฉันจะนั่งข้างๆ คนหัวโต๊ะอาหารก็เถอะ " จะมา " มังกรเลิกคิ้วขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางบ่งบอกได้ว่าเขาตกใจกับคำพูดของคนปลายสายเล็กน้อย " อืม ถึงแล้วโทรบอกแล้วกัน " มังกรพูดประโยคสุดท้ายพร้อมกับกดวางสายทันที1 ปีผ่านไปวิลล่าริมทะเลส่วนตัว พิธีแต่งงานจัดขึ้นตอนเช้าตรู่แสงแดดสีทองอ่อนๆ ละเลียดผิวทะเล ดอกไม้สีขาว – ชมพูพาสเทลประดับเต็มพื้นที่ เสียงคลื่นซัดเบาๆ เป็นเพลงกล่อมความรักที่ไม่ต้องการเครื่องดนตรีใดสายป่านสวมชุดเจ้าสาวคลุมไหล่ซีทรู ท้องนูนออกเล็กน้อยใต้ผ้าชีฟองบาง เธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของมังกรที่จับมือเธอมั่นราวกับเป็นลูกสาวแท้ๆแขกทั้งงานยิ้มอย่างซาบซึ้ง เพราะไม่มีใครไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาก่อนจะมายืนตรงนี้“ยินดีต้อนรับเจ้าสาวของเรา…และเจ้าตัวเล็กอีกสองคนด้วยนะ” เสียงพ่อของมังกรกระซิบเบาๆ ด้วยรอยยิ้มหน้าพิธีแต่งงาน – มังกรรออยู่ในชุดสูทสีเทาอ่อนเมื่อสายป่านเดินมาถึง มังกรยื่นมือออกไปดวงตาเขาไม่ได้มองแค่ชุดเจ้าสาว แต่เหมือนมองเห็นชีวิตทั้งชีวิตในผู้หญิงตรงหน้า“มาช้าจัง…รอจนใจจะขาด” มังกรกระซิบเบาๆ ขณะจับมือเธอเอาไว้แน่น“ก็ไม่ได้หายไปก่อนงานแล้วกัน” สายป่านยิ้มขำ ขยิบตาให้นิดๆพิธีเริ่มขึ้นเสียงสงฆ์สวดเบาๆ เสียงคลื่นกล่อมโลกให้เงียบสงบ เมื่อถึงช่วงสวมแหวน มังกรสวมแหวนทองคำเกลี้ยงฝังเพชรเม็ดเล็กให้เธอก่อนจะก้มลงจูบมือเธออย่างอ่อนโยน“นี่คือคำสัญญา…ว่าต่อให้เธอมีฉัน สามี ลูกอีกสอ
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปสายป่านนั่งจิบชาช้าๆ บนโซฟาหลุยส์สีขาวข้างตัวคือมังกร ส่วนตรงข้าม…คือพ่อของเขาและที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ของธรรมดา แต่เป็น “ถาดผ้ากำมะหยี่แดง” ที่วางเครื่องประดับทองแบบไทยไว้เรียบร้อย“คะ…คะคุณพ่อ?” สายป่านหน้าเหวอเมื่อเห็นของตรงหน้า“พ่อ!” “นี่มันอะไรกันครับ?” มังกรพูดเสียงต่ำ พ่อของเขาวางถ้วยชาลง“ของรับขวัญว่าที่ลูกสะใภ้…จะช้าไปหน่อยก็เพราะจัดแบบดั้งเดิมน่ะนะ”“แต่พอเห็นเธอใส่แหวนแล้ว พ่อก็รู้ว่ายังไงเธอก็ไม่หนีไปไหน”สายป่านพูดไม่ออก มังกรก็หน้าแดงถึงใบหู“พ่อ พวกผมยังไม่ได้คุยกันเรื่อง…หมั้นหมายอะไรแบบนี้เลยครับ”“งั้นก็ถือว่าเริ่มคุยวันนี้”“จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” พ่อยิ้ม สายป่านหันมามองมังกร หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าโดนขอแต่งงานเสียอีก นี่มันคือระดับ “ครอบครัวเห็นชอบแล้ว รอแต่เธอจะตอบตกลง”“ป่าน…” มังกรจับมือเธอแน่นขึ้น “ถ้ามันเร็วไป…เราค่อย ๆ คุยกันได้นะ”สายป่านก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ พูดเสียงเบา“เร็ว…แต่มันไม่ผิดหรอกนะ”“เพราะฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ในเมื่อทั้งใจมันก็อยู่ที่นายหมดแล้ว”“งั้นจะหมั้นเลยไหม?” พ่อพูดขัดแบบตรงๆมังกรหัวเราะออกมาเบา ๆ“พ่อใ
นิทรรศการศิลปะริมทะเล – คืนวันถัดมาสายป่านมาถึงก่อน โดยไม่รู้ว่ามังกรก็ตามมาเงียบๆเฮียสีฝุ่นยืนรออยู่หน้าแกลเลอรี่เล็กๆ“ดีใจที่ป่านมา”“นี่เป็นงานที่ฉันวาดจากความรู้สึกที่มีต่อ…คนคนหนึ่ง” เฮียสีฝุ่นบอกพร้อมกับมองไปที่ภาพวาดสายป่านมองภาพเขียนสีน้ำมันสีฟ้าเทา หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงผมยาวหันหลังมองทะเล“หนู…ไม่เคยรู้ว่าเฮียรักหนูขนาดนี้เลย” สายป่านพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“รู้ตอนนี้ก็สายไปใช่ไหม?” เฮียสีฝุ่นถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้วสายป่านพยักหน้าเบาๆ“ขอโทษนะคะ” สายป่านขอโทษเฮียสีฝุ่นอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกครับป่าน…”“อย่างน้อยเฮียก็ได้บอก…ก่อนจะเสียเธอไปจริงๆ”เสียงฝีเท้าเบาๆ เดินเข้ามาข้างหลังมังกรปรากฏตัวขึ้น พร้อมจับมือสายป่านอย่างไม่ต้องถาม“ขอบคุณที่เข้าใจนะครับเฮีย”“แต่จากนี้…สายป่านคือของผมคนเดียว”...รีสอร์ต – กลางคืนมังกรนั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง สายป่านเดินเข้ามาโยนกระเป๋าแล้วมองหน้าเขา“อะไรอีกล่ะ?” สายป่านถามคนขี้หึง“ใครใช้ให้เธอสวยขนาดนั้นตอนเดินดูรูปเขา?” มังกรพูดหน้าบึ้งตึง“หา?!” สายป่านตกใจกับคำพูดมังกรเลย“ยิ้มให้เขาขนาดนั้น ถ้าเขาขอวาดรูปเธอเปลือย จะยอมไหม?
ริมทะเลยามค่ำ – หน้ารีสอร์ตหลังเล็กสายป่านนั่งกอดเข่าบนเสื่อผืนบางๆ ที่ปูไว้ มองทะเลสีหม่นสลับประกายจันทร์ข้างตัวเธอมีถังป็อปคอร์นกับเบียร์กระป๋องเย็นๆฝีมือเลือกของมังกรมังกรนั่งเอนหลัง มือข้างหนึ่งยันพื้น อีกข้างถือขวดน้ำอัดลมสายตาเขามองจันทร์แป๊บเดียว แล้วก็หันมองคนข้างๆต่อ“รู้ไหม…เวลามองจันทร์ ฉันไม่รู้สึกอะไร”“แต่เวลามองเธอ ฉันรู้สึกทุกอย่างเลย”สายป่านหันขวับมามอง แก้มขึ้นสีทันที“พูดอะไรอีกแล้ว…”“พูดความจริงไง” มังกรยักคิ้ว“สายป่านตอนอยู่บริษัทก็สวยนะ แต่สายป่านตอนอยู่ทะเล…แม่งน่ารักกว่าน้ำทะเลซะอีก” มังกรพูดจาหยอดสายป่านต่อ“มังกร!” สายป่านโยนป็อปคอร์นใส่หน้ามังกรแบบขำๆมังกรหัวเราะเบาๆ แล้วเอนตัวลงนอนบนเสื่อ“มานี่สิ…นอนดูดาวด้วยกัน” มังกรเอ่ยเรียกสายป่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เอนตัวลงข้างๆพวกเขานอนนิ่งข้างกัน ฟังเสียงคลื่นซัดทรายเรื่อยๆมังกรเงียบอยู่ครู่หนึ่ง…ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาทางสายป่าน“ป่าน…”“ฉันไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลย” มังกรพูด“ทำไมล่ะ?” สายป่านหันหน้าไปถามยิ้มๆ แต่หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรอฟังคำพูดจากเขาต่อ“เพราะคืนนี้เธออยู่ข้างฉันโดยไม่มีอะไรคั่นกลาง”
ดึกวันนั้น – สายป่านในห้องพักสายป่านนั่งบนพื้นพิงผนัง น้ำตาเอ่อ ข่าวลือเริ่มกระจายวงกว้าง ทั้งพนักงาน ทั้งโซเชียลภายใน เธอไม่แม้แต่กล้าเปิดโทรศัพท์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆก่อนจะได้ยินเสียงเขา…“ป่าน…ฉันอยู่ข้างนอก” สายป่านลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู มังกรยืนอยู่ในชุดลำลอง มือถือถุงโจ๊กและน้ำอุ่น“ไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้…” มังกรยิ้มอ่อน“แค่อยากให้รู้ว่า…เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”สายป่านรับของในมือเขา น้ำตาไหลเงียบ ๆ“นาย…ยังเชื่อฉันอยู่ใช่ไหม” สายป่านถามน้ำตาคลอ“มากกว่าที่เธอเชื่อตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ” มังกรตอบยิ้มๆ“ ฉันแค่แวะมาเยี่ยมฉันต้องรีบไปแล้ว อย่าคิดมากนะ ”“ ฉันเชื่อใจเธอ ฉันรู้จักนิสัยของเธอดีที่สุด ” มังกรลูบหัวสายป่านเบาๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้สายป่านยืนย้ำพร้อมน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มเนียนของเธอ“ ขอบคุณ ”“ ขอบคุณนะมังกร ”บริษัท MKวันนี้มังกรให้สายป่านลาพักผ่อนเพราะสภาพจิตใจสายป่านแย่เอามากๆ แรกๆสายป่านไม่ยอมแต่เขาก็บังคับเธอให้พักจนได้ มังกรส่งไลน์หาสายป่าน“ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลอะไร ฉันจะจัดการเอง เชื่อใจฉันนะ ”สายป่านเปิดอ่านข้อความพร้อมกับยกยิ้มเล็กน้อยท
กลับมาที่บริษัท ปิ่นเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมมังกร สายป่านยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกับเอกสารปิ่นเดินตรงเข้ามาหาเธอ“สายป่าน…” ปิ่นส่งยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย“นายมังกรบอกว่าเธอเก่ง ฉันก็เลยอยากมาดูให้เห็นกับตา”สายป่านยิ้มตอบ“ขอบคุณค่ะ ฉันก็หวังว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับความไว้ใจของเจ้านายเหมือนกัน”ปิ่นยิ้มค้าง ก่อนจะพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน“อย่าคิดว่าการที่เขาปกป้องเธอ…แปลว่าเธอจะชนะเกมนี้นะ”สายป่านเงยหน้ามองเธอเต็มตา“ฉันไม่ได้มาเล่นเกม…”“ฉันแค่จะไม่ยอมให้ใครมาพรากสิ่งที่หัวใจฉันเลือกแล้ว ไปอีก”วันถัดไปบริษัทMK - ห้องประชุมใหญ่วันนี้บริษัทมีประชุมใหญ่ที่มีผู้บริหารเข้าร่วมหลายคน มังกรนั่งหัวโต๊ะ สายป่านนั่งข้างๆ ทำหน้าที่เป็นเลขาบันทึกการประชุมอยู่ดี ๆ “ปิ่น” ก็ปรากฏตัวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของเธอที่เป็นที่ปรึกษาบริษัท ซึ่งไม่มีใครกล้าทักท้วงปิ่นยิ้มหวาน“ขอโทษนะคะที่มาสาย…พอดีมีเรื่องอยากเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดชุดใหม่ค่ะ” ปิ่นส่งไฟล์พรีเซนต์ให้เจ้าหน้าที่เปิดขึ้นจอ“และแน่นอน…เกี่ยวข้องกับฝ่ายบัญชีโดยตรงด้วย”สายป่านชะงัก เพราะเห็นชื่อเธอถูกแทรกอยู่ในสไลด์ — ใน