" เฮียสีฝุ่น!! "
" มังกร!! " " มาได้ไงเนี่ย!! " ฉันกับสีน้ำที่กำลังเดินออกมาจากรถก็พบกับเฮียสีฝุ่นพร้อมกับมังกรยืนอยู่ที่หน้าหอพักของเราสองคนด้วยสีหน้าท่าทางของพวกเขาทั้งสองคนเหมือนพึ่งปะทะริมฝีปากกันมาสดๆร้อนๆอย่างไงอย่างงั้น เพราะดูจากสีหน้าท่าทางเหมือนไม่ถูกกันเอามากๆ " อ้าวกลับมากันแล้วเหรอเห็นบอกมีเรียนแค่คาบเช้าทำไมพากันกลับมาช้าจัง " เฮียสีฝุ่นที่ยืนอยู่ถามฉันกับสีน้ำขึ้นมา " พอดีบ่าย 3 โมงพวกหนูมีนัดไปเที่ยวกับเพื่อนๆค่ะ เลยแวะไปซื้อชุดใหม่กันสักหน่อย " สีน้ำตอบผู้เป็นพี่ชายพร้อมกับยกถุงเสื้อผ้าที่พึ่งซื้อมายกขึ้นให้พี่ชายของเธอดู " เที่ยว? " เป็นมังกรที่พูดพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้น " ทะเลน่ะ " ฉันหันหน้าไปตอบมังกร " ไปกันกี่วันล่ะพวกเรา " เฮียสีฝุ่นถามพร้อมกับรอยยิ้มเช่นเคย " 3 วัน 2 คืนค่ะ " ฉันเป็นคนหันหน้าไปตอบเฮียสีฝุ่น ^^ " จองโรงแรมหรือยัง ถ้าไปจองหน้าสถานที่เลยฉันว่ามันคงหายากนะ และห้องพัก โรงแรมดีๆก็คงเต็มกันไปหมดแล้ว " มังกรถามขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มที่คาดเดาไม่ได้ มีแผนอะไรอีกนะไอ้เจ้าหมอนี่ ฉันคิดในใจ " เออว่ะ ลืมคิดไปเลย " สีน้ำขมวดคิ้วมุ่น มัวแต่นัดแนะกันจนลืมเรื่องที่จะต้องจองโรงแรมกันไปเลย " ฉันแนะนำเอาไหม " มังกรยักคิ้วหนึ่งข้างพร้อมกับพูดเสนอออกมา มีพิรุจสุดๆ " ฉันมีโรงแรมติดทะเลที่นี่ ไปพักกันไหมล่ะ ลดให้50% " มังกรพูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้สีน้ำ ว่าแล้วว่าต้องมีแผนอะไรแน่ๆ สีหน้าท่าทางยียวนกวนประสาทขนาดนั้นน่ะ " ว้าววว 0.0 โรงแรมนี้เองเหรอ ฉันกะว่าจะไปพักอยู่พอดี แต่เห็นคนบอกว่าแพงมากและจองยากมากด้วยนะ " สีน้ำตาโตพร้อมกับพูดขึ้น " โรงแรมของนายเหรอมังกร " สีน้ำเงยหน้าขึ้นจากจอโทรศัพท์ของมังกรและถามมังกรอีกครั้ง " ไม่เชิง ของพ่อนะ " มังกรยักไหล่ตอบสีน้ำ " สุดยอดไปเลย ลดตั้ง 50% โรงแรมหรูแบบนี้ ติดวิวทะเลดีแบบนี้ใครจะไม่ไป เอาๆ " สีน้ำตอบด้วยท่าทางดีอกดีใจพร้อมกับยื่นโทรศัพท์คืนให้กับมังกร " งั้นก็ไปพร้อมกันเลย " มังกรพูดขึ้นทำให้ฉัน สีน้ำ พร้อมกับเฮียสีฝุ่นถึงกับตกใจ " ปะ ไปด้วยกัน " ฉันถามมังกรไปอย่างตะกุกตะกัก คงไม่คิดจะไปเที่ยวด้วยกันหรอกใช่ไหม -..- " อืมใช่ ถ้าฉันไปด้วยได้พักฟรีนะ เอาไง " มังกรเอามือล้วงกระเป๋าพร้อมกับส่งยิ้มกวนๆมาให้ฉัน " เอา!! ไป!! ไปด้วยกันนี่แหล่ะ!! " สีน้ำพูดขึ้นมาทันที ของฟรีนี่เร็วจรังเลยนะ " แล้วเฮียสีฝุ่นไปด้วยกันไหมคะ? " ฉันหันหน้าไปถามเฮียสีฝุ่น อยากให้เฮียไปด้วยจังคงจะสนุกน่าดูเลย " เฮียติดงานคืนนี้กับพรุ่งนี้ตอนเช้า เดี๋ยวตอนเย็นถ้าเฮียว่างเดี๋ยวเฮียแวะไปหานะครับ " เฮียสีฝุ่นบอกพร้อมกับยื่นมือมาลูบหัวของฉันเบาๆ " ได้ค่ะ ป่านจะรอนะคะเฮีย " ฉันส่งยิ้มตาหยีกลับไปให้เฮียสีฝุ่น หลังจากที่เฮียสีฝุ่นกลับไปทำงานแล้ว แต่ก็ยังคงเหลือมังกรที่ไม่ยอมไปไหนสักที และมังกรยังยืนยันว่าจะไปพร้อมกันกับพวกฉันอีกต่างหาก ส่วนสีน้ำก็เออออตามมังกรเพราะอยากพักโรงแรมหรูฟรีๆ และตอนนี้มังกรก็มานั่งเฝ้าฉันอาบน้ำ เก็บเสื้อผ้า และแต่งตัวที่ห้องของฉัน ส่วนสีน้ำก็ไปอยู่ห้องของเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว " ชุดอะไรของเธอเนี่ยป่าน " ฉันที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดคลุมอาบน้ำ มังกรก็หยิบบิกินี่ตัวจิ๋วของฉันออกมาจากถุงที่ฉันพึ่งไปช็อปปิ้งมาเมื่อตอนบ่าย " นี่! " ฉันรีบไปแย่งชุดบิกินี่ของฉันที่อยู่ในมือของมังกรออกทันที " อย่าบอกว่าจะใส่ไอ้พวกนี้นะ " มังกรพูดพลางเทถุงเสื้อผ้าของฉันออกมาจนหมด " ไปทะเลจะให้ใส่เสื้อขาวกับผ้าขาวหรือไง " ฉันเบ้ปากเถียงกับมังกรอย่างไม่พอใจนัก ส่วนมังกรก็ขมวดคิ้วเป็นปมเข้าหากันอย่างไม่พอใจเช่นกัน " แล้วนายไม่ไปเก็บเสื้อผ้าของนายหรือไง " ฉันถามพลางเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อเลือกชุดที่จะใส่ไปวันนี้ " จะออกไปซื้อใหม่พร้อมกับเธอเนี่ยแหล่ะ " มังกรตอบด้วยสีหน้าท่าทางกวนๆ " กับฉัน ใครบอกว่าฉันจะไปกับนายกัน " ฉันหันหลังกลับไปหามังกร พร้อมกับหยิบชุดที่จะใส่ไปวันนี้เดินเข้าไปใส่ในห้องน้ำ ปกติฉันก็ถอดเสื้อผ้า ใส่เสื้อผ้าในห้องของฉันปกตินี่แหล่ะ แต่มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญเข้าห้องของฉันและมานั่งทำหน้าทำตายียวนกวนประสาทฉันอยู่บนเตียง -..- ไม่นานนักฉันก็ออกมาด้วยกระโปรงสีดำสั้นเลยเข่าพร้อมกับเสื้อสายเดี่ยวสีขาวเดินออกมาจากห้องน้ำ ฉันกะว่าจะใส่เสื้อแจ็คเก็ตยีนส์คลุมไว้อีกรอบ " หืม " มังกรขมวดคิ้วอย่างไม่ชอบใจใส่ฉันอีกแล้ว " โป๊ไปป่ะ!? " มังกรลุกเดินออกมาจากเตียงพร้อมกับจับร่างกายของฉันหมุนไปหมุนมา " อะไรของนายเนี่ย " ฉันมองค้อนมังกรอย่างไม่พอใจทันที " กระโปรงสั้นไปไหมว่ะ แล้วใส่ทำไมไอ้เสื้อสายเดี่ยวอะไรเนี่ย จะไปเที่ยวหรือจะไปทำอะไรกันแน่ " ริมฝีปากหนาของมังกรเอ่ยออกมาวิจารณ์การแต่งตัวของฉัน " มันก็ปกติป่ะ ส่วนเสื้อฉันจะใส่แจ็คเก็ตยีนส์เอามาคลุมไว้อยู่ " ฉันพูดพลางเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าอีกครั้งและหยิบแจ็คเก็ตยีนส์ออกมาโชว์ให้มังกรดู " อืม ใส่ไว้ห้ามถอด " มังกรบอกพร้อมกับชี้หน้าของฉัน อะไรของเขากันวะเนี่ย เริ่มจะเหมือนผัวขึ้นทุกวันแล้ว เป็นแค่เพื่อนค่ะเพื่อน " จิ้! " ฉันจิ้ปากใส่มังกรพร้อมกับเบ้ปากแลบลิ้นปลิ้นตาทำหน้าตาใส่มังกรด้วยความหมั่นไส้ " โอ๊ย " มังกรผลักหน้าผากของฉันอย่างแรง จนฉันเซถลาเกือบล้มลงไปกองกับพื้นห้อง " ทำหน้าทำตาหน้าเกลียด " มังกรว่าฉันพร้อมกับเดินกลับไปนั่งไขว้ขารอฉันอยู่บนเตียง ห้างสรรพค้า ฉันกับมังกรนั่งรถสปอร์ตคันหรูสีแดงของเขาพาเขามาซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ในการไปเที่ยวทะเลครั้งนี้ ส่วนเพื่อนๆ อีก 4 คนของฉันมุ่งหน้าไปทะเลกันก่อนแล้ว " นายไม่มีงานมีการทำหรือไงถึงได้ไปเที่ยวกับพวกฉัน " ฉันหันหน้าไปถามมังกรด้วยความสงสัย รองประธานอะไรงานการไม่ทำ " งานน่ะมี แต่ฉันเอาไปทำที่ไหนก็ได้ ฉันรองประธานไม่ใช่ท่านประธาน " มังกรตอบพร้อมกับยักไหล่อย่างไม่แยแส " เป็นลูกชายที่ขี้เกียจว่างั้น " ฉันพูดพร้อมกับมองบนใส่มังกรทันที เห็นตามในละครหรือซีรี่ส์เยอะแยะ ลูกชายเจ้าของบริษัทขี้เกียจทำงาน ไม่ชอบเข้าบริษัท เก็บตัว สร้างแต่ความวุ่นวาย มังกรก็คงเป็นหนึ่งในลูกชายพวกนั้นสินะ " ฉันทำหน้าที่ของฉันเสร็จแล้ว " มังกรที่เดินเลือกซื้อเสื้อผ้าอยู่หันมามองค้อนใส่ฉันตาขวาง " ใครจะไปรู้เล่า เห็นวิ่งตามฉันต้อยๆ นึกว่าไม่มีการมีงานทำ " ฉันพูดพลางเบ้ปากมองบนไปด้วย " โอ๊ย " มังกรเอานิ้วมาดีดหน้าผากของฉันอีกแล้ว อยู่กับเขาทีไรชอบทำให้ฉันเจ็บตัวทุกทีเลย1 ปีผ่านไปวิลล่าริมทะเลส่วนตัว พิธีแต่งงานจัดขึ้นตอนเช้าตรู่แสงแดดสีทองอ่อนๆ ละเลียดผิวทะเล ดอกไม้สีขาว – ชมพูพาสเทลประดับเต็มพื้นที่ เสียงคลื่นซัดเบาๆ เป็นเพลงกล่อมความรักที่ไม่ต้องการเครื่องดนตรีใดสายป่านสวมชุดเจ้าสาวคลุมไหล่ซีทรู ท้องนูนออกเล็กน้อยใต้ผ้าชีฟองบาง เธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของมังกรที่จับมือเธอมั่นราวกับเป็นลูกสาวแท้ๆแขกทั้งงานยิ้มอย่างซาบซึ้ง เพราะไม่มีใครไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาก่อนจะมายืนตรงนี้“ยินดีต้อนรับเจ้าสาวของเรา…และเจ้าตัวเล็กอีกสองคนด้วยนะ” เสียงพ่อของมังกรกระซิบเบาๆ ด้วยรอยยิ้มหน้าพิธีแต่งงาน – มังกรรออยู่ในชุดสูทสีเทาอ่อนเมื่อสายป่านเดินมาถึง มังกรยื่นมือออกไปดวงตาเขาไม่ได้มองแค่ชุดเจ้าสาว แต่เหมือนมองเห็นชีวิตทั้งชีวิตในผู้หญิงตรงหน้า“มาช้าจัง…รอจนใจจะขาด” มังกรกระซิบเบาๆ ขณะจับมือเธอเอาไว้แน่น“ก็ไม่ได้หายไปก่อนงานแล้วกัน” สายป่านยิ้มขำ ขยิบตาให้นิดๆพิธีเริ่มขึ้นเสียงสงฆ์สวดเบาๆ เสียงคลื่นกล่อมโลกให้เงียบสงบ เมื่อถึงช่วงสวมแหวน มังกรสวมแหวนทองคำเกลี้ยงฝังเพชรเม็ดเล็กให้เธอก่อนจะก้มลงจูบมือเธออย่างอ่อนโยน“นี่คือคำสัญญา…ว่าต่อให้เธอมีฉัน สามี ลูกอีกสอ
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปสายป่านนั่งจิบชาช้าๆ บนโซฟาหลุยส์สีขาวข้างตัวคือมังกร ส่วนตรงข้าม…คือพ่อของเขาและที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ของธรรมดา แต่เป็น “ถาดผ้ากำมะหยี่แดง” ที่วางเครื่องประดับทองแบบไทยไว้เรียบร้อย“คะ…คะคุณพ่อ?” สายป่านหน้าเหวอเมื่อเห็นของตรงหน้า“พ่อ!” “นี่มันอะไรกันครับ?” มังกรพูดเสียงต่ำ พ่อของเขาวางถ้วยชาลง“ของรับขวัญว่าที่ลูกสะใภ้…จะช้าไปหน่อยก็เพราะจัดแบบดั้งเดิมน่ะนะ”“แต่พอเห็นเธอใส่แหวนแล้ว พ่อก็รู้ว่ายังไงเธอก็ไม่หนีไปไหน”สายป่านพูดไม่ออก มังกรก็หน้าแดงถึงใบหู“พ่อ พวกผมยังไม่ได้คุยกันเรื่อง…หมั้นหมายอะไรแบบนี้เลยครับ”“งั้นก็ถือว่าเริ่มคุยวันนี้”“จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” พ่อยิ้ม สายป่านหันมามองมังกร หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าโดนขอแต่งงานเสียอีก นี่มันคือระดับ “ครอบครัวเห็นชอบแล้ว รอแต่เธอจะตอบตกลง”“ป่าน…” มังกรจับมือเธอแน่นขึ้น “ถ้ามันเร็วไป…เราค่อย ๆ คุยกันได้นะ”สายป่านก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ พูดเสียงเบา“เร็ว…แต่มันไม่ผิดหรอกนะ”“เพราะฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ในเมื่อทั้งใจมันก็อยู่ที่นายหมดแล้ว”“งั้นจะหมั้นเลยไหม?” พ่อพูดขัดแบบตรงๆมังกรหัวเราะออกมาเบา ๆ“พ่อใ
นิทรรศการศิลปะริมทะเล – คืนวันถัดมาสายป่านมาถึงก่อน โดยไม่รู้ว่ามังกรก็ตามมาเงียบๆเฮียสีฝุ่นยืนรออยู่หน้าแกลเลอรี่เล็กๆ“ดีใจที่ป่านมา”“นี่เป็นงานที่ฉันวาดจากความรู้สึกที่มีต่อ…คนคนหนึ่ง” เฮียสีฝุ่นบอกพร้อมกับมองไปที่ภาพวาดสายป่านมองภาพเขียนสีน้ำมันสีฟ้าเทา หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงผมยาวหันหลังมองทะเล“หนู…ไม่เคยรู้ว่าเฮียรักหนูขนาดนี้เลย” สายป่านพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“รู้ตอนนี้ก็สายไปใช่ไหม?” เฮียสีฝุ่นถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้วสายป่านพยักหน้าเบาๆ“ขอโทษนะคะ” สายป่านขอโทษเฮียสีฝุ่นอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกครับป่าน…”“อย่างน้อยเฮียก็ได้บอก…ก่อนจะเสียเธอไปจริงๆ”เสียงฝีเท้าเบาๆ เดินเข้ามาข้างหลังมังกรปรากฏตัวขึ้น พร้อมจับมือสายป่านอย่างไม่ต้องถาม“ขอบคุณที่เข้าใจนะครับเฮีย”“แต่จากนี้…สายป่านคือของผมคนเดียว”...รีสอร์ต – กลางคืนมังกรนั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง สายป่านเดินเข้ามาโยนกระเป๋าแล้วมองหน้าเขา“อะไรอีกล่ะ?” สายป่านถามคนขี้หึง“ใครใช้ให้เธอสวยขนาดนั้นตอนเดินดูรูปเขา?” มังกรพูดหน้าบึ้งตึง“หา?!” สายป่านตกใจกับคำพูดมังกรเลย“ยิ้มให้เขาขนาดนั้น ถ้าเขาขอวาดรูปเธอเปลือย จะยอมไหม?
ริมทะเลยามค่ำ – หน้ารีสอร์ตหลังเล็กสายป่านนั่งกอดเข่าบนเสื่อผืนบางๆ ที่ปูไว้ มองทะเลสีหม่นสลับประกายจันทร์ข้างตัวเธอมีถังป็อปคอร์นกับเบียร์กระป๋องเย็นๆฝีมือเลือกของมังกรมังกรนั่งเอนหลัง มือข้างหนึ่งยันพื้น อีกข้างถือขวดน้ำอัดลมสายตาเขามองจันทร์แป๊บเดียว แล้วก็หันมองคนข้างๆต่อ“รู้ไหม…เวลามองจันทร์ ฉันไม่รู้สึกอะไร”“แต่เวลามองเธอ ฉันรู้สึกทุกอย่างเลย”สายป่านหันขวับมามอง แก้มขึ้นสีทันที“พูดอะไรอีกแล้ว…”“พูดความจริงไง” มังกรยักคิ้ว“สายป่านตอนอยู่บริษัทก็สวยนะ แต่สายป่านตอนอยู่ทะเล…แม่งน่ารักกว่าน้ำทะเลซะอีก” มังกรพูดจาหยอดสายป่านต่อ“มังกร!” สายป่านโยนป็อปคอร์นใส่หน้ามังกรแบบขำๆมังกรหัวเราะเบาๆ แล้วเอนตัวลงนอนบนเสื่อ“มานี่สิ…นอนดูดาวด้วยกัน” มังกรเอ่ยเรียกสายป่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เอนตัวลงข้างๆพวกเขานอนนิ่งข้างกัน ฟังเสียงคลื่นซัดทรายเรื่อยๆมังกรเงียบอยู่ครู่หนึ่ง…ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาทางสายป่าน“ป่าน…”“ฉันไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลย” มังกรพูด“ทำไมล่ะ?” สายป่านหันหน้าไปถามยิ้มๆ แต่หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรอฟังคำพูดจากเขาต่อ“เพราะคืนนี้เธออยู่ข้างฉันโดยไม่มีอะไรคั่นกลาง”
ดึกวันนั้น – สายป่านในห้องพักสายป่านนั่งบนพื้นพิงผนัง น้ำตาเอ่อ ข่าวลือเริ่มกระจายวงกว้าง ทั้งพนักงาน ทั้งโซเชียลภายใน เธอไม่แม้แต่กล้าเปิดโทรศัพท์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆก่อนจะได้ยินเสียงเขา…“ป่าน…ฉันอยู่ข้างนอก” สายป่านลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู มังกรยืนอยู่ในชุดลำลอง มือถือถุงโจ๊กและน้ำอุ่น“ไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้…” มังกรยิ้มอ่อน“แค่อยากให้รู้ว่า…เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”สายป่านรับของในมือเขา น้ำตาไหลเงียบ ๆ“นาย…ยังเชื่อฉันอยู่ใช่ไหม” สายป่านถามน้ำตาคลอ“มากกว่าที่เธอเชื่อตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ” มังกรตอบยิ้มๆ“ ฉันแค่แวะมาเยี่ยมฉันต้องรีบไปแล้ว อย่าคิดมากนะ ”“ ฉันเชื่อใจเธอ ฉันรู้จักนิสัยของเธอดีที่สุด ” มังกรลูบหัวสายป่านเบาๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้สายป่านยืนย้ำพร้อมน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มเนียนของเธอ“ ขอบคุณ ”“ ขอบคุณนะมังกร ”บริษัท MKวันนี้มังกรให้สายป่านลาพักผ่อนเพราะสภาพจิตใจสายป่านแย่เอามากๆ แรกๆสายป่านไม่ยอมแต่เขาก็บังคับเธอให้พักจนได้ มังกรส่งไลน์หาสายป่าน“ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลอะไร ฉันจะจัดการเอง เชื่อใจฉันนะ ”สายป่านเปิดอ่านข้อความพร้อมกับยกยิ้มเล็กน้อยท
กลับมาที่บริษัท ปิ่นเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมมังกร สายป่านยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกับเอกสารปิ่นเดินตรงเข้ามาหาเธอ“สายป่าน…” ปิ่นส่งยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย“นายมังกรบอกว่าเธอเก่ง ฉันก็เลยอยากมาดูให้เห็นกับตา”สายป่านยิ้มตอบ“ขอบคุณค่ะ ฉันก็หวังว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับความไว้ใจของเจ้านายเหมือนกัน”ปิ่นยิ้มค้าง ก่อนจะพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน“อย่าคิดว่าการที่เขาปกป้องเธอ…แปลว่าเธอจะชนะเกมนี้นะ”สายป่านเงยหน้ามองเธอเต็มตา“ฉันไม่ได้มาเล่นเกม…”“ฉันแค่จะไม่ยอมให้ใครมาพรากสิ่งที่หัวใจฉันเลือกแล้ว ไปอีก”วันถัดไปบริษัทMK - ห้องประชุมใหญ่วันนี้บริษัทมีประชุมใหญ่ที่มีผู้บริหารเข้าร่วมหลายคน มังกรนั่งหัวโต๊ะ สายป่านนั่งข้างๆ ทำหน้าที่เป็นเลขาบันทึกการประชุมอยู่ดี ๆ “ปิ่น” ก็ปรากฏตัวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของเธอที่เป็นที่ปรึกษาบริษัท ซึ่งไม่มีใครกล้าทักท้วงปิ่นยิ้มหวาน“ขอโทษนะคะที่มาสาย…พอดีมีเรื่องอยากเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดชุดใหม่ค่ะ” ปิ่นส่งไฟล์พรีเซนต์ให้เจ้าหน้าที่เปิดขึ้นจอ“และแน่นอน…เกี่ยวข้องกับฝ่ายบัญชีโดยตรงด้วย”สายป่านชะงัก เพราะเห็นชื่อเธอถูกแทรกอยู่ในสไลด์ — ใน