Библиотека
Искать
Главная / โรแมนติก / Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า / บทที่ 3 จุดจบความรัก

Share

บทที่ 3 จุดจบความรัก

Aвтор: ชิซุกะจัง
last update Последнее обновление: 2025-04-16 02:24:25

ผมที่คบกับเธอมาตลอด 5 ปี เรารู้จักกันตั้งแต่ผมก้าวเท้าเข้ามาที่โรงเรียนครั้งแรก และเราก็ควรจะเลิกกันตอนนี้ ตอนที่เราทั้ง 2 คนก้าวเท้าออกจากโรงเรียนนี้เหมือนกัน

ความตั้งใจแรกของผมที่ตกลงคบกับเธอก็คือเรื่องนี้ ความสัมพันธ์ที่ผ่านมามันไม่ได้เรียกว่าความรักแบบหนุ่มสาวหรอก มันเป็นความรักแบบมิตรภาพ แบบเพื่อนก็เท่านั้น

มันจะเรียกว่าความรักแบบหนุ่มสาวได้ยังไง บ้านช่องของกันและกันก็ไม่เคยไป โทรศัพท์ก็ไม่เคยคุย เบอร์โทรก็มีไว้โทรเวลานัดชวนกันทำรายงานก็เท่านั้น ไม่เคยกอดกันเหมือนคู่รัก มีแต่กอดคอกันเดิน ไม่เคยจูบ ถ้าถามว่าเคยจับมือไหมมันก็เคย แต่แบบนี้มันเรียกว่าความรักแบบหนุ่มสาวเหรอวะมันไม่ใช่!!

ตลอดเวลาที่ผ่านมา 5 ปี ถ้าถามผมว่าผมเคยหวงเธอบ้างไหน ผมตอบได้เลยว่าบ่อยมาก จะผู้หญิงหรือผู้ชายเข้าใกล้เธอผมก็หวงและไม่พอใจทุกครั้ง ผมหวงเธอเวลามีคนเข้ามาใกล้เธอ หวงรอยยิ้มของเธอ หวงว่าเธอจะแบ่งขนมให้คนอื่นมากกว่าผม หวงว่าเธอจะสนิทคนอื่นมากกว่าผม แต่ความรู้สึกแบบนี้มันเป็นอาการหวงเพื่อน ไม่อยากให้เพื่อนไปสนิทกับคนอื่นมากกว่าตัวเองก็เท่านั้น จนทุกวันนี้ผมกับเธอไม่มีเพื่อนคนอื่นเลย ไม่สิมีแค่ผมที่ไม่ยอมเป็นเพื่อนกับคนอื่น แต่เธอกลับมีเพื่อนเยอะแยะ เธอเฟรนลี่ ยิ้มเก่ง เอาใจทุกคนเก่ง จนมีหลายครั้งมีคนเข้ามาจีบเธอทั้งผู้ชายและผู้หญิง แต่ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่เราเป็นแฟนกัน เราไม่ได้เปิดเผยสถานะให้คนอื่นรู้แม้แต่สีน้ำเพื่อนสนิทของเธอเอง เพราะผมบอกเธอไว้ว่าห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครเด็ดขาดว่าเราเป็นแฟนกัน เพราะเรายังเด็กกันอยู่

จนกระทั่งพวกเราขึ้น ม.4 เธอมาบอกผมว่าให้ผมเปิดเผยได้แล้วว่าเราคบกัน

" มังกรตอนนี่เราก็ขึ้นมัธยมปลายแล้วนะ เราบอกคนอื่นกันได้ไหมว่าเราเป็นแฟนกัน เราไม่ได้เด็กเหมือนเมื่อก่อนแล้วนะ " เธอเดินเข้ามาหาผมที่ตอนนี้ผมกำลังจะเดินขึ้นรถที่คนขับรถของที่บ้านมารับ

ผมหันกลับไปตอบเธอก่อนจะขึ้นรถกลับทันทีอย่างไม่ลังเล

" เป็นแบบนี้มันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอป่าน " ผมตอบเธอพร้อมเดินขึ้นรถทันที เธอก็มองผมขึ้นรถจนรถผมลับสายตาเธอไป

เพราะตลอดระยะเวลาที่เราคบกันมาจนขึ้น ม.4 ผมยังไม่ได้รู้สึกรักเธอเหมือนคนรักเลยสักนิด มีแต่ความรู้สึกรักแบบเพื่อนต่างหาก เธอก็เหมือนกันเธออาจจะรักผมแบบเพื่อนชายคนหนึ่งก็เท่านั้น เธอไม่รู้จักความรักดีพอ เธอมันไร้เดียงสา!

ผมกับเธอก็ใช้ชีวิตกันเรื่อยมาจนขึ้น ม.6 ผมเริ่มตีตัวออกห่างเธอ มีเพื่อนเยอะขึ้น มีสังคม เริ่มไปเที่ยวสังสรรค์กับเพื่อนๆ จนลืมเพื่อน (แฟน) อย่างเธอไปเลย เวลาเจอกันที่โรงเรียนเธอชวนไปกินข้าวที่โรงอาหารด้วยกันผมก็ไม่ไป เธอบอกจะไปส่งที่รถเหมือนเดิมผมก็บอกเธอว่าผมจะไปต่อกับเพื่อนจนเรา 2 คนเริ่มสนิทกันน้อยลง ตอนนี้ผมยอมปล่อยให้เธอไปมีเพื่อนคนอื่นๆได้นอกจากผม เพราะผมก็สามารถมี " คนอื่น " ได้เหมือนกัน

........................................

...ปัจจุบัน...

ผมที่มองเธอเดินออกไปจากห้องเรียนด้วยน้ำตาเต็มหน้าของเธอ

" เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วแหล่ะ เพราะผมไม่เคยรักเธอแบบคนรักตั้งแต่ทีแรกอยู่แล้ว " ผมพูดออกมาคนเดียว

ถ้าถามว่าผมกลัวเสียเพื่อนไหม ผมกลัวมาก แต่ผมเลือกที่จะบอกเลิกเธอไปตรงๆ หวังว่าเธอคงจะไม่เกลียดผม หวังว่าถ้าเราบังเอิญเจอกันในที่แห่งใดแห่งหนึ่งเธอจะยังจำผมได้ หวังว่าเธอจะไม่ลืมผม อย่าลืมผมนะเพื่อนรัก ( Forget me not )

..

..

.

.

Forget me not ( อย่าลืมฉัน )

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Предыдущая глава Следующая глава

Latest chapter

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 54 พิธีแต่งงาน+คลอดลูกแฝด The End

    1 ปีผ่านไปวิลล่าริมทะเลส่วนตัว พิธีแต่งงานจัดขึ้นตอนเช้าตรู่แสงแดดสีทองอ่อนๆ ละเลียดผิวทะเล ดอกไม้สีขาว – ชมพูพาสเทลประดับเต็มพื้นที่ เสียงคลื่นซัดเบาๆ เป็นเพลงกล่อมความรักที่ไม่ต้องการเครื่องดนตรีใดสายป่านสวมชุดเจ้าสาวคลุมไหล่ซีทรู ท้องนูนออกเล็กน้อยใต้ผ้าชีฟองบาง เธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของมังกรที่จับมือเธอมั่นราวกับเป็นลูกสาวแท้ๆแขกทั้งงานยิ้มอย่างซาบซึ้ง เพราะไม่มีใครไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาก่อนจะมายืนตรงนี้“ยินดีต้อนรับเจ้าสาวของเรา…และเจ้าตัวเล็กอีกสองคนด้วยนะ” เสียงพ่อของมังกรกระซิบเบาๆ ด้วยรอยยิ้มหน้าพิธีแต่งงาน – มังกรรออยู่ในชุดสูทสีเทาอ่อนเมื่อสายป่านเดินมาถึง มังกรยื่นมือออกไปดวงตาเขาไม่ได้มองแค่ชุดเจ้าสาว แต่เหมือนมองเห็นชีวิตทั้งชีวิตในผู้หญิงตรงหน้า“มาช้าจัง…รอจนใจจะขาด” มังกรกระซิบเบาๆ ขณะจับมือเธอเอาไว้แน่น“ก็ไม่ได้หายไปก่อนงานแล้วกัน” สายป่านยิ้มขำ ขยิบตาให้นิดๆพิธีเริ่มขึ้นเสียงสงฆ์สวดเบาๆ เสียงคลื่นกล่อมโลกให้เงียบสงบ เมื่อถึงช่วงสวมแหวน มังกรสวมแหวนทองคำเกลี้ยงฝังเพชรเม็ดเล็กให้เธอก่อนจะก้มลงจูบมือเธออย่างอ่อนโยน“นี่คือคำสัญญา…ว่าต่อให้เธอมีฉัน สามี ลูกอีกสอ

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 53 พิธีหมั้น

    หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปสายป่านนั่งจิบชาช้าๆ บนโซฟาหลุยส์สีขาวข้างตัวคือมังกร ส่วนตรงข้าม…คือพ่อของเขาและที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ของธรรมดา แต่เป็น “ถาดผ้ากำมะหยี่แดง” ที่วางเครื่องประดับทองแบบไทยไว้เรียบร้อย“คะ…คะคุณพ่อ?” สายป่านหน้าเหวอเมื่อเห็นของตรงหน้า“พ่อ!” “นี่มันอะไรกันครับ?” มังกรพูดเสียงต่ำ พ่อของเขาวางถ้วยชาลง“ของรับขวัญว่าที่ลูกสะใภ้…จะช้าไปหน่อยก็เพราะจัดแบบดั้งเดิมน่ะนะ”“แต่พอเห็นเธอใส่แหวนแล้ว พ่อก็รู้ว่ายังไงเธอก็ไม่หนีไปไหน”สายป่านพูดไม่ออก มังกรก็หน้าแดงถึงใบหู“พ่อ พวกผมยังไม่ได้คุยกันเรื่อง…หมั้นหมายอะไรแบบนี้เลยครับ”“งั้นก็ถือว่าเริ่มคุยวันนี้”“จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” พ่อยิ้ม สายป่านหันมามองมังกร หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าโดนขอแต่งงานเสียอีก นี่มันคือระดับ “ครอบครัวเห็นชอบแล้ว รอแต่เธอจะตอบตกลง”“ป่าน…” มังกรจับมือเธอแน่นขึ้น “ถ้ามันเร็วไป…เราค่อย ๆ คุยกันได้นะ”สายป่านก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ พูดเสียงเบา“เร็ว…แต่มันไม่ผิดหรอกนะ”“เพราะฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ในเมื่อทั้งใจมันก็อยู่ที่นายหมดแล้ว”“งั้นจะหมั้นเลยไหม?” พ่อพูดขัดแบบตรงๆมังกรหัวเราะออกมาเบา ๆ“พ่อใ

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 52 นายแน่ใจเหรอว่าเลือกฉันแล้ว

    นิทรรศการศิลปะริมทะเล – คืนวันถัดมาสายป่านมาถึงก่อน โดยไม่รู้ว่ามังกรก็ตามมาเงียบๆเฮียสีฝุ่นยืนรออยู่หน้าแกลเลอรี่เล็กๆ“ดีใจที่ป่านมา”“นี่เป็นงานที่ฉันวาดจากความรู้สึกที่มีต่อ…คนคนหนึ่ง” เฮียสีฝุ่นบอกพร้อมกับมองไปที่ภาพวาดสายป่านมองภาพเขียนสีน้ำมันสีฟ้าเทา หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงผมยาวหันหลังมองทะเล“หนู…ไม่เคยรู้ว่าเฮียรักหนูขนาดนี้เลย” สายป่านพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“รู้ตอนนี้ก็สายไปใช่ไหม?” เฮียสีฝุ่นถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้วสายป่านพยักหน้าเบาๆ“ขอโทษนะคะ” สายป่านขอโทษเฮียสีฝุ่นอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกครับป่าน…”“อย่างน้อยเฮียก็ได้บอก…ก่อนจะเสียเธอไปจริงๆ”เสียงฝีเท้าเบาๆ เดินเข้ามาข้างหลังมังกรปรากฏตัวขึ้น พร้อมจับมือสายป่านอย่างไม่ต้องถาม“ขอบคุณที่เข้าใจนะครับเฮีย”“แต่จากนี้…สายป่านคือของผมคนเดียว”...รีสอร์ต – กลางคืนมังกรนั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง สายป่านเดินเข้ามาโยนกระเป๋าแล้วมองหน้าเขา“อะไรอีกล่ะ?” สายป่านถามคนขี้หึง“ใครใช้ให้เธอสวยขนาดนั้นตอนเดินดูรูปเขา?” มังกรพูดหน้าบึ้งตึง“หา?!” สายป่านตกใจกับคำพูดมังกรเลย“ยิ้มให้เขาขนาดนั้น ถ้าเขาขอวาดรูปเธอเปลือย จะยอมไหม?

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 51 จูบแรก

    ริมทะเลยามค่ำ – หน้ารีสอร์ตหลังเล็กสายป่านนั่งกอดเข่าบนเสื่อผืนบางๆ ที่ปูไว้ มองทะเลสีหม่นสลับประกายจันทร์ข้างตัวเธอมีถังป็อปคอร์นกับเบียร์กระป๋องเย็นๆฝีมือเลือกของมังกรมังกรนั่งเอนหลัง มือข้างหนึ่งยันพื้น อีกข้างถือขวดน้ำอัดลมสายตาเขามองจันทร์แป๊บเดียว แล้วก็หันมองคนข้างๆต่อ“รู้ไหม…เวลามองจันทร์ ฉันไม่รู้สึกอะไร”“แต่เวลามองเธอ ฉันรู้สึกทุกอย่างเลย”สายป่านหันขวับมามอง แก้มขึ้นสีทันที“พูดอะไรอีกแล้ว…”“พูดความจริงไง” มังกรยักคิ้ว“สายป่านตอนอยู่บริษัทก็สวยนะ แต่สายป่านตอนอยู่ทะเล…แม่งน่ารักกว่าน้ำทะเลซะอีก” มังกรพูดจาหยอดสายป่านต่อ“มังกร!” สายป่านโยนป็อปคอร์นใส่หน้ามังกรแบบขำๆมังกรหัวเราะเบาๆ แล้วเอนตัวลงนอนบนเสื่อ“มานี่สิ…นอนดูดาวด้วยกัน” มังกรเอ่ยเรียกสายป่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เอนตัวลงข้างๆพวกเขานอนนิ่งข้างกัน ฟังเสียงคลื่นซัดทรายเรื่อยๆมังกรเงียบอยู่ครู่หนึ่ง…ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาทางสายป่าน“ป่าน…”“ฉันไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลย” มังกรพูด“ทำไมล่ะ?” สายป่านหันหน้าไปถามยิ้มๆ แต่หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรอฟังคำพูดจากเขาต่อ“เพราะคืนนี้เธออยู่ข้างฉันโดยไม่มีอะไรคั่นกลาง”

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 50 ปกป้อง

    ดึกวันนั้น – สายป่านในห้องพักสายป่านนั่งบนพื้นพิงผนัง น้ำตาเอ่อ ข่าวลือเริ่มกระจายวงกว้าง ทั้งพนักงาน ทั้งโซเชียลภายใน เธอไม่แม้แต่กล้าเปิดโทรศัพท์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆก่อนจะได้ยินเสียงเขา…“ป่าน…ฉันอยู่ข้างนอก” สายป่านลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู มังกรยืนอยู่ในชุดลำลอง มือถือถุงโจ๊กและน้ำอุ่น“ไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้…” มังกรยิ้มอ่อน“แค่อยากให้รู้ว่า…เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”สายป่านรับของในมือเขา น้ำตาไหลเงียบ ๆ“นาย…ยังเชื่อฉันอยู่ใช่ไหม” สายป่านถามน้ำตาคลอ“มากกว่าที่เธอเชื่อตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ” มังกรตอบยิ้มๆ“ ฉันแค่แวะมาเยี่ยมฉันต้องรีบไปแล้ว อย่าคิดมากนะ ”“ ฉันเชื่อใจเธอ ฉันรู้จักนิสัยของเธอดีที่สุด ” มังกรลูบหัวสายป่านเบาๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้สายป่านยืนย้ำพร้อมน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มเนียนของเธอ“ ขอบคุณ ”“ ขอบคุณนะมังกร ”บริษัท MKวันนี้มังกรให้สายป่านลาพักผ่อนเพราะสภาพจิตใจสายป่านแย่เอามากๆ แรกๆสายป่านไม่ยอมแต่เขาก็บังคับเธอให้พักจนได้ มังกรส่งไลน์หาสายป่าน“ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลอะไร ฉันจะจัดการเอง เชื่อใจฉันนะ ”สายป่านเปิดอ่านข้อความพร้อมกับยกยิ้มเล็กน้อยท

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 49 วางแผนใส่ร้าย

    กลับมาที่บริษัท ปิ่นเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมมังกร สายป่านยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกับเอกสารปิ่นเดินตรงเข้ามาหาเธอ“สายป่าน…” ปิ่นส่งยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย“นายมังกรบอกว่าเธอเก่ง ฉันก็เลยอยากมาดูให้เห็นกับตา”สายป่านยิ้มตอบ“ขอบคุณค่ะ ฉันก็หวังว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับความไว้ใจของเจ้านายเหมือนกัน”ปิ่นยิ้มค้าง ก่อนจะพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน“อย่าคิดว่าการที่เขาปกป้องเธอ…แปลว่าเธอจะชนะเกมนี้นะ”สายป่านเงยหน้ามองเธอเต็มตา“ฉันไม่ได้มาเล่นเกม…”“ฉันแค่จะไม่ยอมให้ใครมาพรากสิ่งที่หัวใจฉันเลือกแล้ว ไปอีก”วันถัดไปบริษัทMK - ห้องประชุมใหญ่วันนี้บริษัทมีประชุมใหญ่ที่มีผู้บริหารเข้าร่วมหลายคน มังกรนั่งหัวโต๊ะ สายป่านนั่งข้างๆ ทำหน้าที่เป็นเลขาบันทึกการประชุมอยู่ดี ๆ “ปิ่น” ก็ปรากฏตัวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของเธอที่เป็นที่ปรึกษาบริษัท ซึ่งไม่มีใครกล้าทักท้วงปิ่นยิ้มหวาน“ขอโทษนะคะที่มาสาย…พอดีมีเรื่องอยากเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดชุดใหม่ค่ะ” ปิ่นส่งไฟล์พรีเซนต์ให้เจ้าหน้าที่เปิดขึ้นจอ“และแน่นอน…เกี่ยวข้องกับฝ่ายบัญชีโดยตรงด้วย”สายป่านชะงัก เพราะเห็นชื่อเธอถูกแทรกอยู่ในสไลด์ — ใน

More Chapters

Вам тоже понравятся

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status