Share
Chapter 30
BYEONGYUN’S POV
“Alam mo, naniniwala na ako. Naniniwala na ako na... na ikaw na ang makakasama, makikita, at makakausap ko araw-araw Byeongyun. Ikaw...”
Halos malagutan ako ng hininga dahil sa narinig ko. Pinilit kong huwag gumalaw sa puwesto ko kahit ngalay na ang leeg ko.
Pakiramdam ko ay hindi maganda sa puso ko ang kaniyang sinabi dahil bigla akong kinabahan.
My heart... my heart is beating like hell!
Nagpanggap pa rin akong tulog kahit hindi ko na siya narinig pang nagsalita ulit. Ramdam ko pa rin ang kaniyang kamay na nakapatong sa aking ulo.
Dahan-dahan ay iminulat ko ang aking mga mata. Doon ay tumambad sa akin si Deborah na nakapikit.
“Are you... sleeping?” mahinang tanong ko.
Maingat kong inalis ang kamay niya sa ulo saka ako humiga nang maayos.
“Are you really sleeping? Hahalikan kita kapag nagpapanggap ka lang?” banta ko
Kaugnay na kabanata
Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 31
DEBORAH’S POV“Coffee?”Napalingon ako kay Byeongyun na nakatayo ngayon sa aking harapan habang dala ang dalawang kapeng kaniyang tinimpla.Iniaabot niya sa akin iyong isa.“Salamat,” tugon ko sabay abot niyon mula sa kaniya. Muli akong tumingin sa bintana.Alas otso na ng gabi at hindi ko akalaing mai-stranded ako sa bahay ni Byeongyun.Ang lakas ng ulan at hangin sa labas.Nag-aalala ako dahil bukod sa takot ako sa bagyo ay natatakot ako para sa pamilya ko. Hindi ganoong katibay ang bahay namin para sa signal number 2 na bagyo.Napabuntong-hininga ako bago ako humigop ng kape.“You okay?” tanong ni Byeongyun nang mapansin niya ang paghinga ko nang malalim.Tumango naman ako.Kanina pa kaming parehong nakatambay sa kaniyang sala habang patay ang karamihan sa mga ilaw. Kaunting liwanag lang ang nagsisilbi nami
Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 32
DEBORAH’S POV“I was jealous, midget.”Hindi ko alam kung ano ang dapat kong i-react pagkatapos kong marinig iyon.Seryoso ba ito o panaginip?“Nagseselos ka? Paano? Bakit?” nauutal kong tanong sa kaniya.Pero ganoon na lang ang gulat ko nang bigla siyang kumalas sa yakap at pinadapuan ako ng isang pitik sa aking noo. Agad na nagsalubong ang aking kilay.“King ina, Byeongyun, ano iyon? Bakit ka namimitik? Masakit ha!” asik ko sa kaniya habang hinihimas ang aking noo.“Masakit?” sarkastiko niyang tanong pabalik.Magsasalita na sana ako nang muli niya akong pitikin sa aking noo.“King ina—”“Shut up, midget! Ubos na ang pasensya ko! Hoy, babaeng ipinaglihi sa kabute! Nasaktan ako, nawalan ako ng malay at nagkaroon ako ng apat na tahi sa ulo ko! Apat, Deborah!” sigaw niya sabay pakita sa akin ng bahagi ng kan
Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 33
BYEONGYUN’S POV“May isa pa pala akong dapat sabihin, Byeongyun. About Bavi,” aniya.“Bavi?”“The guy you saw in the library with me.”Napakamot ako sa ilong nang wala sa oras bago ako tumango.“So? What is it? Boyfriend mo na?” seryoso kong tanong.Nang umiling siya’y nakahinga ako nang maluwag.Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit dapat pa naming pag-usapan ang lalaking iyon. Wala naman talaga dapat akong pakialam ngayong alam kong hindi naman niya iyon boyfriend.“Hindi ko siya boyfriend. Kaibigan ko si Bavi. Remember noong pumunta tayo sa restaurant ng ate mo? He’s the guy we saw na sinabi kong guwapo. Iyong kamukha ni Bright—”I interrupted her the moment I realized na kailangan pa pala talaga namin siyang pag-usapan.How c
Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 34
DEBORAH’S POVHabang nakaharap ako sa salamin at inaayos ang aking kurbata ay bigla kong naisip ang maaari na namang mangyari sa akin sa school.“Anak, may nakuhang sideline ang papa ngayon. Sabi niya, malaki naman ang bayad kaya ibibigay ko na muna itong isandaang piso sa iyo. Pasensya ka na, wala pa talaga tayo ngayon,” sabi ni Mama na nakasilip sa aking kuwarto.Inabot ko iyon mula sa kaniya saka nagpasalamat.Dagdag pa niya, “Noong nagpaalam ka sa akin na pupunta ka sa bahay ni Byeongyun, pumayag ako para makapag-usap na rin kayo. Ilang araw kitang napansin na matamlay at narinig din kitang bumubulong na hindi pumapasok si Byeongyun dahil nag-away kayo sa school. Alam ko, may pinagsamahan na kayong dalawa kaya naiintindihan ko kung nagalit ka sa papa mo tungkol sa... sa pera. Masaya ako na maayos na kayo ni Byeongyun ngayon at hindi na rin masama ang loob mo sa papa mo.”“Mama, magsisikap ako
Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 35
DEBORAH’S POV“The Korean guy... Byeongyun,” usal ni Bavi. “Okay, look, Byeongyun. It’s... it’s not what you think.”Sa pagitan ng mga hikbi ko’y muli kong tinawag ang pangalan ni Byeongyun.“Byeongyun...”Nang mapalingon siya sa paligid ay mas lalong kumunot ang noo niya. Doon niya lang rin siguro napansin kung ano’ng hitsura ko ngayon.Tumakbo na siya palapit sa akin saka niya hinawakan ang magkabilang balikat ko.“Bakit... bakit ka umiiyak? Bakit ang dumi mo? Ano’ng nangyari? Ha? Answer me, Deborah!” untag niya sa akin ngunit hindi ko nagawang sabihin kung bakit.Dahil doon ay nilingon niya si Bavi. Agad kong hinawakan ang mga braso niya nang maramdaman kong tensyonado na siya ngunit hindi iyon tumalab.“You!
Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 36
DEBORAH’S POVPara akong nabunutan ng tinik kaya habang naglalakad ako patungo sa room habang nasa tabi ko si Byeongyun ay hindi ko mapigilang hindi mapangiti.Maayos na sila ni Bavi. Maayos na rin kaming dalawa. Magiging maayos na rin kaya ang takbo ng buhay ko sa paaralang ito?“Bakit mo na naman ako iniisip?”Agad akong napalingon sa katabi kong kapre at halos mapunit na rin ang kaniyang labi sa lapad ng kaniyang ngisi.“Ano’ng sinasabi mo?”“I don’t need to ask kung sino ba ang crush mo kasi for sure, ako iyon. Saka ang mga ganiyang ngiti? Ngiti ng mga iniisip ang kanilang crush. In short, ako ang crush mo, ako ang iniisip mo kaya ganiyan ang ngiti mo.”Napasinghap ako sa kakapalan ng kaniyang mukha.“Hoy!” bulyaw ko sabay duro pa sa kaniya. “Kailan ka pa nagsimulang kumorni nang kumorni, ha? Ang kapal ng mukha mo. Nakangiti ako kasi ok
Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 37
BYEONGYUN’S POVIlang minuto na naming pinag-iisipan kung kanino maaaring nanggaling ang text ngunit ni isa sa amin ay walang ideya.“Hindi ko alam kung sino iyan pero sa tingin ko, nasa loob lang ng classroom na ito ang nakakita sa nagnakaw ng piece mo,” sambit ko.Panay ang buntong-hininga ni Deborah habang nakatingin sa aking telepono. Hindi ko alam kung ano’ng iniisip niya.“Deborah?” tawag ko sa kaniya.Tumunghay siya ngunit hindi pa rin siya nagsalita matapos niyang makita ang text.“Hey, speak up,” untag ko pa sa kaniya pero nabaling lang ang aking atensyon nang magsalita sa aking likuran si Watt.“Sino naman kaya talaga ang nagnakaw ng draft mo?” tanong niya kay Deborah ngunit isang kibit-balikat ang isinagot nito rito.“Iisa lang naman ang puwedeng gumawa niyan.”Agad kaming napalingon kay Einon na naglakad palapit sa
Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 38
DEBORAH’S POVHalos mabiyak na ang aking ulo sa kaiisip kung ano’ng nangyayari. Ang gulo. Hindi ko alam kung bakit may nagte-text sa amin na may nagnakaw ng draft ko sa essay gayong nakita rin ito sa mga gamit ko. Ang dami kong tanong ngunit parang ang hirap hanapan ng sagot.“Sino ba kasi iyan? Totoo pa ba iyan o ginugulo na lang tayo?” reklamo ni Watt makaraang malaman nila na may nagpadala rin ng text message sa akin.Nakita ko kung paano gumalaw ang panga ni Byeongyun. Kita sa hitsura niya na napipikon na siya.“Hindi ko talaga alam na narito ang mga papel na pinagsulatan ko. Wala na akong matandaan,” sabi ko saka sinimulang ayusin ang aking mga gamit na nakakalat sa lapag. Agad naman akong tinulungan ni Einon.“Kahit ako ay naguguluhan na rin,” sambit pa ni Einon saka niya iniabot sa akin ang aking bag.“Ayaw ko na talaga ng gulo. Hangga’t maaari, sana huwag na
Pinakabagong kabanata
- Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 43: Finale
- Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 42
- Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 41
- Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 40
- Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 39
- Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 38
- Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 37
- Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 36
- Fulfilled Duties (Tagalog) Chapter 35
