Share

EP2 The past is past

last update Last Updated: 2025-02-24 20:51:15

3ปีต่อมา...

มหาวิทยาลัย

ฉันเดินหงอยอยู่คนเดียว นี่วันเปิดเรียนวันแรกแล้วฉันก็มีเรื่องที่ต้องย้ายลงมาไทยสักระยะ บอกตรงๆว่าไม่คุ้นชินเท่าไหร่ทั้งสภาพอากาศแล้วก็วิถีชีวิต แน่นอนว่ายังไม่มีเพื่อน... และที่เลือกเรียนที่นี่เพราะมันใกล้คอนโดที่พ่อเคยซื้อทิ้งไว้เป็นชื่อฉัน... แต่ตอนนี้พ่อก็ อยู่แต่กับ...เมียน้อยส่วนแม่ฉันก็เลือกที่จะย้ายกลับไปอยู่ที่เชียงใหม่กับยายทีนี้ก็เลยกลายว่าฉันเหมือนอยู่คนเดียว เพราะเหตุผลที่กลับมาไทยก็คือ... พ่อล้มละลาย ฉันเองไม่รู้สาเหตุที่แน่ชัด ถามไปกี่ครั้งก็ไม่เคยได้คำตอบ บางทีก็เหนื่อยใจ...

...แล้ว ไอ้คณะนี้มันไปทางไหนนะ? ไม่คุ้นไม่ชินอะไรสักอย่างเลยยังคงเผลอทำอะไรปล้ำๆเปลอๆ เอ๊ะ..! ตรงนั้นมีอะไรอ่ะ

กรี๊ดดด~

'ขอบคุณที่รับไว้นะค่าา~'

'พี่เขาต้องมีใจแน่เลยง่าแกร~'

บลาาาๆๆๆ~

ผู้หญิงหลายคนรายล้อมชายหนุ่ม2คนที่อยู่ตรงนั้น.. เขาเป็นใครงั้นเหรอถึงได้มีคนตามกรี๊ดแบบนี้? ฉันเดินผ่านโดยไม่ได้สนใจอะไรแต่ก็ยังเดินเหลียวหลังอยู่จนกระทั่ง!ชนกับใครคนหนึ่งเขา

ปึก!

"อ๊ะ!"

"เจ็บตรงไหนหรือเปล่า"

"ไม่คะ.. ขอโทษคะ" ฉันก้มลงเก็บหนังสือที่หล่นลงพื้น ฝ่ายชายร่างสูงนี่ก็ช่วยเก็บของที่กระจายอยู่ให้

"ดีแล้ว ทีหลังเดินมองทางหน่อย"

"..คะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ" ฉันขอบคุณร่างสูงที่กำลังเดินควงพวงกุญแจรถผ่านไป ...ฉันควรถามเขาว่าคณะที่ฉันเลือกไปทางไหน

"เดี๋ยวคะ... เอ่อ"

"ครับ?"

"คณะการสื่อสารนี่.. ไปทางไหนคะ?"

"เห้ย! ไอ้เดฟ" พอดีกับจังหวะตอนที่ฉันถามทางเขาพอดี เสียงใครบางคนทำให้คนตรงหน้าหันกลับไป... เขาที่เรียกคนตรงหน้าฉันคือ1ใน2คนที่ผู้หญิงห้อมล้อมกันอยู่ คนตรงหน้าหันไปคุย ฉันเลยก้มปัดหนังสือที่เลอะขี้ดินไปพลางๆ

"พอดีเลย มึงพาน้องเขาไปด้วยดิ" เสียงผู้ชายตรงหน้าฉันดังขึ้นทำให้ฉันเงยหน้าแล้วสบตากับคนที่กำลังเดินเข้ามา... แล้วทุกอย่างก็ต้องชะงัก ไม่จริงน่า บะ..บังเอิญไปหรือเปล่า! เขาคนนั้นมองตอบฉันกลับมา เราสบตากันสักพัก

"เดี๋ยวให้มันพาไปละกัน มันจะไปทำธุระแถวนั้นพอดี"

"....."

"....."

"..เป็นไรมึง ทำหน้าอย่างกับรู้จักกัน.. น้องรู้จักมันด้วยเหรอ" ฉันขอเรียกเขาเป็นผู้ชายเลข1กับผู้ชายหมายเลข2ละกัน เออนั่นแหละ.. เขาถามฉัน ฉันมองหน้าผู้ชายหมายเลข2ซึ่งในใจก็ตอบแล้วล่ะว่ารู้จัก... แต่ปากก็ไม่กล้าจะเอ่ยไป เพราะตั้งแต่คืนนั้นฉันก็หนีหายออกมาเลยแล้วไหนจะผ่านมาตั้ง3ปีแล้วแบบนี้อีก

"...เอ่อ คือ"

"เดี๋ยวกูพาไปเอง มึงไปช่วยไอ้บีเคลียร์งานก่อน เสร็จเดี๋ยวกูตามไป"

"เออๆ" ผู้ชายหมายเลขหนึ่งตบบ่าเพื่อนเบาๆแล้วกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกไป

.....เงียบ

"...."

"...."

"เอ่อ... ต้องไปทางไหนคะ" เหมือนคนไม่รู้จักกันซะนี่ ฉันถามออกไปไม่นานเขาก็เดินนำหน้าฉันไปโดยไม่พูดอะไร ฉันเลยเดินตาม

....เงียบ เงียบสิ้นดี อึดอัด ทำไงดี

"...กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่"

"....1เดือนได้แล้วคะ" แอบแปลกใจที่เขาเป็นฝ่ายเอ่ยถามก่อน ท่าทางที่สุขุมกว่าเก่า กล้ามเนื้อรู้สึกมาจะมีเยอะขึ้น... คิดบ้าไรเนี่ย!

"รุ่นพี่... สบายดีไหมคะ"

"อืม"

"..แล้วตอนนี้อยู่ปีไหนแล้วคะ"

"4"

".." ถามคำตอบคำเล่นไม่กล้าถามต่อเลยอ่ะ ใจแอบเต้นแรงเพราะความรู้สึกเก่าๆที่เคยมีมันค่อยๆไหลคืนมา ความทรงจำที่ออสเตรียตอนนั้น และก็คืนสุดท้ายที่บ้านรุ่นพี่นั่น... ให้ตายดิอึดอัดชะมัด รุ่นพี่ยังคงเป็นรุ่นพี่สำหรับฉันเป็นคนที่ทำให้ใจเต้นแรงได้โดยไม่ต้องพยายาม แล้วระหว่างฉันกับรุ่นพี่...

"อึดอัดหรือไง"

"คะ?"

"The past is past" (อดีตก็คืออดีต) รุ่นพี่พูดมันทั้งที่ยังเดินนำหน้าฉัน แล้วก็พูดต่ออีกว่า...

"ลืมมันซะ จะได้ไม่อึดอัดอย่างตอนนี้"

"I can not forget my first memory." (ฉันลืมความทรงจำแรกของฉันไม่ได้หรอกคะ)

"..." ทันทีที่ฉันตอบไปแบบนั้น รุ่นพี่ก็แค่เอี่ยวหลังกลับมามองแล้วก็หันกลับไปโดยไม่พูดอะไร

"So sorry" แล้วก็คงเป็นฉันปิดการสนทนาที่แสนอึดอัดระหว่างเรา...

..........

ง่าาา~ ความพี่เทมป์นิ่ง ความสปีกeng! ทำไมมันกร้าวใจแปลกๆ

เรื่องนี้พระ-นางเคยเรียนที่เมืองนอกทั้งคู่เนอะ มันก็จะมีบทภาษาอังกฤษบ้างไรบ้างแต่มาพร้อมแปลจ๊ะ เพิ่มกลิ่นอายนักเรียนนอกหน่อยคิคิ~

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • GRAY ZS🌪/ HEARTLESS GUY รักที่ใจร้าย (20+)   Special Part2

    สนามบินประเทศไทย"เฮ้ย! หล่อขึ้นสัส นี่กูต้องเซย์อิ้งกับมึงป่ะ^^" ทันทีที่ลงจากเครื่องมาก็เห็นพี่เดฟ พี่บี และแฟนๆเขาพี่แกยืนอยู่ ไม่เจอกันตั้งหลายปีนี่มีครอบครัวกันหมดแล้วแห๊ะ"Hello""รับมุขดีสัส" พี่บียืนกอดอกพิงกำแพงพูดขึ้น ยังเท่ห์ไม่เปลี่ยนไปเลยจริงๆ แต่ที่เปลี่ยนคือ.."บี ไหนขนมลูกเนี่ย" เสียงหวานกับผู้หญิงตัวเล็กๆปรากฏขึ้นพร้อมกัน ตามมาด้วยเด็กตัวน้อยๆวิ่งตามมาอีก2คน อีกฝั่งก็ตามมาด้วยเด็กน้อยที่วิ่งนำหน้าคนเป็นแม่มาแต่ไกล มาอยู่ในจุดที่มีครอบครัวกันหมดแล้วสินะ รวมถึงตัวฉันก็ด้วย;)"สบายดีนะมึง""เออ สบายดี" พี่เทมป์เองก็แลมีความสุขที่กลับมาไทยครั้งนี้ พวกเขาก็ไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบกันตามประสา"เป็นไงบ้างอากาศที่นั่น" แฟนพี่เดฟเดินมาถามฉันก่อนที่แฟนพี่บีจะเดินตามเข้ามาเหมือนกัน"ก็หนาวค่ะ ติดลบเลยล่ะ""ดีนะที่ไม่ไปช่วงนี้อ่ะ เดฟก็ร้องงิกๆจะไปๆ ถ้าหนาวขนาดนั้นฉันไม่ไหวหรอก""ตอนไปฮันนีมูนฉันก็หนาวจะตายชัก แต่รายนู้นไม่สะทกสะท้านสงสัยผิวด้านหมดล่ะ""ก็ดูตัวแต่ละคนสิค่ะ สมควรหนังหนาอยู่นะ^^""ฮ่าๆๆนั่นสิ" สาวๆอย่างพวกเราก็เม้ามอยตามประสา จริงๆแล้วเราไม่ค่อยได้มีโอกาสเจอกันบ่อยๆหรอ

  • GRAY ZS🌪/ HEARTLESS GUY รักที่ใจร้าย (20+)   Special Part

    หลายเดือนผ่านไป....ออสเตรียHospital(ในจุดนี้ขอบรรยายเป็นภาษาไทย)แล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่ฉันได้เห็นหน้าเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในท้องมานานเป็นครั้งแรก แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้สวยหรูอย่างหวัง... ร่างกายฉันอ่อนแอเกินไปหลังจากคลอดด้วยวิธีธรรมชาติ หมอเลยให้ฉันพักเยอะๆให้น้ำเกลือ ให้สารพัดสิ่งที่ควรจะให้ฉันนอนมองเจ้าตัวเล็กที่นอนอยู่ที่เตียงเล็กๆข้างๆ"Thank you" เสียงพี่เทมป์พูดขึ้นไม่นานเขาก็เข้ามาหาฉัน"หมอว่าไงค่ะ ลูกเราแข็งแรงหรือเปล่า""แข็งแรงไม่มีอะไรต้องห่วง""ดีจัง""...แล้วเราเป็นไง รู้สึกแย่ตรงไหนหรือเปล่า" เขายื่นมือมาลูบผมฉัน"ไม่ค่อยมีแรง""หมอบอกว่าเขาให้ยาไปแล้วนะ อีกสักพักเราก็จะง่วง""...ค่ะ""แล้วเราจะค่อยๆดีขึ้น ไม่ต้องกลัว" เขาจับมือฉันขึ้นไปจูบที่หลังมือกุมมันอยู่แบบนั้นแล้วมองฉันอย่างเป็นห่วง"อย่ามองแบบนี้สิ""เป็นห่วงนิ" ฉันยิ้มเมื่อได้ยินคำตอบจากเขา"Kiss me ;)" พี่เทมป์ก้มลงมาจูบฉัน ยังคงใช้มือลูบแก้มฉันพร้อมสายตาเป็นห่วงไปมา ก็บอกแล้วไงว่าไม่เป็นไรๆ"Don't worry baby l'm ok:)" (อย่างห่วงเลยที่รัก ฉันโอเค)"ไม่ห่วงได้ไง" เขาถอนหายใจหนักๆแล้วจูบหน้าผากฉันไม่นานฉันก็รู้

  • GRAY ZS🌪/ HEARTLESS GUY รักที่ใจร้าย (20+)   EP28 รักเมียนะคะ(NC)

    2เดือนผ่านไป"หิวไรเปล่า""ไม่คะ" ฉันตอบพี่เทมป์ที่ถือจานผลไม้มาให้ฉัน ตั้งแต่กลับจากมอมาเขาไม่ยอมให้ฉันทำอะไรเลย ให้นั่งกับนอนนิ่งๆบนเตียงอย่างเดียว นี่ฉันแค่ท้องไม่ได้เป็นอัมพาตสักหน่อย จะห่วงอะไรเกินเบอร์ขนาดนั้น"องุนไหม หวานดีนะ" แต่พอเห็นเขาทำถึงขนาดนั้นก็อดนั่งนิ่งไม่ได้อีก ก็เลยพยักหน้าไป เขาป้อนองุ่นให้ฉัน"...อื้ม อร่อยแฮะ""มีอีกเยอะ เต็มที่เลย""แค่ข้าวเย็นก็อิ่มจนถึงลิ้นปี่แล้วนะพี่ จะขุนกันให้อ้วนเป็นหมูเลยใช่ไหม""ก็พี่กลัวลูกหิวนิ""ฉันกินจนจะอ้วกได้แล้วอ่ะตอนนี้--*"ผ่านมาสองเดือนแล้ว รู้สึกว่าท้องฉันเริ่มโตขึ้นแต่ก็ไม่ได้ใหญ่จนคนอื่นรู้ แต่อาจจะดูอวบๆขึ้นหน่อยนึงแต่ชุดนักศึกษาแค่แค่เสื้อให้ใหญ่กว่าเดิมแล้วอาศัยใส่เสื้อคลุมทับอีกที สรุปแล้วตอนนี้ก็ประมาณ4เดือนแล้วมั้งพี่เทมป์เองก็ดูแลฉันดีอย่างไม่น่าเชื่อ เรื่องบางเรื่องฉันไม่คิดว่าเขาจะทำเขาก็ทำอย่างเรื่องซักกางเกงใน,เสื้อในฉันก็ด้วย เขาจัดการหมด มันเขินนะบอกตรงๆแต่เจ้าตัวก็ดื้อหัวชนฝาจะทำอย่างเดียวเขาเอามือมาลูบหน้าท้องฉันเหมือนทุกวันที่ผ่านมา คอยเอาหูแนบหน้าท้องฉันบ้างละ"วันนี้นิ่งเลยนะ" เขาพูดทันทีที่เอาหูแนบหน

  • GRAY ZS🌪/ HEARTLESS GUY รักที่ใจร้าย (20+)   EP27 lt's like you

    ::TEMP::"หัวหมอฉิบหาย" ไอ้บีพูดหลังจากวางกาแฟลงที่โต๊ะ มันกับไอ้เดฟรู้แล้วว่าฟ้าท้อง แล้วไอ้ที่มันหงุดหงิดหงุ่นหง่านกันอยู่นี่คือ ผมให้พวกมันทำเรื่องปลอมๆว่าผมมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ต้องกลับไปอยู่ที่ออสเป็นเวลา1ปี โดยที่ชื่อผมกับฟ้ายังคงอยู่ในระบบการเรียนที่นี่ คือง่ายๆ ผมกับฟ้าคือเรียนจบแน่นอนตามรุ่นของตัวเอง"เล่นซะยากเลยนะมึงอ่ะ" ไอ้บีพูดพลางเกาหัว มันยุ่งยากแน่ๆถ้าพวกตำแหน่งสูงในมหาลัยรู้ว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องโกหก"ก็ไม่รับปากนะเว้ยว่าถ้าฝ่ายบนรู้เข้ามึงจะรอด""มีสิทธิ์หาที่เรียนใหม่เลยนะมึง" ไอ้เดฟทิ้งตัวลงบนโซฟากลางห้อง"ถึงตอนนั้นค่อยว่าอีกที ตอนนี้ทำตามที่กูบอกก็พอ""มึงไม่แนะนำไอ่บีหน่อยว่ะ ท่าไหนท้องเร็วเงี้ย ช่วยนี้มันเครียดๆเมียไม่ยอมท้องสักที^^" และความที่บรรยากาศเต็มไปด้วยความเครียดจากไอ้2หน่อนี่ ไอ้เดฟก็เป็นฝ่ายเปลี่ยนเรื่อง"ช่วงนี้กัดเก่งนะมึง" ซึ่งไอ้บีก็เถียงกลับ ก็แบบนี้แหละมันสองตัว"แล้วมึงคิดดีแล้วนะที่จะไปอยู่ออสฯ""อื้ม กูอยากให้ลูกเมียสบายว่ะ" ผมตอบไอ้เดฟ"แล้วที่เป็นอยู่มึงก็เลี้ยงดูครอบครัวมึงได้สบายอยู่แล้ว จะให้สบายขนาดไหนว่ะ""...เท่าที่กูจะให้ได้

  • GRAY ZS🌪/ HEARTLESS GUY รักที่ใจร้าย (20+)   EP26 มันไม่ได้อรรถรส(18+นิดเดียว)

    วันต่อมา....ฉันใช้เวลาหมกหมุ่นอยู่ในห้องน้ำนานเกือบชั่วโมงเพื่อรอลุ้นผลในแท่งสีขาวไที่วางอยู่ตรงหน้า พี่เทมป์เองก็ยังไม่รู้เพราะฉันยังไม่ได้บอกอะไร..ฉันค่อยๆลืมตามองผลที่มันปรากฏ......2ขีด...ฉัน... ท้องจริงด้วยฉันทำอะไรไม่ถูกอยู่พักนึง ไม่ใช่ไม่ดีใจแต่ชีวิตต่อจากนี้จะเอาไง... ยัง..เรียนไม่จบ แถมยัง...มีเจ้าตัวเล็กเพิ่มมาแบบนี้อีก ทำไงดีล่ะ... ฉันเม้มปากเครียดไปหมดใจก็กลัวว่าพี่เทมป์เขาจะกังวลไม่ต่างจากฉันฉันหยิบแท่งสีขาวนี่ออกมานอกห้องน้ำ.. มองคนที่นอนหลับอยู่บนเตียง ก่อนตัดสินใจเข้าไปปลุก"...พี่เทมป์ ตื่นแล้ว""....""พี่คะ ตื่นนะ""...อื้มม มีอะไร~" เขาบิดตัวแล้วค่อยๆลืมตาพร้อมกับสอดแขนเข้ามากอดฉันที่นั่งอยู่ริมขอบเตียง"ฉัน.. มีเรื่อง จะบอก""ว่ามาสิ" เขาดันตัวลุกนั่งพิงหัวเตียงแล้วสบัดหัวนิดหน่อย"ซีเรียสหรือไง""...ค่ะ" เขาพยักหน้าแล้วรอฟัง... ใจเต้นตุบตับไปหมดเลยอ่ะฉัน"พี่...จริงจังกับฉันแค่ไหน""จะถามอะไร""..พี่ อยากมีฉันไปอีกนานแค่ไหน""ตลอดไปดิ.. เป็นอะไรถามเรื่องพวกนี้ทำไม""...""ใครเป่าหูอะไรมา" เขายื่นมือมายีหัวฉัน"เปล่าหรอก..""แล้วเป็นอะไร""...." ฉันยื่นแท่

  • GRAY ZS🌪/ HEARTLESS GUY รักที่ใจร้าย (20+)   EP25 ความเหนื่อยล้ามาเยือน

    4วันต่อมา"โห้ พวกพี่หิ้วอะไรมาหนักหนาเนี่ย" ฉันกับดาวนั่งตาถลนที่อยู่ๆพี่เดฟ พี่บี พี่เทมป์ หิ้วขนมมาพะรุงพะรังเต็มไปหมด แล้วหย่อนตัวลงที่โต๊ะพวกฉันที่นั่งกันอยู่หน้าคณะพร้อมกันทั้ง3คน เล่นเรียกความสนใจของคนในคณะฉันได้ดีทีเดียว"มีคนคิดถึงเมีย แต่เสือกไม่ยอมมาคนเดียว" พี่บีพูดพลางฉีกซองขนมกินอย่างไม่รีรอ"อันนี้อร่อยลองดิ" พี่เดฟก็เขี่ยๆถุงขนมที่บอกว่าอร่อยแยกออกมาอีกทีแล้วก็กินขนมไม่ต่างกัน"...พี่นึกเพี้ยนอะเนี่ย""ก็อย่างที่ไอ้บีบอก""แล้วก็เลยลากมาทั้งอย่างนี้เนี่ยนะ?!""แล้วไง มาหมดนี่แหละดี""ดียังไงล่ะพี่คนมองเพียบแล้วเนี่ย""ก็จะได้รู้ไง ว่าเราสำคัญกับพี่" พี่เทมป์พูดแล้วเอื้อมไปหยิบเค้กมาแกะให้ฉัน ก็ถ้ามากินด้วยกันเยอะๆแล้วเหตุผลคือเหงาก็พอเข้าใจนะ แต่เหตุผลพิลึกๆแบบนี้ไม่เข้าใจด้วยคนล่ะ"..""ก็ถ้าไอ้ปากหมา2ตัวนี่อยู่ด้วย ก็แสดงว่าพวกมันยอมรับเราไง""ใครปากหมา ไอ้บีคนเดียวพออย่าเหมากู""กวนตีนนะพวกมึง"ฉันแค่นเสียงหัวเราะพวกเขา อยู่ครบ3คนทีไรเหมือนรวมเด็กอนุบาล3ขวบยังไงยังงั้น ไม่มีอ่ะ ความน่าเกรงขามที่ทุกคนชอบพูดถึง แต่ช่างเถอะจะเหตุผลไหนก็ช่างเถอะ"คิดถึง""สัส! แค่กๆ ติด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status