Share
Ika-dalawampung Bahagi
- 20 -
Bigla akong natigilan, pati na rin si Marius na aabutin na rin sana ang kaniyang kamay.
“`Wag kayong mag-alala, hindi ako sundalo, wala akong balak sakupin ang lugar na `to!” tumatawa niyang sinabi, “At tingin ko naman, hindi kayo tulad ng iba d’yan na makikitid ang utak at galit sa lahat ng mga taga-Ignus?”
“H-hindi naman.” sagot ko, napangiti. Tinuloy na rin ni Marius ang pagkamay kay Nico, matapos tumingin sa akin. “Balita ko nga ay mainit ang tingin ng mga taga-Apolinus sa mga taga-Ignus?” tanong ko sa kaniya. “Sa Hermosa naman ay hindi ganoon kagalit ang mga tao sa kanila.”
“Haay... dahil yan sa mga tsismis na naglipana sa paligid,” sagot niya.
“Tsismis?” tanong kong muli. Mukha ngang mas marami kaming makukuhang balita sa lugar na ito.
“May kumakalat kasi na balita na sinusugod daw ng mga kawal ng Ignus ang mga bayan malapit sa hangganan. Para namang may kakayahan ang Ignus na
psynoid_alUy! Nasa chapter 20 na tayo ◉ᴥ◉ sana po tuluyan pa ninyo ako'ng subaybayan, at kung nais n'yo pang suportahan ang aking pagsusulat, ay maari n'yo ako'ng ibili ng kape sa site na ito ≧◠0◠≦✌ >> https://ko-fi.com/psynoidal
Kaugnay na kabanata
Ginto't Pilak Ika-dalawampu't-isang Bahagi
- 21 - Matagumpay naming nai-panik sa aking silid si Nico. Tumawag ako ng hangin at diretso kaming nagdaan sa aking bintana nang walang sinu-man na nakakakita sa amin. Pagpasok namin, agad ko rin isinara ang mga bintana, pati na ang pinto, at naglatag ng dasal upang walang anumang tunog na makalalabas sa aking silid. “Ngayon, maaari na tayong mag-usap nang walang makakarinig sa atin,” paniniyak ko sa kaniya. “Sigurado ka ba talaga?” tanong ni Nico na tumitingin-tingin sa silid kong halos walang laman. “Wala ka bang tiwala sa amin?” “Hindi naman sa gano’n... pero...” muli siyang tumingin sa paligid. “Ang sasabihin ko sa inyo ay napaka importante, at maraming buhay ang maaring makitil kung may makakaalam nito...” bulong niya. “Huwag kang mag-alala, sinisiguro kong walang sinu-man ang makakarinig sa pag-uusapan natin ngayon.” Mukhang kinakabahan pa rin siya. “Tungkol saan ba ang iyong bal
Ginto't Pilak Ika-dalawampu't-dalawang Bahagi
- 22 - Pinatago namin si Nico sa loob ng palikuran. Iniwan ko sa aking silid ni Marius, samantalang inalis ko ang dasal sa pinto upang lumabas nang sandali at nang magpakuha ng pagkain. “Heneral Gregorio?” tawag ko. “Heneral Gregorio, nasaan ka?” Narinig ko na may mabilis na tumatakbo papanik sa aking silid. Maya-maya pa ay nakita ko ang hinihingal na heneral palapit sa akin. “P-Prinsipe Theodorin!” gulat niyang tawag sa akin, “A-ano po ang inyong ginagawa rito?!” “Anong klaseng tanong iyon?” nagkunwari akong nainis sa kaniyang sinabi. “Hindi ba at tama lang na nasa loob ako ng sarili kong silid?!” “S-siya nga po, prinsipe Theodorin... ngunit... kanina po ay hindi namin kayo mahanap ni prinsipe Marius...” Napasilip siya at nakita sa loob ng silid si Marius na kumaway pa sa kaniya. “...kaya po nagpautos ang inyong ama na palabasin ang mga sundalo at palihim kayong hanapin sa kapitolyo!”
Ginto't Pilak Ika-dalawampu't-tatlong Bahagi
- 23 - Muli kaming nagdaan sa bintana. Alam ko ang mga tunog na iyon. Labing isang taon akong nanirahan sa Hermosa, isang bansang nalilibutan ng karagatan. Lagi naming naririnig ang huni ng ibong tagak. ‘Kaa! kaa!’ At ang tunog ng mga kargado ng barko na hinahatak ng mga kadena na nakakabit sa mga kalabaw papuntang wawa ‘tak-tak-tak-tak-tak’ Iyan ang tunog na ginagawa ng bakal na nakatali sa mabibigat na kargado sa mga barko. At dahil nabanggit ni prinsipe Lucius na masangsang ang paligid, mukhang alam ko na ang mismong lugar kung saan sila itinago. Sa may dulo kasi ng puerto ng Apolinus ang lugar kung saan itinatapon ang lahat ng b****a ng bayan. Dito ito sinusunog upang maubos, ngunit sa dami ng mga tao sa kabisera at ng mga b****ang itinatapon nila, ay naging mistulang bundok na ang lugar na ito. Doon kami patungo ngayon.
Ginto't Pilak Ika-dalawampu't-apat na Bahagi
- 24 - Kinalagan ko ang mga kasama ko sa loob ng silid. Kahit pa mahina, nakagawa ako ng plasma upang mailawan ang paligid, at ngayon, nakita ko na tatlo silang bihag na tulad ko. “Maayos ba ang inyong mga kalagayan?” tanong ko sa aking mga kasama. “M-maayos naman kami... Prinsipe Theodorin.” sagot ng isa sa mga bihag na nakasuot ng baro ng isang heneral. “Nasaan ang iba ninyong mga kasama?” tanong ko sa kanila. “Pagkaalala ko ay lima kayong mga heneral at ilang daang mga kawal...” “Wala na ang aking mga kawal.” galit na sambit ni prinsipe Lucius. “Pinatay nila silang lahat... nilunod na parang mga daga sa aming dalang mga barko! Kasama ang isa pang heneral na tapat sa akin...” “At ang dalawa pa?” tanong ko sa kaniya. “Hindi sila tapat!” sabi ng ikalawang heneral sa silid. “Pinagtaksilan nila kami!” kapit niya ang kaniyang braso, at napansin ko na may bali ito. “Ako nga pala si
Ginto't Pilak Ika-dalawampu't-limang Bahagi
- 25 - Dala marahil nang kawalan ng tiwala sa mundo, hindi na ako bumalik pa sa aking silid. Inilipad ko si Marius at ang dalawa naming bagong kaibigan sa himpapawid at nagtungo sa labirinto sa hardin. Mula doon ay tinahak namin ang paliku-likong daan patungo sa kalagitnaan nito, at ihiniga ko si Marius sa isang banko na yari sa marmol sa ilalim ng pulandong. “Dito ba tayo mamamalagi hanggang umaga?” tanong sa akin ni prinsipe Lucius. “Oo,” sagot ko. At sa pagsabi ko noon ay itinaas ko ang aking braso. Inutusan ko ang adobe sa ilalim ng lupa na umangat at gumawa ng isang tore na aming magiging silid. Paikot itong umangat at nilampasan pa ang pinaka mataas na tore sa aming palasyo. Hindi ako naglagay ng hagdan sa palibot nito. Walang ibang daan, kundi ang hangin na aking minamanipula. Inikutan ko pa ito ng maiitim na ulap at nagpakalat ng matatalim na kidlat na susupil sa sinomang mangahas na lumapit s
Ginto't Pilak Ikalawang Aklat : Ika-dalawampu't-anim na Bahagi
Ikalawang Aklat - 26 - “Handa na kaming bumaba.” tawag ko kina Lucius, makaraan ang isang araw. Inalis ko na ang pader sa pagitan ng aming mga silid. Nakaupo sila sa lapag, nasa binti ni prinsipe Lucius ang ulo ni Nico na kumakain ng ubas. Agad siyang napatayo nang makita kami. Nakasuot ng balabal si Marius. Wala siyang maskara, ngunit hindi naman masyadong naaapektuhan ang dalawa naming kasama kaya sa tingin ko ay `di na problema iyon. “Mag-usap muna tayo, ano na ang ating gagawin?” tanong ni Lucius. “Unang-una ay kailangan nating makausap ang aking kapatid,” sagot ko sa kanila. “Kailangan nating ipaliwanag na gawa-gawa lang ng mga taksil na heneral ang balitang gera sa hangganan. Pagkatapos noon ay kailangan nating pumunta sa Ignus upang makausap nang harapan ang hari, at maipaliwanag na rin sa kanila ang mga nangyari dito sa kabisera.” “Hmm... magandang idea...” sab
Ginto't Pilak Ika-dalawampu't-pitong Bahagi
- 27 - Magkakasama kami nina Marius, Nico, at prinsipe Lucius na umakyat sa aking dating silid. Pagpasok dito ay agad kong isinara at nilagyan ng dasal ang pintuan. Bumagsak ako sa kama. Sobrang pagod ng aking katawan bagamat ako’y nagsalita lamang, pati na rin ang aking isipan, at maging ang aking kaluluwa. Hinawakan ako ng aking kabigkis sa kamay. “Kamusta naman, kaibigan?” tanong sa akin ni Nico, “Maayos ka pa ba r’yan?” “Humihinga pa...” sagot ko. “Umasa akong may lalaban sa akin... na may magsasabing isa akong halimaw na nagawang patayin ang sarili kong ama... pero... maging ang sarili kong mga kapatid ay pinuri ako bilang Emperador. Na tila ba hindi sila nauugnay sa dugo sa hayop na aking pinaslang...” “Malaki ang takot nila sa iyo, prinsipe Theodorin.” sagot ni prinsipe Lucius. “At ang takot ay mainam na pampatahimik sa mga bibig at maging sa d****b na nagsusumigaw sa galit.” Na
Ginto't Pilak Ika-dalawampu't-walong Bahagi
- 28 - “Ah... napaka sarap ng hangin dito sa himpapawid!” sabi ni Nico na sumandig sa aking tabi. Kasalukuyan kaming nakasakay sa barko ng Emperador. Dahil hindi pa maayos ang boses ni Marius ay hindi pa niya magawang utusan ang barko na tumalon at lumitaw na lang sa kaharian ng Ignus. Isa pa, baka mabigla pa ang mga taga-roon, kung basta na lang susulpot ang aming barko sa kanilang himpapawid! Nagpadala na kami ng mensahe kay Haring Titus Vulcan Serafin Ignasius ng bansang Ignus na parating na kami sa kanilang kaharian. Hindi nga namin akalain na may kakayahan pala si Nico na gumawa ng isang Salamin ng mga Pantas! Pinahawak niya ako sa kaniyang balikat, at dala ang isang palanggana na puno ng itim na buhangin mula sa disyerto ng Ignus, ay nagmanipula siya ng bughaw na apoy upang gawin itong salamit, habang sabay na binalutan ito ng sari-saring mga dasal at orasyon. “Ang punong imbentor ng Ign
Pinakabagong kabanata
- Ginto't Pilak One Way Talk :D
- Ginto't Pilak Ika-limampung Bahagi – Ang Pangwakas
- Ginto't Pilak Ika-apatnapu't-siyam na Bahagi
- Ginto't Pilak (48) Ika-apatnapu't-walong Bahagi
- Ginto't Pilak (47) Ika-apatnapu't-pitong Bahagi
- Ginto't Pilak (46) Ika-apatnapu't-anim na Bahagi
- Ginto't Pilak (45) Ika-apatnapu't-limang Bahagi
- Ginto't Pilak (44) Ika-apatnapu't-apat na Bahagi
- Ginto't Pilak (43) Ika-apatnapu't-tatlong Bahagi
