KABANATA 5
NAKAHIGA si Luna sa kama nang bumukas ang pintuan ng kuwarto at pumasok si Analyn na may dalang pagkain. Naabutan nang kasambahay na gising ang dalaga mulat ang mga mata nakatingin sa taas nang pader, tulala. Lumipas ang dalawang araw nang gasahain siya ng lalaki simula non ay hindi ito namamalagi sa kanyang kuwarto, hindi niya lubos ma isip yung nangyari sa kanya. "Madam" tawag ni Analyn habang papalapit, pinatong nito ang pagkain sa lamesa kung saan na sa gilid. Hindi sumagot si Luna sa naging pag tawag ni Analyn sa kanya. Nag Proceso parin ang mga nangyari sa kanya, Oo at hindi niya tanggap ang ginagawa nito, dahil malaking parte sa kanyang sarili ang kinuha nito, ang gumalaw sa kanya ay isang kilalang politiko dito sa kanilang sa Zambales, isang mayamang binata na kaya siyang kontrolin, natawa nalang si Luna sa kanyang isipan, nagawa na nga ng binata na ikulong siya sa Mansyon nito sa tingin ba non ay hindi siya magagalaw nito, nasa palad siya neto at hindi niya alam paano makawala sa rehas nito. "Kain na po kayo" Tinulungan siya ni Analyn tumayo sa pagkakahiga at nilagyan ng unan ang likod nito para maging suporta niya sa pag upo sa kama, inayos nito ang kumot sa dalaga. "Andito narin yung pain killers Madam, para mawala ang sakit ng katawan mo" Tumayo ang kasambahay at kinuha ang kaninang pinatong na pagkain, hawak ang isang maliit na lalagyan na may lamang ulam na sopas ay sinimulang pakainin nito ang kanyang amo. Umupo ito sa isang maliit na upuan sa gilid ng kama. Tahimik si Luna sa pagtugon sa pagkain, ganito na ang naging ruta ng dalawa siya ang nagpapakain dito, matamlay at wala kasi itong ganang kumain, masakit rin ang katawan nito, nang sa umagang nangyari ang pag gahasa nang lalaki sa kanya ay agaran namang binigyan siya nito ng gamot, na pain killers, doon nagsimula ang pangangalaga ni Analyn sa kanya. "Last na to Madam" Muli isang subo ng sopas, binaba ng kasambahay ang hawak na pinggan kasama ang kutsara doon ay tumayo siya para ilagay kanina kung saan ito at kinuha naman nito ang isang basong tubig kasama ang isang gamot, lumapit ito sa siya na ang nag bukas ng gamot at inabot ito, hindi na siya umupo pa kundi ay tinabi niya ito sa isang gilid. Kinuha nu Luna ang tubig at gamot at ininom iyon. Napangiti si Analyn at kinuha ang baso sa amo, tumalikod ito at inayos ang pinagkainan. "Balik nalang po ako Madam, ibaba ko muna ito at bili lang po ako saglit" Paalam nito, hinayaan niya muna na ganon ang amo, naka upo sa kama. Naglakad paalis si Analyn dala ang pinagkainan nang amo, sabay sara sa pintuan. Pagkasara nang pintuan ay parang wala sariling tinanggal ni Luna ang nakatakip na kumot sa kanya at sabay baba sa kanyang paa. She felt the cold floor beneath her feet as she stepped down from the bed, then walked towards the bedroom window. The scene transforms with the morning light. She stood gazing out the window, her eyes fixed on the imposing gate that stood at the entrance of the property. The gate, still grand and ornate, now gleamed in the warm morning sunlight. The men dressed in black, likely security personnel, stood attentively on either side of the gate, their faces visible in the daylight. In the young woman's mind, a sense of desperation washed over her as she gazed out at the gate and the men standing guard. She felt trapped, like there was no escape from her circumstances. The imposing gate and the vigilant men seemed to symbolize her confinement, reinforcing the feeling that she was under constant surveillance. Her thoughts were consumed by the weight of her situation, and she wondered if freedom was nothing more than a distant dream. As she stood there, lost in thought, a mix of fear and resignation swirled within her. Was she truly trapped, or was there still a glimmer of hope she could cling to? She remained frozen in place, her gaze still fixed on the scene outside the window, her mind a thousand miles away. The sound of the door opening behind her didn't seem to register, and she didn't flinch or turn around. It was as if she was lost in her thoughts, oblivious to the presence that had just entered the room. "Madam" si Analyn. Dahan dahan siyang lumingon dito, walang emosyon ang kanyang mukha, blangko lamang. Agad siya nitong linapitan, hinawakan ang dalawa nitong kamay bakas ang kasiyahan dito. "Kamusta pakiramdam mo Madam?" Kumurap si Luna parang doon lang bumalik siya sa ulirat sa naging tanong nito. "A-analyn" The darkness of the night enveloped the room, and the young woman lay motionless in bed, her eyes gently closed as she sought refuge in sleep. The soft moonlight filtering through the window cast a silvery glow on her serene face, illuminating the gentle rise and fall of her chest with each breath. The bedding was rumpled, a testament to her restless thoughts before finally surrendering to exhaustion. A strand of hair had fallen across her forehead, and her lips were slightly parted, releasing a soft, peaceful breath. The room was quiet, save for the distant sounds of the night outside—the occasional hoot of an owl or the rustle of leaves in the breeze. In this moment, she seemed lost in a world of dreams, far removed from the weight of her reality. Yet, even in the stillness of sleep, a hint of tension lingered in the faint furrow between her brows. Tapos narin siyang kumain at mag hilamos, wala narin siyang ganang gumalaw galaw pa at napag desisyon nitong matulog na. Sa kaligitnaan nang himbing na tulog ng dalaga ay bumukas ang pintuan ng kuwarto, napa mulat siya nag mga mata at labis ang kanyang takot nang makita kung sino iyon. Napatayo siya sa pagkakahiga at mariing tinakpan ang sarili sa kumot "G-gov" puno ng takot at pangamba ang kanyang bosses habang nakatingin sa binata na papalapit sa kanya. The fear in her eyes was palpable as she gazed at the man approaching her. Her heart racing, she felt an overwhelming urge to turn and run, to find a place to hide where he couldn't reach her. Her legs trembled beneath her, as if ready to sprint at any moment, but her body seemed frozen in place, unable to move as the man drew closer and closer. The sound of his footsteps echoed in her mind, heightening her sense of dread. Would she be able to escape, or would he catch up to her? The fear paralyzed her, leaving her trapped in a moment of sheer terror. The man's face was flushed, a clear sign of intoxication, yet he was still dressed in his business attire, giving off a stark contrast between his professional appearance and his current state. His eyes seemed glazed, and his movements slightly unsteady, as if he was struggling to maintain his balance. Despite his drunkenness, he continued to approach her, his strides slow and deliberate. The sight of him sent a shiver down her spine, and her fear intensified. "No!" sumigaw siya nang hilain nito ang kumot sa kanyang katawan. She let out a startled scream as the man roughly pulled the blanket off her, leaving her exposed in her nightclothes. The sudden chill of the air on her skin only added to her fear and discomfort. She felt vulnerable and trapped, with the man's intoxicated gaze roaming over her. Her instincts screamed at her to protect herself, to get away from him as fast as she could. With a surge of adrenaline, she scrambled to get out of his reach, her heart pounding in her chest. She fell onto the bed as the young man yanked her right leg, pulling her off balance. She landed with a soft thud, her body trembling with fear. Tears began to well up in her eyes as she realized she was at his mercy. Panic set in, and her sobs grew louder as she tried to pull her leg free, but his grip was firm. The sound of her own frightened whimpers filled the air, and she felt a wave of desperation wash over her. She was trapped, and she didn't know how to escape. Enrique was about to kiss her. . . When . . . . THUD!! The man crumpled onto the bed, the mattress absorbing the impact of his fall. The bed creaked slightly under his weight, and he lay motionless, the sound of his labored breathing the only indication that he was still alive. "A-a-analyn" The woman stood frozen, her hand still gripping the frying pan, her eyes fixed on the man with a mix of fear and relief.KABANATA 5NAKAHIGA si Luna sa kama nang bumukas ang pintuan ng kuwarto at pumasok si Analyn na may dalang pagkain.Naabutan nang kasambahay na gising ang dalaga mulat ang mga mata nakatingin sa taas nang pader, tulala.Lumipas ang dalawang araw nang gasahain siya ng lalaki simula non ay hindi ito namamalagi sa kanyang kuwarto, hindi niya lubos ma isip yung nangyari sa kanya."Madam" tawag ni Analyn habang papalapit, pinatong nito ang pagkain sa lamesa kung saan na sa gilid.Hindi sumagot si Luna sa naging pag tawag ni Analyn sa kanya.Nag Proceso parin ang mga nangyari sa kanya, Oo at hindi niya tanggap ang ginagawa nito, dahil malaking parte sa kanyang sarili ang kinuha nito, ang gumalaw sa kanya ay isang kilalang politiko dito sa kanilang sa Zambales, isang mayamang binata na kaya siyang kontrolin, natawa nalang si Luna sa kanyang isipan, nagawa na nga ng binata na ikulong siya sa Mansyon nito sa tingin ba non ay hindi siya magagalaw nito, nasa palad siya neto at hindi niya alam pa
KABANATA 4Si Luna ay nakatayo sa isang maliit na silid, at naramdaman niya ang malamig na pader sa likod niya, habang pa atras ng pa atras kanina. Sa harapan niya ay nakatayo ang lalaki, na may titig na malagkit sa kanya. Ang kanyang mga mata ay tila ba'y may isang pagiging mapang-akit. Si Luna naman ay tila ba'y may isang pagiging sensitibo sa presensya ng lalaki, na para bang mayroong isang koneksyon na nabubuo sa pagitan nila. Ang hangin sa silid ay tila ba'y may isang pagiging siksik at puno ng tensyon, na para bang mayroong isang bagay na malapit nang mangyari.Binaba ng lalaki ang mga kamay nito sa mukha ng dalaga."Don't be scared" sabi nito.Ang lalaki ay hinawakan ang balikat ng dalaga at mariing hinigpitan ang hawak dito, na para bang mayroong isang pagmamay-ari o kontrol sa kanya. Ang kanyang mga mata ay nakatitig sa mga mata ng dalaga, na tila ba'y may isang pagiging mapang-akit at nakaka-engganyo. Ang dalaga naman ay tila ba'y may isang pagiging takot o pag-aalinlangan s
KABANATA 3Lumipas na ang 2 araw naka kulong si Luna sa kuwarto, ni minsan ay hindi niya nasilayan ang labas ng kuwarto.Maayos ang trato nila sa kanya at ma respeto sila, sa tamang oras rin sila nag dadala ng pagkain.Sa loob ng kuwarto sa isang pintuan, dalawa kasi yung pintuan na pwedeng pasukan yung isa ay banyo at ang isa ay walking closet, nung araw kasing iyon nung nakaraang 2 araw ay dahil wala itong magawa ay naglakad lakad ito sa loob ng kuwarto, pumasok siya sa loob ng walking closet at laking gulat nalang niya ng makita na puno ito ng laman, may mga ibat ibang mga kasuotan,sapatos,bag at mga ginto, maayos ang pagkalagay nito sa bawat puwesto, halatang pinag handaan.Ngayong Gabi ay nakaligo na ang dalaga at nakahiga sa kama habang suot suot ang isang pantulog, hinihintay niyang dumating si Analyn.Si Analyn ang isang kasambahay dito, medyo matanda lang ito ng 3 taon sa kanya, siya yung taga pagbigay ng pagkain nito tuwing gabi, siya rin ang lagi nitong kausap, buti nalang
KABANATA 2Dahan dahang minulat ng dalagang si Luna ang kanyang mga mata, Sa pagmulat ng kanyang mata, nakita niya ang isang hindi pamilyar na kuwarto. Ang malambot na kama ay tila nagbibigay ng komportableng pakiramdam, ngunit ang kanyang isipan ay puno ng katanungan. Saan siya naroroon? Paano siya nakarating dito? Ang kanyang mga mata ay naglalakbay sa buong silid, sinusubukang alalahanin ang mga detalye ng nakaraan. Kinagat niya ang kanyang ibabang labi mapansin ang kuwarto, malawak ito at may mga magagandang materyales rito.Napahawak siya sa kanyang ulo ng makaramdam ng sakit rito at doon ay pumasok sa kanyang isipan ang nangyari sa kanya, pinupulot niya yung mga gamit nila ng may biglang humablot sa kanya at takpan ang bibig nito dahilan para mahimatay ito randam niya non ang pagkarga nito bago ito himatayin sa piling nito.Yung bag kung asan mga gamit nila ay mukhang wala rito sa kuwarto, naiwan ata sa beach kung san siya kinuha, nabitawan niya ito at naiwan na roon.Napa pitl
KABANATA 1 "Buntis ka?" Gulat na sabi ng kaibigan, habang nakatitig ito sa hawak nitong pregnancy test na may dalawang linya. "A-anong gagawin ko Joy hindi pwede i-ito" Nanginginig ang kamay niya habang hawak ang PT, habang hindi makapaniwalang buntis ito. Nakatayo ang dalawang magkaibigan sa banyo, hawak ng isa ang pregnancy test habang ang isa naman ay nasa tabi niya. Ang banyo ay tahimik, maliban sa tunog ng tubig sa likuran. Ang kaibigan na may hawak ng test ay tila nanigas sa sa kanyang kinakatayuan, nakatingin sa resulta na may halo-halong emosyon sa mukha. "Sino naka buntis sayo Luna?" Nabitawan ng dalaga ang hawak na PT sa lababo ng banyo at napalingon sa kanyang kaibigan, hindi mapigilan pumatak ang kanyang luha sa mga mata habang nakatingin sa kaibigan na si Joy. Lumapit si Joy at yinakap ito, pinapatahan sa pag iyak, humagulgol sa iyak ang dalaga, hindi inaakalang mangyayari ito. "J-Joy Baka kunin niya sa akin ang baby ko, hindi pwede yon, Hindi" Umiiyak na s