KABANATA 5

I filed for sick leave to heal my wounds but not my mind. The freshness of the memory is still there. I cannot afford to see Rico. I might be tongue-tied or remain silent. I cannot justify what happened.

Sandaling panahon lamang iyon at kailangan ko na ulit pumasok sa paaralan. My final project pa akong kailangang i-check.

Going back to school is a struggle. I cannot stop thinking about what happened to my life. It was ruined.

Pilit na bumabalik iyon maging ang kataksilan ni Rico.

How did Rico afford to cheat?

Hindi ko lubos maisip na ang lapit lang din ng babaeng pinagpalit niya sa akin. Kabilang mesa lang pala ng faculty room!

Hindi pala si Rico ang end game ko. Kung sa larong chess ay naagaw siya ng ibang reyna habang ako ay nahuli ng ibang hari. Kung binigay ko ba sa kanya, maghahanap kaya siya ng iba?

And will I be miserable like this? Will I lose it to someone I don't know?

Pinilig ko ang ulo ko at pilit iyong kinalimutan. Life never stops there. I should walk and crawl just to continue living. Hindi pwedeng basta tumigil.

Walang titigil, Frey!

Though I am not in the mood and I am not yet totally okay. But, I still need to do my job. My respective job. A sarcastic smirk left my lips.

Kahit mahirap at masakit pa rin ay pumasok ako sa paaralan. Hindi ako handang makita sila ngunit kailangan.

I need a formal breakup to get my peace of mind back. I need... to end it formally.

Sa pinto pa lang ay kita ko na sila. And I think I have sore eyes. Masakit sa matang makita ang boyfriend ko na malapit sa co-teacher ko.

Nakaupo sa mesa si Ma'am Jasmine habang nakakulong sa bisig ni Rico na paupong nakaharap sa kanya. Parehong nakangiti at miminsang hinahaplos ng babae ang buhok niya.

Ganoon na lang ba iyon? How about me?

I felt so unwanted. Iyan lang ang kaya kong i-address sa nararamdaman ko. Pinapakita na ba sa akin na hindi ako kailangan?

Do I not belong here?

Nadaanan ko sila ngunit ni isang sulyap ay hindi nila ako binigyan. Nasalubong ko lamang ang naaawang tingin ni Ma'am Tan. Kahit pilit ay nginitian ko ito.

"Okay ka lang ba, Ma'am Frey?" Hinagod nito ang likod ko at tinulungan akong mag-ayos ng gamit.

Okay lang ba ako? Hindi ko sigurado.

"Hindi ko po alam," mahinahong sagot ko sa kanya.

Hindi na siya nagsalita pa at tanging hingang malalim lamang ang narinig ko mula kay Ma'am Tan. Maaaring natatakot na magtanong kahit na panay ang sulyap niya sa mesa nila Rico.

"Break na ba sila ni Sir Rico?" bulong lang iyon ngunit umabot sa tainga ko.

Natigil ako ngunit hindi liningon ang nagsalita. Kita naman na wala na kami at hindi ko balak na ikalat iyon gayong nasa harap na nila ang ebidensya.

"Siguro? Lagi namang ganyan sina Sir Rico at Ma'am Jasmine. Minsan nga sabay pa sila magbasa noong pulang libro," isa pang bulong iyon mula kung saan ngunit hindi ko binigyan ng pansin.

Wala na rin naman akong magagawa kung sila na. Mabuti na rin iyon lalo pa't guilty ako. I felt guilty for committing one-night stand with a stranger. Kahit pa hindi ko binalak ay hindi pa rin dapat.

"Sige, Ma'am Frey, may klasi pa ako." Nagmamadaling umalis si Ma'am Tan maging ang iba.

Oras na ng klase ngunit nanatili ako sa mesa ko. Ni hindi ko sigurado kung kaya ko bang humarap sa mga estudyante ko. I seriously doubt it.

Do I still deserve this table? This title?

Naging tahimik ang paligid at tila nakikiayon sa pakiramdam ko. Lumingon-lingon pa ako at mukhang ako na lang ang naiwan sa area na ito bukod sa dalawang guro na sa kabilang pader na ng faculty. Kahit lumingon sila ay hindi nila ako makikita.

Hindi ako naniniwala na ngayon lang naging sila ni Rico. Sa tingin ko ay matagal na silang may relasyon ni Ma'am Jasmine base sa narinig ko.

For a long time now, I have been unaware that I have been cheated.

Masyado silang wild sa bar at tila matagal na sila sa ganoong gawain. And perhaps, Jasmine's purpose in giving me the invitation is for me to witness their wilderness or their hidden relationship.

I was fooled!

I slowly walk towards Rico's table. Walang kahit ano sa mesa niya bukod sa mga exam papers. Hinanap ko pa sa folder case ang libro ngunit wala roon. Marahan kong binuksan ang drawer ng mesa at bumungad sa akin ang pulang libro. Ganoon pa rin at hindi kita ang pamagat niyon.

Dito interesante si Ma'am Jasmine. Nagdalawang isip pa akong buksan iyon ngunit nanalo ang kuryosidad ko. And what was written inside shook me to the core.

Kusang lumipad ang palad ko sa bibig at natakpan ang umawang na mga labi. Ang mga mata ko ay bahagyang nanlaki at muntik ng mapasigaw.

I can't believe I am seeing such things!

The book contains explicit content about sexual intercourse. Unang page pa lang iyon ngunit hindi ko na masikmura. Sa ikalawang pahina ay gusto ko nang masuka. There are suggested positions as well as illustrations of how to perform them. I even noticed some handwriting at the bottom.

'I had an incredible time with Jasmine. I'm hoping to try it out with Frey.'

That is what he has put down with his signature below. Maging sa sumunod na pahina ay ganoon. It's like they are exploring together.

Matagal na ba?

I can't believe this!

I loved the wrong person and got bewitched by a girl named Jasmine. Kapahamakan pala ang dulot nila sa buhay ko. If I just knew, I would never have opened my doors to any of them.

I lost my strength seeing and concluding the evidence I saw. Maging pagpasok sa classroom ay dala ko ang bigat ng damdamin ko. Hindi makapaniwala sa natuklasan at tila nasayang lamang ang limang taong relasyon namin.

And here I was, trying to save the sinking boat, but the truth was, it was already sunken.

"Please be ready with your videos. We'll watch them," iyon na lamang ang sinabi ko.

Inayos ko ang hang t.v ng classroom at hinayaan silang magpunta sa grupo nila.

I gave them the rubrics and the rewards they might get from me. I simply want to get this over with and go home. Masyado akong binabagabag nang natuklasan ko.

"Ma'am, since I did it alone, pwede po bang unahin na natin ang video ko?" Lumapit si Anne at inabot sa akin ang flashdrive niya.

Kumunot pa ang noo ko dahil sa hindi mapuknat na ngisi niya. Ngunit hinayaan ko siya at pinagbigyan.

Umayos ang klase at hinintay mag-loading ang ni-plug kong flashdrive sa t.v. Minanipula ko pa iyon gamit ang remote para mapunta sa video.

Even I, became serious watching it. Nipokus ko ang sarili ko sa panonood upang matingnan kung nasunod ang rubrics, and of course, to distract myself.

Sa una ay mga sasakyan ang nandoon. Malabo pa at nakakahilo ang video na nakapagpakunot ng noo ko. Mukhang wala iyong cut at tuloy-tuloy lang na kinuha.

Luminaw ang paligid at naging maingay ang video.

"Body shot! Body shot!" kasunod ay mga sigawan. Malikot na mga ilaw at tumatalon na mga tao.

I got glued to my place when I saw a glimpse of my tube dress. Napadako kay Anne ang mga mata ko na bumigkas pa ng surprise kahit walang tunog.

Mga singhapan ang narinig ko sa klase at kita na ngayon sa vidoe sina Rico at Jasmine na naghahalikan habang ako ay nasa gilid lamang at pinapanuod sila.

Hindi ko mapagilan ang panginginig ng mga kamay ko at nanghina ang mga tuhod ko matapos makita sa video kung paano ko tuloy-tuloy na ininom ang alak.

Kumakabog ang d****b ko sa bawat segundong nadadagdag sa video.

Hanggang saan ang nakuhanan niya?

And I think I know where it is going. Because the next scene made my eyes glisten with tears. Maging ang klase ay nanatiling tahimik at nakaawang ang mga bibig.

There, in the video, I was dancing wildly with the man. Ngayon malinaw sa mga mata ko ang lalaking kasayaw. The pleasure and highness are evident in how I move my body.

"My gosh! Si Ma'am ba talaga 'yan?"

"Ano 'yan, patungo sa porn?"

"I can't believe my ethics teacher has scandalous behavior."

"Huwag kayong judgemental, buhay niya 'yan."

Kusang pumatak ang luha ko matapos makita ang sarili ko sa loob ng hotel room. Malinaw din na kita kung paanong nangyari ang gabing iyon.

"Hala, tahimik pero nasa loob pala ang kulo."

"Paano siya naging guro? Ethics pa man din."

"Hindi pala siya good role model, bad pala."

Hindi ko na maintindihan ang iba. Basta pulos panghuhusga ang mga naririnig ko.

"No, hindi pwede!" gusto kong isigaw iyon at ipagtanggol ang sarili ko ngunit hindi ko mahanap ang boses ko.

Hindi ko naman talaga ginusto!

Ngunit sinong maniniwala? My reputation was ruined. Maging ang pangalan ko ay nadungisan.

Naging magulo ang klase at tinapunan ako ng masasama at nakadidiring tingin. Para akong bagay na hindi na mapapakinabangan.

"Wait, please, stop it!" sumigaw ako at pilit na ginustong magpaliwanag ngunit walang nakikinig.

May iilan pa akong nakitang mga estudyante na nakatingin sa bintana at nakataas ang mga cellphone na pilit kinukuhanan ang video.

Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa sa nangyayari. I'm not sure how I'll defend myself from humiliation and judgement. Ni walang gustong makinig sa akin.

Para akong nawalan ng kapangyarihan, teacher ako pero hindi ko maipagtanggol ang sarili ko. Wala naman akong laban at nakahain na sa kanila ang nakadidiring gawain ko raw. Humusga sila nang hindi man lang ako tinatanong.

Lalo silang dumami na nanonood sa labas at lalong umingay sa sigawan nila.

Hindi ko alam kung saan na banda ang video at hindi ko na kayang panoorin iyon.

I felt so helpless. Tears streamed down my cheeks. My entire body and hands were trembling. I can't even lift my finger. I felt so low and degraded!

Kung hindi pa tumayo si Marjorie at pinatay ang t.v ay hindi sila titigil. May iilan na nagreklamo at nabitin pa raw na siyang nagpasakit lalo sa damdamin ko.

"Ma'am, send-an mo ko ng original copy ah!"

"Ma'am, live na lang para intense, I'm willing to pay!"

"Ma'am, baka naman!"

"Ang wild po pala ninyo!"

"Ma'am, single oh tatay ko, pwede kayo?!"

Gusto kong takpan ang mga tainga ko sa lahat ng iyon. Ni ayaw kong makarinig ng isa pa sa mga iyon! Pakiramdam ko inapak-apakan ako.

I became muted in protesting and fighting for my rights, and they became deaf and unable to hear me out.

Parang tinusok ng milyong karayom ang puso ko sa sakit. Pilit pinipiga at dinudurog.

Sumikip ang d****b ko at hindi makapaniwalang hindi na nila ako kayang respetuhin. Para bang isang circus ang napanood nila na kinakatuwa pa nila. Nagtawanan pa sila at pilit pinapa-play ang video.

"Tama na! Wala kayong alam!" si Marjorie ang sumigaw para sa akin.

Hinila ako nito kasama ng isang lalaki pa. Ramdam ko ang mga tingin nilang nakasunod at mga bulungan. Linabas ako ni Marjorie sa room at hinila diretso sa store. Gusto kong magprotesta at pigilan sila. Ayaw ko roon at mas gusto kong umuwi.

I want to go home, and forget about this all. Na sana pala hindi na muna ako pumaosok sa school. Na sana pala nag-resign na lang ako agad. Why did I even believe that no one had seen what had happened? Iyon nga at may video pa! Do they really want me out of this school?

And now, do they want me to suffer more?

At bakit sa canteen?

Kahit na kaunti lang ang estudyante at mga nasa junior high school lang ay nakahihiya pa rin. Hindi malabong hindi kumalat sa buong school ang nanyari. Nandoon ang tindera na nakatitig ngunit umiwas din at mabilis na pumasok sa loob ng pinto sa area nila.

"Ma'am, dito muna, mamaya po hatid namin kayo pauwi." Hinawakan nito nang mahigpit ang mga kamay ko. Hinagod nito ang buhok ko at hinayaan akong umiyak.

"Ma'am, inom po muna kayo."

Linapag ng lalaki ang bottled water. Nanginginig ko pa iyong inabot at ininom. Hindi ako makapagsalita at nahihirapang huminga.

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. I was shocked. Paanong nakuhanan niya iyon?

Buo ang video at tingin ko ay sinadya. Walang pinalagpas na detalye. Sa bawat detalyeng napanood ko ay nagpupuyos ang damdamin ko lalo na noong maalala ang itsura ng lalaki. Sa naisip ay agad na lumipad ang tingin ko sa counter at mula roon ay berdeng mga mata ang nasalubong ko.

Mariin ang titig nito na nagpakilabot sa mga balahibo ko. He's eyeing me shamelessly. It was both piercing and infuriating.

Umawang ang labi ko at natigil ang paghinga ko. I am very sure now. How come?

Tumayo ako at lumapit sa counter. Gutom ako at nanghihina mula sa pag-iyak. Palapit pa lang ay nanatili ang titig nito sa mga mata ko. Alam kong maga ang mga iyon maging ang ilong ko. Sa kabila ng kaba at takot ay hindi ko siya nilubayan ng tingin.

Nasa tapat na niya ako ngunit hindi pa rin ako nagsalita. Pilit kong inamoy ang paligid ngunit hindi ko maamoy ang pabangong kumapit noon sa akin.

"Here, take it." Naglapag ito ng isang box ng buko pie. Tinitigan ko lamang iyon.

Ang lakas naman ng loob niyang bigyan ako. Sa una pa lang, bakit niya ako binibigyan? Peace offering?

"Why?"

Bahagyang nanlaki ang mga mata niya at napaatras sa tanong ko.

Agad ko siyang tinaasan ng kilay at binigyan ng masamang tingin.

Ano'ng rason niya para bigyan ako ng buko pie? I am very sure he was the man! pero bakit parang tinatanggi niya.

"I can see that you are in... pain," mahinang saad niya na kinangisi ko.

"In pain because?" hindi siya nagsalita at nanatili lamang nakatingin.

How could he? Does he deserve my 'thank you' after what he has done? My virginity is priceless! No amount of money is worthy of my dignity!

"Nasa bar kaba kagabi?" Diretso at ni hindi ako kumurap nang tanungin ko iyon.

Nagdilim ang paningin niya at nagtagis ang mga ngipin. Kita kong kumuyom ang kamay niya ngunit hindi bumuka ang mga labi. Ngunit kahit ganoon ay hindi kababakasan ng pagsisi ang kanyang mukha. Nahintakutan pa ako nang ito ay magpaskil ng mapanganib na ngisi sa labi.

Kusa nga lamang napahiwalay ang tingin ko sa kanya noong may humawak sa balikat ko. Paglingon ko ay naaawang tingin mula sa head teacher namin ang nasalubong ko.

"To the principal's office, Ma'am Frey."

|Y_S|