"I have no choice but to send you to your home," muling ulit niya.
Tumikhim ako at ngumiti nang pilit.
"Gusto mo bang sumama?" tanong ko. Umaasa na hindi niya lang ako basta bibitawan.
"This is not the right time, Frey. I won't promise anything. In the meantime, just go home."
Pagkasabi'y tumalikod siya at iniwan ako sa kusina.
Pumikit ako nang mariin at hindi mapigilan na humagulgol. Tinakpan ko ng dalawang kamay ko ang bibig upang hindi niya marinig.
Isn't he unfair?!
Bakit parang ako lang ang nahihirapan?
"Frey! Napa'no ka na naman?!"
"Nay, ayaw ko pong umuwi." Umiling-iling ako at kumapit sa damit niya.
"Ano?! Uuwi ka?" nalilitong tanong nito habang pilit akong tinatayo nang maayos.
"Gusto niya pong umuwi na ako. Ayoko, Nay." Humigpit ang kapit ko sa kanya at nagmakaawa.
Natulala lamang ito at hindi makapagsalita.
"N-ay." Hinahatak ko ang damit niya kahit pa nanlalabo na ang paningin
"Nak, bakit hindi ka tumawag?" Si Mama na naglalapag ng pandesal at kape sa mesa dito sa labas ng bahay."Surprise po!" Pinilit kong ngumiti pagkaupo sa upuan ngunit agad ko ring binaba ang tingin sa tasa ng kape. Takot na mabasa nila ang mga iyon.Hindi ko naman masabing matagal na akong wala sa syudad. Panigurado ay mas magagalit sila kapag nalaman nilang tumira ako sa bahay ng isang lalaki."Bukas na lang kita isasama sa grocery." Inabutan ako ni Mama ng pandesal na may butter."Next week na lang. Hayaan mo munang magpahinga ang anak mo. Kagagaling lang niyan sa seminar," si Papa na nakabihis na. Jeans and longsleeve. Nakakapanibago."Rey, mas malilibang siya sa grocery. Titingin lang naman siya." Umingos si Mama pagkatapos ay ngumiti sa akin.Guiltiness is eating me alive.Hindi ko alam kung magandang bagay ba o hindi na hindi nila binabanggit ang issue ko noon. I-dagdag mo pa ang pagsisinungaling ko sa seminar. Hindi yata ako des
Hindi ko alam kung matatakot ako o hindi. Kanina pa umiikot sa isipan ko ang tanong ni Letlet. Dati naman akong kumakain ng bawang kaya bakit hindi ngayon?Umawang ang mga labi ko at may ideyang gustong pumasok sa aking isipan ngunit ayaw ko iyong isipin pa! Hindi pwede!"Wala na pa lang softdrinks sa ref, Ate. Nakalimutan kong kumuha sa grocery kahapon," si Karl na napakamot sa ulo niya."Huh?" Liyo ko siyang tiningnan ngunit napatikhim din nang makitang naguguluhan din ito sa akin."B-ili na lang tayo sa labas."Agad akong tumayo at umakyat upang kuhanin ang wallet ko. Pagkababa ay si Karl na ang nakasandal ng upo sa sofa at may hawak ng bowl. Si Letlet ay nakatayo at nakasimangot na nakatingin kay Karl."Tayo na lang ang bumili, Letlet," yaya ko sa kanya.Lumabas ako ng pinto. Agad namang sumunod si Letlet na bumubulong pa."Ate, baka ilipat niya 'yong movie!""Panoorin na lang natin ulit mamaya. Saan ba tayo bibili?"
"Hindi ka pa nakaayos?" si Mama na nakaharap sa kalan.Umiling ako kay Mama at nagtungo sa lababo. Simula paggising ko ay masama na ang pakiramdam ko. Naduduwal sa dami ng Mushroom Chicharon na kinain ko."Mag-aayos pa lang po ako."Imbis na bigyan ito ng ngiti ay napaismid ako at niluwa ang laway na mapait pagkatapos ay nagmumog ng tubig."Kumain ka na muna. Titingnan ko lang ang Papa mo kung nakaayos na."Pagkatango ko ay umalis ito agad. Isang beses pa akong nagmumog bago nagpunas sa towel na nakasabit sa gilid ng ref.Pagharap naman sa mesa ay napapikit ako nang mariin matapos makitang sinangag at itlog ang luto ni Mama.Ayoko ng sinangag. Mas lalong ayaw ko ng bawang.Umiling ako at lumayo sa mesa. Tumingin na lang ako ng makakain sa ref. May gatas at tinapay pa naman.Imbis na sa mesa ay sa counter ng lababo ko iyon linagay. Kumuha na lang ako ng baso upang makapagsalin ng gatas.Napabuntong hininga ako at n
Ano na lang ang gagawin ko kung positive? Hindi ko tuloy alam kung blessing pa ba ito kung sakali o problema lang ulit.Nangilid ang luha ko. Sa tagal ng relasyon namin ni Rico ay ni hindi kami lumagpas sa make out. Pero kay West? Sumobra pa ata at may remembrance pa.Paano ka, Frey?Babalik ng Laguna?No, that's not a good option.Huminga ako nang malalim matapos matantong sobra na sa limang minuto ang paghihintay ko. Hinarap ko ang mga kits.Nanlaki ang mga mata ko at umawang ang mga labi sa resulta. Kumabog ang dibdib at tila nanigas ang tiyan ko.Two red lines.Kusang tumulo ang luha sa mga mata ko. I can't explain if I'm happy, nervous, or worried.I don't know!Kahit naman posibleng positibo nga iyon ay umasa pa rin akong magiging negatibo ang resulta ngunit heto at sinampal sa akin na may buhay na s
"Dito na," para ni Mama.Naunang bumaba si Mama ng tricycle. Sumunod ako rito. Tiningala ko agad ang karatula ng up and down Grocery namin. Pagkatapos ay kusang gumuhit ang ngiti sa labi ko.Israel Grocery Store.It feels like an achievement. Hindi ko lubos maisip na may ganito na kami ngayon. Hindi naman sobrang malaki ang building, sakto lang pero mukhang maluwang. Mabuti na lang at nagbunga ang lahat ng pagtuturo ko.Napabaling ako kay Papa ng tumabi ito sa gilid ko."Hindi na ba babalik ng bahay 'yon?" tukoy nito kay Rigel."Hindi na, Pa. Hinabol mo ba naman po ng itak. Hindi na po iyon magde-deliver." Napangiwi pa ako.Bakit ba naman kasi hinahayaan nilang mautusan ni West?! At mukha naman kasi talagang hindi na babalik si Rigel doon. Napag-utusan lang itong maghatid ng buko pie ngunit ayon at nahabol pa ng itak ni Papa.Naunang pumasok si Papa sa loob at nasa likod lang kami ni Mama. May mga empleyado na nag-aayos s
Pagkatapos makaalis nila Draco ay bumalik ako sa opisina at prenteng umupo sa sofa. Pinatong ko pa sa mesa ang mga orange. Kumuha lang ng isa para buksan at makain. Ni hindi ko pa nasusubo ang isang piraso ay may kumakatok na sa pinto.Iritado akong tumayo at binuksan 'yon. Bumungad si Shiela na may hawak na paperbag ng mushroom chicharon at tatlong box ng buko pie."Delivery daw po, Ma'am," alanganing sabi nito. Nagdadalawang isip sa nikikita niyang reaksyon ko.Pumikit ako at pinigilan ang inis.Hindi ba talaga siya titigil? Bakit kasi hindi sarili niya ang ipadala rito at baka sakaling matuwa pa ako!Pagmulat ng mga mata ko ay ngumiti ako nang bahagya, tinatago ang iritado kong reaksyon. Kinuha ko lamang sa kamay nito ang paperbag at hindi ang mga buko pie."Sa inyo na 'yan. Pakibigyan na lang ang iba."Nanlaki ang mga mata ni Shiela at hindi naitago ang galak."Talaga, Ma'am? Thank you po!" natutuwang sabi nito bago tumalik
Even if I want to stay affectless and do not mind his presence, I can't. Saan man ako lumingon sa loob ng store ay nandoon siya. Kung hindi nag-aayos ng gamit ay naghahakot. Nakakairita pang makitang sumasagot siya kapag kinakausap ng mga displayer.So what, Frey?Gusto ko na tuloy na mag-hire pa ng mga displayer, para naman manatili na lang siya sa bodega at hindi na lumabas pa. Hindi naman niya trabaho ang tulungan ang mga displayer kaya't bakit ginagawa niya?And what the heck I care?Kinastigo ko ang sarili sa naisip. Wala na nga pala dapat akong pakialam sa kanya."Ma'am, sopas po ninyo." Inabot ni Shiela ang supot. Mainit-init pa iyon nang hawakan ko."Thank you. Nga pala, anong pangalannang bagong empleyado?" I tried to sound neutral just so she wouldn't notice my interest.Paano ba naman kasing nakalusot siya? Ni-hire talaga siya ni Mama? Kung pagbabasehan ang itsura niya ay hindi siya mukhang magtatrabaho sa grocery sto
Ilang oras din ako sa loob ng opisina. Naiinip at naiinis.Bakit ba kasi kailangan niya pa akong sundan kung siya rin naman ang nagpa-uwi sa akin dito?!Ano 'yon? nag-change mind at balak na niya akong ibalik sa Laguna?Wala siyang sinabi, Frey!Bakit kasi nandito pa siya? Sa dami ng pweding pag-apply-an, bakit dito pa? Sabagay, ano pa ba ang dahilan? Baka malamang habol ka nga!Nahihirapan at naguguluhan ako. Mas lalo na at may baby pang tanim.Urgh! Kailan ba titiwasay ang buhay ko?!Nawala ako sa mga iniisip matapos makita ang mga boxes ng buko pie.Paanong wala na siyang farm kung nandito ang produkto niya?Parang mas gusto ko pang wala siya rito at harapin ang mga problema ko ng mag-isa.Binitbit ko ang mga buko pie at lumabas ng opisina. Tinawag ko si Shiela upang ibigay ulit ang mga iyon sa kanila.Bahala na kahit malaman pa niyang hindi ko kinakain ang mga iyon. Mas maganda pa iyon para hindi na siy