Chapter Three

Tahimik ang lahat ng tao sa loob ng mansyong iyon. Tanging takot ang makikita sa mga mukha nila dahil sa oras na lumabas at bumaba rito ang demonyong si Hendrix ay siguradong katapusan na talaga nilang lahat.

Sa isang mahabang sofa, tahimik na nakaupo doon ang kambal na sina Blue at Gray, tulad ng ibang tauhan ay bakas din ang takot at kaba sa mga mukha nila. Hindi naiwasan ni Blue ang mapahilamos ng mukha dahil sa takot at kaba. Paano ba naman pang limang doctor na ang nakahandusay sa may hagdanan ng mansyon dahil sa kadahilanang paghawak nito sa anghel ng boss nila.

Gusto niyang bigwasan si Hendrix dahil sa taglay nitong kabobohan. Ayaw niyang ipahawak ang babae sa mga doctor. Mabuti nalang talaga at doctor ang pinsan nilang si Ryan. Kung hindi pa sila lumuhod sa pinsan nila ay hindi pa ito sasama sa kanila.

Alam nila na hindi na mapaglagyan ang galit ng boss nila at kung sino man ang hahadlang sa dadaanan nito malamang sabog ang bungo. Maliban na lang sa mga katulong na babae sa bahay dahil sila talaga ang pinakaswerte sa pamilyang ito.

"Iyong mga taong gumawa sa babae ni boss, nahuli niyo?" pagbasag niya sa katahimikan.

"Oo nahuli namin sila at dinala namin sila sa kulungan sa baba." mahinahong paliwanag nito kahit na bakas din ang takot sa mukha niya.

"Sisikatan pa kaya tayo ng araw bukas, tol?" maramdaming bulong ni Blue sa kakambal nito na sinuklian lang siya ng nakakadiring tingin.

Napaismid nalang si Blue dahil hindi ito pinansin ng kakambal niya bagkus namakyu nalang ito sa kaniya na sinuklian din niya ng dalawang pakyu sign.

Bumalik ang tingin nila sa ikalawang palapag, napatayo sila ng sabay ng makita si Hendrix na madilim parin ang mukha. Sinenyasan niya ang dalawang kambal na lumpit sa kaniya na kaagad namang sinunod ng dalawa.

Sinitsitan niya ang mga ito na kinatango nila at mabilis na linisan ang mansyon at nagtungo sa kulungan na pinagawa ng demonyo niyang boss para lamang sa pagpaparusa.

Ang totoo niyan ay hindi naman masamang tao si Hendrix may natitira parin naman itong awa lalo na't sa grupong ito na binuo niya. Hindi ka niya papatayin basta wala kang planong saktan ang isa sa aming tinuturing naman niyang pamilya. Ngunit sa oras na may saktan ka sa amin, magdasal kana sa lahat ng diyos na kilala mo dahil kahit magtago kapa sa loob ng simbahan ay hindi siyang magdadalawang isip na kitilin ang buhay mo. Lalo na ang mga taong tatraydor sa kaniya ay hindi niya palalagpasin.

Tanging ang pagtunog ng sapatos nila ang tanging maririnig sa loob ng silid na iyon. Hanggang makarating sila sa destinasiyon na 'yon. Bumungad sa kanilang dalawa ang limang tao na nakakadena ang mga paa sa loob ng silid na iyon.

Dumilim ang mga mukha nila ng maalala ang kahayupang ginawa ng mga walangyang tao na 'to sa dalagang nasa bisig ng boss nila. Hindi nila masikmura kung paano ang mga hayop na'to na nagpakasasa sa katawan ng inosenteng babae. Tanging galit ang nararamdaman nila para sa dalaga dahil sa murang edad nito ay naranasan na nito ang ganoong kapait na pangyayare.

"M-maawa po kayo... nadamay lang ako." pagmamakaawa ng isang lalakeng sa tingin nila ay nasa singkwenta ang edad.

Hindi naawa si Blue at tinadyakan ang gitnang parte nito na nagbigay ng matinding sakit sa matanda. Naihi pa ito sa sobrang sakit. Namutla bigla ang apat na taong nandoon.

"Maawa po kayo may anak po ako!!" desperadong sigaw ng lalakeng hindi gaanong katandaan.

Binalingan siya ng tingin ni Gray at walang kaabog-abog na sinapak ito sa mukha na naging dahilan ng pagkakahimatay nito.

"Maawa? bakit naawa kayo ng magmamakaawa sainyo ang dalagang na huwag niyong sasaktan?" nagpipigil man ay bakas sa boses niya ang matinding galit.

Dahil sa pangigigil ay makailang beses nitong pinagsisipa ang matandang wala ng malay na nakahandusay sa marumi at basang lapag ng silid na iyon.

"H-hindi po... n-namin siya... s-sinaktan.." natatakot na bulong ng mas bata sa lima.

"Anong sabi mo?" nakaramdam si Blue ng kaunting ginhawa sa narinig mula sa mga taong iyon.

"Totoo po... h-hindi namin siya nasaktan ibinigay lang siya sa amin ng mga taong—"

"Taong ano? Sino! Sabihin mo anong ginawa niyo sa dalagang kinuha niyo!" malakas na hiyaw ni Blue sa lalaki kaya naman lalo itong nasindak at namutla.

Konti na lang ay babasagin na nito ang bungo ng nakakaawang lalake gamit ang hawak na baril.

"D-Dinukot lang po namin siya at hindi na namin alam ang nangyari,"

"Bobo ka ba? O mahina lang talaga ang kokote mo? Ang tanong ko kung bakit niyo sinaktan ang babae na walang laba! Ang tatanda niyo na ngunit hindi kayo marunong umintindi!" ani pa ni Blue at hinampas muli ng baril sa ulo ang mas bata sa lahat kaya naman dinig ang namimilipit nitong iyak sa silid.

"Anong ginawa niyo!" Pag-uulit ni Blue kaya naman umurong ang mga dila ng natitirang tatlong lalake sa loob ng silid na iyon.

Tilay nabahag lalo ang mga buntot nila. Totoong hindi nila tuluyang nagahasa ang babaeng iyon dahil bigla silang napigilan. Plano palang nilang gahasin ngunit malalagot sila sa nag-utos sa kanila. Kaya naman dinala nila ng walang galos ang dalaga at hindi na nila alam ang mga sumunod na nangyari.

"PUTANGINA SAGOT!!" ubos na ubos na ang pasensiya ni Gray sa mga hayop na'to.

"N-nasaktan namin siya dahil n-naglaban siya..." bulong ng isa sa lima na duguan ang mukha dahil sa pagsapak ni Gray sa kanila kanina.

Mas lalong nagdilim ang mukha ni Blue dahil sa inamin ng lalaki. Mas lalo lamang siyang nangati na patayin ang mga ito. Balatan, tadtarin ng pino hanggang sa humiyaw ang mga ito na paslangin na lamang sila.

"Akala ko bang hindi niyo siya sinaktan? Ginagago niyo talaga ako. Gusto niyo talaga na mapadali ang mga buhay niyo huh." Kinasa ni Gray ang tangan na baril at sa isang iglap humiyaw ang matandang lalako dahil sa pagka-butas ng hita nito.

"M-Maawa kayo! Nadamay lamang ako dahil kailangan ko ang pera! S-Si... Dominguez..."

"Sinong Dominguez?"

"Siya ang nag-utos sa amin na dukutin ang dalaga," tuluyan ng kumanta ang isa sa lima kaya naman mas lalong namutla ang lahat.

"Bakit siya pinadukot ng taong ito?"

"H-Hindi namin alam..."

"Gusto mo bang tuluyan na kitang lumpuhin? Uubusin ko ang laman ng bala sa putanginang bungo mo kapag hindi ka pa nagsalita!"

"K-Kursunada ata niya ang babae," pikit matang sabi ng lalaki.

Nagpantig ang tainga ng dalawa at handa ng gitilan ang mga leeg nito ng hilahin sila ng kung sino na kaya napahinto sa kanila.

"Fuck! Kung hindi mahalaga ang sasabihin mabuti lang lumayas—Boss." hindi sila makapaniwala na nandito na ang dragon na nangagalaiti sa galit.

"Anong ginamit niyo para saktan siya?" malumanay na tanong ni Hendrix ngunit nagbigay ng matinding kilabot sa dalawa na tahimik na lang ngayon na pinagmamasdan ang bawat galaw ng lalake.

'tangina!' tanging naibulong ni Gray dahil sa tensiyon at takot sa loob ng silid na iyon.

"Uulitin ko pa ba ang tanong ko?" pag-uulit nito gustong mahimatay ni Blue dahil sa nerbyos na nararamdaman.

"S-Sinampal ko siya." lakas loob na amin ng mas bata sa lima. Gustong magmura ni Blue dahil sa taglay na katangahan ng batang iyon.

Mas lalong ginising nito ang demonyong payapa ng natutulog.

"S-Sinuntok ko siya" sagot naman ng isa pa.

"Ano pa?" mahinahon pa rin ang tanong ni Hendrix kaya ang dalawa ay konti na lamang ay mahihimatay na sa kaba.

"Po?" Tilay nagtataka pang tanong ng lalake.

Nang maintindihan ang pinupunto ni Hendrix ay sumilay ang malademonyo nitong ngiti. Napatiim bagang si Hendrix dahil sa ginawa ng batang ito na sa tingin niya ay disi-otso lang ang edad.

"Gusto mong malaman kung anong ginawa ni Dominguez sa babae? Anong mapapala ko kalag sinabi ko sayo? Palalayain mo ba ako?"

"It depends kung gaano ka kagaling kumanta." Nilinis pa ni Hendrix ang tangan na baril habang pinakikinggan ang sinabi ng lalaki.

"Sasabihin ko sayo ang lahat ng nalalaman ko pero kailangan mo akong pakawalan. Nadamay lamang ako dito dahil kailangan ko ng pera,"

"Speak."

"Sinaktan siya ni Dominguez, sinabunutan, tindyakan, sinampal at binugbog dahil ayaw sumunod sa kaniya ng binging babaeng iyan."

"What else?" mahinahon pa rin tanong ni Hendrix. Napa-sign of the cross naman sina Blue at Gray habang pinagmamasdan ang demonyo.

"Sinubukan siyang gahasin ni Dominguez ngunit nagawang makatakas ng babae."

Nakakasuka ang tension na nararamdaman ng lahat. Para kasi silang nakakaamoy ng nabubulok na bangkay sa loob ng silid na iyon. Tagak-tak ang mga pawis at pinanlalamigan ng buong katawan.

"Iyon lang ba?" sa pagkakataong ito bumaling na ng tingin so Hendrix sa lalake. Dito na napabuga ng hangin si Blue dahil tapos na ang oras ng pagiging anghel ng boss nila.

"Sinabi ko na ang lahat kaya pakawalan mo na ako,"

"Why would I?"

"Ang sabi mo ay pakakawalan mo ako kapag kumanta ako! Pakawalan mo ako rito!"

"Tanga." mahinang bulong ni Blue saka siya lumapit kay Hendrix dahil tinawag siya nito.

"Blue, Gray. Strip him." Utos ni Hendrix na nagpatahimik sa kaninang batang may demonyong ngiti.

"T-teka.. anong gagawin niyo?-AHHHH!! lumayo kayo!" pagsusumigaw nito. Ngunit wala itong nagawa ng tuluyan na siyang mahubaran ng dalawa.

"Blue, tawagin mo si Ally," simpleng utos ni Hendrix.

Nahulaan na nila ng gustong gawin ng boss nila. Wala pang isang minuto ng dumating si Blue kasama ang isang lalakeng mukhang babae.

"Give him a 1000 slap," utos ni Hendrix sa tauhang si Ally. Nginitian lamang siya nito at dahan-dahang lumapit sa batang hubot-hubad.

"Aaahh!" ungol ng binatang iyon ng simulan ng sampalin ni Ally ang mukha ng kawawang paslit.

"Ang iba ay hampasin niyo ng limang daan sa likod ng dos-por-dos," utos ni Hendrix.

Isang nakakabinging tili ang pinakawalan ng ng lahat. Ngayon ay nagsusumigaw sila sa sakit dahil sa namamaga nilang likuran, duguan at ang ilong at basag nilang labi.

"M-maawa po kayo..."

Ngunit hindi nakaramdam ng konting awa si Hendrix. Bagkus kinuha nito ang isang palakol na malayo sa kanila.

Walang awa nitong pinutulan ng dalawang paa at kamay ang limang tao na nanakit sa anghel niya. Tanging ang pagmamakaawa ng mga ito ang maririnig sa silid na iyon. Subalit wala awa si Hendrix dahil patuloy lamang ito sa ginagawa.

Ang dalawa naman ay namangha sa ginawa ni Hendrix, dahil kaysa ipadala ang mga ito sa impyerno ay pinalasap niya dito ang totoong depinisyon ng salitang impyerno.

"Linisin niyo ang mga ito, gusto kong isauli niyo sila sa mga pamilya nila. " malamig pang utos ni Hendrix matapos ang ginawa.

Pinunasan pa nito ang talsik ng dugo sa gilid ng pisngi gamit ang suot na puting polo. Saka walang pasabing umalis ng lugar na iyon na para bang hindi pumatay ng limang tao.

"Yes boss." iyon na nalamang ang tanging nasabi nila bago nila kinuha isa-isa ang mga kamay at paa na naputol ni Hendrix.

Hindi nila magawang maawa sa mga taong ito dahil wala silang kasing sama para gawan ng masama ang isang inosenteng babae.

Napakamalas lang nila dahil maling babae ang ginalaw ng mga ito.

Galawin niyo na ang lahat ng babae sa mundo, huwag lang ang babae ni Hendrix dahil kaya niya kayong dalhin sa pinakadulo ng inferno.