Chapter Fifteen

Hindi alam ni Pink kung ilang basong alak na ang nainom niya dahil sa sobrang nerbyos na nararamdaman. Pabalik-balik din ang paglalakad na ginagawa dahil sobrang takot at pag-iisip kung ano nga ba ang dapat niyang sabihin kay Hendrix. Tulala lamang ito at hindi kumikibo, makailang ulit yapang niyugyog ang dalaga ngunit wala pa rin itong reaksyon. Hindi niya alam kung kailan lalabas ang lalake, wala din siyang marinig na ingay mula sa loob ng silid na 'yon. Ang silid na iyon ay ginawa sa ganitong klaseng pagpaparusa. Hindi niya din magawang pumasok dito dahil sa takot na nararamdaman.

Hindi niya napansin ang pagkapudpod ng kuko niya dahil sa pagkagat niya na naging dahilan ng pagdudugo. Malnarism na ito ng babae sa tuwing takot o ninenerbyos sila.

Ilang sandali pa ng lumabas ang lalake sa silid na iyon, kasunod nito ang dalawang kuya niya. Tulad ng inaasahan niya ay madilim at puno ng galit ang mukha nito. Napaatras siya ng magtama ang mga mata nila, hindi niya magawang titigan ang mga