Third Person Point Of View Aligagang nag-unahan si Blue at Ashton sa pagtutulakan dahil ang kanilang mga tauhan ay nakagawa ng kapalpakan. "Tangina men! Maaga ata tayong bibisita ng impyerno." Bulong ni Ashton kay Blue habang hinihintay ang oras niya upang sumakabilang buhay. "Manahimik ka nga! Kaysa maging maayos ang pakiramdam ko ay mas lalo lamang lumalala. Kung di lang sana pumalpak ang mga iyon hindi sana tayo nagbibilang ng kamatayan ngayon!" Hiyaw naman ni Blue sa kaibigan. "Paano natin ipapaliwanag ang nangyari? Paano natin sasabihin kay boss na nakatakas ang taong matagal na niyang hinahanap?" Tanong pa ni Ashton muli bago humugot ng sigarilyo at sinindihan upang mabawasan ang kanyang kaba. Ganoon na rin ang ginawa ni Blue, nagsindi na rin ng sigarilyo upang mabawasan ang tensyon naramdaman. "Antayin na lamang natin na si satanas ang humusga sa atin ngayon." Sabay pa sila ni Ashton na napatingin sa babasaging pintuan ng building. Nang makita nila ang demonyong kuku
Tulad ng inaasahan nina Blue dumanak nga ang nakakatakot na dugo. Dahil lamang sa kapalpakan ng isang tauhan. "Ito lamang ang mangyayari kapag pumalpak pa kayo sa mga ipinag-uutos ko. Kung ayaw niyong magsi-danak ang mga walang kwentang dugo niyo ay ayusin niyo ang putanginang trabaho niyo." demonyong-demonyo ang pagkakasabi ni Hendrix ng sabihin iyon. Ang lahat naman ay kumilos upang sunugin ang mga katawang wala ng buhay ng umalis ang demonyo sa kanilang harapan. Namumutla ang lahat at nanginginig dahil kamuntikan na silang mawalan ng buhay. Si Hendrix naman ay nagtungo sa labas at sumakay sa kanyang mamahaling sasakyan. Gigil na gigil pinaharuruot ang sasakyan nito. Dinala siya ng sasakyan sa isang parke kung saan ito ang naging takbuhan niya sa tuwing nawawala siya sa katinuhan. Ngunit sa kanyang paglalakad isang malamyos na tinig ang narinig niya. Para iyong anghel na umaawit na nagbigay ng kapayapaan sa kanina lamang na magulong isip. Isang magandang babae ang nakaupo sa swi
Tahimik ang lahat ng tao sa loob ng mansyong iyon. Tanging takot ang makikita sa mga mukha nila dahil sa oras na lumabas at bumaba rito ang demonyong si Hendrix ay siguradong katapusan na talaga nilang lahat. Sa isang mahabang sofa, tahimik na nakaupo doon ang kambal na sina Blue at Gray, tulad ng ibang tauhan ay bakas din ang takot at kaba sa mga mukha nila. Hindi naiwasan ni Blue ang mapahilamos ng mukha dahil sa takot at kaba. Paano ba naman pang limang doctor na ang nakahandusay sa may hagdanan ng mansyon dahil sa kadahilanang paghawak nito sa anghel ng boss nila.Gusto niyang bigwasan si Hendrix dahil sa taglay nitong kabobohan. Ayaw niyang ipahawak ang babae sa mga doctor. Mabuti nalang talaga at doctor ang pinsan nilang si Ryan. Kung hindi pa sila lumuhod sa pinsan nila ay hindi pa ito sasama sa kanila. Alam nila na hindi na mapaglagyan ang galit ng boss nila at kung sino man ang hahadlang sa dadaanan nito malamang sabog ang bungo. Maliban na lang sa mga katulong na babae sa b
Dalawang araw na ang nagdaan ngunit hindi parin nagigising ang dalagang tahimik na nakahimlay sa silid ni Hendrix. Dalawang araw na rin walang tulog si Hendrix dahil sa pag-aalo sa dalaga na palaging umiiyak. Hindi maiwasan nina Blue at Gray na maawa sa kalagayan nito dahil sa sobrang trauma.Simula din mapunta sa puder nila ang anghel hindi na kailanman nakarinig ng kahit na anong ingay. Para silang nakatira sa sementeryo dahil sa sobrang tahimik ng lugar. Wala ni isa sa kanila ang nagtangkang gumawa ng gulo. Maski ang mga trabaho nila underground ay hindi na nila nagagawa. Masiyadong naging busy ang boss nila sa pag-aalaga sa anghel nito na nakahimlay sa kanyang malaking kama. "Boss?" lakas loob na tawag ni Gray kay Hendrix na paulit-ulit hinahalikan ang kamay ng dalaga.Gusto niyang tawanan ito dahil para itong timang pero syempre hindi niya iyon ginawa. Takot na lamang niyang mamatay sa isang pitik nito. "Siguraduhin mong mahalaga iyan, Gray," babala nito at sa dalaga parin ang
"What the fuck is wrong with her, Ryan! Bakit tulog pa rin siya!" sigaw ni Hendrix sa kaawa-awang doctor na si Ryan. Nakatikim din ito ng isang malakas na suntok na naging sanhi ng pagputok ng labi nito, hindi mabilang nina Blue at Gray na tahimik lang din sa isang sulok kung ilang suntok na ba ang natamo ng pinsan nila. Paano ba naman nangako si Ryan na gigising ang dalaga noong isang araw ay tulog parin ito. Ang kinagagalit ni Hendrix ay marahil napadami ang pampatulog na tinurok nito sa babae."Tangina, Blue. Pang-ilang suntok na ba ngayon ang natamo ni Ryan?" bulong ni Gray sa kakambal nito."Pang lima na ata," sagot naman ni Blue pabalik. "Kapag ako nakawala na dito, humanda talaga kayong dalawa sa akin," hasik pa no Ryan saka padarang na pinunasan ang dugong na sa labi."Gumawa ka ng paraan dahil kapag hindi na nagising ang anghel ko. Sisiguraduhin kong isasama kita sa hukay at paulit-ulit kitang papatayin!" "Boss, okay lang ang babae mom. Sadyang pagod lang siya saka maramin
Mabilis niyang nilakad ang pasilyo papuntang silid kung na saan ang anghel. Naroon ang pagmamadali at ang saya na hindi niya mapagtanto kung saan nanggagaling. "Fuck! My Angel, " bulong niya sa sarili at mas binilisan ang paglalakad at kung maaari ay liliparin na niya upang makarating lamang sa anghel.Samantala, sa isang kuwarto sa Mansyon ng lalaki. Si Cassandra ay umiiyak, hindi niya alam kung na saan siya na mas lalong kinatakot niya. Natatakot siya na baka bumalik ang mga taong nanakit sa kaniya. Ang mga taong gusto siyang patayin gahasain. "H-Help me..." Mahinang bulong niya dahil baka na sa ibang bahay siya at saktan din siya tulad ng ginawa ng mga lalake sa kaniya. Gamit ang mahahabang kuko wala siyang pag-aalinlangang kinalmot ang sariling balat para kahit papaano ay mawala ang takot sa loob niya. Hindi siya maaaring maging mahina dahil kailangan niyang maging malakas. "H-Help..." muling bigkas niya di malaman kung may boses pa ba siyang nabibigkas. Sobrang iyak ang ginaw
"What the fuck is wrong with you pink!" nanggigitgit na sigaw Hendrix sa dalaga na ngayon ay masama ang tingin sa kanya. Tulad ng sinabi ni Ryan sa kanya ay hindi niya ito napamuwi. Kinailangan pang siya mismo ang susundo dito upang madala lamang to sa mansyon. Ang babaeng halos hubad na sa suot nitong damit at ang pumuputok nitong kulay ng buhok na tulad ng pangalan niya. Pink. "Why? ayaw mo na ba akong makita babe?" malandi nitong turan. Sa loob-loob ni Hendrix ay gusto nitong pasabugin ang bungo ng mawala ang kakatihan nigo sa katawan.Hindi bago kay Hendrix ang pinapakitang pagka-gusto sa kanya ng kapatid ng dalawang tauhan niya ngunit isipin palang niya na hinawakan siya nito ay pakiramdam niya pinagta-taksilan niya ang reyna. "Babe, " uling tawag nito, sa inis na nararamdaman ni Hendrix ay tinutukan niya ito ng baril sa sintido ng ulo niya. Hindi natinag ang dalaga bagkus humalakhak lamang ito sa harapan niya. "Hindi ako nakikipagbiruan, Pink. Kung ayaw mong paglamayan ka ng
"Queen, ano pong gusto niyong gawin? " tanong ng isa sa katulong niya. Umiling lang siya sa kanila and played with her doll. Binigay iyon ni Blue sa kaniya dahil goodgirl daw siya. Nagpaalam ito sa kaniya kahapon na aalis ulit ito ngunit hanggang ngayon ay wala pa rin ito ngayon. "C-can you tell me where is Hendrix?" she asked the maid. Marahil ay wala sa pag-iisip ngayon ang dalaga hindi maitatangi na napakaganda at napakabuti nito. Why they are smiling? she's not clown naman. '' We don't know Queen,'' sagot ng katulong.Naintindihan naman ni Cassandra ang sinabi niya. Lima silang palaging nakasunod sa kaniya at sampu naman ang mga lalaking nakapalibot sa kanila. "P-puwede niyo tawagan si Hendrix? " she just miss Hendrix, simula kahapon ay hindi na niti sil nakita. Ngunit walang sumunod sa gusto niya nanatili ang mga 'tong nakatayo sa harapan niya. Napayuko naman siya dahil sa pagkadismaya. "Maglaro nalang tayo, " nanlaki ang mga mata ng mga taong nakapalibot sa kaniya. Napalu