Cassandra awoke frustrated and irritated. Dahil gusto pa niyang matulog sa tabi ng binata dahil hindi niya matandaan kung ano bang oras sila nakauwi. Basta ang alam niya ay pagod na pagod siya at gusto pa niyang matulog pero dahil matigas ang ulo ng binatang kasama niya ay wala siyang nagawa kung hindi ang sundin ang gusto nito. Gusto niyang irapan ang binata dahil tulad ng madalas nitong ginagawa, heto siya at sinusubuan na naman siya kahit kaya naman niya at may dalawang kamay siya. "Ako na, " asar na kuha niya sa kutsara sa kamay ni Hendrix ngunit inilayo lamang ito ng binata sa kaniya. Hindi niya maintindihan kung bakit kailangan pa siyang subuan nito kung kaya naman niyang kumain mag-isa. Hindi nito sinasagot ang tanong na 'yon bagkus tititigan lamang siya ng nakakalusaw na nagpapabilis ng tibok ng puso niya kaya sa huli ay hahayaan na lamang niyang gawin ang gusto ng binata. Dahil kahit anong gawin o sabihin niya eh hindi rin naman nito pinapyagan. "Gusto lamg kitang pagsilbi
Hendrix and Cassandra arrived at the Mansion silently. Hindi niya kinikibo si Hendrix na nakakunot ngayon ang dalawang kilay. Pinilit niyang kausapin ang dalaga ngunit hindi siya nito kinikibo bagkus kumapit lang ito sa braso ni Pink ng tuluyan na silang makauwi. "Cassandra come the fvck here." malamig na tawag ni Hendrix kay Cassandra na mas nagbigay ng takot sa dalaga. Napahilot na lang ng sintido si Hendeizx dahil pakiramdam niya ay magkakaproblema na naman siya. Alam ni Cassandra na hindi maganda ang inaakto niya pero wala siyang pakialam basta ang alam niya ay galit siya sa binata. Aaminin ni Cassandra na sobrang insecure siya sa babaeng lumapit sa binata kanina, ang babaeng iyon ay di hamak na mas maganda pa sa kaniya kung titignan at mas matalino. "No! " Cassandra shouted. Nagkatitigan sila ng binata. Ngunit mabilis na nag-iwas si Cassandra dahil sa malamig na mata ng binata. "Anyare? " biglang singit ni Blue ng makapasok sa living room at may dala din itong mga baril. Mga b
Third Person Point Of View Aligagang nag-unahan si Blue at Ashton sa pagtutulakan dahil ang kanilang mga tauhan ay nakagawa ng kapalpakan. "Tangina men! Maaga ata tayong bibisita ng impyerno." Bulong ni Ashton kay Blue habang hinihintay ang oras niya upang sumakabilang buhay. "Manahimik ka nga! Kaysa maging maayos ang pakiramdam ko ay mas lalo lamang lumalala. Kung di lang sana pumalpak ang mga iyon hindi sana tayo nagbibilang ng kamatayan ngayon!" Hiyaw naman ni Blue sa kaibigan. "Paano natin ipapaliwanag ang nangyari? Paano natin sasabihin kay boss na nakatakas ang taong matagal na niyang hinahanap?" Tanong pa ni Ashton muli bago humugot ng sigarilyo at sinindihan upang mabawasan ang kanyang kaba. Ganoon na rin ang ginawa ni Blue, nagsindi na rin ng sigarilyo upang mabawasan ang tensyon naramdaman. "Antayin na lamang natin na si satanas ang humusga sa atin ngayon." Sabay pa sila ni Ashton na napatingin sa babasaging pintuan ng building. Nang makita nila ang demonyong kuku
Tulad ng inaasahan nina Blue dumanak nga ang nakakatakot na dugo. Dahil lamang sa kapalpakan ng isang tauhan. "Ito lamang ang mangyayari kapag pumalpak pa kayo sa mga ipinag-uutos ko. Kung ayaw niyong magsi-danak ang mga walang kwentang dugo niyo ay ayusin niyo ang putanginang trabaho niyo." demonyong-demonyo ang pagkakasabi ni Hendrix ng sabihin iyon. Ang lahat naman ay kumilos upang sunugin ang mga katawang wala ng buhay ng umalis ang demonyo sa kanilang harapan. Namumutla ang lahat at nanginginig dahil kamuntikan na silang mawalan ng buhay. Si Hendrix naman ay nagtungo sa labas at sumakay sa kanyang mamahaling sasakyan. Gigil na gigil pinaharuruot ang sasakyan nito. Dinala siya ng sasakyan sa isang parke kung saan ito ang naging takbuhan niya sa tuwing nawawala siya sa katinuhan. Ngunit sa kanyang paglalakad isang malamyos na tinig ang narinig niya. Para iyong anghel na umaawit na nagbigay ng kapayapaan sa kanina lamang na magulong isip. Isang magandang babae ang nakaupo sa swi
Tahimik ang lahat ng tao sa loob ng mansyong iyon. Tanging takot ang makikita sa mga mukha nila dahil sa oras na lumabas at bumaba rito ang demonyong si Hendrix ay siguradong katapusan na talaga nilang lahat. Sa isang mahabang sofa, tahimik na nakaupo doon ang kambal na sina Blue at Gray, tulad ng ibang tauhan ay bakas din ang takot at kaba sa mga mukha nila. Hindi naiwasan ni Blue ang mapahilamos ng mukha dahil sa takot at kaba. Paano ba naman pang limang doctor na ang nakahandusay sa may hagdanan ng mansyon dahil sa kadahilanang paghawak nito sa anghel ng boss nila.Gusto niyang bigwasan si Hendrix dahil sa taglay nitong kabobohan. Ayaw niyang ipahawak ang babae sa mga doctor. Mabuti nalang talaga at doctor ang pinsan nilang si Ryan. Kung hindi pa sila lumuhod sa pinsan nila ay hindi pa ito sasama sa kanila. Alam nila na hindi na mapaglagyan ang galit ng boss nila at kung sino man ang hahadlang sa dadaanan nito malamang sabog ang bungo. Maliban na lang sa mga katulong na babae sa b
Dalawang araw na ang nagdaan ngunit hindi parin nagigising ang dalagang tahimik na nakahimlay sa silid ni Hendrix. Dalawang araw na rin walang tulog si Hendrix dahil sa pag-aalo sa dalaga na palaging umiiyak. Hindi maiwasan nina Blue at Gray na maawa sa kalagayan nito dahil sa sobrang trauma.Simula din mapunta sa puder nila ang anghel hindi na kailanman nakarinig ng kahit na anong ingay. Para silang nakatira sa sementeryo dahil sa sobrang tahimik ng lugar. Wala ni isa sa kanila ang nagtangkang gumawa ng gulo. Maski ang mga trabaho nila underground ay hindi na nila nagagawa. Masiyadong naging busy ang boss nila sa pag-aalaga sa anghel nito na nakahimlay sa kanyang malaking kama. "Boss?" lakas loob na tawag ni Gray kay Hendrix na paulit-ulit hinahalikan ang kamay ng dalaga.Gusto niyang tawanan ito dahil para itong timang pero syempre hindi niya iyon ginawa. Takot na lamang niyang mamatay sa isang pitik nito. "Siguraduhin mong mahalaga iyan, Gray," babala nito at sa dalaga parin ang
"What the fuck is wrong with her, Ryan! Bakit tulog pa rin siya!" sigaw ni Hendrix sa kaawa-awang doctor na si Ryan. Nakatikim din ito ng isang malakas na suntok na naging sanhi ng pagputok ng labi nito, hindi mabilang nina Blue at Gray na tahimik lang din sa isang sulok kung ilang suntok na ba ang natamo ng pinsan nila. Paano ba naman nangako si Ryan na gigising ang dalaga noong isang araw ay tulog parin ito. Ang kinagagalit ni Hendrix ay marahil napadami ang pampatulog na tinurok nito sa babae."Tangina, Blue. Pang-ilang suntok na ba ngayon ang natamo ni Ryan?" bulong ni Gray sa kakambal nito."Pang lima na ata," sagot naman ni Blue pabalik. "Kapag ako nakawala na dito, humanda talaga kayong dalawa sa akin," hasik pa no Ryan saka padarang na pinunasan ang dugong na sa labi."Gumawa ka ng paraan dahil kapag hindi na nagising ang anghel ko. Sisiguraduhin kong isasama kita sa hukay at paulit-ulit kitang papatayin!" "Boss, okay lang ang babae mom. Sadyang pagod lang siya saka maramin
Mabilis niyang nilakad ang pasilyo papuntang silid kung na saan ang anghel. Naroon ang pagmamadali at ang saya na hindi niya mapagtanto kung saan nanggagaling. "Fuck! My Angel, " bulong niya sa sarili at mas binilisan ang paglalakad at kung maaari ay liliparin na niya upang makarating lamang sa anghel.Samantala, sa isang kuwarto sa Mansyon ng lalaki. Si Cassandra ay umiiyak, hindi niya alam kung na saan siya na mas lalong kinatakot niya. Natatakot siya na baka bumalik ang mga taong nanakit sa kaniya. Ang mga taong gusto siyang patayin gahasain. "H-Help me..." Mahinang bulong niya dahil baka na sa ibang bahay siya at saktan din siya tulad ng ginawa ng mga lalake sa kaniya. Gamit ang mahahabang kuko wala siyang pag-aalinlangang kinalmot ang sariling balat para kahit papaano ay mawala ang takot sa loob niya. Hindi siya maaaring maging mahina dahil kailangan niyang maging malakas. "H-Help..." muling bigkas niya di malaman kung may boses pa ba siyang nabibigkas. Sobrang iyak ang ginaw