GAME SEVENTEEN: KISS

“Hindi ba sinundan mo si El Sandra kagabi? Anong nangyari, Akemi?”

Napangisi ako nang maalala ang mga nangyari kagabi. The distraught of El Sandra’s face was so priceless. Hindi ko inasahan na matatakot ko siya ng ganoon kalubha.

“As usual, I won again. I scared El Sandra that made her trembled in her whole life,” deklara ko na may ngisi ng tagumpay sa aking labi.

“Ibig mong sabihin... ginawa mo rin sa kanya ang pananakot na ginawa niya sa 'yo noon?”

“You got it right, Michaela!” I snapped.

Lumaki ang mga mata ni Michaela dahil sa gulat. Tumayo siya at itinukod ang mga kamay sa lamesa ko at yumuko nang bahagya.

“Nagawa mo 'yon sa kanya?”

Ibinababa ko ang papel na binabasa bago pa siya pumasok sa opisina ko at mariin siyang tiningnan. Humilig ako sa swivel chair at marahan na dinuyan ang sarili. Mas lumawak pa ang ngisi sa aking labi tuwing sumasaglit sa aking isipan ang hitsura ni El Sandra kagabi.

“Of course. She deserved it, Michaela.”

May mangha sa kanyang mukha bago wala sa saril