RAJIV CAN'T BELIEVE EVERYTHING.Mula sa pagkakidnap kay Tim at John, pagkawala ni Julyanna, hanggang pagdating ni Acy sa kwarto kung saan sila nagkasundo ng ina ni John para nag-usap...Ngayon, tumunog ang cellphone nito nang tawagan niya ang kikitaing tao. Umalingawngaw sa buong kwarto ang tunog ng pambatang awitin.Halos nakangangang nilingon nya ito. Sinagot nito ang tawag niya."I told you. I need to be here."Dahan-dahan siyang lumapit dito."You are... John's mother?"Tumango si acy. Ibinaba ni Rajiv ang cellphone saka niya hinawakan sa magkabilang balikat. Lalong nagulo ang isio nya.Pilit itong pumalag pero tinitigan nya ito nang matiim. "What are you---""Anak mo sya... anak ko rin ba sya?"Sandali itong natulala bago nanlaki ang mga mata."Mr. Alarcon---!""Is he my son?"Bigla itong ngumisi. He saw her disgusted look. Malakas ang pwersa nitong inalis ang kamay niya na biglang nanghina nang makita ang uri ng tingin nito"What? Are you kidding me?" Umirap ito saka lumayo nan
NAPABALIKWAS NG BANGON SI ACY."Oh my God, si John---""Mommy! You're awake na po!" Mula sa nakabukas nang bahagya na pinto, sumilay ang masayang mukha ng kanyang anak.Sa takot na nananaginip o baka nagha-hallucinate lang, nagtatakbo sya palapit dito. Nahihilo pa siya noong una at pasuray-suray but she managed to go to his direction saka siya yumakap nang mahigpit."My God, Johanne!"Ilang beses nyang hinaplos ang buhok nito at nang makasigurong nasa harapan nya na ito ay hindi nya napigilang mapaiyak."Mommy, please don't cry po. I am fine. I am not hurt. I wasn't even scared." Pag-aalo nito kaya mas lalong lumakas ang kanyang iyak. "Mommy sorry nag-alala po kayo.""No, no, sorry, sorry hindi kita kaagad nahanap. Sorry napunta ka sa ganong sitwasyon, anak. Don't worry, babalik kana sa U.S."Nagpumilit itong umalis sa yakap niya."Mom. Babalik na pow tayo sa U.S?" Tumango sya at nalaglag ang mga balikat nito."I will be more at ease if we're not here." Naalala nya ang reaksyon ni Raj
"MOM, ABOUT MISTER RAJIV... WHAT DO YOU THINK OF HIM PO?"Muntik nang matalisod sa paglalakad si Tracy nang marinig ang tanong na iyon mula sa kanyang anak.Kakalagpas lang nila kay Rajiv nang bigla itong magtanong at hindi nya inaasahan ang tono at tanong nito sakanya."What do you mean what I think about Mr. Alarcon, anak?" Her son is too smart. She doesn't know what's running on his mind right now. Tiningnan nya ito at seryoso ang mukha ni John habang naghihintay ng sagot."What do you think of him po as a person. I know I just met him more than a month ago but I can say he's... kinda good person. How about you po?""Yes, I think he's good too." Napapikit sya nang mariin bago nagpatuloy hanggang makarating sila sa canteen ng hospital.Naningin sila ng pagkain at nang walang magustuhan, lumabas sila para pumunta sa pinakamalapit na restaurant.They ordered foods and drinks. Sakanya ay coffee samantalang kay John naman ay orange juice, reminds her of Rajiv's favorite juice flavor. Ip
MAAGANG-MAAGA PALANG KINABUKASAN, NAGLALARO NA SINA GAEL AT JOHN.Kagigising palang ni Acy ay wala na agad si John sa kwarto nito. It's just 7 in the morning at tinambol na naman sya ng kaba.Halos patakbo siyang lumabas ng kwarto at hinanap ito pero napatigil nang akmang pababa na sya sa hagdan. Narinig kasi nya bigla ang boses nina Gael at John. Nagtatawanan ang mga ito.Nakahinga sya nang maluwag at pinilit pakalmahin ang sarili. Mukang okay naman si John pero ipapatingin pa rin nya ito sa espesyalista dahil baka magkaroon ng masamang epekto sa mental health nito ang nangyari dito. Sa ngayon ay ayos ito pero sya ata ang magkakaroon ng heart attack.Bumalik si Acy sa kwarto para maligo at deretso nang bumaba. Kasalukuyan pa ring nag-uusap ang dalawa habang naglalaro ng chess. Sabay pang lumingon ang mga ito."Good morning po, mommy ko!" Tumakbo si John at yumakap. Tumayo rin si Gael at binati siya na tinanguan nya naman."Nagugutom na ba kayo o kumain na kayo?""We waited for you. N
NAPAHINTO SI ACY NANG MAPALINGON SA PINTO NG KUSINA. Kinailangan niyang ilapag sa mesa ang hawak na mga platong dadalhin nya na sana sa sala. Sinabi sakanya ng katulong na dumating na ang mga kaibigan ni John kaya ihahain nya na sana ang niluto. She blinked for several times pero hindi nagbago ang paningin nya. Rajiv Alarcon is still standing infront of her. His eyes is piercing her with cold stare. Nakapamulsa ang magkabilang kamay nito sa suot na pants, nakasandal sa pader. "What are you doing here?" Dahan-dahan nyang pinakawalan ang hininga at nakipagtitigan dito. "Why are you here?" Imbes na sumagot, naglakad ito papalapit. Noong una ay hindi nya ito pinapansin, tinitingnan nya lang ito pero nang sobrang lapit na nito, pabigla nya itong itinulak. But Rajiv is Rajiv. His chest is as hard as his head. Ni hindi man lang ito natinag kaya masama ang tinging ipinukol nya sa lalaki. Nilibot nito ang paningin sa kabuuan ng kusina bago muling tumingin sakanya. "It's my first time bei
RAJIV LEFT WITHOUT SAYING ANYTHING."He's Gael Braxton po. And he's... my dad."Matapos niyang matulala sandali sa sagot ni John ay umalis siya.He don't know what happened. Nagugulo siya at pakiramdam niya ay lalo siyang lumalayo mula sa gusto niyang malaman.Ang tauhan nya mismo ang nagsabi at nagpadala ng report sakanya. Nakalagay sa birth certificate ni John na si Jveo ang registered father nito.Lumabas sya at tinawagan ang tauhan para siyang magbantay kina Tim at maghatid sa mga ito kapag aalis na. Sa kotse palang ay tinatawagan nya na ang tauhan para itanong muli ang gustong malaman."Sir?""Yung sinend mong report saakin... double check it.""Y-Yes, Sir."He next called the unregistered number that Jveo used yesterday."Answer, you motherfucker." Gigil na aniya habang nagri-ring ang cellphone nito."Hello? Pucha natutulog tao---""Hinaharangan mo ba ang tauhan ko?""Paanong humaharang naman? Ano to, patintero?"Mahigpit syang humawak sa manibela."Cut the crap, Jveo and stop pl
THE ELECTRIFYING FEELING IS STILL THE SAME.Rajiv claimed Acy's lips the moment he saw her. Hinawakan nito ang pisngi niya bago iginalaw ang mga labi.The warmth of his lips, their heartbeat, their breathing... it affected her big time. It bring up too many memories from the little time they spent 7 years ago. She wants to deny it but she can feel it... she miss all of those and she's currently feeling it again right now.She suddenly remembered their wedding day. Ang unang beses na inangkin nito ang labi niya sa isang contract marriage kaharap ang pamilya nito. Tila bumalik siya sa panahon dahil naaalala niya, nang mismong mga oras din na iyon, nawala siya sa sarili nang matikman ang halik nito.Bumalik siya sa panahong ito ang kinakapitan, ito ang kasama at nasa iisa silang bahay. Hindi nya napansing ibinigay nya na lahat dito noon maging ang buong tiwala nya at ang puso.May anumang mga hindi mapakali sa kanyang tiyan, pakiramdam nya ay nakalutang sya sa pamilyar na emosyon. But tha
MATAPOS ANG MAHABANG TITIGAN NILA NI GAEL, INIS SYANG UMALIS.Wala na si Acy at hindi nya napansin iyon dahil sa lalaki. Kaibigan lang daw nito si Acy. Pero paanong... sasabog na talaga ang utak nya sa kanyang iniisip.Nag-dial sya sa cellphone upang tumawag."Sir.""Where is Acy right now?""She's inside a taxi, I think she's heading home." Iniwan nito ang kotse sa parking lot. Mukang ang pinakagusto nitong gawin ay iwasan siya.But he needs to tell her what he knows. She needs to hear his explanation.Sumakay rin sya sa taxi at pumunta sa bahay nito. Naabutan niya itong saktong kabababa lang sa sinakyan nito, nagtatakbo sya bago pa ito makapasok sa gate."Acy!"She stilled and when she faced him, he saw tiredness in her face."Not now.""No, please, Acy, hear me out---""Hear me out too." Umatras ito nang kaunti. "I am too tired from everything. Don't tell me you like me now? Because that'll be funny?"Kung hindi nito pinunasan ang pisngi, hindi nya mapapansin na umiiyak na naman si