บททั้งหมดของ HIDE 1: Revenge of the CEO's Ex-Wife: บทที่ 1 - บทที่ 10

TWO RED LINES. I almost lost my sanity. The shock was overwhelming. Mayroon akong asawa, pero kung maayos lang sana kami, sana ay magiging buo at ganap ang saya ko. But he already sent me an annulment paper. He wants to be free because I'm not the woman he truly loves. Kasalanan ko rin naman ang lahat; masyado lang akong nasasaktan kaya gusto kong ibaling sa kanya ang sisi. Yet, deep inside me, I know I'm also at fault for letting things go this far. Kung hindi lang sana ako nakinig kay Jveo nang araw na iyon, baka mag-iba ang takbo ng lahat. Pero tinulungan n'ya akong makatakas sa mga taong pinagtataguan ko, kaya naman wala na akong magawa pa. Umiling-iling ako sa sarili ko. Wala akong masisisi sa nangyari sa akin. Ginusto ko ito dahil minahal ko si Rajiv nang walang pag-aalinlangan. I was the one who made the choice. Lumuluha ako habang hawak ang pregnancy test kit. Humarap ako sa salamin at nakita ang napakaputla kong mukha. Halos dalawang araw na akong hindi kumakain kaya akal

I THOUGHT HE WAS JUST JOKING YESTERDAY. --- Nawalan ako ng malay sa kotse niya, parang nakalimutan ko nang magdalawang-isip dahil sa sobrang pagod. Wala akong anumang kadala-dala at walang lakas o panlaban kung sakali. I am so hopeless. Mabuti na lang at paggising ay nalaman ko kung sino talaga siya. He is the imposing Jveo Abanzon, 28, a maimpluwensiyang well-known businessman. Ama niya ang may-ari ng pinakamalaki, at pinakakilalang oil company sa Asia. Mayroong isang doktor sa tabi ko mula pagmulat ng mata at sinigurado niyang ibibigay ang lahat ng kailangan ko para matulungan ako. I also told him about my dad and he assured me that he'll do everything about it. Pero inulit niya ang sinabi niya kahapon. Paggising ko pa lang ng umaga ngayong araw ay binigay niya agad sa akin ang isang magara at mamahaling damit at fake baby bump, sinabi niya rin sa akin ang kanyang buong plano. "What the heck? Why do I— are you serious?" Namewang siya sa harapan ko saka inayos ang suot niyang sa

"MY GOD, I AM SO EXCITED!" Panay ang tingin ng apat sa tiyan ko at tanong tungkol saakin ng kung anu-ano. Inimbento ko nalang ang iba tulad ng mga tanong ng mga ito na may kinalaman sa 'relasyon' namin ni Rajiv. "Ilang taon kana pala, Hija?" Mabait ang bukas ng mukha ng lola ni Rajiv na siyang ina ng ama nito. "23 years old po." "Saan kayo nagkakilala ng anak ko?" Nakangiti pati ang mama nya na taliwas sa inaasahan ko. Pero ang kabutihan nilang pinapakita ang mas lalong nakakapagpakaba saakin. "Ah... ano po... sa simbahan." Wala sa wisyong sagot ko. "Simbahan?" Sabay-sabay pa ang pagtatanong ng apat. "Nagsisimba po kasi ako tapos nung palabas na ako, saktong papasok naman sya tapos ano... ahm hiningi nya ang number ko." "Sa mismong simbahan nya ginawa yon?" Hindi ko alam kung nagugulat lang ba o hindi makapaniwala ang lola nya sa kwento ko. Pero madalas naman ganon, di ba? Romantic nga e. Kung sakaling magkikita kayo sa simbahan at di makakatiis ang guy na humingi ng number ka

GAYA NG INAASAHAN KO, WALA TALAGA SYANG PAKE SAAKIN. Hindi naman sa gusto kong magkaroon ng pake dahil alam ko para saan kami nagpakasal. But he's too cold. He's colder than before. Or baka ganito naman talaga sya noon pa? Isang linggo na kaming magkasama pero ni hindi nya ako kinakausap. Parang hangin lang akong dumaraan sakanya. Pero noong isang araw naman na dinalaw namin ang lola nya sa bahay nila, kung makakapit sa bewang ko e parang mawawala ako. I was almost deceived. The way he snakes his arms around my waist screams possessiveness. Medyo mahina na ang lola nya at hindi na gaanong nakakalakad kaya naman nang yayain nya ako sa garden na kaming dalawa lang ay tinulak ko sya. Kasama ni Rajiv ang mga pinsan nya non sa sala at nang makita nyang magkasama kami ng lola nya ay tiningnan nya ako nang makahulugan. Hindi mawala sa isip ko ang sinabi ng lola nya non. Matapos ang matagal na katititig sa mga halaman habang ako ay nakatayo sa likuran nya, biglang nagsalita ang lola ni Ra

   WE CONTINUED THE DAYS HAPPY.Hindi ko binanggit sakanya ang tawag na iyon noong hatinggabi at hindi rin naman sya nagtanong saakin. Hindi ko sinabi pero sa kaibuturan ng puso ko ay gusto kong magtanong man lang.Samantalang matapos ang isang buwan at dalawang linggo naming pagiging mag-asawa ni Rajiv, sa wakas ay nasabi ko ma iyon kay dad. He cried and he's guilty but I told him that it is my decision.Hindi ko man gusto, napaamin nya ako sa nararamdaman ko ngayon. He told me that I sounds like someone who's happy in marriage life. He asked me and I told him that it's not my fault because Rajiv is really a likeable person. Dahil doon, sinabi nyang gusto nya itong makilala kapag maayos na lahat. Pero hindi nya itinago ang pag-aalala."Acy, anak, hindi kaya..."Hindi nya na itinuloy ang sasabihin pero alam kong ang gusto nyang itanong ay kung h