DAIG PA NYA ANG SABOG NA RADIOACTIVE.Sadyang hindi kapani-paniwala ang mga nalaman niya. Hindi sya 100 percent naniniwala kay Krei kaya naman pinaimbestigahan nya for the first time si Rajiv Jveo. Inalam nya ang mga importanteng impormasyon sa buhay nito.Linggo palang ng umaga, pagmulat ng mata ay chineck nya at nai-email na nga sakanya ng private investigator ang mga impormasyong ninanais nyang makita. The information about Rajiv--- and it's true. Nakalagay roon na sa iisang School sila galing.Gayunpaman, mahirap talagang maniwala sa mga narinig nya noong Biyernes kay Krei.Pinagpustahan lang pala siya nito at mga kaibigan nito, ito ang nakabangga sa kotse ng ina, kinidnap nito si Rajiv at nakulong ito. Madali lang humabi ng ganoong kwento pero bigla siyang napaisip.Para saan at bakit?Kung mag-iimbento man si Krei ng kwento, bakit ang ieembento nito ay tungkol sa nakaraan ni Rajiv? Bakit nito sasabihing kilala na sya noon ni Rajiv? Ano namang mapapala nito kung sakali man?Pero
(FLASH BACK...)"IF SOMEONE ASKED YOU HOW OLD ARE YOU?""I can't... tell them po?"Tumango ito. "Yep. So what are you gonna tell them?""I am... five." Sumimangot sya nang bahagya. "But mom... why do I need to lie about my age and my birth date?""You... need to.""I need to? Lying is bad and you also taught that to me."Yumuko ang kanyang ina saka masuyong hinaplos ang kanyang pisngi. "Yes, lying is bad. But... telling everything about you is also bad. There are so many bad guys and you can't just trust everyone you'll meet."Marami pang bilin ang kanyang ina at sumang-ayon na lamang siya. He knows that he can't just trust strangers, he can't give personal details to anyone.But he doesn't know what's with his birth date and age. Dapat daw niyang tandaan ang mga iyon bago sila magpunta sa Pilipinas.Hindi siya nagsawang magtanong ng kung anu-ano at lalo na sa edad nya pero para daw sa ikabubuti at kaligtasan nya ang lahat.Walang ginawa ito kung hindi ang siguraduhin ang kaligatasan
RAJIV CAN'T BELIEVE EVERYTHING.Mula sa pagkakidnap kay Tim at John, pagkawala ni Julyanna, hanggang pagdating ni Acy sa kwarto kung saan sila nagkasundo ng ina ni John para nag-usap...Ngayon, tumunog ang cellphone nito nang tawagan niya ang kikitaing tao. Umalingawngaw sa buong kwarto ang tunog ng pambatang awitin.Halos nakangangang nilingon nya ito. Sinagot nito ang tawag niya."I told you. I need to be here."Dahan-dahan siyang lumapit dito."You are... John's mother?"Tumango si acy. Ibinaba ni Rajiv ang cellphone saka niya hinawakan sa magkabilang balikat. Lalong nagulo ang isio nya.Pilit itong pumalag pero tinitigan nya ito nang matiim. "What are you---""Anak mo sya... anak ko rin ba sya?"Sandali itong natulala bago nanlaki ang mga mata."Mr. Alarcon---!""Is he my son?"Bigla itong ngumisi. He saw her disgusted look. Malakas ang pwersa nitong inalis ang kamay niya na biglang nanghina nang makita ang uri ng tingin nito"What? Are you kidding me?" Umirap ito saka lumayo nan
NAPABALIKWAS NG BANGON SI ACY."Oh my God, si John---""Mommy! You're awake na po!" Mula sa nakabukas nang bahagya na pinto, sumilay ang masayang mukha ng kanyang anak.Sa takot na nananaginip o baka nagha-hallucinate lang, nagtatakbo sya palapit dito. Nahihilo pa siya noong una at pasuray-suray but she managed to go to his direction saka siya yumakap nang mahigpit."My God, Johanne!"Ilang beses nyang hinaplos ang buhok nito at nang makasigurong nasa harapan nya na ito ay hindi nya napigilang mapaiyak."Mommy, please don't cry po. I am fine. I am not hurt. I wasn't even scared." Pag-aalo nito kaya mas lalong lumakas ang kanyang iyak. "Mommy sorry nag-alala po kayo.""No, no, sorry, sorry hindi kita kaagad nahanap. Sorry napunta ka sa ganong sitwasyon, anak. Don't worry, babalik kana sa U.S."Nagpumilit itong umalis sa yakap niya."Mom. Babalik na pow tayo sa U.S?" Tumango sya at nalaglag ang mga balikat nito."I will be more at ease if we're not here." Naalala nya ang reaksyon ni Raj
"MOM, ABOUT MISTER RAJIV... WHAT DO YOU THINK OF HIM PO?"Muntik nang matalisod sa paglalakad si Tracy nang marinig ang tanong na iyon mula sa kanyang anak.Kakalagpas lang nila kay Rajiv nang bigla itong magtanong at hindi nya inaasahan ang tono at tanong nito sakanya."What do you mean what I think about Mr. Alarcon, anak?" Her son is too smart. She doesn't know what's running on his mind right now. Tiningnan nya ito at seryoso ang mukha ni John habang naghihintay ng sagot."What do you think of him po as a person. I know I just met him more than a month ago but I can say he's... kinda good person. How about you po?""Yes, I think he's good too." Napapikit sya nang mariin bago nagpatuloy hanggang makarating sila sa canteen ng hospital.Naningin sila ng pagkain at nang walang magustuhan, lumabas sila para pumunta sa pinakamalapit na restaurant.They ordered foods and drinks. Sakanya ay coffee samantalang kay John naman ay orange juice, reminds her of Rajiv's favorite juice flavor. Ip
MAAGANG-MAAGA PALANG KINABUKASAN, NAGLALARO NA SINA GAEL AT JOHN.Kagigising palang ni Acy ay wala na agad si John sa kwarto nito. It's just 7 in the morning at tinambol na naman sya ng kaba.Halos patakbo siyang lumabas ng kwarto at hinanap ito pero napatigil nang akmang pababa na sya sa hagdan. Narinig kasi nya bigla ang boses nina Gael at John. Nagtatawanan ang mga ito.Nakahinga sya nang maluwag at pinilit pakalmahin ang sarili. Mukang okay naman si John pero ipapatingin pa rin nya ito sa espesyalista dahil baka magkaroon ng masamang epekto sa mental health nito ang nangyari dito. Sa ngayon ay ayos ito pero sya ata ang magkakaroon ng heart attack.Bumalik si Acy sa kwarto para maligo at deretso nang bumaba. Kasalukuyan pa ring nag-uusap ang dalawa habang naglalaro ng chess. Sabay pang lumingon ang mga ito."Good morning po, mommy ko!" Tumakbo si John at yumakap. Tumayo rin si Gael at binati siya na tinanguan nya naman."Nagugutom na ba kayo o kumain na kayo?""We waited for you. N
NAPAHINTO SI ACY NANG MAPALINGON SA PINTO NG KUSINA. Kinailangan niyang ilapag sa mesa ang hawak na mga platong dadalhin nya na sana sa sala. Sinabi sakanya ng katulong na dumating na ang mga kaibigan ni John kaya ihahain nya na sana ang niluto. She blinked for several times pero hindi nagbago ang paningin nya. Rajiv Alarcon is still standing infront of her. His eyes is piercing her with cold stare. Nakapamulsa ang magkabilang kamay nito sa suot na pants, nakasandal sa pader. "What are you doing here?" Dahan-dahan nyang pinakawalan ang hininga at nakipagtitigan dito. "Why are you here?" Imbes na sumagot, naglakad ito papalapit. Noong una ay hindi nya ito pinapansin, tinitingnan nya lang ito pero nang sobrang lapit na nito, pabigla nya itong itinulak. But Rajiv is Rajiv. His chest is as hard as his head. Ni hindi man lang ito natinag kaya masama ang tinging ipinukol nya sa lalaki. Nilibot nito ang paningin sa kabuuan ng kusina bago muling tumingin sakanya. "It's my first time bei
RAJIV LEFT WITHOUT SAYING ANYTHING."He's Gael Braxton po. And he's... my dad."Matapos niyang matulala sandali sa sagot ni John ay umalis siya.He don't know what happened. Nagugulo siya at pakiramdam niya ay lalo siyang lumalayo mula sa gusto niyang malaman.Ang tauhan nya mismo ang nagsabi at nagpadala ng report sakanya. Nakalagay sa birth certificate ni John na si Jveo ang registered father nito.Lumabas sya at tinawagan ang tauhan para siyang magbantay kina Tim at maghatid sa mga ito kapag aalis na. Sa kotse palang ay tinatawagan nya na ang tauhan para itanong muli ang gustong malaman."Sir?""Yung sinend mong report saakin... double check it.""Y-Yes, Sir."He next called the unregistered number that Jveo used yesterday."Answer, you motherfucker." Gigil na aniya habang nagri-ring ang cellphone nito."Hello? Pucha natutulog tao---""Hinaharangan mo ba ang tauhan ko?""Paanong humaharang naman? Ano to, patintero?"Mahigpit syang humawak sa manibela."Cut the crap, Jveo and stop pl