HARA CHAPTER 21

Masayang ninanamnam ni Hara ang lamig ng sariwang tubig. Kahit katanghaliang tapat ay presko ang dulot nito sa kanyang katawan. Maging ang isip niya ay nakakalma rin ng bawat agos nito.

“Whooh! Lola, mama, bumalik na lang kaya ako ng kumbento? Pakiramdam ko ay lalo akong nagkakasala habang narito ako sa hacienda,” sigaw ng dalaga. “Nakakapagod na! Gustong-gusto ko kayong bigyan ng katarungan pero wala pa nga akong nasisimulan, gumagawa na sila ng actions. Alam kong sinadya ang aksidenteng iyon ni papa. Ah, hindi ako susuko!”  parang baliw na kinakausap ng dalaga ang sarili niya.

Paulit-ulit na nilangoy ni Hara ang tubig mula sa pampang na kinaroroonan niya patawid sa kabilang bahagi. Gusto niyang mapagod hanggang sa humina ang katawan niya para makatulog siyang muli. Marami siyang dalang pagkain kaya hind