공유

Chapter 4

last update 최신 업데이트: 2023-03-07 08:46:44

Sebastian (POV)

Sobrang saya ni Marina kay Anthony habang nag wiwisikan sila ng tubig sa ilog. May angkin ganda din siya nang matanggal ang salamin sa mata niya ngunit mataba nga lang at narinig kong babs pa ang tawag ni Anthony kay Marina. Nakakatawa nga lang ngunit hindi ko pinahalata kay Sofia na madalas ang pagsulyap ko sa kanila. 

Bagay naman silang dalawa at wala din akong pakialam kung may relasyon ang dalawa.

Nauna ng umuwe ang dalawa at sumunod na lang kami ni Sofia pero naunahan ulit namin sila. Ikaw ba namang may baboy kang nakasakay sa kabayo at dahil sa bigat ay hindi makatakbo ng maayos yung kabayo.

Kahit kailan talaga ang baboy niyang kumain at matakaw pa din hanggang ngayon. Kaya hindi pumapayat dahil sa katakawan niyang kumain.

Umakyat muna ko sa aking kuwarto para makapagpahinga ng konti at iniwan ko muna sa ibaba si Sofia kasama sina lolo at lola.

Pagbukas ko ng pintuan ay may narinig akong kumakanta, hindi ko siya gaanong marinig kaya nagtungo ako sa bintana dahil may terrace din ito na katabi din ng kay Marina. Mas lalo kong pinakinggan ito at narinig ang bawat linya ng kaniyang kanta ay kuhang kuha. Mahusay din pala itong kumanta kahit na isa itong baboy na nerd. Tsk! 

Baboy na nerd ang bansag ko sa kaniya kapag ako lang mag isa, pero kapag nandiyan sina lolo at lola ay Marina.

Wala na akong marinig na kumakanta kaya naupo muna ako sa aking tambayan at dinama ang ihip ng hangin sa aking balat.

Napalingon ako sa may kabilang terrace at nandoon si baboy na nerd. Kumunot ang aking noo dahil nakatitig ito sa akin kaya pumasok siya ulit sa loob ng kaniyang kuwarto. 

Fuck, she's fucking nerd na baboy at kapag nalaman kong may gusto siya sa akin ay malilintikan talaga siya.

Pumasok akong muli sa loob ng kuwarto pero narito na sa loob na ng aking kuwarto si Sofia.

"Are you bored honey?" Tanong ni Sofia.

"Yeah!"

"You want this" sabay bulong nito sa akin. Napangiti niya ko dahil lang doon. Nag umpisa na nga kaming umungol sa loob ng aking kuwarto habang sabay naming pinagsasaluhan ligaya.

Marina (POV)

Nagulat na lang ako ng makita ko si Sebastian sa may terrace dahil magkatapat lang ang terrace namin. Magkatabi lang ang kuwarto ko sa kuwarto niya.

Pumasok muli ako sa loob ng kuwarto dahil sa masama ang tingin ni Sebastian sa akin. Aba! malay ko bang naroon siya.

Pumasok na ko sa banyo para makaligo na at mamaya ay magpapahinga na para sa simpleng dinner na gaganapin para mamaya.

Namili ako ng susuotin ko ngunit wala akong magustuhan dahil hindi ko bagay magsuot ng pang sosyal na damit. 

Pinili kong suotin ang kupas na jeans at buti sumakto ito sa akin. Isang white t-shirt din ang ibinagay ko sa kupas na jeans at sinuot ko ang flat sandals dahil kapag takong ang sinuot ko ay pagtawanan akong takong na baboy. 

Lumabas na ko ng kuwarto at eksaktong paglabas naman nila Sebastian at Sofia. Tumingin sila sa akin. Taas baba niya kong tinignan at tinaasan pa ko ng isa niyang kilay. 

"Cheap!" sabay iling ng kan'yang ulo ni Sebastian.

Pinauna ko na silang bumaba at sumunod na lang ako sa kanila. 

Gaya ng sabi nila ay simpleng handaan lang talaga ang meron. Konting salo salo at mga haciendero at haciendera lang ang narito. 

Wala akong pakialam kung ano ang sabihin ni Sofia sa akin basta ako walang tinatapakang tao. Ganito naman ang mga tao sa akin, bully dito bully doon. Pero may mga kaibigan naman akong tunay, Sina kuya Anthony, Ashley na matagal ko ng kaibigan at si kuya Nathan. Simula noong nagtapos siya ng secondary ay hindi ko na siya muling nakita pa. 

................

      Two months later.

Natapos din ang dalawang buwang bakasyon at nakapag enroll na din ako sa Sebastian Collage. Dito ako gustong pag aralin nila lolo at lola dahil may madical course naman sa Sebastian College.

"Ganda ng suot mo anak ha!" sabi ni inay. 

"Salamat po inay, pagbubutihin ko po ang pag aaral ko para sa inyo ni itay."

"Okay anak pagpalain ka ng diyos at mag iingat ka palagi," ngiting sabi nito.

"Opo inay, paalam po inay itay." Humalik muna ako sa pisngi nila bago ako papasok ng school.

Nakisakay ako sa tricyckle nila mang tonyo na ama ni Anthony. Umalis na din si Anthony dito sa hacienda para tapusin ang pag aaral niya sa ibang eskwelahan. Isang taon na naman siyang mawawala dito kaya't mamimiss ko na naman siya. Wala na akong natirang kaibigan dito lahat sila ay umalis dito para sa Manila nila ipagpatuloy ang pag aaral nila.

Narito na ko sa harapan ng gate ng Sebastian College, hindi din papahuli ang eskwelahang ito dahil sa isa rin itong sikat na paaralan at puro mayayaman lang ang pumapasok dito. Bawat studyante ay napapatingin sa gawi ko. Taas noo na lang akong pumasok sa loob ng eskuwelahan ngunit may naririnig akong bubuyog sa paligid ko. Hinayaan ko na lang sila kung ano ang sabihin nila sa akin. Alam ko sa sarili ko na mataba ako. Eh ano naman ngayon sa kanila, masarap kaya kumain.

Pumasok na ko sa kabilang building dahil naroon ang aking magiging room. 

Grabe ang taas ng building. Punuan palagi ang laman ng elevator. Iyong iba masama ang tingin sa akin at may nagsabi pang bawal ako doon sumakay at baka daw bumigay. Hindi ko na lang iyon pinansin dahil ayaw kong masira ang unang araw ko. Manhid na kaya ako sa mga ganiyang salita na binabato nila sa akin.

Malilate na talaga ako at kailangan lakarin na lang ang hagdan patungo sa 4th floor. Paakyat pa lang ako ng hagdan nang may bumangga sa akin kaya liningon ko siya. Isang payat na babae ang habol hininga na may malaking salamin ito sa kanyanhg mata kagaya ko kaya nagkatinginan na lang kaming dalawa.

Pareho din kami ng uniporme at sabay na nagsalita. Kaya nagtawanan na lang kaming pareho.

Pareho kaming freshman at magkaklase din kaming dalawa.

Sabay na kaming pumasok sa loob ng silid aralan at hiningal kaming pareho dahil nasa 4th floor ang room namin at nasa dulo pa. Napatingin tuloy ang ibang kaklase namin at 1 minute na lang talaga ay late na kami. 

Salamat na lang sa diyos dahil wala pa kaming Professor. 

Sa likurang bahagi kami naupo ni Lexie. Siya yung payat na nakabangga sa akin kanina.

Nag bell na tanda na mag uumpisa na ang klase at pumasok na ang Professor namin. Nagulat na lang ako dahil si Sebastian ang magiging Prof namin. Hindi ko alam ito.

Kinikilig naman yung ibang kaklase ko pero ako wala lang. Kinabahan ako dahil hindi ito ang inaasahan ko.

Diniscuss niya lang naman kung ano mga rules and regulation niya at konting paliwanag na din sa mga subjects namin. Buti na lang at hindi nagbigay ng assignment. Pero very easy lang naman yun para sa akin.

"Marina sabay na tayong maglunch," sabi ni Lexie.

"Sige," sagot ko naman.Siya lang ang naging unang kaibigan ko dito. Bagay daw kaming magsamang dalawa, siya daw si buto buto at ako si taba. Haist! mga tao talaga walang magawa.

Lunch time na at nagtungo kami sa canteen para kumain. Center of attraction kaming dalawa ni Lexie. Pero diretso lang ang tingin naming dalawa. 

"Ang ganda natin noh Lexie," nakangiting sabi ko.

"Oo nga. Sikat na tayo at ganun lang kadali," sagot nito.

"Hayaan mo na lang sila, mapapagod din yang mga yan."

Nag-order kami agad ng aming makakain. Ang iba'y sumingit pa. 

Nakakainis din minsan dahil kung alam nilang hindi ka palaban, tratratuhin ka na lang na walang kwentang tao.

"Okay lang yan friend," sabi nito nang mahalata niya siguro ang pagkainis ko.

"Kaya ko pa naman magtimpi mg galit eh pero napajawalang modo naman. Parang hindi nag-aaral," inis na sabi ko.

"Kung ako sayo mag gym ka para pumayat ka. Ipaenroll kita kay kuya Nathan."

"Nathan? Sinong Nathan?" Ulit kong tanong.

"Si kuya Nathan, dito siya dati nag aaral noon kaso Sa America siya nag aral pagtuntong ng kolehiyo."

"Nathan Villafuerte ba ang tinutukoy mong kuya mo?" 

"Oo siya nga, bakit mo kilaka ang kuya ko?"

"Ah kaibigan ko lang siya dati eh. Siya ang nagpapasakay sa akin dati sa tuwing papasok ako ng school. Kung matiyambahan naman niya ko sa pag uwe, hinahatid na lang niya ko pauwe sa hacienda," paliwanag ko.

"Hacienda? Iisa lang ang hacienda dito sa atin ha, ibig bang sabihin kina Don Lucio at Donya Fermina ka nakatira?" Tumango ako. "Edi araw araw mo ding nakikita si sir Sebastian doon sa mansion kung doon ka nakatira."

"Oo, ganoon na nga. Araw araw ko din siyang makikita dito sa school."

"Ayaw mo iyon, araw araw mong makikita ang guwapong si sir Sebastian," kinikilig na sabi niya.

"Guwapo nga pero sobrang pangit naman ng ugali at mayabang pa," singhal ko.

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
댓글 (1)
goodnovel comment avatar
Lyn F. Caluttong
kung sinusuwerte ka nga nman Marina si Sebastian pa talaga Ang naging professor mo . thank you Author..
댓글 모두 보기

최신 챕터

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 99

    LUMIPAS ANG ILANG BUWAN… Isang malakas na sigaw ang umalingawngaw sa loob ng ospital. "SANTINOOOO! HUWAG MO AKONG HAHALIKAN KAPAG LUMABAS NA 'TO! IKAW MAY KASALANAN NITO!" Sa labas ng delivery room, naglalakad-lakad si Santino, pawisan at hindi mapakali. Ilang beses na siyang napabuntong-hininga habang naghihintay. Kasama niya ang kanilang mga pamilya, lahat ay sabik pero kabado rin. "Anak, umupo ka nga. Ikaw yata ang mas kinakabahan kaysa kay Luna," natatawang sabi ng mommy niya. "Paano ako hindi kakabahan, Ma? Tatlo ‘yung lalabas!" sagot ni Santino, hawak-hawak ang dibdib na parang siya ang manganganak. Maya-maya pa, bumukas ang pinto at lumabas ang doktor. "Congratulations, Mr. Monteclaro! Tatlong malulusog na baby boys!" Nanlaki ang mata ni Santino. "T-Totoo? Tatlo talaga?" "Oo, Sir. At kamukhang-kamukha mo silang tatlo!" biro ng doktor. Sa sobrang saya, hindi napigilan ni Santino ang sarili at napayakap sa kanyang ama. "Dad! Tatay na ako! At tatlo agad! Kaya ko ba

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 98

    Sa loob ng kanilang silid, tahimik na nakahiga si Luna sa malambot na kama habang nakatingin sa kisame. Ramdam pa rin niya ang init ng selebrasyon at ang saya sa puso niya, pero higit sa lahat, ramdam niya ang presensya ni Santino—ang lalaking hindi niya inakalang magiging bahagi ng buhay niya. Biglang naramdaman niya ang paggalaw ng kama. Sumunod ay ang mainit na yakap ni Santino mula sa likuran niya. Mahigpit ang pagkakayakap nito, parang ayaw siyang pakawalan. "Hindi ko akalain na darating tayo sa puntong ‘to," bulong ni Luna, bahagyang lumilingon kay Santino. "Ako rin," sagot ni Santino habang hinahaplos ang buhok niya. "Pero alam mo bang noon pa man, ikaw na ang gusto ko? Kahit hindi mo ako pinapansin, kahit pilit mong nilalayo ang sarili mo sa akin, gusto pa rin kitang habulin." Napangiti si Luna, pero may halong lungkot sa kanyang mga mata. "Natakot kasi ako noon. Natakot akong masaktan, natakot akong umasa. Hindi ko alam na may plano ka na pala para sa atin." Hinawak

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 97

    "Inay!" halos lumipad si Luna papunta sa kanyang ina at mahigpit itong niyakap. "Nandito na ako…" Napayakap din si Aling Edna sa anak, hindi na napigilang maluha. "Anak, ang tagal mong nawala… Miss na miss na kita!" Ngunit bigla itong napatigil nang mapansin kung sino ang kasama ni Luna. Napatakip siya ng bibig nang makita ang mommy ni Santino. "M-Ma’am…" nahihiyang sabi ni Aling Edna. Halata sa mukha niya ang kaba, dahil sa nangyari noon sa pagitan nila. Ngunit ngumiti ang mommy ni Santino at marahang lumapit. "Wala na ‘yon, Edna. Hindi na tayo dapat bumalik pa sa nakaraan." Nagkatinginan sina Luna at Santino, parehong nagulat sa inasal ng kanyang ina. "Tama na ang mga alitan. Magiging lola na ako ng magiging anak ng anak ko. Ayoko nang may samaan ng loob," patuloy ng ginang, bago hinawakan ang kamay ni Aling Edna. "Patawarin mo rin ako sa naging turing ko kay Luna noon." Dahil sa narinig, hindi na napigilan ni Aling Edna ang mapaiyak. "Naku, ma’am, ako po dapat ang hum

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 96

    Hindi na nakapagpaalam pa si Luna sa mga ka office mate niya. dahil kulang sila sa oras. Habang nakasakay sila sa eroplano pauwi ng Pilipinas, nakasandal si Luna kay Santino, ramdam ang pagod at ang hindi maipaliwanag na bigat sa katawan niya. Kanina pa siya hindi mapakali, at kahit anong pilit niyang itago, hindi nakaligtas kay Santino ang paminsan-minsang pagdampi niya sa tiyan niya. “Saan tayo didiretso pagdating natin?” tanong ni Luna, pilit na inaayos ang sarili. Lumingon sa kanya si Santino, bahagyang napangiti. “Sa bahay, syempre. Gusto mo bang dumiretso muna sa inyo?” Umiling si Luna. “Hindi na siguro. Tatawag na lang ako kay Inay para ipaalam na nakabalik na ako.” Tipid na tumango si Santino, ngunit hindi niya maiwasang tingnan si Luna nang mas matagal. Alam niyang may itinatago ito—at lalo lang niyang pinagtibay ang desisyong huwag muna ipahalata na alam na niya ang tungkol sa pagbubuntis nito. Hinawakan niya ang kamay ni Luna at marahang pinisil iyon. “Pagdating n

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 95

    Matapos ang dalawang buwang pananatili ni Santino sa ibang bansa, sa wakas ay tumawag na ang kanyang ina. "Santino, anak, kailan ka babalik sa Pilipinas?" Direktang tanong ng kanyang ina sa kabilang linya. "Kailangan ka na sa kompanya. Hindi na pwedeng ipagpaliban pa." Nasa hotel suite siya nang matanggap ang tawag. Nakaupo siya sa veranda, hawak ang baso ng alak habang nakatanaw sa malawak na city lights. Ilang sandali muna siyang natahimik bago sumagot. "Ilang araw na lang, Ma," sagot niya sa mahinang tinig. "Babalik na ako." "Good. Dahil maraming kailangang ayusin sa kumpanya. Alam mo namang hindi pwedeng puro gala ka lang diyan," paalala ng kanyang ina. Napangisi si Santino, alam niyang tama ito. Pero may iba pang bumabagabag sa isip niya—si Luna. Sa dalawang buwang lumipas, hindi niya ito masyadong nakausap. Hindi niya rin alam kung paano ito haharapin pagbalik niya. "Oo na, Ma. Huwag kang mag-alala, babalik ako sa tamang oras," sagot niya bago tinapos ang tawag. Na

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 94

    Sa bawat halik at haplos ni Santino, parang nawalan na ng ibang mundo si Luna. Ang tanging alam niya lang ay ang init ng katawan nilang dalawa, ang mabagal ngunit nakakapasong galaw ng mga kamay ni Santino sa balat niya. Hindi siya lumayo. Sa halip, siya pa mismo ang kusang yumakap dito, ipinadama kung gaano siya kahanda sa gabing ito. Naramdaman niyang bumuhat siya ni Santino palabas ng jacuzzi. Basang-basa ang kanilang katawan, ngunit ni hindi nila alintana ang lamig ng hangin na sumalubong sa kanila. Marahan siyang ibinaba ni Santino sa malambot na kama, habang ang titig nito ay nag-aapoy sa matinding pagnanasa. "Luna..." mahina ngunit puno ng emosyon ang tawag ni Santino sa pangalan niya. Hinaplos nito ang pisngi niya, bago muling dinala ang labi sa kanya. Hindi na nila kayang pigilan ang nararamdaman. Ang bawat galaw ay puno ng pananabik at pangungulila. Sa bawat sandaling lumilipas, tuluyan nang nawala ang natitira pang hadlang sa pagitan nila. Sa gabing iyon, sa ilalim

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status