Chapter 18: Parting Ways

Nang pumara ang kotse sa garahe, walang imik na lumabas ako. In my peripheral vision, Manong was about to approached me pero natigil ito nang makita ang mukha ko. I'm not in the right mood. Pero I tried my best to put a smile on my face.

"Thank you, Manong."

Umalis kaagad ako ng ngumiti si Manong. Everyone knows whenever I'm happy, sad and mad. Ang mga taong nagta-trabaho sa mansyon ang nagpalaki at nakasama ko. Kaya hindi imposibleng ma-gets nila kung ano ang mood ko kapag nakita nila ako ngayon.

Mabuti naman pagpasok ko nang mansyon, wala akong may naka lubong nang paakyat ako sa hagdan. Nang makapasok ako sa kwarto ko, kaagad kung kinuha ang phone ko sa aking shoulder bag.

I dialed Kolin's number. Isang tawag ko lang ay sinagot niya ito.

"Hello, Amara?"

Hindi ako nakapagsalita kaagad. Parang may bigkis na pumipigil sa aking lalamunan. Gusto kong magtanong, kating-kati akong malaman kong ano ang totoo. Pero hindi ko maggawang magtanong sa kaibigan kong pinsan mismo ni Sebastian