Kabanata 04: We Meet Again

“Sige ka, magtatampo ako sa ‘yo kapag hindi ka nagpunta sa pinakaimportanteng araw ko,” saad nito mula sa kabilang linya.

Mahina siyang natawa sa sinabi ng ina at humugot ng malalim na hininga. She bit her lower lip and stared at the house in front of her. “How about you go out and check if the package I ordered was already delivered?”

“Huh?” Ramdam niya ang pagtataka ng kanyang ina. “What do you mean? Did you send me a package?”

“I did. A congratulatory gift. Get out and get it.”

“Okay, just a moment.”

Agad na pinatay ni Bliss ang tawag at hinintay ang kanyang ina na makalabas. And yes, she wanted to surprise her mother. Noong nagdaang gabi pa siya lumipad at sobrang pagod ng kanyang katawan ngayon. She wanted to rest. And she misses her baby.

Kamusta na kaya si Miracle ngayon? Mahigpit pa namang bilin nito na tumawag agad kapag nakarating na sa kanyang ‘business meeting’. Yes, she had to lie to her daughter about leaving. Alam niyang pupupugin siya nito ng tanong kung sakaling sabihin niya ang totoo at baka nga ay magpumilit pa itong sumama.

She decided to show up to her mother’s wedding. Siguro ay pansamantala niya munang ibabaon sa limo tang mga pangyayari. Ang tungkol sa nangyari sa kanila ng mapapangasawa nito, at ang naging bunga ng pangyayaring ‘yon. She wanted to keep it to herself.

Ilang saglit lamang ay bumukas ang pintuan nitong gawa sa narra at kita niya mula sa kanyang kinatatayuan ang pagdungaw ng kanyang ina mula sa loob. And as soon as their eyes met, a smile lifted her lips. Nanlaki ang mga ito at nananakbong tinungo ang gate.

“Bliss!”

As soon as the gate opened, her mother immediately jumped and gave her a warm and tight hug. Mas lalong lumapad ang kanyang ngiti at niyakap ito pabalik. She closed her eyes as she embraced her mother tightly.

Saglit pa ang itinagal ng kanilang yakapan. Kung hindi pa unang nagbawi ang kanyang ina ay hindi niya mapapansing kanina niya pa pala itong yakap. She bit her lower lip as she looked at her mother.

“Hey, mommy.” She smiled.

Ngunit sa halip na ngumiti ay nangunot ang noo nito. “What’s wrong? Ayos ka lang?”

Nangunot din ang kanyang noo. “Huh? What do you mean?”

“Why do you look so sad?” Bakas sa mukha nito ang pagtataka  at pag-aalala habang nakatingin sa kanya. “Is there something wrong? Hindi ka ba masayang nandito ka?”

Mahina siyang napailing. “Of course, I’m happy. Who wouldn’t be? I am going to witness one of your biggest day.”

Sabik na pumalakpak ang ina. “Great! Pasok ka, dali!”

Hindi na siya nakaangal pa nang hilahin siya ni Marcella papasok ng bahay. Nagpatianod naman siya kung saan siya nito balak bitbitin. Pagkapasok nila sa loob ay agad siya nitong pinaupo sa couch.

“Do you want some juice? Tea? Coffee?”

Mariing kinagat ni Bliss ang ibabang labi. “A pillow would be better.”

Napalabi ang ina at hinawakan ang tuktok ng kanyang ulo. “Are you tired from the flight? Aayusin ko muna ang silid para makapagpahinga ka at mamaya na tayo magkwentuhan.”

“I’ll go get myself some water.” Tipid siyang ngumiti at tumayo. “Please ready the bed, I really need to rest.”

“Sure!” Tinitigan muna siya nito at tipid na ngumiti. “Ang dami ko pa naman sanang gustong ikwento at itanong sa ‘yo. Katulad na lang ng kung bakit bigla ka na lang umalis noon at hindi man lang ako hinintay na magising.”

Saglit na natigilan si Bliss at mariing kinagat ang ibabang labi. She looked at her mother. Akmang bubuka na sana ang kanyang labi nang maunahan siya ng kanyang ina sa pagsasalia.

“But I guess I’ll just save those questions for later. At ang makapagpahinga ka. Ayusin ko muna ang silid na tutulugan mo.”

Pinanood niya ang kanyang ina hanggang sa mawala ito sa kanyang paningin. She bit her lower lip and roamed her eyes all over the place. Pansin niya ang mga Christmas decors ng kanyang ina sa bahay. At pansin din niyang sila lang dalawa rito sa bahay.

Where is Aiden?

But wait. Why is she looking for him?

Pinilig niya ang ulo at nagsimulang naglakad patungo sa kusina ng bahay. She opened the fridge and looked for a pitcher filled with water. Ngunit wala siyang nakitang pitsel. Kinuha niya na lamang ang isang root beer at ininom ito.

Nangangalahati na sana siya nang may biglang magsalita sa kanyang likuran.

“We meet again, Bliss Luna.”