"I don't know if you're naive or just that stupid enough not to notice,"
"Haah." Pagbuntong hininga ko bago sumimsim sa hawak kong lemon juice.Kanina pa nage-echo sa utak ko ang mga katagang sinabi niya kanina. Ipinamumukha sa aking kasalanan kong ginusto kong kumain kasi gutom na ako.Matapos niyang sabihin 'yon ay saka niya ako iniwan. Ang ending ito ako, magisa, sa ilalim nang puno tamang inom lang ng juice dahil hindi ko na malaman kung saan ang daan pabalik.Alam ko naman iyon e', alam kong hindi kami magkasundo at ang kontrata bilang asawa niya lamang ang dahilan kung bakit magkasama kami ngayon. Pero bakit parang siya pa iyong galit imbis na dapat ako ang nasasaktan dahil sa sinabi niya kanina.Ayos lang naman, naintindihan ko naman na binabayaran niya ako at dapat ay ayusin ko ang trabaho bilang asawa niya, sana lang ay inilugar niya iyong galit niya sa 'kin. Hindi iyong nangiiwan siya.Tanghali na, siguro ay mgChapter 7Hinawakan ko ang seradura nang pinto at balak na sanang isarang muli iyon at umaktong wala akong nakita pero bago pa man ako makaalis sa pwesto ko ay napansin na ako ng magaling kong Asawa.Halata sa mukha niyang hindi siya natutuwa sa babaeng nakalingkis sa kaniya. Lukot na rin ang damit niya, maging ang suot niyang neck tie ay natanggal na. Kawawa naman ang Asawa ko, deserve mo 'yan.He raised his right eyebrow telling me to do something. Pinanlakihan ko siya nang mga mga mata. Ano namang gagawin ko? Isa pa wala naman akong paki-alam kahit mangabit siya o ano man dahil once na mahuli siya ay siya rin naman ang may kasalanan, labas na ako roon. Ang gusto ko lang ay ang sweldo ko 'no. Sinamaan niya ako nang tingin kaya naman wala akong choice kung hindi ang sumunod. Inilipat ko ang paningin sa babae at hindi ko nagustuhan ang mga tingin niya sa akin.Huminga muna ako nang malalim, hindi ko na kailangan pang ayusin ang ekspresyon ko dahil makita pa
Chapter 8Unti unti kong minulat ang mga mata ang liwanag na nagmumula sa caged chandelier ang sumalubong sa akin. Lumundo ang kama nang simulan kong bumangon. Madilim na sa labas at hindi na rin gaanong sumasakit iyong ulo ko. Come to think of it, matagal na rin simula nang umatake ang phobia ko. I have a hemophobia, takot ako sa dugo at kahit kaunti lang ang makita ko ay natataranta na ako, ano pa kaya iyong nakita ko kahapon? Kaya hindi na ako nagtatakang hinimatay ako. Nang makababa ako ay doon ko lamang napansin ang boss ko na nakaupo sa mahabang sofa nakasandal ang likuran niya rito at nakayukyok ang ulo. Makailang beses ko pang sinilip ang mukha niya at nakumpirmang natutulog siya. Paano siya nakatulog nang nakaupo? Ibon ba siya? Maingat akong naupo sa tabi niya at pinagmamasdan ang mukha niya. He was really handsome, hindi na nakakapagtakang habol ng habol sa kaniya iyong baliw na si Ivonne. Napangiwi ako nang makitang pati pagtulog ay nakakunot
Chapter 9Pinanood kong matakpan nang manipis na ulap iyong mga bituin sa langit. Mahaba akong napabuntong hininga bago napangiwi. Itinagilid ko ang sarili at kaagad na umasim ang itsura ko nang makita sa kabila hindi kalayuan sa 'min ang nakahigang si Jesusa. Nginisian niya ako at kumaway pa ang impaktita. Pasensya na sa pangalan niya pero sa mga oras na ito ay sinusumpa ko na talaga siya. Yumakap sa kaniya ang asawang si Hugo at dahil masakit sila masiyado sa mata wala na akong magawa kung hindi ang tumalikod. "You look uglier than ever." Mas lalong nalukot ang buong mukha ko nang mabungaran ko naman ang mukha ng katabi kong si Rivaill. "For your information, mas maganda pa ako do'n sa Ivonne mo," bulalas ko at kaagad ring nagsisi kung bakit ko ba sinabi iyon.The corner of his lips rose. Tiningnan niya ako na tila ba sayang saya sa naging reaksyon ko. Hinampas niya ng malakas ang kinahihigaan namin dahilan para tumalbog ak
Chapter 10Mabilis pa sa alas kwatro kong dinaluhan si Aki. Pinantayan ko siya bago siya ihinarap sa akin. Madungis ang mukha niya, may mga saboy nang buhangin ang damit niya at iyong isang paa niya ay medyas na lamang ang natira. Maging ang plantsado niyang damit ay para ng ginusot na papel. "Anong nangyari sa 'yo?" mangiyak ngiyak kong tanong kahit pa nakita ko naman ang nangyari. "Can I do it?" tanong niya at wala akong kahit na anong ideya sa kung ano man iyon. Hindi manlang siya umiyak sa kabila ng dumudugo niyang tuhod. Dala nang pagaalala at taranta ay pagtango na lang ang nagawa ko, kahit pa hindi ko alam ang tinutukoy niya. Nanlaki ang mga mata ko nang ambahan niya nang suntok iyong bata, mabuti na lamang at mabilis ang mga kamay ko at nahawakan kaagad siya sa baywang. Doon ko lang rin napansin ang itsura nang batang kaharap niya. Hindi ko alam kung matutuwa ba akong mas malala ang itsura niya kaysa kay Aki. Kumpara
Chapter 11 The atmosphere was filled with awkwardness, but I don't feel awkward at all. Inayos ko ang pagkakabuhat kay Aki sa likod ko. I'm currently piggy back riding him. Nagtaka pa nga ako nang imbis na kay Rivaill siya sumama ay sa akin siya nagpabuhat. Matagal ko na rin namang napapansin iyon, bukod sa mag-ama sila, ay wala nang iba pang satingin ko ay naguugnay sa kanila. Ang totoo ay labas na ako ro'n, close man sila o hindi ay wala na akong magagawa pa. Kung ako lang ay ayos lang, him giving me those cold shoulders, kasi normal lang naman iyon dahil amo ko siya. I just find it confusing, dahil pati kay Aki ay ganoon siya. Hindi ba dapat ay maging mas close silang dalawa dahil sila na lang ang magkasama. Naramdaman ko ang pagbagsak nang ulo ni Aki sa balikat ko. Nilingon ko ito at nasilayan ang natutulog niyang mukha. Naglalakad kami ngayon papunta sa parking lot. Ibinaling ko ang tingin kay Sir Rivaill. Diretso lang ang tingi
The contract stated that Party B should always be free when Party A needed. In short, one call away ang peg ko nito. Sa kabila ng pagda-drama ko noong araw na 'yon ang ending ay pumirma pa rin ako. Anong magagawa ko? Masiyadong maganda iyong offer, isa pa kung sakali mang mahulog ako ay sisiguraduhin kong hindi ako ang mauuna. Shouldn't I just stop those feelings, bago pa man ako lukubin ng katangahan. "Are you ready?" tanong sa akin ng makeup artist na kinuha mismo ni Rivaill. Isang buwan na rin ang nakalipas simula nang pirmahan ko iyong bagong kontrata. Nandito ako sa labas ng isang five star hotel para um-attend sa isang party na dapat ay si Rivaill ang kailangang pumunta, pero dahil nga busy siya ay ako ang inabala niya. As if naman may choice ako, huli na para pagsisihan ko iyong pagpirma ko sa love contract na iyon. Binuksan ng assistant niya ang pintuan nang van, nagaalangan man ay lumabas pa rin ako. Isang linggo ko na 'tong pinaghaha
Chapter 13Nanatili lang akong nakatitig sa kamay niya walang balak na tanggapin iyon. Ang kapal naman ng mukha niyang magpakita pa sa akin. Inayos ko ang pagkakaupo at diretsong tumingin sa gitna. Nabago ang tugtugin at ang iba ay nag-aaya ng makakasama nila sa pagsayaw. Nakakatawa lang dahil ang paborito ko pang kanta ang tumutugtog. Pakana man niya ito o coincidence lamang ay hindi ko na alam.Pinagsalikop ko ang dalawang braso. "I'm sorry but I only dance my husband," sagot ko sa kaniya bago ininom ang alak na hindi ko pa naubos. Nakita ko pa ang nagaaalalang tingin ni Kennedy pero tinanguan ko lamang siya senyales na ayos lang ako. I saw him gritted his teeth. Sumama rin ang tingin niya sa akin. He's always like that, masiyado siyang manipulative at gusto niyang lahat ng gustuhin niya ay makukuha niya. Akala ko ba ay nasa ibang bansa siya? Bakit pa siya bumalik? "Fuck your husband!" hiyaw niya at mabuti na lamang ay hindi iyon gaa
Chapter 14 Isinubo ko ang hawak kong popcorn at saka pinagpatuloy ang panonood sa palakad lakad na si Jesusa. Iginilid ko ang katawan kung saan hindi niya nahaharangan ang tv pero siya naman ang maglalakad tapat sa puwesto ko para takpan ang pinapanood ko. "I don't know why? But I feel like Hugo is cheating on me!" pagpapatuloy niya sa walang kwenta niyang pagrereklamo na kesyo nagiging malamig na raw ang pakikitungo sa kaniya ng asawa niya. Muli akong sumubo ng popcorn at ihiniga ang sarili sa sofa. Tiningnan ko siya ng walang kainte-interes sa kung ano mang ipinararating niya. Wala naman kasing sense ang pagaalala niyang iyan, isang Hugo Mikel De León magloloko? E' halata namang head over heels sa kaniya ang lalaking iyon. Nanatili akong tahimik at hindi sinabi sa kaniya ang nasa isip ko, bahala siya riyan na mag-overthink. Isa pa nakakatuwa kayang makita ang lamukot niyang mukha. Basta ako ay manonood dito, tapos ko na rin naman ang lahat ng gawain ko at