Share
Chapter 22
Ini-slide ko na ang keycard sa pinto, pagkabukas nito ay tumuloy na ako sa loob. Nilapag ko lang sa center table ang keycard at pumasok na akong muli sa banyo. Habang naghihilamos ako para kahit papaano'y mahimasmasan, bigla kong naalala ang sinabi sa akin ni Cali na kung may chance raw ay gawin ko na ang itinuro niya.
Ano ba ang itinuro niya? Hindi ko maalala na may itinuro siya sa akin. Mabilis kong tinapos ang paghilamos at dali-dali akong lumabas.Nilapitan ko kaagad ang bag ko at kinuha ro'n ang cellphone para tawagan si Cali. Napatingin pa ako sa suot ko habang dina-dial si Cali, bigla akong hindi naging komportable sa suot kong bikini.Nakalipas na ang ilang ring ay hindi niya pa rin sinasagot, kung kailan i-c-cancel ko na sana ay saka naman siya sumagot. “Yes-ah? B-Bakit?” tanong nito sa kabilang linya.“Wala naman may itatanong lang pala ako sa ‘yo,” saad ko sa kanuya.“Make it fast-shi—Gian!” wika nito sa akin, atat naman masyadKaugnay na kabanata
His Innocent Secretary Chapter 23
Warning : R-18•••Habang nasa likod ko pa rin ang kamay niya na nakasuporta sa akin, naramdaman ako ang pagkilos niya kaya napapa-atras ako maging siya, hanggang sa bumangga kami ng kaunti sa coffee table. Hindi pa roon natapos dahil muli siyang kumilos paikot habang ang mga labi niya ay nasa ibabang parte ng tainga ko naglalakbay.Nahibang ako sa ginagawa niya kaya huli ko nang napagtanto na nakaupo na siya sa rocking chair at nakapatong na ako sa ibabaw niya.“Tell me. You’re still jealous of her?” nagawa niya pang tanungin ako habang patuloy siya sa paghalik sa ibaba ng tainga ko. Pagkatapos niyang magsalita ay marahan niya pang kinagat ito na naging dahilan para mapadaing ako, sumasabay ang pag-alog ng rocking chair sa ginagawa niya kaya naman mas lalong nadidiin niya ang sarili sa akin.“H-Hindi nga ako n-nagseselos,” bakit ba pinipilit niyang nagseselos ako ro’n kahit hindi naman?“Good luck, Gian!” napatigil ako ng biglan
His Innocent Secretary Chapter 24
Tatlong araw na ako palaging kumakain ng lollipop, sabi ni Cali ay sasabihin niya sa akin kung bakit niya ako pinapakain nito kapag naubos ko na lahat. Gusto ata niyang sumakit ang ngipin ko at magka-diabetes ako. Twenty four pieces lang nkaman ang laman ng isang balot no’n pero hirap na hirap akong ubusin kaya naman inabot na ako ng ikatlong araw ay nakakalahati ko pa lang ang isang balot.“Pahingi ako,” nakahiga ako sa sofa habang nagbabasa sa libro ng lumapit sa akin si Made. Kahapon pa ito hingi nang hingi sa kinakain kong lollipop pero hindi siya makahingi dahil palagi s’yang nahuhuli ni Cali."Do'n ka kumain sa kuwarto mo dali," inabot ko sa kaniya ang tatlong pirasong lollipop, buti na lang ay wala sa paligid si Cali kaya hindi siya masasaway. "Thank you, Gian!" nakangiti n'yang wika, mabilis naman s'yang umakyat na sinunod ang sinabi ko. Tinuloy ko na lang ang pagbabasa ko, since November 1 ngayon kung saan special non-working
His Innocent Secretary Chapter 25
“Ano ‘yon, Doc?” tanong ni Cali sa neurologist, habang ako ay tulala lang na pinapakinggan ang usapan nila.“As what you said to me a while ago, you observe that she became paralysis and her limb weakness. Including, numbness and tingling. Which is some of psychogenic symptoms.” “Psychogenic blackouts is a medical term for a blackout that can look like reflexsyncope or an epileptic seizure but is not related to either. A psychogenic blackout can mimic any cause of syncope but is not related.” Paunang wika nito na hindi ko man lang maintindihan, “Which is psychogenic is a psychological term used to describe a condition relating to or arising from the mind or emotions, which is the brain,” muli nitong pagsasalaysay pero ni isa sa amin walang nakapagsalita.“During a psychogenic blackout, people lose some control of their body. Attacks may involve, passing out and falling to the floor, kerking movements of your arms or legs, losing control of your bladd
His Innocent Secretary Chapter 26
Hindi natuloy ang pagpunta namin ni Zayne sa Cebu dahil may inconvenience daw at i-r-reschedule na na lang sa ibang araw ang event. Buong week ay naging busy lang ako sa trabaho ko, binawi ko ang araw na wala akong pasok at ang dalawang araw na absent ako. Kapag may free naman akong oras ay nagpapa-therapy ako, kahit may pasok ay nagpapaalam ako kay Zayne na pupunta ako sa therapist, wala namang kaso ‘yon sa kaniya kaya pinapayagan niya ako. May araw din naman na siya mismo ang sumasama sa akin kapag hindi hectic ang schedule niya.“Tuloy na tayo sa Cebu,” lumipas pa ang ilang araw bago nakatanggap si Zayne ng email mula sa event organizer, pinakita pa niya sa ’kin ang laptop niya. Nilapitan pa niya talaga ako rito sa mesa ko para ipakita lang ‘yon.“Mabuti naman,” sagot ko habang nag-c-compile ako ng mga papers, buti na lang ay patapos na rin ako. “As in bukas! agad-agad?” tanong ko sa kaniya. November 23 na ngayon at bukas na ang event.“Sigurado ba ‘yan? Masyado namang funny kung
His Innocent Secretary Chapter 27
Pagbangon ko ay wala na si Zayne sa sofa. Nagtataka ako kung bakit do’n siya sa sofa natulog kahit ang lawak-lawak naman ng kama. Ilang beses ko rin s’yang pinilit na dito na lang siya matulog sa kama pero ayaw niya talagang magpapilit.“I’m doing this for me, Gian! Because I don’t want to take advantage of you,” iyon ang rason na sinabi niya sa akin kagabi na hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam kung ano ang ibig sabihin niya ro’n.Pumasok na lang ako sa banyo para ayusin ang sarili ko, naghilamos ako at inayos ko na rin ang magulo kong buhok pagkatapos ay nagsipilyo na rin ako, hindi na kasi ako nakapagsipilyo kagabi sa sobrang bigat ng katawan ko kaya tinamad na rin ako. Ang ginawa ko na lang ay dalawang beses akong nagsipilyo ngayon.“You’re awake na pala,” pagkalabas ko ng banyo ay si Zayne agad ang tumambad sa akin. Nakasuot lang siya ng black jogging pants, maliban do’n ay wala na s’yang suot na pang-itaas, may hawak-hawak din s’yang mug, siguro ay nagkape ito.“Kamusta tulo
His Innocent Secretary Chapter 28
“For sure magwawala iyan,” natatawang sagot naman nito na kinagat pa ang ibabang parte ng labi niya.“Gusto ko pa rin siyang hawakan,” pamimilit ko sa kaniya, determinado na talaga akong mahawakan si pencil.“Sure. But promise me you’ll take a big responsibility on it,” paalala nito sa akin. Kinuha niya ang isang kamay ko at inilapat niya ito sa dibdib niya.“Tuturuan mo naman ako kung paano alagaan si pencil ‘di ba?” kinakabahang pagtatanong ko rito, hindi ko alam kung paano alagaan ang mga gan’yang ahas. Kaya naman mas maaalagaan ko ng maayos si Pencil kung tuturuan niya ako.“Hindi naman kita pababayaan,” bakas naman sa mata nito ang paninigurado habang sinasabi ‘yon kaya natitiyak kong matutulungan niya ako.Pinadausdos niya pababa ang kamay ko hanggang sa marating nito ang anim n’yang matitigas na abs.Napalunok ako ng lalong pinababa niya ang kamay ko hanggang sa marating nito ang suot niyang swim trunks. Do’n ay hinayaan na niya ako, binitawan na niya ang kamay ko.“Waah!” gula
His Innocent Secretary Chapter 29
Warning: Strong R-18••• Umawang ang labi niya sa sinabi kong ’yon at napakurap-kurap pa ito. “W-what did you say again?” nauutal pa n’yang pag-uusisa sa sinabi kong ’yon.“Gusto ko makarating sa langit na ‘yon,” buo na talaga ang desisyon ko kaya hindi na ako nagdalawang-isip pang ulitin ‘yon para malinawan siya.“Can you handle it now? You blackout the last time we did that.” Bakas sa mukha niya ang pag-aalala. Napaisip naman ako sa sinabi n’yang ‘yon. Gano’n ba kahirap ang gagawin namin para humantong na naman ako sa gano’n? Pero . . .“Kaya nga gusto kong gawin ‘yon para malaman ko kung kaya ko na ba, kung gumagaling na ako, kung kaya ko nang harapin ang takot ko, kung kaya ko nang isawalang-bahala ang nangyari sa akin no’n, at kung hindi na bigla-biglang mawawala ang memorya ko,” paliwanag ko sa kaniya.“Sigurado ka?” puno pa rin ng pag-aalalang tanong niya.“Wala namang masama kung susubukan. Kailangan ko ‘to at ginagawa ko ito para sa sarili ko. Gusto ko ng mawala ang takot sa
His Innocent Secretary Chapter 30
“Good morning, baby!” napadilat ako ng malambing na boses ni Zayne ang gumising sa akin. Inaantok pa talaga ako pero dahil sa sinabi n’yang ‘yon na napaigtad pa ako dahil sa kiliti ng sa may tainga ko siya nagsalita at bunga ng paghinga niya ay nakikiliti ako.“Good morning,” walang gana kong tugon sa kaniya.“Do you want to have breakfast na?” malambing pa rin ang boses nitong tanong sa akin na pinulupot pa ang kamay niya sa bewang ko.“Inaantok pa ako, Zayne,” mahinang sagot ko sa tanong niya, hinayaan ko lang ang kamay n’yang nakapulupot sa akin, tinatamad kasi akong alisin ‘yon, pumikit na lang ako para sana muling matulog. Pakiramdam ko kasi ang bigat-bigat ng mata ko na hirap akong idilat ito.Saktong pagpikit ko ay bigla na lang akong hinalikan ni Zayne sa pisngi. ”Were you too tired last night?" tanong nito sa akin. Oo nga pala! Ngayon ko lang naalala ang nangyari sa amin kagabi pero do’n ‘yon sa sofa at ang natatandaan ko ro’n din ako nakatulog.“Malamang, hindi mo naman sa a
Pinakabagong kabanata
- His Innocent Secretary Special Chapter VI
- His Innocent Secretary Special Chapter V
- His Innocent Secretary Special Chapter IV
- His Innocent Secretary Special Chapter III
- His Innocent Secretary Special Chapter II
- His Innocent Secretary Special Chapter i
- His Innocent Secretary Last Chapter
- His Innocent Secretary Chapter 51
- His Innocent Secretary Chapter 50
