"Tao ba ang dumaan dito, o delubyo?" aniya sa kawalan. Hindi niya napansin na nasa likoran lamang niya si Winston at tahimik siyang pinagmamasdan.
"Lord, give me strength!" aniya pa sabay na pinagdikit ang palad na nagdadasal.
"Hindi ka kayang tulungan ni Lord na maglinis diyan kaya magsimula ka na."
Napalingon si Karina sa pinanggalingan ng boses. Si Winston ang nagsalita. Sinamaan niya ito ng tingin pero agad rin nitong binawi ang masasamang titig niya at pinalitan ng pagpapa-cute. Baka maparusahan na naman siya ng 'di oras.
"Oo nga, Sir ano?" sarkasitiko niyang sabi kasabay ng paniningkit ng kanyang mata. Ibinagsak niya ang mga paper bags sa sahig.
"What the! Be careful with my things! Mas mahal pa sa buhay mo 'yan!" sigaw ni Winston.
"Ay, sorry, Sir ha?" sarkastiko muling tugon ni Karina dahilan para magsi-akyatan lahat ng dugo ni Winston sa katawan dahil sa inis.
"Are you being sarcastic, Karina?" anito habang palapit nang palapit sa dalaga. Napaatras naman si Karina doon at biglang natahimik.
"Pipe ka naman ngayon?" muling tanong ni Winston.
"H-Hindi a-ah?" uutal-utal nitong sagot. Napasandal na siya sa pader at wala nang maaatrasan pa. Sinandal ni Winston ang kamay niya sa pader dahilan para ma-corner nito si Karina.
Napalunok ng laway ang dalaga sa kaba. Natatakot siya. Kung anu-ano ang naglalaro sa isipan niya. Hahalikan ba siya nito ulit? Hindi naman siya nangagat ng labi niya.
"Sinusubukan mo ba talaga ang pasensya ko, Karina?" Mas lalong inilapit ni Winston ang mukha niya sa dalaga dahilan para mas lalo nitong kabahan si Karina. Anong balak gawin ni Winston?
Napakagat-labi si Karina sa kaba. Iniwas pa niya ang ulo niya para hindi iyon makita ni Winston pero hindi ito nakatakas sa paningin ng binata.
Winston held her closely saka nito siniil ng halik si Karina. Mariing halik ang ibinigay sa kanya ng binata. Para siyang malulunod. Hindi niya alam ang gagawin niya. Nangangatog ang mga tuhod niya. She seem to like the kiss at parang ayaw niyang huminto si Winston. Why does she suddenly felt this way? Nung isang araw lang ay halos isumpa niya ito dahil ninakaw nito ang first kiss niya. Ngayon, halos ayaw na niyang tumigil ang binata. Ganito ba katindi ang karisma mo, Winston?
"Hmmmm!" Mas lalong lumalim ang halik na iyon. Winston slid his tongue inside Karina's mouth dahilan para mapaungol ang dalaga.Naglakbay ang mga kamay ni Winston sa loob ng t-shirt ni Karina. Hinimas-himas nito ang makinis at maputing tiyan ng dalaga habang nakasandal pa rin ito sa pader.
Nag-iinit na si Karina sa ginagawang iyon ni Winston. He tried his best to reach Karina's breasts. Malulusog iyon. He squeezed it and massage it saka mabilis nitong hinubad ang damit ng dalaga na sadyang ikinagulat ni Karina.
"S-Stop," ani Karina na humahangos. Hinahabol pa nito ang hininga niya.
She can see how Winston's desire is burning in his eyes."Why?" nagtataka nitong tanong.
"Hindi natin 'to puwedeng gawin," ani Karina.
"Who said so? I can do whatever I want."
Nagpantig ang mga tenga ni Karina sa sinabi ni Winston. He can do whatever he wants? Gano'n ba siya kadaling kunin? Gano'n ba siya kayaman? Kamapakapangyarihan? Kaya niyang kunin lahat ng babaeng gusto niya?
"Ibibigay lang dapat ang bagay na iyon sa taong mahal mo, Sir."
Kumunot ang noo ni Winston. "F*ck, love. Kung nakukuha naman ng pera lahat ng gusto ko. Kaya nga kita naging personal maid dahil kumagat ka sa pera, hindi ba?" ani Winston.
Nanindig ang balahibo ni Karina. She felt insulted. "Personal maid n'yo ako. Hindi parausan."
Winston just smirked at her. "Fine, then. Hindi rin naman ang tulad mo lang ang tipo ko."
Iyon lang ang sinabi niya before he slammed the door of his room and left.
"Bwisit ka!!!!" sigaw ni Karina. Nanggagalaiti siya sa inis at galit. Aba, sino ba namang hindi? Ikaw ba naman ang mainsulto ng gano'n porke't hindi lang niya binigay ang bataan niya?
Nag-apply akong maid, hindi GRO! Pagwewelga ng isipan ni Karina sa inis tuloy niya ay mas lalo niyang ginulo ang kuwarto ni Winston. Pero inayos niya pa rin ito pagkatapos humupa ng galit niya. Mahirap na at baka masesante siya ng 'di oras. Kailangan na lang niya ngayong maging extra careful. Sa susunod na pagkikita nila, siguradong awkward na ito para sa dalaga. Nararamdaman pa rin ni Karina ang paglalaro ng dila ni Winston sa bibig niya. Pati ang pagmasahe at pagpisil nito sa malulusog niyang dibdib.
"Aaaahhhh!!" sigaw niya na parang nasisiraan ng bait. "Bakit ang rupok mo, Karina?!" aniya sa sarili sabay sabunot sa sarili niyang buhok.
Sa pagod niya ay hindi na namalayan ni Karina na nakatulog na siya sa mismong kama ng binata. Balak lang naman sana niyang mahiga saglit at umidlip dahil wala naman ito pero natuluyan na ang pagtulog niya.Nagising na lamang siya sa tunog ng bumubuhos na tubig sa banyo ni Winston. Buhos iyon ng tubig na nagmumula sa shower. Maya-maya pa ay tumigil din iyon.
Kumurap-kurap pa siya at kinusot ang mga mata niya. Binalingan niya ng tingin ang orasan sa gilid ng kama. Alas nuwebe na ng gabi.
Babangon na sana siya nang biglang bumukas ang pintuan ng banyo at iniluwa niyon si Winston na nakahubad. Hubo't hubad ito sa kanyang harapan. Napalunok si Karina ng laway niya at hindi agad naka-react. Her eyes widened.
"Oh, sorry. Akala ko tulog ka pa," ani Winston na hindi manlang tinakpan ang kanyang katawan.
Walang nagawa si Karina kundi takpan ang mga mata niya.
"Puwede mo namang tingnan. O, baka gusto mong hawakan?" ani Winston na tinutukso ang dalaga.
Hindi pa rin nakatingin sa kanya si Karina. "Ayaw ko."
Lumapit sa direksyon niya si Winston kaya mas lalo siyang kinabahan. Wala itong saplot for pete's sake!
"You'll love to, Karina," he said teasing her.
"Lumayo ka sa 'kin!" sigaw niya habang hindi nakatingin kay Winston.
Hindi nagpatinag si Winston bagkos, mas lalo pa niyang inilapit ang bibig niya sa tenga ni Karina.
"I like that. Amazona," bulong nito dahilan para magsitayuan lahat ng balahibo ni Karina sa katawan.
He grabbed Karina's hands saka ipinuwesto iyon sa kanyang matitigas na dibdib down to his biceps. Napatingin siya sa binata sa ginawa nito.
"A-Ano ba, S-Sir," nauutal niyang suway. Hindi niya maipaliwanag, pero there is a part of her na gustong ituloy iyong ginagawa niya.
"How is it, matigas ba?"
Napalunok si Karina ng laway. Todo na ang kaba niya. Kapag nagkataon, kay Winston niya unang isusuko ang bataang iniingat-ingatan niya. Hindi siya agad nakasagot kaya nagsalita muli si Winston.
"Mas matigas pa ang kaibigan ko, down there. You want to hold it?" he said teasing her kaya mas lalong nag-init at namula ang pisngi ni Karina.
Itutuloy. . .
Hindi na magkandaugaga ang mga kaibigan at pamilya ni Karina sa paghahanda para sa pag-uwi nito. They have prepared a surprise dito mismo sa bagong condo na binili ni Winston para kay Karina at sa tiyahin nito. Okay na rin sina Evo at Winston. Sa katunayan, si Evo pa mismo ang nag-offer ng tulong sa kung ano mang balak ni Winston sa relasyon nila ni Karina starting today. FLASHBACK. . . "Para quits na tayo, gusto kong tulungan ka kay Karina." Suhestiyon ni Evo. Nasa labas sila ng hospital. Katatapos lang kasi na dalawin ni Evo si Karina. Doon niya napagtanto na kailangan na nga talaga niyang isuko ang dalaga, hindi dahil alam niyang hindi siya nito magagawang mahalin, kundi dahil hindi talaga ito para sa kanya una pa lang. "What do you mean?" Inis na nagsalubong ang kilay ni Evo. "Tsk. How have you become so slow, man? Pakasalan mo na si Karina! Ano pa ba ang hinihintay mo? Panibagong delubyo? O, ba
Iminulat ni Karina ang mga mata niya at halos mapapikit siyang muli sa tindi ng silaw na tumama sa kanyang mga mata. "Nasaan ako?" aniya sa sarili. Hindi siya pamilyar sa lugar pero puro puti ang nakikita niya sa paligid. Pagod na pagod siya sa paglalakad. Kanina pa niya binabagtas ang mahabang daan na ito kahit na wala siyang ibang maaninag kundi puro kaputian. Nang makarinig siya ng isang pamilyar na boses. "Anak." Nanginig siya sa narinig niya. Agad na nanghina ang kanyang mga tuhod nang mapamilyaran ang boses ng kanyang ina. She cried. She cried so much. Nagmistulang ilog ang mga luha niya at hindi na tumigil sa pagpatak. Humawi ang mga ulap at napatakbo siya nang maaninag ang imahe ng kanyang ina. "Mama?!" umiiyak nitong sigaw. Agad siyang napatakbo para yakapin ang ina niya na sobra-sobra niyang na-miss. Wala siyang ideya kung bakit niya ito kasama ngayon pero hindi na niya iyon
Kung tatanungin niyo naman kung ano ang nangyari kina Tiffany at sa ama niya, ngayon ay hinihimas nito ang malamig na rehas ng bilangguan. Hindi na nila nagawang tumakas dahil pinalibutan agad sila ng mga body guards no'n nina Winston."Where's my daddy?!! Take him out of here you fools!!! Mga wala kayong alam sa nangyari!!" Walang humpay na nagsisigaw si Tiffany na parang bata. Hinahanap sa bilangguan ang daddy niya. Mabuti nga at naawa pa sa kanya sina Mrs. Olivia at hindi siya dinamay sa pagkakakulong ng daddy niya.Pero pinagtawanan lang siya ng mga pulis. Hindi na nila ito pinansin dahil ilang araw na rin itong pabalik-balik dito, ganyan siya bumati sa mga pulis tuwing binibisita ang daddy niya kaya nasanay na sila.***Kinailangan ng doctor na tanggalin ang lobe sa lungs ni Karina. It isn't much risky. Mabuti na lang at hindi matindi ang tama nito sa lungs niya. Hindi ito mmasyadong napuruhan pero nahirapan sila doon. This is the only way the
Karina was rushed into the operating room. Hindi na sila pinapasok ng doctor dahil bawal at emergency situation na iyon. Kung ano man ang mangyari, ay baka ma-shock pa sila. Takot na takot na hinayaan ni Winston na dalhin ng doctor sa loob si Karina. Kung puwede lang na hawak-hawak niya lang ito sa kamay hanggang sa magising ito ay ginawa na niya. But there are procedures she needs to undego. Sa operating room ay nandoon na ang anesthesiologist at ang trauma surgeon kasama ng mga nurses. Katulong ang anestheiologis para mapanatiling buhay si Karina sa isang napakakritikal na oras ng buhay niya. They inserted a breathing tube on her inorder to manage her breathing status. Mabilis ang bawat pagkilos nila dahil marami nang dugo ang tumagas kay Karina because of some tubes left wide open. Kinailangan pa niyang salinan ng dugo. Walang problema. Sagot lahat ng mga Miller. Lahat ng gastos ay hindi iniinda ng bulsa nila. Ang iniinda nila ay ang sakit ng
The grandest wedding is about to happen few moments from now. Kalmado lang si Karina na nakaupo sa right side ng church. Everything is perfect. The arrangements, the details, and everything ay halata namang mamahalin. Imbitado ang lahat ng mga business partners ng pamilya nina Tiffany. The investors, and some friends from a higher social status. Hindi man lang nakaramdam ng kaunting kaba sa dibdib si Karina. Inaasahan niya pa naman sana na iiyak siya ngayon. Pinaghandaan na niya ang pag-iyak niya, e. If not for Mrs. Olivia. Talagang gagawin nito ang lahat para sa anak niya. Kahit sino naman sigurong ina ay hindi hahayaang mapunta ang anak nila sa pamilya nina Tiffany. Kilala niya ang galaww ng bituka ng mga ito. They know how to play dirty. Hindi nila alam, sanay maglaro sa putikan si Mrs. Olivia. Nasa kaliwa ni Karina si Evo, samantala, sa kanan naman niya ay si Mr. Tao at katabi nito si Eliza kaya ayun ay kilig na kilig ang babae
Several days have passed. Akala ni Tiffany, her plan is going smooth and fine. Napahawak siya sa fake baby bump niya saka tinanggal ito. "Ang init mo sa tiyan, anyway, handa naman akong panindigan ang pagsisinungaling ko para maging akin ka, Winston. I can do it my way. I have all the money to do it. Maging akin ka lang," nababaliw na wika nito sa sarili niya. Ngiting tagumpay si Tiffany habang tinutungga ang kanyang wine. Mag-isa siya ngayon sa kuwarto, she prepared a bed of roses on her bed. She is going to have a beauty rest today dahil bukas, ikakasal na siya, finally kay Winston. She had finally closed the deal with her make-up artist, Karina. Naisip niya na hindi naman pala masama na nandoon siya bilang make-up artist nito para makita niya kung gaano kasakit sa pakiramdam na makita ang lalaking mahal niya na itatali sa iba. Nababaliw na yata siya pero hindi niya mapigilang mapangiti sa tuwing iniisip niya ang magiging itsura ni Karina sa kasal niya. &nb