“No freaking way,” Sue said and laughed her heart out. “And? Anong sinabi ng bridezilla?”
“She’ll cancel,” I said and shrugged off my shoulders. “I seriously don’t want to do her wedding preparations anyway. She’s a pain in the ass.”
Sabay kaming nagtawanan ni Sue. We’re talking about that bridezilla. Hindi naming alam kung bakit ang dami niyang arte sa katawan. Naiintindihan ko naman na talagang obligasyon naming ang sundin ang kagustuhan ng mga ikakasal but she’s way rude to us. Panay sorry pa ang groom sa ‘kin, e.
“Hindi naman talaga siya dapat natin maging kliyente. Ni-refer lang siya ng isang wedding planner din. Kung bakit ba kasi natin tinanggap ‘yon?” she asked me.
I sighed and shook my head. “It’s really rude to decline costumers just because they’re rude to us.”
Hindi ko alam kung bakit sobrang bilis lang ng panaho
Abala ako sa paghahanda ng aming hapunan. Si Finn ay na sa sala at abala sa pinapanood niyang Hollywood Movie. I think he’s watching spider man? I don’t know. As long as he’s enjoying.Tinitigan ko ang aking nilulutong menudo at muling naglakbay ang aking isip sa kung ano-ano. Pansamantala akong natulala at nang pumasok ang isa kong kasambahay ay saka lamang ako natauhan.I have two maids in this house. One to take care of the house and one to take care of the laundry. Ako ang kadalasang nagluluto dahil gusto kong ipagluto lagi si Finn. May munti rin akong garden sa bakuran na punong-puno ng mga bulaklak dahil nakaugalian ko na ang magtanim sa hardin tuwing bored ako at wala akong ganang pumasok.“Ma’am Ivy, may tumatawag po sa phone niyo,” ani ni Roe; ang nakatoka rito sa loob ng bahay.Nangunot ang aking noo. Who the hell would call me after office hours? “Sige, pakibantayan muna itong niluluto ko.”She nodded her head and I immediately left the kitchen. Dire-diretso akong umakyat s
“Love, I want some mango float,” saad ni Finn habang nakatingin sa menu.Napakagat ako sa ‘king ibabang labi. “Okay, okay. We’ll ask the waiter for that.”“Ma’am Ivy…”Napatingin ako kay Devina. “Yes?”She smiled at me. “Maraming salamat po sa pang-iimbita.”I smiled at her. “No worries. Enjoy this day. Subukan niyo lahat ng gusto niyong subukang water activities. H’wag niyo na isipin ang fee. Kargo ko na ‘yon.”Natuwa silang dalawa dahil doon. I just smiled at them and turned my attention to my son. Abala ito sa kanyang kinakain. Napapatitig ako rito. Alam kong kaya niya ang kanyang sarili sa oras na umalis ako dahil nakatuon naman sa kanya ang atensyon ni Devina at Roe.But this will be the first time. Ito ang unang pagkakataon na aalis ako sa kanyang tabi para magtrabaho. Kadalasan kasi, tulad ng lagi kong sinasabi, kapag Luzon o malalayong lugar na ay ibang wedding planner ang pinapadala ko.Naalis ang aking paningin kay Finn nang may mapansin akong waiter na dumaan. I immediately
“I saw it!” pilit kong pangungumbinsi kay April.She held my shoulders and looked at me in the eye. “Okay, I get it. Okay? Nandito siya at hindi imposible ‘yon. But could you please calm dow a moment? Anong gusto mong isipin ni Finn kapag nakita ka niyang parang natataranta?”I bit my lower lip and looked away. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin. Nanginginig ang katawan ko at paulit-ulit na nag-pi-play sa isip ko ang nangyari kanina nang makita ko siya.Si Fox Madrid…Hindi ako pwedeng magkamali. Siya ‘yung nakita ko. That was the face of the person that keeps hunting me. Kaya hindi ako pwedeng magkamali.“Uuwi na ba tayo? Ano?” tanong sa ‘kin ni April.Wala sa sarili akong tumango. “L-let’s go home, please.”April nodded her head. Iniwan niya muna ako saglit para puntahan ang anak ko at sila Devina. Kinausap niya ang mga ito at laking gulat ko nang makitang agad na sumama si Finn kay April.Nang makalapit sila sa pwesto ko ay agad akong nagtanong.“Sila Roe at Devina?” I ask
Inilibot ko ang aking paningin sa buong silid. Medyo naninibago ako ngayon dahil medyo may kalakihan ang silid. Hindi naman ganito kalaki ang silid ko sa bahay, e.Giniya ako rito ng sekretarya ni Mr. Alejo. Ngayon ko lang nalamang isa pala siyang sikat na negosyante . Negosyante rin naman ako pero hindi ko kailanman narinig ang pangalan niya. Mayaman din ang ito at maraming mga pinapatakbong negosyo. Kaya hindi na nakakapagtakang kaya nitong triplihin ang bayad sa ‘kin.Well, what more a business man can do?It is to spoil their love ones with the money they gained from their hardwork. Just like me to my baby, Finn. I’m spoiling him in almost everything.Humugot ako ng malalim na hininga at umupo sa kama. Kinuha ko ang phone mula sa ‘king purse at agad na idinial ang number ng anak ko. And yes, my son also has his own phone. Hindi pwedeng hindi dahil hindi ko agad siya natatawagan.“Love,” he uttered as soon as he picked up the call.Napangiti ako at kinagat ang aking ibabang labi. “
Pinilig ko ang aking ulo at bumuntong hininga. Paulit-ulit na nag-re-replay sa isip ko ang mukha ng batang babae na nakasalubong ko sa pool area kanina. I didn’t have the chance to ask for her name or anything. Pero… why the hell does she looked like him?Like Fox Madrid?Could it be… anak niya ‘yon?Nasapo ko ang aking noo. Ano namang pakialam ko kung anak ni Fox ‘yon? Yes, it is very possible for him to have a child. It’s been freaking seven years, Ivy! Talagang magkakaroon siya ng anak sa tagal na ng panahon!Pero bakit hindi man lang nababalita sa TV o kahit sa internet? E dati rati ay halos buong buhay ni Fox ay nakalathala sa social media. Konting galaw niya lang ay kakalat na sa internet.Siguro naman sadyang tinago niya?Napaigtad ako nang biglang mag-ring ang aking phone. Tinignan ko kung sino ang tumatawag at nabasa ang pangalan ni Mr. Alejo kaya’t agad ko itong sinagot.“Hello, Mr. Alejo?” pormal kong bungad.“Hello, Miss Bartolome. Nandito kami sa resto sa baba with my wif
“Ivy Bartolome…”Wala sa sarili akong napalunok at kusang umatras ang aking mga paa na buong akala ko ay hindi ko na magagalaw. I was looking at the man in front of me in horror.Mas lalong lumala ang kaba ko nang mapansin kong nagsara na ang pinto. Nakatitig siya ng mariin sa ‘kin at hindi ako tanga para hindi mapansin ang galit sa mga mat anito.“Uhm…” I looked away. “M-may naiwan yata ako sa kwarto.”I tried to walk past him when he suddenly pulled my arm and pinned me against the wall. I saw him pressed something along the buttons and I felt like the elevator stopped.“I knew it,” he said. Humigpit ang hawak nito sa ‘king pulso. “Did you ever think you can keep running away from me?”Napatingin ako sa kanya at napalunok ako. “L-let me go. Sino ka ba?! Bitiwan mo ako!”“Really? You can’t remember me? Shall I help you then?”Bago pa man ako nakapagsalita ay bigla nitong hinawakan ang aking tiyan. I gasped at that.“Where’s my child, Ivy Bartolome?” he asked. “Where’s that fucking ch
“Pakiayos ‘yung porma doon banda,” I said and pointed the part I want them to arrange. “Maiiwan ko muna kayo rito. Kukunin ko lang ‘yung ibang mga gamit para sa pag-aayos.”Nagsitanguhan naman sila at muling inabala ang sarili sa paggawa ng mga pwede naming i-design. Tulad na lamang ng sandamakmak na origami. Paborito kasi ni Floryn ang origami at gusto niyang makita ang mga ito sa reception kaya ito ang pinagkakaabalahan namin.Ang iba kong kasama ay abala sa pagli-lay out ng wedding invitations. Pati na rin ang pagsasaayos ng personalized wedding give aways. Masasabi kong isa itong napakaa-engrandeng kasal at masaya akong isa ako sa mga taong dahilan upang maging masaya ang kanilang kasal.Masaya nga ba talaga ako?Sa totoo lang ay hindi. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon dahil kinakabahan ako sa pwedeng mangyari. Lalo na ngayong alam kong na sa paligid lamang ang taong iniiwasan ko ng ilang taon. So ironic for this to happen. Sa tinagal-tagal ng panahon ay naa
“How about this, Ivy?”Umikot sa harapan ko si Floryn para ipakita ang kabuoan ng gown na kanyang suot. Wala sa sarili naman akong tumango. The dress fits her so well. Maganda ito at nakakaakit tignan. Simple lang pero elegante.“M-maganda,” I said. “That’s pretty.”Nangunot ang kanyang noo at nameywang sa ‘king harapan. “Ivy, are you sure you’re fine? Kanina ka pa tulala. Parang wala ka sa sarili? Ayos ka lang?”Parang wala sa sarili. Talagang wala ako sa ‘king sirili ngayon. Ikaw ba naman pagbantaan, ‘di ba? Laking pasalamat ko nga at nagpaiwan si Fox doon sa labas dahil ayaw niya raw pumasok. Kahit papano ay nakakahinga ako.“Yes.” I nodded my head. “I am totally fine. Anyway, iyan na ba ang gown na susuotin mo?”She happily nodded her head and for a moment, I envied the happiness in her eyes. I can see genuine happiness and excitement in her. And I completely understand why she’s feeling like that.It’s because she’s marrying someone she truly love. And me? I don’t even know if I