Pustaka
Cari
Beranda / โรแมนติก / Honey, I hate you / บทที่ 4

Share

บทที่ 4

Penulis: ไอดีลม
last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-25 23:33:24

Honey, I hate you

บทที่ 04

เช้าในวันรุ่งขึ้น ร่างบางกำลังใส่บาตรที่พระมาเดินบิณฑบาตในยามเช้า เธอนั่งรับพรจนพระเดินออกไป 

"เป็นไงบ้างลูก มาอยู่ที่นี่สบายมั้ย" คุณยายวัยหกสิบปีเอ่ยถามหลานสาวคนสวยขณะที่กำลังเก็บของเข้าบ้าน 

"สบายมากกกก มากๆเลยค่ะ หนูชอบที่นี่มากเลย" เสียงหวานใสเอ่ยบอกผู้เป็นยายใบหน้าหวานยิ้มสดใส 

"มาอยู่กับยายสิ ยายไม่มีเพื่อนพอดี" ยายบอกยิ้มๆ 

"โอ๊ยยย ไม่ได้หรอกค่ะคุณแม่ ยัยช่อเขาจะไปเปิดโรงเรียนสอนเต้นบัลเล่ต์ที่กรุงเทพฯนู้น" เสียงแหลมของคุณหญิงพิศมัยเอ่ยแทรกออกมา เมื่อได้ยินยายหลานคุยกัน 

"จริงหรอช่อ" ยายเฒ่าหันไปถามหลานสาว

"จริงค่ะคุณยาย แต่ไม่ต้องห่วงนะ ช่อจะแวะมาหายายทุกอาทิตย์เลยเป็นไง ฮ่าๆๆ " ช่อเอื้องเอ่ยพลางหัวเราะร่วน 

"เอายังไงก็ตามใจเถอะ แค่ลูกหลานแวะมาหาก็ดีใจแล้ว" มือเหี่ยวย่นลูบหัวหลานสาวอย่างเอ็นดู 

"คุณยายคะ ได้ข่าวว่าคุณยายทำสวนส้มโอส่งขายหรอคะ" เธอถามด้วยความสนใจ เธอแอบได้ยินคนงานคุยกันในไร่

"ใช่จ้ะ ยายทำสวนไม่กี่ปีนี่เอง ส่งขายตลาดแถวบ้านนี่แหละ" 

"หนูขอไปดูหน่อยได้มั้ยคะ" 

"ไปสิ ตามสบายเลยลูก...ไอ้ตั้ม..ไอ้ตั้มเอ้ยย พาหลานข้าไปดูสวนหน่อยสิ ข้าเดินไม่ไหวหรอก" ยายเฒ่าเรียกหาลูกน้องคนสวนที่ทำงานกับเธอมานาน ก่อนที่ชายหนุ่มวัยกลางคนจะวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

"อะไรยาย" 

"พาหลานข้าไปดูสวนหน่อยเร็ว" 

"จ้ะ.. เชิญทางนี้ครับคุณหนู" 

ร่างบางเดินไปตามทางที่คนสวนพาไป ตามข้างทางจะเป็นผลไม้บ้านๆ ที่ปลูกไว้กินเรียงรายเต็มไปหมด ทั้งกล้วย ทั้งมะม่วงและอีกหลายๆอย่าง ก่อนที่ตั้มจะพาหญิงสาวเดินข้ามสะพานที่เป็นสวนส้มโอของคุณยาย

"โห้ ของยายหมดเลยหรอจ้ะ" เธอเอ่ยถามคนงานอย่างตื่นตาตื่นใจ เมื่อเห็นสวนส้มโอตรงหน้า 

"ใช่ครับคุณหนู ที่ดินแถบนี้เป็นของคุณยาย แต่ก่อนเป็นป่ารกร้างที่ซื้อทิ้งไว้เฉยๆ ก่อนจะมาทำเป็นสวนส้มโอนี่แหละครับ" เธอเดินตามคูที่ปลูกส้มโอเป็นแถวๆ มีลูกส้มโอห้อยเต็มไปหมด คนงานหลายคนต่างช่วยกันเก็บอย่างขมักเขม้น 

"แล้วขายดีมั้ยคะ" มือเรียวเอื้อมไปหยิบผลส้มโอก่อนจะตัดมาหนึ่งลูก

"ขายดีมากๆเลยครับ ของขาดตลาดแทบไม่พอขาย" 

"นอกจากส้มโอแล้วมีอะไรอีกมั้ยคะ" 

"ก็จะมีสวนมะม่วงอยู่ด้านหลังครับ แต่ไม่เยอะมากเท่าส้มโอ ส่วนมากจะเป็นมะม่วงเขียวเสวย ยิ่งสุกยิ่งหอมยิ่งอร่อยครับ" 

"อ้อ พาช่อไปดูหน่อยสิคะ" เธอเอ่ยบอกพลางเดินเดินดูรอบๆสวน นานแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ได้สัมผัสบรรยากาศแบบนี้ ถ้านับจากที่ไปอังกฤษก็ 4-5 ปีได้ 

"นี่ครับ เดี๋ยวผมให้คนงานเก็บให้นะครับ" 

"ช่อขอเก็บเองได้มั้ยคะ" เธอเอ่ยอย่างอยากรู้อยากลอง 

"ครับนี่ครับไม้สอย" ตั้มยื่นไม้สอยยาวๆ ให้หญิงสาว ซึ่งเธอก็รับไปก่อนจะฝึกสอยมะม่วง มีบ้างที่มดกัดหลายรอบ แต่เธอก็ไม่ยอมแพ้เธอเก็บมะม่วงที่สุกห่ามจนเต็มเข่ง 

"โห้ คุณช่อเอื้องจะเอาไปทำอะไรเยอะแยะครับ" ตั้มเอ่ยถามหญิงสาวเมื่อเห็นเธอเก็บมะม่วงมามากมาย ลำพังกินคงไม่หมดแน่ๆ

"ช่อจะให้คุณยายทำมะม่วงกวนให้กินค่ะ ไม่ได้กินฝีมือยายนานแล้ว คิกๆ" เธอเอ่ยเสียงสดใสก่อนจะเดินนำออกไป 

"อ้าว ยัยช่อ เก็บอะไรมาเยอะแยะล่ะนั่น" ผู้เป็นแม่เอ่ยถามเมื่อเห็นบุตรสาวเดินมาตามด้วยคนสวนที่หอบหิ้วเข่งมะม่วงและส้มโอตามหญิงสาวมา 

"มะม่วงไงคะแม่ หนูจะให้ยายทำให้กินค่ะ" เธอเอ่ยบอกเสียงหวาน

🇬🇧 "โอ้วว อะไรเยอะแยะเลย" จอร์นสันเดินออกมาจากในบ้านก่อนจะเอ่ยถามหญิงสาว

🇬🇧 "มะม่วงค่ะ หนูจะทำมะม่วงกวน รับรองพ่อชอบแน่ๆ" 

🇬🇧 "คงอร่อยน่าดู" 

🇬🇧 "มากๆค่ะ คิกๆ" เธอเอ่ยพลางหัวเราะร่วนอย่างถูกอกถูกใจ 

"เอาไปไว้ในครัวไป เดี๋ยวข้าไปทำเอง" คุณยายเอ่ยบอกคนสวนก่อนจะเดินหายเข้าไปในครัว

 ร่างบางเดินไปนั่งเล่นที่ศาลาริมน้ำรอยายทำมะม่วงให้กิน เธอหยิบสมาร์ทโฟนหรูราคาแพงขึ้นมาก่อนจะกดโทรออก

🇬🇧 "ฮัลโหลลิลลี่" เธอโบกไม้โบกมือให้เพื่อนสาวทันทีที่เห็นหน้า 

🇬🇧 "ฮัลโหล เฮ้~ ช่อเอื้อง ทำอะไรอยู่" เสียงเพื่อนสาวเธอเอ่ยทักทายอย่างดีใจ

🇬🇧 "ฉันมาเที่ยวที่บ้านสวนของคุณยาย เธอสบายดีมั้ย" เธอเอ่ยถามเพื่อนสนิท 

🇬🇧 "สบายดี.. ยูไปกี่วันหรอ" 

🇬🇧 "สองอาทิตย์อ่ะ แต่อายจจะอยู่นานกว่านั้น เพราะฉันตั้งใจว่าจะหาที่เปิดโรงเรียนอยู่ "

🇬🇧 "ยูจะเปิดโรงเรียนสอนเต้นที่นู้นหรอ แล้วไอล่ะ" 

🇬🇧 "ใช่ ฉันตั้งใจแบบนั้น เธอก็มาหาฉันสิ" 

🇬🇧 "ไอไปแน่ ไออยากไปเที่ยวบ้านยูจัง"

🇬🇧 "มาสิ ฉันยินดีต้อนรับ จะพาเที่ยวรอบๆเลย" 

🇬🇧 "โอเค ฉันไปแน่ อีก 2-3 วันนะ" 

🇬🇧 "ได้เลยฉันจะรอรับ งั้นแค่นี้ก่อนนะ" 

🇬🇧 "โอเค บ๊ายๆ " 

เธอกดวางสายไปก่อนจะนั่งมองปลาที่แวกว่ายไปมาในน้ำ เธอชอบที่นี่ มันร่มรื่นและสงบดีใบหน้าหวานคลี่ยิ้มก่อนจะนึกถึงใครอีกคน

"ป่านนี้พี่หมีจะมีครอบครัวหรือยังนะ..ก็คงจะมีแล้วแหละ เขาคงเกลียดฉันมากเลยใช่มั้ย" ปากบางพึมพำเบาๆกับตัวเอง เธอและเขาจบไม่ค่อยสวยกันเท่าไหร่นัก แต่เธอก็ไม่เคยลืมเขาได้เลย แม้เธอจะลองคบใครสักคนเพื่อลืมเขา แต่มันไม่

ง่ายเลยจนเธอต้องเลิกราไปทั้งๆที่คบกันได้ไม่กี่เดือน 

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • Honey, I hate you   บทที่ 26

    Honey, I Hate Youบทที่ 26ตั้งแต่กลับจากโรงพยาบาล ธีร์ก็เอาแต่นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา หลังจากดูกล้องวงจรปิด ก็พบว่าแม่เธอเป็นคนพาตัวเธอไป เขาจะทำอะไรได้ ไม่มีปัญญาแม้แต่จะตามลูกเมียคืน"ไอ้ธีร์ กินไรหน่อยดิวะ มึงไม่กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ" ลีวายวางจานข้าวลงบนโต๊ะ ธีร์ได้แต่เพียงปลายตามองเล็กน้อย ก่อนจะหันกลับไปมองด้านนอกเหมือนเดิม"นั่นดิ มึงกินอะไรหน่อยเหอะ กูเห็นมึงแล้วกูจะป่วยแทนเลยว่ะ" ชาตรีอุ้มลูกสาวเดินเข้ามา ก่อนจะมองเพื่อนอย่างเหนื่อยใจ"กูไม่หิว" เขาเอ่ยเสียงเรียบ ยิ่งเห็นลูกสาวของชาตรียิ่งทำให้เขาคิดถึงเธอ ป่านนี้เธอกับลูกจะเป็นยังไงบ้าง ร่างตุ้ยนุ้ยของเด็กหญิงเดินเตาะแตะเข้ามาหาเขาก่อนที่มือน้อยๆ นั้นจะจับนิ้วเขาเบาๆ "แฮะ คิก" ชะเอมหัวเราะยิ้มอย่างอารมณ์ดีในความไร้เดียงสา การกระทำนี้ส่งผลให้น้ำตาเขาเอ่อคลอขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ มือหนาอุ้มเด็กน้อยไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะรวบกอดแน่น"ฮึก หนูเป็นยังไงบ้าง พ่อคิดถึงหนูนะ" ทั้งลีวายและชาตรีต่างมองเพื่อนอย่างสงสาร ชาตรีเข้าใจความรู้สึกดีว่าการพลัดพรากจากลูกเมียมันเป็นความรู้สึกยังไง เขาเคยผ่านมาแล้วและจำมันไปตลอดชีวิต ว่าเขาจะไ

  • Honey, I hate you   บทที่ 25

    Honey, I Hate Youบทที่ 25[Cho Euang-Talk] ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ก่อนจะพบว่าตัวเองนอนอยู่บนรถที่กำลังเคลื่อนที่ไปที่ไหนสักแห่ง โอ๊ะ ทำไมมันปวดหัวขนาดนี้นะ.. จริงสิ 0_0 ก่อนหน้านี้ฉันทะเลาะกับแม่อยู่นี่นา แล้วฉันก็เป็นลมไป นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ "แม่! แม่จะพาหนูไปไหนอ่ะ" ฉันถามแม่ที่นั่งอยู่ด้านหน้า ใบหน้าแม่เรียบนิ่งราวกับกำลังคิดอะไรอยู่ "ฉันจะพาแกกลับลอนดอนนะสิ พากลับบ้านไม่ทันไรก็หาเรื่องมาให้ฉันปวดหัว" ฉันสะอึก นิ่งเงียบ น้ำตาไหลผ่านม่านตาโดยอัตโนมัติ แม่จะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ"ไม่นะคะแม่ ช่อไม่กลับนะ อึก" "แกคิดว่าจะขัดฉันได้งั้นหรอ" แม่เอ่ยเสียงเรียบ ใช่ ฉันรู้ว่าฉันขัดแม่ไม่ได้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันทำตามที่ท่านบอกมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ฉันโตแล้ว มีความคิด และอีกอย่าง ฉันกำลังท้อง! "แม่จะไม่ใจร้ายไปหน่อยหรือคะ แม่จะพรากลูกพรากพ่อเขาไม่ได้นะคะ หนูยอมแม่มาโดยตลอด แต่ครั้งนี้หนูขอเถอะนะคะแม่ ฮึก" ฉันยกมือไหว้แม่ทั้งน้ำตา "ถ้าแกขออย่างอื่นแม่อาจจะให้ได้...แต่เรื่องนี้แม่ไม่ยอม และจะไม่ยอมให้เด็กนี่เกิดมาด้วย!!" ฉันเบิกตากว้างอย่างตกใจ ฉันรู้ว่าคนอย่างแม่พูดจริงทำจริง ฉ

  • Honey, I hate you   บทที่ 24

    Honey, I Hate Youบทที่ 24ในห้องสี่เหลี่ยมสีขาวสะอาดตาของโรงพยาบาล มีชายหนุ่มและหญิงสาวกำลังนั่งป้อนผลไม้กันอย่างเอร็ดอร่อย "อื้อ ไม่เอา พอแล้ว" ช่อเอื้องเอ่ยบอกแฟนหนุ่ม เมื่อเขาเอาแต่ป้อนเธอไม่หยุดปาก "อะไรกัน กินไปนิดเดียวเอง แล้วลูกพี่จะอิ่มไหมเนี่ย" ธีร์บ่นหญิงสาว ที่ป้อนเพียงไม่กี่คำเธอก็ทำท่าอิ่มเสียแล้ว "นิดเดียวตรงไหน..ส้มกินไปโลนึงแล้วนะ แล้วแอ๊ปเปิ้ลอีกสองลูก แน่นท้องจะตายอยู่แล้ว" คนตัวเล็กบ่นอุบอิบเมื่อถูกบังคับให้กินนู้นกินนี่ เธอรู้ว่าเขาอยากดูแล แต่เธออิ่มแล้วนี่นา.."อะๆ ไม่กินก็ไม่กิน" ธีร์เอ่ยอย่างจำยอม ไม่อยากบังคับคุณแม่มือใหม่ เดี๋ยวจะพาลหงุดหงิดเสียเปล่าๆ "แล้วหมอให้ออกจากโรงบาลวันไหนคะ" เธอเอ่ยถามเมื่ออยู่ที่นี่มาสองวันแล้ว"วันนี้แหละ เดี๋ยวมีรถเพื่อนพี่มารับ" "งั้นจะกลับตอนไหนปลุกด้วยนะคะ เค้าง่วง" เธอขยี้ตาเหมือนเด็กงอแงที่ง่วงนอน จนชายหนุ่มอดยิ้มไม่ได้"ครับ นอนเถอะ ถ้ามาเดี๋ยวพี่ปลุก" เสียงทุ้มเอ่ยบอกหญิงสาวก่อนจะห่มผ่าให้เรียบร้อย ไม่ถึงห้านาทีเธอก็หลับไปเรียบร้อย สงสัยจะง่วงจริงๆ ธีร์เดินออกมาด้านนอกเพื่อไปซื้อของให้แฟนสาว ทั้งเสื้อผ้าและของใช้ เพร

  • Honey, I hate you   บทที่ 23

    Honey, I Hate Youบทที่ 23ชายหนุ่มเฝ้ามองหญิงสาวที่หลับมาตลอดทาง ทันทีที่เครื่องมารับเขาก็รีบพาเธอมายังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดทันที ตึก ตึก ตึก เสียงรองเท้าพยาบาลวิ่งกันขวักไขว่ เมื่อเห็นชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวเข้ามาด้วยท่าทางร้อนรน ใบหน้าหล่อเหลามีเหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นเต็มวงหน้า ก่อนที่หมอหนุ่มจะวางเธอลงบนรถเข็นผู้ป่วย เพื่อส่งเธอให้อยู่ในความดูแลของพยาบาลต่อไป "หมอธีร์!" เสียงทุ้มเอ่ยเรียกชายหนุ่มขณะที่กำลังวิ่งตามพยาบาลไปเพื่อดูหญิงสาว ธีร์ชะงักกึกก่อนจะหันไปมองตามเสียงเรียก หมอหนุ่มอีกคนเดินเข้ามาหาเขาก่อนจะหยุดยืนอยู่ตรงหน้า ".....""จำฉันได้ไหม เอ็มเองไงที่เคยฝึกงานด้วยช่วงนึงอ่ะ" เขาอธิบายเมื่อเห็นธีร์ทำหน้างง ชายหนุ่มนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะนึกออก"อ้อ ฉันจำได้แล้ว เป็นไงบ้างสบายดีไหม" เขาเอ่ยถาม"สบายดี แล้วนี่นายมาทำอะไรหรอ" เอ็มเอ่ยถามเพื่อนร่วมรุ่น"เมียฉันไม่สบายก็เลยพามาหาหมอ""อ้าว แล้วเป็นอะไรมากไหมล่ะ" "ไม่หรอก แค่กำลังมีข่าวดี" เขาเอ่ยบอกยิ้มๆ ในใจสุขล้นจนรอเวลาแทบไม่ไหว"จริงดิ ดีใจด้วยนะเพื่อน" เอ็มตบบ่าเพื่อนอย่างยินดี "ขอบคุณมาก" "งั้นฉันไปทำงานก่อนนะ แล้วจะแวะมาค

  • Honey, I hate you   บทที่ 22

    Honey, I Hate Youบทที่ 22@ หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปหญิงสาวยืนโพสต์ท่าถ่ายรูปข้างกำแพงที่มีดอกไม้ประดับเรียงรายอยู่เต็มไปหมด โดยมีตากล้องส่วนตัวซึ่งคือชายหนุ่มผู้เป็นที่รัก "อีกรูปนะ" เสียงทุ้มเอ่ยบอกหญิงสาว ก่อนจะกดชัตเตอร์ถ่ายรูปเธอเก็บไว้ "ไหน ขอดูหน่อย ถ่ายสวยหรือเปล่า" ช่อเอื้องวิ่งเข้ามาดูรูปถ่ายในกล้องที่ชายหนุ่มถ่ายให้เมื่อครู่ ปากอิ่มคลี่ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ "สวยจัง" "ก็พี่ถ่ายรูปสวยไง ตัวเล็กก็เลยสวย" "มั่ว เพราะเค้าสวยอยู่แล้วต่างหาก" เธอย่นจมูกเล็กน้อย "ไปถ่ายตรงนู้นกัน" นิ้วเรียวชี้ไปที่ชายหาดที่มีคลื่นซัดเป็นระยะๆ ก่อนที่คนตัวเล็กจะวิ่งนำลิ่วไปก่อนหน้า"เอาตรงนี้นะ ให้เห็นทะเลกว้างๆเลย" เสียงหวานใสตะโกนบอกชายหนุ่ม ก่อนจะยืนโพสต์ท่าให้ธีร์ถ่ายรูปให้ "เอียงนิดนึง..แบบนั้นแหละ" หมอหนุ่มกดถ่ายรูปให้หญิงสาวรัวๆ ก่อนจะสลับถ่ายให้กันไปมา"ถอยออกไปอีก จะได้เห็นทะเลด้วย" ช่อเอื้องบอกชายหนุ่มที่ยืนล้วงกระเป๋าโพสต์ท่าอยู่ที่ชายหาด โดยมีหญิงสาวถ่ายรูปให้ "เอาหล่อๆ นะ" เสียงทุ้มบอกหญิงสาว ก่อนที่ทั้งคู่จะผลัดกันถ่ายรูปไปหลายภาพจนเมมเบอร์รี่เต็ม "ฮ่าๆๆ เมมเต็มอ่ะ พอแค่นี้เนาะ" เส

  • Honey, I hate you   บทที่ 21

    Honey, I Hate Youบทที่ 21แสงกระทบจากม่านหน้าต่างทำให้คนตัวโตรู้สึกตัวตื่น ก่อนจะพลิกกายหันหลังเพื่อหลบแสงแดด มือหนาขว้าเอวบางเข้ามากอดไว้แน่น "อื้อ" คนตัวเล็กปัดป้องนิ้วเรียวที่เขี่ยแก้มเธอเล่นไปมา หมอหนุ่มเท้าคางมองหน้าหญิงสาวที่นอนหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข พลางอมยิ้มน้อยๆ"ตัวเล็ก ตื่นได้แล้ว สายแล้วนะ" เขาเอ่ยบอกเสียงนุ่มพลางก้มลงสูดดมกลิ่นหอมที่เรือนผมเธอซ้ำๆ "อื้อ.. อย่ากวน จานอน" ช่อเอื้องเอ่ยเสียงงัวเงีย พลางพลิกหันหลังหนีคนขี้แกล้ง"งั้นพี่ไปทำกับข้าวข้าวให้กินนะ ไอ้ดื้อ" ชายหนุ่มบีบจมูกเธออย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะจุ๊บแก้มแล้วลุกออกจากที่นอนไป ทิ้งหญิงสาวให้นอนอยู่บนเตียงกว้างคนเดียว ธีร์อาบน้ำแต่งตัวก่อนจะลงมาที่ครัวด้านล่าง ชายหนุ่มหุงข้าวไว้ก่อนเป็นอันดับแรก เขาเปิดตู้เย็นก่อนจะหยิบสิ่งของที่ต้องการออกมาไว้เพื่อทำกับข้าว ก่อนจะเริ่มลงมือหมักหมูทิ้งไว้แล้วก็หั่นผักตามลำดับช่อเอื้องลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนจะขว้าหาผู้ชายตัวโตที่นอนกอดทั้งคืน แต่กลับพบแต่ความว่างเปล่า เธอลุกขึ้นนั่งก่อนจะมองไปรอบๆห้องเพื่อหาชาย

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status