LOGINHoney, I hate you
บทที่ 03
ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งในชุดกราวสีขาวสะอาดตา มีตราสัญลักษณ์ของโรงพยาบาลชื่อดังในกรุงเทพฯ ชายหนุ่มเอนหลังพิงเก้าอี้อย่างอ่อนเพลีย หลังจากหักโหมจากการผ่าตัดนานหลายชั่วโมง ใบหน้าหล่อเหลาหลับตาพริ้มเพื่อพักสายตา
ก็อกๆๆ!!
"ทำอะไรอยู่คะ" พยาบาลสาวสวยรูปร่างอรชรอ้อนแอ้นเดินเข้ามาหาเขาพร้อมถุงขนมหวานที่เธอแวะซื้อมาฝากชายหนุ่มอยู่เป็นประจำ
"เข้ามาทำไม" เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ ใบหน้าคมสันยังคงหลับตาอยู่เหมือนเดิม
"ก็เปรี้ยวคิดถึงธีร์นี่คะ..ทำไมเดี๋ยวนี้เปรี้ยวมาหาไม่ได้แล้วหรอ" เธอต่อว่าเขาอย่างไม่จริงจังนัก หญิงสาวเป็นคนที่สะสวยและหน้าตาดีอยู่ไม่น้อย เธอแอบชอบธีร์มาตั้งแต่สมัยเรียน แต่ตอนนั้นธีร์มีแฟนอยู่แล้ว และไม่เคยสนใจเธอเลยแม้แต่น้อย พอเธอทราบข่าวว่าเขาเรียนหมอเธอก็เลยตามเขามา เรื่องนี้ธีร์รู้ดี เพียงแต่ไม่เคยพูดออกไป
"ผมอยากอยู่คนเดียว คุณออกไปก่อนนะ" เสียงทุ้มเอ่ยเสียงเรียบ เขาไม่ชอบให้ใครมารบกวนเวลาพักผ่อน
"ให้เปรี้ยวช่วยคลายเครียดมั้ยคะ" เธอจ้องมองชายหนุ่มอย่างสื่อความหมาย มือเรียวยาวลูบไล้ที่แผงอกล่ำสันของชายหนุ่ม ซึ้งเขาก็ไม่ได้ปฎิเสธอะไร เปรี้ยวเดินไปกดล็อกประตูก่อนจะเดินนวยนาดเข้ามาหาชายหนุ่ม เธอก้มลงหมายจะจูบปากเขา แต่ธีร์เบี่ยงหน้าหนี
"จะทำก็รีบทำ" เขาเอ่ยบอกเธออย่างไม่พอใจ เขาไม่ชอบที่มีใครมาทำแบบนี้กับเขา เธอไม่ได้พูดอะไรต่อเกรงว่าเขาจะอารมณ์เสียเอาเสียได้ ร่างบางนั่งคุกเข่าตรงหว่างขาของชายหนุ่ม ก่อนจะปลดกางเกงเขาออกช้าๆ เธอกัดปากอย่างเซ็กซี่เพื่อเร้าอารมณ์หมอหนุ่ม
"อืมม " เสียงครางในลำคอเบาๆเมื่อเธอก้มลงใช้ปากครอบงำท่อนเอ็นอุ่นลิ้นร้อนเล็กๆของเธอตวัดไปมาบนหัวเห็ดสีแดงก่ำ ที่น้ำสีใสหยดออกมาเพียงเล็กน้อย เธอชักมือขึ้นลงช้าและเร็วสลับกันไปมาอย่างรวดเร็ว เรียกเสียงครางจากชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี ทั้งคู่ทำเรื่องอย่างว่าอยู่บ่อยครั้ง เมื่อผู้หญิงเสนอเขาก็แค่สนอง
"อื้มม เร็วอีก อ๊าา" หมอหนุ่มครางออกมาอย่างพอใจ เธอรู้ดีไปหมดว่าเขาชอบแบบไหน
บ๊วบ! บ๊วบ!
เสียงจังหวะที่พยาบาลสาวอมท่อนเอ็นของชายหนุ่มจนมิดลำ ก่อนจะลากลิ้นเลียวนหัวเห็ดบานไปมาอย่างชำนาญ มือบางชักขึ้นชักลงอย่างรวดเร็วเมื่อเขาเบ้หน้าใกล้ถึงขอบสวรรค์
"อ๊าา " น้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งเข้าปากของหญิงสาวทุกหยาดหยด
"คลายเครียดบ้างหรือยังคะ" เธอเอ่ยพลางยิ้มยั่วยวน แววตาเปล่งประกายอย่างหลงใหล
"หึ ยังไม่หายเครียดพอ" ชายหนุ่มกระชากหญิงสาวนอนแผ่หลาบนโต๊ะทำงาน มันกวางพอที่จะให้เธอนอนได้แบบสบายๆ มือหนาถกกระโปรงพยาบาลสาวกองไว้ที่เอว เธอปลดกระดุมเสื้อออกเผยให้เห็นบลาเซียสีแดงสดที่ห่อหุ้มทรวงอกอันใหญ่โตของเธอไว้ มือหนาเอื้อมไปหยิบถุงยางอนามัยในลิ้นชักอย่างรวดเร็ว
"ไม่ใส่ไม่ได้หรอคะ" เธอมองเขาด้วยแววตาเซ็กซี่
"งั้นก็ออกไป" เขาเอ่ยเสียงเรียบ
"เอ่อ เปรี้ยวล้อเล่นค่ะ แค่อยากลองแบบสดๆบ้าง" เธอรีบเอ่ยท้วงทันควันเมื่อเห็นเขาจะเก็บถุงยางเข้าที่
"ถ้าอยากสดก็ไปเอากับคนอื่น แต่กับผมไม่มีทาง" ว่าจบก็จับเอวบางไว้แน่น ก่อนจะสวมถุงยางแล้วเสียบเข้าทีเดียวมิดลำ เสียงคำรามเปล่งออกมาเบาๆ ก่อนที่เอวสอบจะกระแทกแรงๆ มือหนาฉีกขาเธอให้อ้าออกกว้าง เสียงหญิงสาวครางระงมไปทั่วห้อง จนมือหนาต้องเอื้อมมาปิดปากเธอไว้
"เบาๆหน่อยสิ อยากให้คนอื่นได้ยินหรือไง!"
"ก็เปรี้ยวเสียว อ๊าา นิคะ อ๊ะๆๆ"
ปึก! ปึก! ปึก!
เอวหนาเร่งจังหวะกระแทกเข้าช่องรักเธออย่างไม่ปราณี เขาจับเธอลงจากโต๊ะก่อนจะพลิกหันหลัง อยู่ในท่าขี่ม้าหมอหนุ่มสูดลมหายใจเข้าออกรัวเร็วเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน
"อ้าาา"
" อ๊ะๆๆๆ อื้ออ" เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นไปทั่วบริเวณ ทั้งคู่เสพสุขสมในเวลาต่อมา ก่อนที่หมอหนุ่มจะถอนท่อนเอ็นออกแล้วดึงถุงยางทิ้งลงถังขยะ เขาเดินไปห้องน้ำอย่างไม่แยแสหญิงสาวที่นอนหอบหายใจแม้แต่น้อย เธอจัดการตัวเองให้เรียบร้อยก่อนจะนั่งรอหมอหนุ่มออกมา
"ทำไมยังไม่ไปอีก" เขาเอ่ยถามหญิงสาวที่นั่งยิ้มกริ่มอยู่บนเก้าอี้
"คืนนี้เปรี้ยวขอไปหาหมอนะคะ" เธอเดินเข้ามาโอบไหล่ชายหนุ่มพลางซบหน้าลงบนไหล่กว้างของเขา
"อืม"
"จริงหรอคะ" เธอเอ่ยถามเขาอย่างดีใจ ไม่บ่อยนักที่เขาจะอนุญาตให้เธอไปหา
"ออกไปได้แล้ว" เขาเอ่ยปากไล่เธออีกครั้ง
"ค่ะ แล้วเจอกันเย็นนี้นะ" หญิงสาวก้มลงหอมแก้มสากชายหนุ่มก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป
Honey, I Hate Youบทที่ 15 ช่อเอื้องกระพริบตาถี่ๆ เพื่อให้ชินกับแสงสว่าง เธอมองไปรอบๆก่อนจะเห็นสายน้ำเกลือที่เสียบอยู่ เธอลุกนั่งกุมขมับเมื่อรู้สึกปวดหัว แกร่ก! พยาบาลสาวเดินเข้ามาในห้องก่อนจะมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ ช่อเอื้องทำหน้างุนงง เมื่อเธอทำหน้าไม่พอใจใส่ พยาบาลคนนั้นจ้องเธออยู่นานหลายนาที ไม่ยอมพูดอะไรออกมา"เอ่อ ฉันกลับบ้านได้วันไหนคะ" เธอเอ่ยขึ้นมาทำลายความเงียบ"เธอเป็นอะไรกับพี่ธีร์!" เปรี้ยวไม่ตอบ หากแต่ถามอีกเรื่องแทน เธอจ้องหญิงสาวตรงหน้าตาเขม็ง เมื่อคลับคล้ายคลับคลาเหมือนเคยเจอที่ไหน"ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ แค่คนเคยรู้จัก..คุณพยาบาลมีอะไรหรือเปล่าคะ" เธอตอบไปตามความรู้สึก แม้อดีตจะเคยเป็น แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ "เธอชื่อช่อเอื้องใช่มั้ย!" เปรี้ยวเค้นเสียงถามอย่างต้องการคำตอบ ก่อนจะบีบแขนช่อเอื้องด้วยความลืมตัว"โอ้ย!..คุณพยาบาลรู้จักฉันหรอคะ?" ช่อเอื้องถามอย่างงุนงง เธอเบ้หน้าด้วยความเจ็บเมื่อเปรี้ยวเพิ่มแรงบีบ "เอ่อ..ขอโทษค่ะ ฉันคงจำผิดคน เพื่อนฉันก็ชื่อช่อเอื้องค่ะ สวยเหมือนคุณเลย ขอโทษด้วย
Honey, I Hate Youบทที่ 14"ไอ้ธีร์! เดินดีๆ สิวะ ไอ้ห่านี่" เสียงลีวายบ่นเพื่อนสนิทมาตลอดทาง เมื่อธีร์เอาแต่พร่ำเพ้อไม่มีสติ ทรงตัวแทบไม่อยู่ "อึก อารายว้าา มึงเป็นครายเนี่ย" เขาจิ้มที่แก้มสากลีวายเบาๆ "ไอ้เหี้ย อย่ากวนกู" ลีวายพยายามปัดมือของหมอหนุ่มที่จับใบหน้าเขาไปมา"ครายเนี่ย ตัวเล็กหรอ" ธีร์มองลีวายด้วยสายตาพร่ามัว ในมโนคิดเขาเห็นเป็นหญิงสาวที่เขารัก ก่อนจะประคองใบหน้าพยายามจะจูบ"ไอ้เหี้ยธีร์!! ทำอะไรของมึงเนี่ย!! โว้ยยย ไอ้ทิวเอามันออกไป!!" ลีวายดันใบหน้าหมอหนุ่มไว้เมื่อเขาพยายามจะเข้ามาจูบเสียให้ได้"เตี้ย ขอจูบหน่อยเด้~ คิดถึงงง~ " คนเมายังคงไม่ได้สติ มือหนาดึงรั้งเอวลีวายไว้แน่น"ไอ้สัตว์ธีร์! กูขนลุก! ปล่อยโว้ยย!!" ลีวายดันตัวธีร์ออก ทั้งทิวก็พยายามช่วยแกะ"เสี่ยครับ คุณธีร์น่าจะอาการหนักแล้วนะครับ ไม่ยอมปล่อยเลย" ทิวเอ่ยบอกลีวายอย่างกังวล "กูไม่เกรงใจแล้วนะ! ไอ้เวร!" ผวั๊ะ!!ลีวายปล่อยหมัดเข้าที่ปลายคางของธีร์จังๆ จนชายหนุ่มน็อคหลับไปกลางอากาศ ก่อนจะล้มลงนอนนิ่งกับพื้น
Honey, I Hate youบทที่ 13แกร่ก!ธีร์เปิดประตูเข้ามาในห้องก่อนจะล็อกไว้อย่างแน่นหนา ร่างสูงเดินไปยังเตียงที่มีหญิงสาวหน้าตาน่ารักนอนหลับตาพลิ้มอยู่ เขาวางจานข้าวลงก่อนจะนั่งลงข้างๆ นิ้วเรียวปัดเส้นผมที่ปรกหน้าให้เธออย่างแผ่วเบา"ถ้าเตี้ยไม่เริ่มก่อน ป่านนี้เราก็คงมีความสุขกันไปแล้ว" ธีร์เอ่ยเสียงเศร้า หวนคิดถึงเรื่องราวในอดีต~ย้อนกลับไปอดีต~ ชายหนุ่มและหญิงสาวเดินเกี่ยวก้อยระหว่างเดินไปเรียนที่มหาลัย ก่อนที่รถลีมูซีนสีดำคันใหญ่จะแล่นเข้ามาจอดขวางหน้า "รถใคร?" ธีร์หันไปถามแฟนสาว เธอไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่จ้องมองไปยังรถคันนั้นด้วยแววตาเรียบนิ่ง ประตูรถเปิดออกก่อนจะเห็นผู้หญิงวัยกลางคนดูผู้ดีเหมือนคุณนาย"ยัยช่อ!.. ขึ้นรถ!""มะ..แม่!" เธอเรียกมารดาเสียงสั่น เธอรู้ดีว่าแม่เธอกำลังไม่พอใจ"สวัสดีครับคุณแม่" ธีร์ยกมือไหว้แม่หญิงสาว"กองไว้ตรงนั้นแหละย่ะ!.. แล้วใครใช้ให้เธอเรียกฉันว่าแม่มิทราบ!" คุณหญิงพิศมัยมองชายหนุ่มด้วยหางตา"แม่คะ" "หยุดพูดไปเลยยัยช่อ!.. แม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เลิ
Honey, I Hate Youบทที่ 12 ชายหนุ่มหมุนตัวไปยังลิ้นชักที่หัวเตียง ก่อนจะหยิบพวกกุญแจออกมา เขาชูพวกกุญแจพลางเหยียดยิ้มอย่างผู้ชนะ"คิดว่าจะหนีพ้นหรอ สาวน้อย หึหึ" ธีร์ไขกุญแจเข้าไปด้วยความรวดเร็ว เสียงน้ำไหลจากฝักบัวทำให้หญิงสาวไม่ได้ยินผู้ที่เข้ามาใหม่ ร่างบางที่กำลังยืนสระผมอย่างขมักเขม้น ปากอิ่มฮัมเพลงเบาๆอย่างอารมณ์ดี ก็เธอไม่รู้จะเคลียดไปทำไม เขาก็ไม่ได้ทำร้ายอะไรเธอรุนแรงเสียหน่อย ไว้หาโอกาสออกไปจากที่นี่แบบง่ายๆไม่ต้องเจ็บตัวซะดีกว่า ช่อเอื้องคิดในใจหมึบ!"อ๊ะ!" ช่อเอื้องอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อจู่ๆถูกรวบกอดจากอ้อมแขนแกร่ง ลมหายใจร้อนๆเป่ารดที่ต้นคอทำให้เธอรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว แม้ไม่ต้องหันหน้าไปมองเธอก็รู้ว่าร่างกายเขานั้นเปลือยเปล่า เพราะเธอสัมผัสได้ว่าส่วนล่างของชายหนุ่มกำลังทิ่มหลังเธออยู่ "หนีมาอาบน้ำคนเดียว ทำไมไม่รอ" ธีร์พูดพลางซุกหน้าลงกับซอกคอของเธอ มือหนาทั้งสองข้างบีบเค้นทรวงอกเธออย่างเมามันส์ "ปะ..ปล่อยนะ" เธอเอ่ยตะกุกตะกัก อารมณ์วาบหวามที่เข้ามอบให้เล่นงานเธอเสียแล้ว "อยากให้ปล่อยจริงๆหรอ " หมอหนุ่มเขี่ยที่ยอดปทุมถันของเธออย่างหยอกล้อ ร่างบางอ่อนระทวยจนแ
Honey, I Hate you บทที่ 11 ช่อเอื้องโบกมือไปมาเพื่อเช็คว่าเขานั้นหลับสนิท เธอพ่นลมหายใจออกมาอย่างโลงอก "แล้วเราจะใส่อะไรล่ะเนี่ย" เธอพึมพำเบาๆ ก่อนจะหยิบชุดชั้นในขึ้นมาใส่ เธอเดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้าของธีร์ก่อนจะหยิบเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่กับบ็อกเซอร์มาสวมให้เรียบร้อย หญิงสาวรีบวิ่งไปที่ประตูอย่างรวดเร็วกึก! กึก!ช่อเอื้องพยายามเปิดประตูแต่เปิดไม่ได้ เธอจิ๊ปาก อย่างหมดอารมณ์ ก่อนจะเดินไปหยุดที่ปลายเตียง"ยังรอบคอบไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ..ลดๆหน่อยก็ได้ความฉลาดอ่ะ" เธอเท้าเอวต่อว่าชายหนุ่มที่หลับใหลไม่รู้เรื่องรู้ราว "เออ จริงสิ โทรศัพท์" หญิงสาวย่องไปที่หัวเตียงอย่างแผ่วเบาก่อนจะเปิดลิ้นชักหาสิ่งที่ต้องการ"เอาไปไว้ไหนเนี่ย จิ๊!" เธอหันมาทำตาถลนใส่คนตัวโตที่ไม่รู้ว่าเอาโทรศัพท์ไปไว้ตรงไหน ก่อนจะเหลือบไปมองสูทที่แขวนไว้ "พี่หมีฉลาด... แต่น้อยกว่าเค้า รู้ไว้ซะด้วย" เธอยิ้มร่าอย่างดีใจ ก่อนจะย่องเบาๆไปที่เสื้อตัวนั้น เธอเบิกตากว้างอย่างดีใจเมื่อมันมีโทรศัพท์อยู่จริงๆ "อ้าว แล้วรหัสอะไรเนี่ย" ช่อเอื้องพยายามปลดล็อกด้วยรหัสต่างๆ ทั้งเบอร์โทร วันเดือนปีเกิด ก็เข้าไม่ได้ "ใช้รหัสอะไรเนี่ย" เธอพ่น
Honey, I Hate youบทที่ 10"หึ.. ใครจะให้เธอพักกันล่ะ ฉันยังไม่อิ่มเลย!" เสียงทุ้มเอ่ยก่อนจะจับเธอพลิกปากร้อนๆ ก้มลงดูดกลืนทรวงอกอิ่มอย่างหิวกระหาย ใบหน้าคมสันเคลื่อนไหวบนตัวเธอ นิ้วเรียวสอดเข้าไปในช่องรักที่มีน้ำใสๆ เปียกชุ่มเต็มไปหมด นิ้วโป้งบี้เม็ดเสียวเธอไปมาจนร่างบางบิดเร้าด้วยความเสียว "พะ..พี่หมี พอเถอะนะ..เค้าเจ็บ" เธอเอ่ยบอกเขาเสียงสั่น แววตาสั่นไหวมือบางที่คอยผลักใสถูกตรึงไว้เหนือหัว "บอกกี่ครั้งแล้ว! ห้ามเรียกฉันแบบนี้!!" เขาตะคอกเสียงดังลั่น เธอไม่มีสิทธิ์มาเรียกเขาอย่างสนิทสนมอีกต่อไป "อึก.." เธอมองเขาผ่านม่านน้ำตา เธอผิดเองเรื่องนี้เธอรู้ดี แต่เธอก็มีเหตุผลของเธอ.. "ต่อไปนี้ห้ามเรียกฉันแบบนี้ให้ได้ยินอีก ไม่งั้นฉันฆ่าเธอแน่!" พูดจบก็ก้มลงซุกไซร้ซอกคอของหญิงสาวอย่างหื่นกระหาย ใบหน้าคมคายสูดดมกลิ่นหอมจากกายสาวไม่รู้เบื่อ "อื้อ~ ปล่อย อึก" เธอพยายามดิ้นรนขัดขืนแต่ถูกกดขี่ด้วยแรงมหาศาลจากผู้ชายตัวโต ที่เธอไม่มีทางสู้เขาได้เลย.. "อ่าาา เธอนี่มันหวานจริงๆ " ธีร์ดูดเม้มตามลำคอและลำตัวเธอจนเป็นรอยแดงจ้ำเต็มไปหมด ลิ้นร้อนๆลากผ่านจุดไหนมีรอยที่นั่น เขาตรึงมือเธอไว้ก่อนจะบีบป







