LOGINMichelle's POV
Pang-anim na araw ko na ngayon na nakabantay sa pwesto namin. Marami narin akong nakilala na mga taga palengke din. Iyong mga ibang mga kargador sa palengke. Nagpapalipad hangin sa akin. Pero tinawanan ko nalang sila. Tropa ang tawag ko sa kanila. Nakakapagod pero nakakatuwa din sa palengke. Lalo na iba't ibang mga tao ang makasalamuha mo araw-araw. Mas iba iyong saya kapag magclose na at magbilang ng benta. Mapatili nalang ako ng lihim kapag paldo ang bentahan ko sa isang araw. Habang naghihintay ng customer. Naisipan ko munang tawagan si Tanya. First job niya ngayon sa LS. Ang bilis nga ng pagtanggap niya. Akalain mo iyon, tanggap agad siya sa LS. Iba talaga ang swerte ant karisma ng bestie Tanya ko. Napangiti ako ng mag-ring na ang cellphone.Brektime niya sa oras na ito.Kaya ito lang ang pagkakataon ko din na matawagan ko siya. " Bestie..." Patili ko na naman na tawag kay Tanya. Natawa ako sa isipin na kahit hindi ko siya nakikita. Alam ko ang ginawa na nito.Malaman nilayo ng kaunti ang cellphone nito sa tainga. " Ano? Kumusta ang first day of work? Toxic ba? Madami bang mga igop? "Sunod-sunod na tanong ko. Nilakasan ko pa ng kaunti ang boses ko.Nakita ko na naman kasi si Carlos na papunta dito sa pwesto ko. Si Carlos na anak ng nagpapautang dito sa palengke.Kahit hindi naman kami umuutang sa kanila.Kunwari siya na aalukin niya akong mangutang sabay hingi sa akin ng number. Napangiti ako ng lumagpas si Carlos sa pwesto ko.Nakita niya kasi na may katawagan ako. " Toxic agad? Siyempre hindi ko pa masabi kung toxic ang work environment ko dito.Hello, first day ko pa nga, diba?" Pagtataray ni Tanya sa kabilang-linya. Napahagikhik naman ako sa sagutan ng bestie ko. Palaban na sagutan ang lola mo te. " At sa igop naman na sinasabi mo. Babae po ang nagtraining sa akin. Pansin ko din sa department namin sa floor na ito lahat kami babae. May isang lalaki sana kaso mas maarte pa sa akin." Mahaba na kwento pa ni Tanya sa kabilang-linya.Patawa-tawa lang ako habang pinakinggan ang mga sinasabi niya sa kabilang-linya. " Ay!Seryoso? Boring naman pag ganun. Buti nalang pala 'di pa ako nag-apply diyan," pinalungkot ko ang aking boses, " What if sa ibang company nalang ako mag-apply," dagdag ko pa. Niloloko ko lang siya. " What? Seryoso ka ? Diba pangarap natin ito na dito tayo magtrabaho. Bestie, naman..." agad na sabi nito sa kabilang linya. Kinagat ko ang aking ibabang labi para pigilan ang sariling matawa. Tama nga ako, magreact agad ang bestie ko. " Hey! relax ka lang, bestie. Siyempre joke lang iyon noh," wika ko nalang na natatawa parin, " Kung alam mo lang kung gaano ka hot ang ceo ng LS construction. Makalaglag panty siya,teh," dagdag ko pa. " Iyan...iyan ang sabi ko sa'yo eh.Si Luke Sebastian lang talaga iniisip mo." Natawa ako, " Hindi naman, ang swerte mo kaya. One if this days, malay mo.Ma meet mo na sa personal ang hot ceo ng LS." Kinilig ko pa na sabi. Iwan ko ba ang pinag-usapan namin si Luke Sebastian,ceo ng LS Construction.Bakit biglang pumasok sa isip ko si Drake Montemayor. Nah! Yati na...ito yata ang mapapala ko sa laging pagbisita sa social account ni Drake Montemayor.Agad na akong nagpaalam kay Tanya.May bumili na kasi. Mabilis lang ang oras. Kanya-kanya na kami ng sirado sa pwesto namin. Mabuti nalang itong katabi ko na tindera ay dalaga.Kaya hindi boring ang araw ko.Minsan magkwentuhan kami.Minsan naman mag scroll ako sa f* at sa yt. Siyempre hindi ko kumpleto ang araw ko kapag hindi ko ma visit ang isa kong social account.Kung saan naka follow ako kay Drake Montemayor hehe... " Uuwi ka na, Michelle?" Natigilan ako bigla. Si Carlos mataman nakasandal sa motor niya na tila may hinihintay siya. " Ah,oo...kanina pa kasi ako hinintay nila mama," kunwari ko pero ang totoo hindi naman. " Ihatid na kita..." alok niya sa akin. " Naku! H'wag na,Carlos. May pinapadaan pala si mama sa akin," Hanap naman ako ng isa pang alibi. Napakamot naman ito sa ulo," Sige,next time nalang. Ingat ka, Michelle. Liligawan pa kita..." Diretsong wika niya. " Ibang galawan talaga ang boss Carlos namin," singit naman ng isang lalaki na narinig ang hirit ni Carlos. Sikat kasi iyan si Carlos dito sa palengke.Dahil halos lahat ng may pwesto dito. Sila Carlos ang nag-finance. Hindi po siya bombay. Half pinoy siya at half Lebanese. Kaya gwapo ang resulta. Pero hindi ko siya type. Si Drake Montemayor lang ang type ko. Bahala na...habang hindi pa ako magkaroon ng boyfriend.Pagpantasyahan ko muna si Drake Montemayor.Wala akong pakialam kung maraming mga babaeng flings nito.Ganun siguro talaga kapag hot billionaire ka at ubod pa ng gwapo. Sumakay na ako ng tricycle pauwi ng bahay. Kunwari ko lang iyon kanina na may dadaanan pa ako. " May nadaanan kami na patapos na ang construction. Ngayon ko lang din napansin. " Kuya, ano po iyang bagong establishmento na iyan?" tanong ko kay kuya driver ng tricycle na sinasakyan ko. " Restaurant daw iyan,ate. DM restaurant daw..." mabilis na sagot nito. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko sa narinig.DM restaurant? Kay Drake Montemayor? Wala naman sigurong ibang nagmamay-ari ng DM restaurant.Kundi si Drake lang. Maliban nalang kung may gumaya... pwede naman Dante Malabanan.Ayy! Ang bantot ng pangalan kung ganun. Hala! Kung totoo man na restaurant iyan. Aabangan ko talaga ang grand opening ng nasabing restaurant.Malay natin, malay ko lang pala. Na darating si Drake Montemayor.May chance ko na siyang makita. Hay! Iyan na naman ako. Delulu malala ka na naman Michelle.Pagalit ko sa sarili ko. " Salamat po,kuya." Mabilis na akong bumaba ng tricycle.Nakita ko pa nga si mama sa labas. Hinihintay na yata ako. " Mano po,ma." " Kaawaan ka ng Diyos,anak." Pumasok na kami sa loob ng bahay.Biglang kumalam ang sikmura ko ng maamoy ko ang niluto ni mama na ulam.Sabi ko sa inyo, wala akong paboritong ulam.Lahat gusto ko. " Anak, sa Lunes soft opening ng DM restaurant. Lahat daw ng mga construction workers na gumawa sa DM restaurant imbitado." Mahabang wika ni mama sa akin. Napaubo ako sa narinig ni mama. Oo nga pala, foreman po si mama. Pero hindi ko naman alam na sa DM restaurant ang project nila nitong huli bago siya na mild stroke. Hala! Iba talaga kumilos ang tadhana. " Darating din daw ba ang may-ari ng restaurant,ma?" Kunwari wala sa sarili ko na tanong. Sana darating... " Hindi daw,eh. Manager lang at mga staff ng restaurant." Siguradong sagot naman ni mama. Bigla naman akong nalungkot sa narinig. Wala ng pag-asa. Sabagay nga naman, subrang busy na tao si Drake. Nakikita ko nga sa social account niya kagabi. Nasa Europe sila ng pamilya niya. Diba, sabi sa inyo,eh.Nakasubaybay ako sa bawat ganap niya.Michelle's POV Napadilat ang mata ko sa nangyari. Nakita ko pa si sir Drake na nakapikit siya.Habang nagkalapat parin ang aming mga labi. Iyon nalang ang naramdaman ko.Kusa na niyang ginalaw ang kanyang labi. Hindi ko na alam kung kaninong kalabog ng dibdib ang naririnig ko sa oras na ito.Para akong tood na hindi na nakagalaw. " Kiss me back, little kitten. I want to kiss you badly." Mahinang wika niya sa akin. Saglit siyang humiwalay sa akin. Para sabihin lang ang katagang iyon sa mismong mukha ko.Halos magkaduling-duling na nga ako. Dahil subrang lapit parin ang mukha namin sa isa't isa. " Sir Drake...bakit po tayo maghahalikan? Hindi naman po kita boyfriend." Sa wakas may lakas na akong makapagsalita. Mahina siyang tumawa. " I'm sorry, little kitten... masyado akong mabilis. Liligawan kita,kung papayagan mo ako." Walang kagatol-gatol na wika niya. "Ikaw? Manliligaw sa akin! Patawa po kayo,sir. Ang dami-dami mga babae na nagkarandapa sa'yo." Nakanguso ko na sabi
Michelle's POV Akala ko ay sa condominium siya nagstay. Pero mali yata ako. Dahil pumasok lang naman ang mamahaling sasakyan niya. Sa isang dalawang palapag na bahay. Hindi naman siya kalakihan na tatawagin na mansiyon. Sakto lang sa laki.Resthouse niya yata ito. Ang ganda ng bahay at ang ganda ng pagka landscape.Ito iyong mga tipong dream house ko.Not so big not so small. Sakto lang talaga para sa amin nila mama at papa. " Just wait here..." Mabilis niyang sabi. Mabilis din siyang bumaba ng sasakyan. Nakita ko siyang umikot sa harapan at papunta siya sa gawi ko. Mabilis ko ng tinanggal ang seatbelt. Nakangiti na siya na nakalahad ang kanyang kamay sa akin. Nang pagbukas niya sa pintuan ng sasakyan. "Salamat po,sir Drake." Narinig ko ang palatak niya," You don't have always thank me, little kitten.It is a simple gesture and my responsibility to take care of you, hmm..." Nah! Nag dami na naman niyang sinasabi. Nagpapasalamat lang naman ako sa kanya. Saad ng kabilang isi
Michelle's POV Nagtagal pa ng isang oras si sir Drake sa bahay. Bago siya nagpaalam na uuwi muna siya sa pinag-stayhan daw niya. Tapos na kaming bumili ng groceries,gamot ni tatay at pasekreto din siya nag-abot ng pera kay mama.Para daw sa pang-araw-araw na gastusin pa para kay papa. Hindi ko lubos maisip na ganun kabilis ang attachment ni sir Drake sa pamilya ko. Isa siyang kilalang tao at wala lang kami sa kalingkingan ng estado ng buhay niya. Pero heto siya nag-abala pa na bigyan si papa ng tulong.Pumasok pa siya sa bahay na walang pag-alinlangan. Para siyang tatakbong pulitiko. Gustong maging ordinaryong tao, mahuli lang ang kiliti ng mga boboto. " Salamat po ulit,manang Mina.Susunduin ko po ulit ang magandang dalaga ninyo mamaya." Paalam na niya sa amin. Lihim ko pang kinagat ang ibabang labi ko. Bolero talaga nito, sinabihan ulit ako nito ng maganda.Siya na din ang nagpaalam mismo kanila mama at papa na imbitahan niya ako sa lugar niya. Bumulong pa si mama sa akin. Na
Michelle's POV Pagkatapos namin magbayad sa cashier gamit ang card ni sir Drake. Bitbit na namin ang mga pinamili ko. Tatlong bag lang kasi.Kaya bitbit ko ang isa. " Thank you po, sir Drake..." Pasalamat ko sa kanya. Nasa loob na kami ng sasakyan. Hindi siya sumagot.Nagukat nalang ako sa ginawa niya. Bigla niyang hinawakan ang kamay ko.Dinala sa bibig niya at hinalikan. " It's my pleasure to help you, little kitten." aniya. " By the way, dadaan tayo sa botika. Bibilhin natin mga gamot ni,mang Ricardo." Masayang sambit niya. " Hindi ko po alam kung anong mga gamot niya,sir Drake." " Oh! I forget, need pala ng resita. Uwi muna natin ang groceries.Then, balik tayo sa botika." " Hindi po ba kayo busy?" " Ahm, I'm not. Actually, hanggang bukas pa ako dito sa Bulacan. Then, babalik na ako sa Manila. I'm gonna miss you, little kitten." Bolero talaga nito.Sanay na sanay magpakilig ng babae.Pero bigla akong nalungkot na hanggang bukas nalang siya dito. Hindi man lang um
Michelle's POV Tahimik na kami sa buong biyahe. Alam ko na ang nais nitong tumbukin. Tama nga ako,sa isang department store dito lang din malapit sa amin. May kinuha siya sa likod ng upuan,isang sumbrero. Mas lalo tuloy siyang naging gwapo sa ayos niyang iyan. " Just wait here..." mabilis niyang sabi. Bumaba na ito ng sasakyan.Umikot ulit ito sa harapan ng sasakyan.Papunta sa gawi ko. Siya na din ang nagbukas sa akin. Nilahad niya ang kanyang kamay. Heto na naman siya, gusto na naman niyang mahawakan ang kamay ko na may kunting kalyo na. " Salamat po, sir Drake." " Tsk!..." Narinig ko pa ang sagot niyang iyan. Napaka ano talaga. Mabilis ko na tinanggal ang kamay ko na hawak niya nang makita ko si Carlos.Iwan ko ba,bigla nalang akong nakaramdam ng takot. Baka makilala ni Carlos si sir Drake. " What? Magseselos ba si bombay.Kapag hahawakan ko ang kamay mo?" Mabilis niyang tanong na tila naiinis. " Hindi nga po bombay si, Carlos,sir Drake," giit ko. " Fuck! I don't
Michelle's POV Mabuti nalang na mabilis tumanggi si papa sa alok ni sir Drake na ihatid kami ng driver niya. Nakakahiya naman talaga.Baka ano na ang masabi ng mga kapitbahay sa amin. Nauna ng sumakay sila mama at papa sa tricycle. Kaya nandito pa ako sa labas ng restaurant naghihintay ng ibang tricycle. Nagsiuwian na din ang mga kakilala namin dahil limited na oras lang naman ang binigay ng management ng DM restaurant sa amin na kakain. " Michelle, hatid na kita..." Bigla akong napatingin ng diretso sa nakamotor na huminto sa harapan ko.Si Carlos na naman ang half pinoy at half Lebanese. " Okay lang ako,Carlos. Actually,may hinihintay ako." Mabilis na tanggi ko ulit. Hindi nga ako sumasakay sa motor niya na nakashort o kaya nakapantalon ako. Ngayon pa kaya na nakabestida ang suot ko. " sige,next time nalang, Michelle." Malungkot na naman nitong tugon.Ang tiyaga din talaga ng lalaking ito. Hanggang ngayon hindi ko parin binibigay sa kanya ang number ko. For what?... Si







