“Lia!” Sigaw ni mama ang agad sumalubong sa akin pagbukas ko palang ng pintuan, halos magdikit na ang kaniyang mga kilay sa pagkakunot ng kaniyang noo. “Bakit ngayon ka lang, anong oras na at hindi mo man lang kami nagawang tawagan?!”“Honey…” Sinubukan ni papa na pakalmahin si mama pero marahang tinulak niya ang kamay ni papa na nakahawak sa kaniya.Humakbang siya hanggang ilang pulgada nalang ang layo niya sa akin, “Lia, isipin mo naman kaming magulang mo na nag-aalala sayo. We already let you last night to do whatever you want, and if you are angry because I say something bad to Sara then let me know; hindi yung ganito na pinag-aalala mo kami.”Binuka ko ang aking bibig pero hindi ko magawa na sumagot sa mga sinabi ni mama, hindi ko nga alam kung tama ba na sumagot ako. Alam ko naman na mali, hindi ko sila nasabihan tungkol sa welcome party pero why she jumped into conclusion that I’m doing it for them to worry?Napailing nalang ako, “sorry ma, hindi na ho mauulit.”“Hay nako, ilan
We are now sitting inside the car para tumungo sa restaurant na pina-reserved sa akin ni Sir Darius for the meeting, palipat-lipat ang tingin ko sa kaniya at sa labas ng bintana. Mula kanina hanggang ngayon ay wala kahit isa ang nagsasalita.And, I have no idea paano pagagaanin ang atmosphere sa paligid.Mas lalo tuloy akong kinakabahan para mamaya, kung wala siya sa mood dahil sa nangyari ay baka maapektuhan ang meeting.“What are you thinking, your face… Is your stomach hurt and want to go in the bathroom?” Hesitant, he asked me.I felt ashamed, alam ko naman na hindi ako kagandahan physically pero… Mukha ba talaga akong need mag-CR pag kinakabahan?!“T-That’s not it, Sir.” Pilit akong tumawa kahit ang totoo ay hindi ko na magawang tumingin sa kaniya, “a-are you okay now, Sir?”Halos magsalubong ang kaniyang kilay ng muli siyang tumingin sa akin ng may pagtataka, “What do you mean, I’m okay since earlier though.”“No, I mean… Before we left the guy said something that made the atmos
“What kind of question is that, Raziel?” Seryoso na nagbabanta ang boses ni Darius habang nakatitig kay Raziel, “asking something like that is not appropriate, she’s my secretary.”“I did not ask something that will harm any of you, though.” He looked at me, “Did you feel harassed by my question?”“T-that’s…” Tumingin ako kay Darius, “I don’t know.” Mabilis akong yumuko para iwasan ang tingin nilang dalawa sa akin.“See, she doesn’t feel harassed at all. So why are you even acting like that, Darius?” Tanong niya na parang mas lalong nang-aasar.Hindi na nagawang sumagot ni Sir Darius ng muling pumasok si Rachel, “hmm? Is there something wrong, why are you just like that?” Nagtataka niyang tanong habang palipat-lipat ang tingin sa amin.“It’s nothing, your brother is just being himself again in front of my secretary.” Madiin na sabi ni Sir Darius na dahilan para matawa naman si Rachel sa hindi ko malaman na dahilan, at… ayaw ko rin naman na alamin iyon.“Gosh, kuya! Kailan ka ba magbab
“Come here, Lia” pagtawag niya sa akin habang nakaupo niya sa swivel chair at magkahiwalay ang kaniyang dalawang hita, “you said you will do it right?”Kahit nanlalambot ang aking tuhod ay unti-unti akong humakbang palapit sa kaniya, pero hindi pa rin nawawala ang bilis ng pagtibok ng aking puso lalo na at ramdam ko ang titig niya sa bawat kilos ko.“Stop!” Agad akong napatigil sa paghakbang ng bigla siyang nagsalita, hindi ko rin napigilan ang sarili ko na tumingin sa kaniya ng may pagtataka.“Bakit?” Nagtataka ko na tanong, huwag niyang sabihin na mali ang paglalakad ko at hindi niya iyon nagustuhan dahilan para mawalan na siya ng gana…Gumalaw ang kaniyang kamay na agad naman na sinundan ng aking tingin, ang kanyang daliri ay tinuturo ang gitnang pwesto sa pagitan ng kaniyang mga hita, “crawl over hear, Lia.” Utos niya.“T-That’s…” nag-aalangan kong sagot, wala akong maisip na tamang salita na dapat sabihin. Hindi ko akalain na gusto niyang ipagawa iyon sa akin, is this people call
Darius’s POV“Sir, are you there?” Tanong ng babae na nasa kabilang banda ng pintuan ng aking office, “may gusto lang po sana akong itanong, our team leader is already busy.”Tumingin muna ako sa salamin at tumikhim, “yes, come in.” masigla kong sabi at ngumiti kahit hindi pa man ito nakakapasok.Ilang saglit nga lang ay bumukas na ang pintuan at pumasok ang isa sa mga designers, “Sir, I’m just here to ask your opinion about these designs.” Pinakita niya ang mga designs na naisip niya habang patuloy siya sap ag-discuss ng mga tungkol dito.Isa-isa ko namang tinignan ang mga iyon ng mabuti at pinakinggan ang bawat detalye na sinasabi niya, “I think everything is fine, but this one stands out. This one most likely describe the summer fest, but there still details that need some improvement.”“Hmm… It’s good to hear na may pumasa sa mga design ko sa paningin mo sir, thank you.” Sabi niya pero nagbago ang tono ng boses niya, mas naging malambing ay ang mga daliri niya ay gumapang sa aking
Lia’s POV‘Perhaps you are jealous that someone is interested in me?’Tanong na paulit-ulit na nag-echo sa aking pandinig, nagseselos nga ba ako sa babae na iyon?“Lia, I’m asking you. Are you jealous that she was straightforward about it?” Mas lalo niyang nilapit ang mukha niya sa akin.Paulit-ulit akong kumunok ng laway at iniatras palayo ang aking mukha, “hindi ko alam ang sinasabi mo, walang dahilan para magselos ako.”Ano nga ba ang pwedeng maging dahilan kung nagseselos ako, isa pa ay sinabi ng babae na VIP member si Sir Darius ng bar, ibig sabihin ay hindi isang beses lamang siya nagkaroon ng one-night stand.“And I already answer your question, Sir. Walang dahilan para magselos ako,” tumingin ako kunwari sa aking cellphone para iwasan ang tingin niya, “it’s really late now, kailan ko ng umuwi Sir.”Pinilit kong patigasin ang boses ko, ayaw ko na magtunog napipilitan. I want to make him feel that I don’t care about it, that he’s part of the VIP of the certain bar doesn’t affect
Sobrang sakit ng aking ulo na parang binibiyak ng magmulat ako, wala pang ilang oras ng makatulog ako kakaisip kung ano ang gagawin ko sa ginawa ni mama. Paano niya nagawang sumang-ayon sa meet up ng wala akong abiso?Alam ko naman na siya ang mama ko, pero ang ganitong bagay ay sobra na.Gusto kong umiyak, minsan ay nakakapagod na rin i-please ang mga gusto ni mama na mangyari. Minsan ay naiintindihan ko naman, pero ang ibang ginagawa niya ay sobra-sobra na.Namumugto ang aking mata at nangingitim ang ilalim nito, kahit nanlalambot at medyo nahihilo ay pinilit kong mag-ayos para pumasok sa trabaho. Hindi ako pwedeng magmabagal ngayon, maraming inaasikaso at ayaw ko na maging sagabal lang sa kompanya.Tahimik ang paligid ng makarating ako sa kusina, wala si mama at papa at tanging isang note lang na nakadikit sa ref ang naiwan. Bakit hindi man lang nila ako sinabihan tungkol sa pagalis nila, nakapagusap naman kami ni mama kagabi?Nilagay ko nalang sa bag ang sandwich na hinanda ni mam
“S-sandali, Sir…”"Please note that addressing me as 'sir' is unnecessary, and I would appreciate it if you refrained from doing so… Especially when we’re doing it or alone, I already said it right?” Bulong niya sa pagitan ng kaniyang mga halik sa aking pisngi.Ang braso niyang nakahapit sa aking bewang ay unti-unting lumuwag, pero ang mga daliri niya ay unti-unti ng gumapang papasok muli sa loob ng aking blouse. Hindi man ganoon kaagresibo ang bawat kilos niya ngayon kumpara noon ay mas lalo kong ramdam ang kakaibang hatid ng bawat haplos niya.Para niya akong mas pinapasabik ng bawat paglakbay ng kaniyang daliri sa aking balat, may pag iingat ang bawat paghimas at pagpisil niya sa parte sensitibo ng aking katawan.“Aah!” Impit na ungol ang lumabas sa aking bibig ng pisilin ng kaniyang mga daliri ang aking utong, “D-Darius!” Mahigpit kong naikapit ang aking mga kamay sa kaniyang damit.Kahit anong pagiingat ko na hindi malukot ang kaniyang suot ay huli na, pero wala siyang pakealam d