"Ladies and gentlemen, kompleto na ang kompanyang papasukan ninyo as intern sa sunod na lingo. Ngayon pa lang ay binabati ko na kayo sa maging achievement ninyo and good luck!"Nagpalakpakan ang lahat matapos magsalita ang dean. Dugtong pa ng dean ay personal na pumunta sa office nito ang mismong CEO upang e invite ang kanilang batch na sa kompanya nito mag OJT. Hindi pa sinabi ang pangalan ng kompanya at surprise umano. Malalaman lang nila sa mismong araw na papasok na sila. Natuwa si Lory at magkasama sila sa grupo at sa huling kompanya pa sila napunta. Bida pa ng dean ay ang CEO mismo pumili sa pangalan nila na papasok sa kompanya nito as intern."Sir, bata pa po ba ang CEO?" Kinikilig na tanong ni Lory sa dean.Nang ngumiti ang dean at mukhang kinikilig din ay nahulaan ni Jesabell na bata pa nga at guwapo ang naturang CEO ng kompanya. Bakla kasi ang dean nila at ganoon ang reaction kapag nakakita ng guwapo.Matapos ang klase ay niyaya na siya ni Lory na pumuntang court. May next
"Hey, Jesabell, narito ka pala." Bati ni Dory sa dalaga."Laro ng kaibigan ko." Maiksi niyang tugon dito at napatingin sa inuming nasa harapan lang ng lamesa. "Ang akala ko ay pinagbawalan ka na ni Tyron na lumapit pa kay Jason?" Tonong concern na tanong ni Dory."Hindi naman niya malalaman kung hindi kayo magsusumbong." Ngumiti siya kay Dory."Hindi naman ako madaldala tulad sa kaibigan mo." Makahulugang tugon ni Dory. "Para kanino pala iyang inuming dala mo?"Napatingin si Jesabell sa hawak niyang bottle water. "You want?" Alok niya rito. "Tamang tama at bawal si Emily sa malamig na tubig, salamat!" Walang pag alinlangang kinuha ng kusa ni Dory ang hawak ni Jesabell. "Kung gusto mo ng malamig na tubig ay kuha ka lang." Alok na rin niya rito."Thank you!" Mabilis na kinuha ni si Jesabell ang ibinibigay ni Dory na inumin.Lihim na napangiti si Dory at nahulog sa patibong nila si Jesabell. Sa pagkakataong ito ay tiyak na magalit nang husto si Tyron dito."Mauna na ako at hatiran ko r
"Ano ang nangyari? Wala ka bang kakaibang nararamdaman?" pabulong na tanong ni Dory sa kaibigan habang hawak ito sa braso."Hi-hindi ko alam pero hindi ok si Jesabell." Kabado at pabulong ding sagot ni Emily.Kanina, aakto na sana siyang hihiga ngunit biglang nanghina si Jesabell. Alam niyang hindi lang ito umaarte. Alam niya kasi na ganoon ang maging epikto ng gamot pero siya dapat ang nasa ganoong sitwasyon at hindi ito."Ano ang nangyari?" Nag aalalang tanong ni Tyron at nilapitan si Jesabell. "Mabuti naman at narito ka na. Hindi ko alam kung ano ang nangyari. Pero sa tingin ko ay may nainum siyang hindi maganda." Pagalit na tugon ni Jason sa lalaki."Tyron, help me!" Hinawakan ni Jesabell ang kamay ng binata at dinala iyon sa leeg niya.Naikuyom ni Tyron ang kamay na hawak nang dalaga nang masalat ang kakaibang init sa balat nito. Mabilis niyang binawi ang kamay bago pa iyon madala ni Jesabell sa dibdib nito. "Sino ang nagbigay sa kaniya ng inumin?"Nagkatinginan sina Emily at Do
"Tsk, ganiyan ka na ba kadisperada para sa kaibigan mo? Ipipilit mong si Tyron ang magbuhat sa kaniya gayong nakikita mong kailangan niyang yakapin si Jesabell?" Asar na angil ni Jason kay Dory.Naiiyak na pinanood na pang Dory ang ginawa ni Jason. Naawa kasi siya sa kaibigan at tiyak na magalit ito sa kaniya mamaya dahil palpak ang set up na ginawa nila ni Lory."Pota, ang bigat mong babae ka!" Reklamo ni Jason at walang ingat na ibinaba si Emily sa maliit na bed. Dalawa kasi ang bed sa loob ng clinic. Natawa siya nang marinig ang mahinang daing nito at nasaktan sa ginawa niya. "Deserve mo iyan, bitch!" Bulong niya dito bago lumayo.Halos bumaon na ang mga kuko ni Emily sa palad dahil sa higpit ng pagkakuyom ng mga kamay. Kung hindi lang siya nagpapanggap at wala sa paligid si Tyron ay nasampal na niya si Jason. Lalong nag ingay ang loob ng clinic nang may pumasok. Sa hinuha niya ay ang doctor na iyo at nurse sa university kaya kinabahan siya."Ano ang nangyari?" tanong ng doctor hab
Kabado na rin si Emily at nanatiling nakapikit ang mga mata. Mukhang hindi lang sa kaniya pumalpak ang gamot kundi maging ang para sana kay Jason.Lalong natawa si Lory nang pandilatan siya ng mga mata ng babae. "Nakita kitang nilagyan mo ng gamot ang inumin!"Tumalim ang tingin ni Tyron kay Dory. "Ano ang ibig sabihin nito?""Hindi totoo ang sinabi niya. Nahihibang na siya kaya huwag ninyong paniwalaaan!" May kasamang iling na paliwanag ni Dory."Malinaw na ang lahat. Sa iyo galing ang tubig na ito at gusto ninyong masira ang pagkatao ng magkaibigan!" Nangangalit ang bagang na ani Jason. Totoong galit siya dahil kung hindi natuklasan ng kaibigan ang masamang balak ng mga ito ay sila ni Jesabell ang masisira ngayon. Siya sana ang nasa kalagayan ni Lory ngayon na nawala sa sarili at ang masisi ay si Jesabell. Napabangon na si Emily at hindi kayang makinig na lang sa mukhang talunan na boses ng kaibigan. "A-ano ang nangyayari?" Painosinte niyang tanong habang iginagala ang tingin sa p
Malaking lunok ng sariling laway ang ginawa ni Dory at hindi makapaniwala sa nakikita. Mabilis siyang umupo ng pa squat at binuksan ang pack ng wipes. Kulang na lang ay baliktarin niya ang bag at hinanap ang maliit na plastic na alam niyang nailagay ni Lory doon kanina."Enough!" Galit na inagaw ni Tyron ang bag ni Jesabell mula kay Dory. "Look what have you done!"Napapiksi si Emily at natakot sa boses ni Tyron. Hindi ito natuwa sa ginawa ni Dory lalo na at halatang nagtampo dito si Jesabell. Bumaba na siya sa kama at mukhang hirap na lumapit sa binata."Tyron, please huwag kang magalit sa kaibigan ko. Ginagawa niya lang ito upang linisin ang pangalan niya. She's my friend and alam mo ang ugali ni Jesabell ay—""Nakita mong walang ibang laman ang bag niya kaya sana ay huwag mo na ring pagbintangan si Jesabell para lang sirain siya!" Putol ni Jason sa pagsasalita ni Emily. "Hindi ba kayo naaawa sa kaniya? Malinaw na biktima siya rito at hindi biro ang nararamdaman niya ngayon para pag
"Dory, bakit mo nagawa ito? Alam kong mahal mo ako at ayaw inaapi ni Jesabell. Pero mali itong ginawa mo para lang mapasaya lang ako." Lumuluha na hinawakan niya ang kamay nito. Pinisil niya iyon at nakiusap ang tinging ipinukol dito nang magsalubong ang tingin nila.Mariing nakagat ni Dory ang ibabang labi at napaluha na rin. Nilunok ang pride at nagyuko ng ulo. "I'm sorry! Hindi ko iniisip na may epikto din sa iyo ang gagawin ko kapag nalaman ang katotohanan."Pumalatak si Jason, hindi niya akalaing kayang isakripisyo o ilaglag ni Emily ang matalik nitong kaibigan para mailigtas ang sarili. Gusto niyang maawa kay Dory at mukhang no choice kundi ang magsalripisyo. Well, wise na desisyon iyon. Kapag pareho silang nakulong ay walang tutulong upang makalaya ang isa sa mga ito.Gustong sakalin ni Tyron si Dory pero kailangan niyang unahin si Jesabell. "Nasaan ang susi?" Pagalit niyang tanong sa nurse. Nagmamadaling inabot ng nurse kay Tyron ang susi ng banyo. Sinipa na ni Tyron ang pi
"Sir, nandito na po tayo." Halos pabulong na turan ng driver at ang leeg ay mukhang naninigas na at tuwid na nakaharap lang sa unahan ng sasakyan. Mukhang natauhan na napabitaw si Tyron ng halik sa dalaga. Mabilis siyang humiwalay mula sa pagkayakap dito at lumabas ng sasakyan. Muling itong binuhat at dinala sa emergency room."Dir, hanggang dito po muna kayo." Harang ng nurse kay Tyron nang tangkang sasama hanggang sa loob ng emergency room."Gawin ninyo ang lahat upang gumaling siya." Pakiusap niya sa nurse."Yes po, huwag kayong mag alala at magaling na doctor ang may hawak sa asawa ninyo ngayon."Hindi na niya itinama ang maling akala ng nurse. Hindi siya makapakaling naglakad pabalik balik sa harapan ng operating room. Patakbong lumapit si Jason kay Tyron nang makita ito. "Nasaan na ang kaibihan ko? Ano ang lagay niya?" Nababahalang tanong ni Jason."Nahuli na ba ng police ang babaeng iyon?" Malayong sagot ni Tyron kay Jason."Yes," napilitang sagot ni Jason. Naasar siya sa kaa
"Isa ka pa!" Bulyaw rin ni Celso sa katulong. "Hindi na siya bata para ipagtanggol at hindi malamang ang tamang asal at mali!"Napahiyang nagyuko ng ulo si Rowena at hindi na nagsalita upang hindi madagdagan ang galit ng ginoo."Felix, matanda ka na at hindi puwedeng nakatago ka lang lagi sa saya ng iyong ina at yaya. Mula bukas ay kailangan mo nang magtrabaho sa kompanya. Magsisimula ka sa ibaba at kailangan mong patunayang karapat dapat kang maging CEO!"Naikuyom ni Felix ang mga kamay at mariing naglapat ang mga labi. Ang alam niya ay siya ang maging CEO pero hindi na kailangang paghirapan ang posisyon. Dahil lang sa pagdating ni Jason ay nagbago ng pasya ang ama. Walang salitang umalis siya at hindi na tinapos ang pagkain."Huwag mong sundan!" Pagalit na sita ni Celso sa katulong. Kung hindi kasi ang asawa niya ay si Rowena ang na spoiled sa anak niya. Pagtingin niya sa asawa ay malungkot ito pero hindi siya magawang sumbatan o magalit dahil alam nitong naputol na ang pisi ng pa
Umangat ang isang sulok ng labi ni Jason namg mabasa ang message ng mag asawang kaibigan. Una niyang binata ay message ni Jesabell. "Ano ang breakfast mo today with your family?"Pasimple niyang kinuhanan ng larawan ng larawan ang hawak na baso at send sa kaibigan. "Very clear." Pumalatak siya namg mag send ng angry sticker si Jesabell at hindi natuwa sa kaniyang reply. Mabilis niyang inubos na ang laman ng baso saka ibinulsa ang cellphone at tumigin sa ama. "I'm done, mauna na po ako sa inyo at may meeting ako ngayong umaga.""Pero wala kang nakain, hijo. Hintayin mo muna si Rowena at—""Its ok, dad. Hindi pa po ako gutom at ok na ako sa tubig." Putol niya sa pagsasalita ng ama."Meeting?" Tumawa si Felix, "what kind of meeting ang pupuntahan mo sa isang kanto?" Nang iinsultong tanong niya sa kapatid.Seryusong tinapunan niya ng tingin si Felix. "Paano mo nalamang sa kanto ang punta ko? Hindi mo pa ba naranasang mag attend ng isang meeting at mukha sobrang confuse ka?"Bubuka sana a
"Anak, gising ka na pala. Halika at sumalo ka na sa pagkain." Aya ni Celso kay Jason.Napatingin si Jason sa pagkaing nakahain sa lamesa. Mukhang bilang iyon para sa taong nasa hapag kainan na. Hindi niya akalaing sa yaman ng pamilya ay ang tipid sa pagkain."Kuya, sa iyo na ito. Pasensya na at nasanay ang katulong magluto na para sa amin lang tatlo." Alok ni Felix sa kapatid at diniinan ang huling sinabi."Salamat pero hindi ko gusto ang ganyang pagkain." Nakangiting tanggi niya sa kapatid. '"Son, sabihin mo kung ano ang gusgo mong kainin at ipaluto ko sa katulong." Nahihiyang kausap ni Celso sa binata."Huwag na po, dad. Matanda na ako para asikasuhin pa ng katulong. Isa pa ay hindi ako sanay kumain ng heavy meal." Ngumiti si Jason sa ama at may kasamang pasaring iyon sa kapatid."Tagal mo rin nanirahan sa mahirap na lugar kaya sanay sa simpleng pagkain." Pang aasar na puro ni Felix sa kapatid."Hindi mo masasabi ang buhat natin kaya dapat hindi maarti sa buhay lalo na sa pagkain.
"No..." humigpit ang yakap niya sa asawa. "Please, give me time. Puwedeng kahit isang buwan lang ay iparamdam mo sa kaniya na ina ka niya?" Siya naman ngayon ang nakiusap sa asawa.Napaisip si Lucy at tumigil na sa pag iyak. "Isang buwan lang?" Naniniguro niyang tanong dito.Nakangiting tumango si Celso, "yes. Don't worry, kausapin ko si Felix mamaya paggising niya at ipaunawa ang sitwasyon."Nakangiting gumanti na ng yakap si Lucy sa asawa. Masaya siya dahil siya pa rin mas matimbang sa puso ng asawa kaysa anak nito sa ibang babae.Napangiti si Felix saka nagmulat ng mga mata nang lumabas na ng silid ang mga magulang. Siya pa rin ang magwawagi sa muli nilang pagkikita ni Jason.Napamulat si Jason nang maramdamang may taong nagmamasid sa kaniya. Nang makita si Felix at mataman niya itong pinagmasdan. "Hindi mobna ako kailangang bantayan habang natutulog."Tumalim ang tingin ni Felix sa lalaki at hindi natuwa sa sinabi nito at ang mapang asar na ngiting nakapaskil sa labi nito. "First
Ipinikit ni Jason ang mga mata nang lumapit sa kaniya ang doctor. Hinayaan niyang suriin nito ang mga mata niya,pulso at heartbeat."Maayos naman ang kalagayan niya po maliban sa pananakit ng ulo. Normal lang po iyan sa sakit niya ngayon kaya huwag siyang pilitin na makaalala. Bigyan ko po siya ng gamot na makatulog kapag sumakit ang ulo niya." Kausap ng doctor sa ama ni Jason."Maraming salamat po, doc." Kinamayan ni Celso ang manggagamot."Doc, may iniindang sakit din po si Senyorito Felix."Napamulat ng mga mata si Jason nang marinig ang sinabi ng katulong. Pinakatitigan niya ang ginang at nahuli niya kung paano siya nito titigan. Mas bata sa mga magulang niya ang katulong. "Ah yes please, pakitingnan ang bunso kong anak." Pakiusap ni Celso sa doctor.Nauna nang lumabas ang katulong at sumunod ang doctor."Matagal na ba ang katulong na iyon dito?" tanong ni Jason sa ama.Sandaling natigilan si Celso at nagtatakang napatingin sa anak. "May problema ba sa kaniya, son?""Wala naman
Umupo si Celso sa tabi ng anak at ipinatong ang kanang kamay sa balikat nito. "She's your real mother."Nakahinga nang maluwag si Jason at nagkamali naman pala siya ng iniisip kanina."Almost ten years kaming kasal bago ka dumating sa buhay namin. Ang sabi ng doctor ay maliit ang chance na makabuo kami ng anak dahil laging nakukunan ang mommy mo noon. Naisip kong mag ampon na lang sana noon ngunit ayaw ng mommy mo. Kaya naisip ko na lang naag hired ng surrogate mother."Halos hindi na magawang kumurap ni Jason habang nakikinig sa kuwento ng ama. Mukhang mas madrama ang buhay ng parents kaysa kaniya."Hindi na kami lumayo noon at willing ang katulong namin na siya ang maging surrogate mother dahil mas bata siya kaysa amin at healthy naman. Naging matagumpay ang isinagawa at nabuo ka."Hulaan ko, naging selosa si Mommy?" tanong niya sa ama.Tumango si Celso, "nagkasakit ang mommy mo at hindi ko alam kung bakit nagkaganoon siya nang mag isang taon ka na. Pinagdudahan niya ako na sumisipi
"Hijo, ito ang ilan sa laruan mo noon. Sinadya kong ibalik dito ang mga gamit mo noong maliit ka pa at baka sakaling makatulong sa iyo upang makaalala."Naikuyom ni Felix ang mga kamay nang marinig ang sinabi ng ama habang nakatingin sa gamit na tinutukoy nito.Nilibot ni Jason ang tingin sa paligid ng silid. Pilit inaalala ang silid ngunit wala siyang maalala."Dad, that's mine."Kunot ang noo na nilingon ni Celso ang bunsong anak. "What the hell are you talking about?"Napatda si Felix sa kinatayuan nang marinig ang galit na boses ng ama. Ilang sandali pa ay napayuko siya ng ulo. Nakalimutan niyang inagaw nga lang pala niya iyon noon kay Jason at hindi alam ng ama na inangkin niya. "Sorry, dad, masama po ang pakiramdam ko kung kaya kung ano na lang ang nasabi ko.""Sa iyo ba ito?" Dinampot ni Jason ang isang robot na laruan at ipinakita kay Felix. Katuwa lang at hindi pa sila pormal na naipakilala sa isa't isa pero puro hindi maganda na ang nakikita nito sa kaniya. Kulang na lang ay
"Lucy, ano pa ang hinihintay mo? Tawagin mo ang doctor natin ngayon din!" Singhal ni Celso sa asawa nang dumaing muli si Jason sa sakit at sinasabunutan na ang sarili.Tarantang hinanap ni Lucy ang cellphone at inisan si Felix. Takot siya na magalit sa kaniya ang asawa at sa tagal ng nagdaang panahon ay ngayon lang ulit siya nito napagtaasan ng boses."Son, hold on. Dalhin na kita sa hospital!"Mabilis niyang hinawakan sa braso ang ama upang pigilan sa pagtayo. Totoong masakit ang ulo niya pero may ilang eksina ang nakikita niya sa balintatawa at halos kahawig ng ganitong senaryo. Ayaw niyang maputol iyon kaya mariin niyang ipinikit ang mga mata."Daddy, I'm hurt!" Umiiyak na ani ng batang lalaki habang hawak ang tiyan."Daddy, ahhhh I can't hold anymore!" Sigaw ng isa pang bata at namilipit ito sa sakit umano habang hawak din ang tiyan. Mariing naikuyom ni Jason ang kaliwang kamay nang makita sa alaala kung gaano siya kamiserable sa alaalang iyon. Napahawak siya sa kaniyang tiyan na
Tinapik tapik niya ang likod ng ginoo at hinayaang lang itong magsalita. Ramdam niya ang pagmamahal nito bilang ama niya pero hindi pa niya alam paano palibagayan ang bagong damdamin. Saka lang lumuwag ang yakap nito sa kaniya nang may umubo mula sa hagdan. Pagtingin niya ay may lalaking nakatayo sa gitnamg hagdanan at mukhang nanghihinang humahakbang paibaba."Felix, be careful! Bakit ka lumabas ng silid mo?" Patakbong nilapitan ni Lucy ang isang anak upang alalayan ito.Amuse na pinagmasdan ni Jason ang lalaki. Ito pala ang kapatid niya at hindi niya alam kung anong klase ang sakit nito para mag alala nang husto ang parents nila. Ewan ba niya pero sa halip na matuwa o maawa na makita ito ay wala siyang nararamdaman. Pilit niyang kinakapa sa isipan ang nakaraan upang maalala ito ngunit sumasakit lamang ang ulo niya. Bigla din siyang binitiwan ng ama at nagmamadaling nilapitan ang lalaki na para bang takot na masaktan ang huli. Hindi manlang nito napansin na sumama bigla ang kaniyang