Suot ang maskara, susuray-suray si Iris habang tinatahak ang hallway ng isang exclusive hotel. Tila lumulutang ang mga numero sa paningin niya — Three... Zero... Eight.
Napalunok siya. "Ito na" bulong niya sa sarili. Kinuha niya ang keycard mula sa bag at s-in-wipe ito sa pinto. Dahan-dahan niyang itinulak ito — bahagyang bukas na pala. At bago pa man niya maisara ang pinto, may dalawang bisig nang yumakap sa kanya mula sa likuran. Mainit ang hiningang dumampi sa kanyang batok… kasabay ng halik na gumapang pababa sa kanyang leeg. Napapikit si Iris. "H-Hey—" maikling pagtutol niya. "You don’t need to hide your face. I want every part of your body" bulong ng lalaki, habang dahan-dahang hinuhubad ang kanyang pulang dress gamit ang sariling bibig. Napasinghap siya. Nang bumaba ang halik nito sa pagitan ng kanyang hita, nanginginig ang mga kamay niyang napasabunot sa buhok ng lalaki. Napasandal siya sa pinto, muntik nang mabuwal sa panghihina ng tuhod. "Please... be gentle. It’s my first time." Hindi kumibo ang lalaki. Sa halip, hinapit siya nito at marahang binuhat. Maingat siyang inihiga sa kama na para bang isang bagay na ayaw niyang mabasag. "You’re beautiful... you’re mine now." Dahan-dahan siyang niyakap, hinaplos ang kanyang balikat pababa sa baywang. Hindi man siya nagsalita, ramdam ng lalaki ang kaba sa bawat buntong-hininga niya. Nang magtagpo ang kanilang mga labi, saglit na nawala ang bigat sa dibdib niya. Mainit. Mabagal. Parang tinitimpla ang takbo ng gabi. Hinubad nito ang maskara niya. Sandaling tumigil ang lalaki para pagmasdan ang mukha niya. Kinabahan si Iris, pero wala itong sinabi. Sa halip, muli siyang hinalikan. Unti-unting tinanggal ang natitirang saplot niya. Napapikit si Iris habang nararamdaman ang init ng katawan nila. Umangat si Alexander at pinagmasdan siya sa ilalim ng malambot na ilaw ng lampshade. Puno ng pagnanasa ang mga mata nito. Sumunod ang mga halik—mula leeg, sa balikat, pababa sa dibdib. Napakapit si Iris sa bedsheet, pinipigil ang mga impit na ungol. “Don’t hold back” bulong nito. “Moan for me, Sweetheart.” Nang maglapat ang kanilang mga katawan, saglit siyang napatitig sa kisame. Pigil ang hininga. Tumulo ang luha niya nang maramdaman ang pagkapunit sa pagitan ng kanyang mga hita. Tumigil ang lalaki, pinunasan ang luha niya. “I’m sorry, Sweetheart. Just tell me when to continue.” Pinakiramdaman ni Iris ang sarili, saka tumango. Nagpatuloy ang lalaki, nakatitig sa kanya habang mabagal ang galaw. Ang bawat salpukan ng balat nila ay may kasamang panginginig at init. "So tight for me, Sweetheart..." bulong nito. Mainit ang dibdib ni Alexander sa ibabaw niya. Ramdam niya ang lalim ng kontrol na pilit nitong pinipigil habang gumagalaw. Hindi ito nagmamadali. Bawat sulong ay may pag-iingat, pero ramdam pa rin ang pagnanasa. Hawak ng lalaki ang mga kamay niya, nakalapat sa kama, habang humahalik sa leeg niya pababa sa balikat. Paulit-ulit. Mabagal. Puno ng hangin at init. Nang bumaba ulit ang halik nito sa pagitan ng kanyang mga hita, napasinghap si Iris. Napakapit siya sa buhok ni Alexander, ‘di na niya kayang pigilan ang ungol na kanina pa niya sinasakal sa lalamunan. "That's it..." bulong nito, habang dinadama ang bawat galaw ng katawan niya. "I want to hear every sound you make." Napapikit si Iris. Ramdam niyang basa na naman siya — ramdam niya ang sakit, at ang kakaibang kiliting kumakalat sa buong katawan niya. Parang hindi na siya makahinga sa dami ng sensasyong sabay-sabay na bumalot sa kaniya. Umakyat muli ang lalaki, at muling pumasok sa kanya, ngayon ay mas madiin. Mas mabilis. Napakapit siya sa likod nito, habang inuuga sila ng kama. Naririnig nila ang salpukan ng mga katawan, ang tunog ng halik, at ang paulit-ulit na pagbanggit nito ng mga salitang umaangkin sa kanya. “You're mine Sweetheart. Only mine" “Nobody else can have you.” Tila nawalan siya ng ulirat. Paulit-ulit ang pagsabog ng init sa katawan niya hanggang sa hindi na niya malaman kung ilang beses siyang nilabasan. Parang may sumisiksik na bago sa loob niya—isang parte ng sarili niya na ngayon lang niya naranasan. Hindi ito pagmamahal. Hindi rin ito pangarap. Pero totoo ang lahat ng naramdaman niya sa gabing 'yon. At habang nakapatong pa rin sa kanya si Alexander, parehong pawis at humihingal, muling narinig niya ang bulong nito sa tainga niya. “You’re mine Sweetheart. And I don’t share.” Dalawampu’t limang taon niyang pinangalagaan ang sarili. Inakala niyang matutupad ang pangarap na ialay ito sa lalaking tunay niyang mamahalin. Pero ngayong gabi... Ipinagbili niya ang dangal— sa isang lalaking hindi niya kilala, sa lalaking hindi niya mahal.Mainit ang sikat ng araw na pumapasok sa malalaking bintana ng suite. Tahimik ang paligid, maliban sa mahinang ugong ng aircon. Nasa kitchen area si Alexander, nakasandal sa mesa habang nakatingin pababa. Sa harapan niya, nakaluhod si Iris, hawak ang shorts niya at nakangiting pilya. Nabigla si Alexander, pero hindi siya kumilos. Hinayaan niyang si Iris ang magdala ng lahat ng galaw. “Sweetheart…” mahina at pigil ang ungol ni Alexander nang maramdaman niya ang dila ni Iris sa pinakaulo niya. Napakapit siya sa gilid ng mesa, ramdam ang init ng umaga na mas lalo pang tumindi dahil sa ginagawa ni Iris sa kanya. “Ughh, Sweetheart…” halos mapasigaw si Alexander nang mas sakupin pa ni Iris ang kanya. Hindi niya alam kung saan kakapit, kaya marahan niyang hinawakan ang buhok nito. Mas ginanahan naman si Iris. Tumingala pa siya, tinitingnan ang mukha ni Alexander na nasasarapan habang dahan-dahan siyang gumagalaw. Halatang gusto niyang siya ang may kontrol ngayon. “Faster, Sweetheart…”
Pinindot ni Alexander ang red button at isinilid sa bulsa niya ang hawak na cellphone. Ramdam ni Iris ang biglang pagbabago ng aura nito—parang isang iglap, nawala ang saya at lambing kanina.“Baby?” mahinang tawag ni Iris, hawak-hawak pa rin ang tiyan. “May problema ba?”Sandali siyang natahimik, pero agad pinilit ang isang tipid na ngiti.“Nothing you should worry about, sweetheart. Stress is bad for you and the baby.”Napakunot ang noo ni Iris, halatang hindi kumbinsido.“Pero Alex, mas lalo akong hindi mapapalagay kung hindi mo sasabihin.”“Sweetheart, it’s just a problem with the company. I don’t want you stressing over it. I can handle it, okay? What you need to do is rest and take care of our baby.” Tipid na ngumiti si Alexander. Tumahimik na lang si Iris, pilit kinokontrol ang emosyon.“Okay, pero gusto kong kumain ka ng ice cream na may bagoong ngayon na!” Napanganga si Alexander sa sinabi ni Iris.“S—s
Napabalikwas ng bangon si Alexander nang mapansin niyang wala na si Iris sa tabi niya. Agad siyang kinabahan, mabilis na bumangon at naghanap sa paligid ng villa. “Iris? Sweetheart?” tawag niya habang lumilibot. Nakita niya itong nakatayo sa tabi ng grill, naka-oversized shirt lang at maingat na iniihaw ang bangus na binalutan ng kamatis at sibuyas. “Sweetheart!” halos maubos ang hininga ni Alexander nang lapitan ito. “You scared me. Why didn’t you wake me up?” Ngumiti si Iris, parang walang mali. “Nag-crave kasi ako ng inihaw na bangus… hindi ko na matiis. Ang sarap amuyin, oh.” Napangiwi si Alexander at hinimas ang sentido. “At three in the morning? You’re grilling fish? Sweetheart, you could have just asked someone to prepare it.” “Eh, iba kapag ako mismo ang nag-ihaw. Mas fulfilling,” biro ni Iris habang pumipihit sa hawak na pamaypay. “Promise, pag natikman mo ’to, siguradong magugustuhan mo din. Pero hindi kita bibigyan — mag-ihaw ka ng sa ’yo.” Napailing na lang s
Ilang minuto nang nakatulala si Brigitte matapos siyang iwan ni Betty sa club. Hawak pa rin niya ang baso ng alak, pinaglalaruan iyon na para bang iyon na lang ang natitirang kaibigan niya ngayong gabi. Malalim ang kanyang buntong-hininga bago niya muling sinenyasan ang bartender.“Dapat ba akong magtiwala sa kanya?”“Another shot. Make it quick,” garalgal niyang wika, pilit ipinapakita ang tapang kahit namumula na ang pisngi.Ilang tagay pa ang lumipas, at lalo nang naging malabo ang kanyang paningin. Hindi na niya halos marinig ang ingay ng tugtog—tanging pintig ng puso at bigat ng ulo ang nangingibabaw.Napaupo si Brigitte, nakasandal sa couch habang nakapikit, nilalabanan ang matinding hilong nararamdaman niya dahil sa kalasingan. Napadilat siya nang biglang may dalawang lalaking lumapit sa kanya. Pinagitnaan siya ng mga ito at inakbayan. Malalakas ang tawa, amoy alak din, at halata ang intensyon sa paraan ng pagkakatitig kay Brigitte.“Miss, samahan mo naman kami sa table. Sayang
Maganda ang sikat ng araw, ngunit malamig pa rin ang simoy ng hangin sa isang resort sa Batangas. Hindi inaasahan ni Iris na ang simpleng gala ay mauuwi sa isang linggong bakasyon nila dito kasama sina Don at Doña, Mira at Marie, at si Alexander.Habang abala sa paghahanda ng pagkain ang staff ng hotel, nakaupo naman si Iris sa gilid ng pool habang umiinom ng orange juice. Tanaw niya ang Don at si Alexander na naglalaro ng billiards. Sa tabi naman niya sina Doña Conchita, Mira, at Marie na kumakanta sa videoke.“Ma’am Iris, kanta ka!” aya sa kanya ni Mira na naka-mike pa.Umiling si Iris, nakangiti sa kanila. Lumapit naman si Marie sa kanya.“Ma’am Iris, halika na, kanta tayo!”“Oo nga naman, hija, parinig naman kami ng boses mo!” nakangiting sambit ng Doña. Napilitan tumayo si Iris at pumindot ng number.“Ay naks naman, kabisado ni Ma’am ang number! Laman siguro ng kantahan si Ma’am!” biro ni Mira.“Hindi naman, nagpapa-rent kasi kami dati ng videoke.”“O siya, kanta ka na Ma’am!”Sa
Nakatalukbong si Iris ng mukha, habang nakahiga sa loob ng silid ng ospital. Paulit-ulit sa kanyang isipan ang mga salitang binitiwan ni Lorrie kanina. “Kasalanan mo talaga! Sana nga namatay ka na lang!” Parang bawat salita’y matalim na kutsilyong paulit-ulit na sumasaksak sa dibdib niya.Napahawak siya sa tiyan, halos hindi na makahinga sa bigat ng nararamdaman niya. Dumaloy ang luha sa pisngi ni Iris, kahit pilit niyang pinipigilan.“Sweetheart…” mahinahong tawag ni Alexander habang papasok ng silid, tinanggal nito ang kumot sa mukha niya. “Huwag mong isipin lahat ng sinabi ni Tita. Alam mong wala kang kasalanan dito. Hindi mo kailangan akuin ang sakit na ’yon.”Ngunit hindi siya sumagot. Pinipilit niyang magpakatatag, pero lalo lamang siyang nadudurog sa loob.“Gusto mo bang umuwi na tayo?” tanong ni Alexander habang hinahawi ang buhok niyang nakatabon sa mukha.Bahagyang natawa si Alexander, dahil sa sobrang pula ng mata ni Iris. Pero bigla rin siyang tumigil nang tiningnan siya n