LOGINMay isang araw na lang si Iris Celeste Delgado para bayaran ang utang ng kanyang ama—kapag hindi, mareremata ang tanging tahanan nila. Bilang isang utility staff, wala siyang sapat na pera, kaya sa isang desperadong hakbang, pumayag siyang ibenta ang kanyang pagkabirhen sa isang matandang mayamang kliyente. Ngunit nagkamali siya ng silid. Pagkagising, hindi matanda ang nasa tabi niya—kundi si Alexander Corañez Jr.: ang gwapong, tahimik, at misteryosong CEO ng kumpanyang pinagtatrabahuhan niya. At sa halip na kalimutan ang nangyari, inalok siya nito ng isang kasunduan—isang pekeng kasal. Walang emosyon. Walang tanong. Pero may isang kondisyon: Bawal siyang mapalapit sa kahit sinong lalaki... maliban kay Alexander. Habang pinipilit niyang itago ang damdamin, hindi niya alam na ang lalaking ito ay hindi lang basta umaarte. Dahil para kay Alexander—lahat ng ito ay totoo. At sa pagbabalik ng ex nitong si Brigitte, magagawa pa ba ni Iris na panindigan ang kasunduan—kahit posible siyang masaktan?
View MoreSuot ang maskara, susuray-suray si Iris habang tinatahak ang hallway ng isang exclusive hotel. Tila lumulutang ang mga numero sa paningin niya — Three... Zero... Eight.
Napalunok siya. "Ito na" bulong niya sa sarili. Kinuha niya ang keycard mula sa bag at s-in-wipe ito sa pinto. Dahan-dahan niyang itinulak ito — bahagyang bukas na pala. At bago pa man niya maisara ang pinto, may dalawang bisig nang yumakap sa kanya mula sa likuran. Mainit ang hiningang dumampi sa kanyang batok… kasabay ng halik na gumapang pababa sa kanyang leeg. Napapikit si Iris. "H-Hey—" maikling pagtutol niya. "You don’t need to hide your face. I want every part of your body" bulong ng lalaki, habang dahan-dahang hinuhubad ang kanyang pulang dress gamit ang sariling bibig. Napasinghap siya. Nang bumaba ang halik nito sa pagitan ng kanyang hita, nanginginig ang mga kamay niyang napasabunot sa buhok ng lalaki. Napasandal siya sa pinto, muntik nang mabuwal sa panghihina ng tuhod. "Please... be gentle. It’s my first time." Hindi kumibo ang lalaki. Sa halip, hinapit siya nito at marahang binuhat. Maingat siyang inihiga sa kama na para bang isang bagay na ayaw niyang mabasag. "You’re beautiful... you’re mine now." Dahan-dahan siyang niyakap, hinaplos ang kanyang balikat pababa sa baywang. Hindi man siya nagsalita, ramdam ng lalaki ang kaba sa bawat buntong-hininga niya. Nang magtagpo ang kanilang mga labi, saglit na nawala ang bigat sa dibdib niya. Mainit. Mabagal. Parang tinitimpla ang takbo ng gabi. Hinubad nito ang maskara niya. Sandaling tumigil ang lalaki para pagmasdan ang mukha niya. Kinabahan si Iris, pero wala itong sinabi. Sa halip, muli siyang hinalikan. Unti-unting tinanggal ang natitirang saplot niya. Napapikit si Iris habang nararamdaman ang init ng katawan nila. Umangat si Alexander at pinagmasdan siya sa ilalim ng malamlam na ilaw ng lampshade. Puno ng pagnanasa ang mga mata nito. Sumunod ang mga halik—mula leeg, sa balikat, pababa sa dibdib. Napakapit si Iris sa bedsheet, pinipigil ang mga impit na ungol. “Don’t hold back” bulong nito. “Moan for me, Sweetheart.” Nang maglapat ang kanilang mga katawan, saglit siyang napatitig sa kisame. Pigil ang hininga. Tumulo ang luha niya nang maramdaman ang pagkapunit sa pagitan ng kanyang mga hita. Tumigil ang lalaki, pinunasan ang luha niya. “I’m sorry, Sweetheart. Just tell me when to continue.” Pinakiramdaman ni Iris ang sarili, saka tumango. Nagpatuloy ang lalaki, nakatitig sa kanya habang mabagal ang galaw. Ang bawat salpukan ng balat nila ay may kasamang panginginig at init. "So tight for me, Sweetheart..." bulong nito. Mainit ang dibdib ni Alexander sa ibabaw niya. Ramdam niya ang lalim ng kontrol na pilit nitong pinipigil habang gumagalaw. Hindi ito nagmamadali. Bawat sulong ay may pag-iingat, pero ramdam pa rin ang pagnanasa. Hawak ng lalaki ang mga kamay niya, nakalapat sa kama, habang humahalik sa leeg niya pababa sa balikat. Paulit-ulit. Mabagal. Puno ng hangin at init. Nang bumaba ulit ang halik nito sa pagitan ng kanyang mga hita, napasinghap si Iris. Napakapit siya sa buhok ni Alexander, ‘di na niya kayang pigilan ang ungol na kanina pa niya sinasakal sa lalamunan. "That's it..." bulong nito, habang dinadama ang bawat galaw ng katawan niya. "I want to hear every sound you make." Napapikit si Iris. Ramdam niyang basa na naman siya — ramdam niya ang sakit, at ang kakaibang kiliting kumakalat sa buong katawan niya. Parang hindi na siya makahinga sa dami ng sensasyong sabay-sabay na bumalot sa kaniya. Umakyat muli ang lalaki, at muling pumasok sa kanya, ngayon ay mas madiin. Mas mabilis. Napakapit siya sa likod nito, habang inuuga sila ng kama. Naririnig nila ang salpukan ng mga katawan, ang tunog ng halik, at ang paulit-ulit na pagbanggit nito ng mga salitang umaangkin sa kanya. “You're mine Sweetheart. Only mine" “Nobody else can have you.” Tila nawalan siya ng ulirat. Paulit-ulit ang pagsabog ng init sa katawan niya hanggang sa hindi na niya malaman kung ilang beses siyang nilabasan. Parang may sumisiksik na bago sa loob niya—isang parte ng sarili niya na ngayon lang niya naranasan. Hindi ito pagmamahal. Hindi rin ito pangarap. Pero totoo ang lahat ng naramdaman niya sa gabing 'yon. At habang nakapatong pa rin sa kanya si Alexander, parehong pawis at humihingal, muling narinig niya ang bulong nito sa tainga niya. “You’re mine Sweetheart. And I don’t share.” Dalawampu’t limang taon niyang pinangalagaan ang sarili. Inakala niyang matutupad ang pangarap na ialay ito sa lalaking tunay niyang mamahalin. Pero ngayong gabi... Ipinagbili niya ang dangal— sa isang lalaking hindi niya kilala, sa lalaking hindi niya mahal.Nakangiti si Iris habang nakatitig sa repleksyon niya sa salamin. Nangingilid ang luha niya dahil sa magkahalong kaba at tuwang nararamdaman. Mahigpit niyang hinawakan ang laylayan ng damit at huminga ng malalim. “Grabe…” mahina niyang sambit, “…ikakasal na ba talaga ’ko?” Tumawa si Veronica habang inaayos ang belo niya. “Oo, anak. At sana, maging masaya ka — iyon lang naman ang gusto namin ng Daddy mo. Maging masaya ka, at magkaroon ng maayos na pamilya.” Mahigpit na niyakap ni Iris ang kanyang ina. “I love you, Mommy,” lumuluhang sambit ni Iris. “Mahal na mahal din kita, anak,” sabi nito, sabay haplos sa pisngi ni Iris. “Ang ganda-ganda mo, anak!” nakangiting sabi ng kanyang ina. “Syempre naman, Mommy. Kanino pa ba ako magmamana kundi sa ’yo!” Natawa naman si Veronica. “Ay sus! Bolera!” Ngumiti si Iris, pero ramdam ang kaba sa dibdib. “Kinakabahan ako, Mommy. Parang hindi pa rin ako makapaniwala.” “Normal lang ’yan,” sagot ng isang pamilyar na boses. Napalingon sila
Maagang nagising si Iris. Napangiti siya nang makita ang singsing sa daliri niya. "Parang panaginip lang!" nakangiting bulong niya habang dahan-dahang bumabangon. Binuksan niya ang window glass sa silid para pumasok ang liwanag ng araw. Ngunit halos mapaatras siya nang makita si Alexander sa tapat mismo ng bintana—nakatayo ro’n, nakangiti, at kumakaway pa. “Alex?” gulat pero natatawang sambit ni Iris. “Good morning, sweetheart!” sigaw nito mula sa ibaba. Bumaba ang tingin ni Iris. Napakunot ang noo niya, sabay takip ng kurtina. Naka-sando lang kasi si Alexander, at kitang-kita ang hubog ng katawan niya. “Ang aga mo naman mangapitbagay!” nakangising sigaw ni Iris. Narinig niya ang mahinang tawa ni Alexander. “Pinagtimpla kasi kita ng coffee!” nakangiting sigaw ni Alexander. Hindi mapigilan ni Iris ang mapangiti. Pagbaba niya ng hagdan, naamoy agad niya ang aroma ng kape at tinapay na inilapag ni Alexander sa mesa. “Hindi ka pa natutulog, no? Mukhang excited masyado,”
Napaupo si Iris sa hallway sa tapat ng swimming pool. Bigla niyang pinatay ang tawag dahil sa takot. Kumakabog nang malakas ang puso niya habang palinga-linga sa paligid. Nanginginig siya, takot sa posibleng gawin ni Congressman sa kanya at sa pamilya niya. Agad siyang nilapitan ni Veronica nang mapansing namumutla si Iris. “Hija? Anak, may problema ba?” nag-aalalang tanong ng kanyang ina. “Wala po, Mommy.” Tipid siyang ngumiti para takpan ang takot. Niyakap siya ni Veronica nang maramdaman ang panginginig ng katawan ng anak. “Okay lang, anak. Okay lang… hindi na niya tayo masasaktan ulit,” bulong ng kanyang ina. Hanggang sa tuluyan nang napahagulgol si Iris. “Takot na takot ako, Mommy! Paano kung isa na naman sa atin ang kunin niya?” umiiyak na sambit nito. “Shhhh…” awat ni Veronica habang hinahaplos ang likod ni Iris. Lumapit na rin si Doña Conchita at niyakap siya. Ilang sandali pa ang lumipas bago magpahid ng luha si Iris. “Thank you po,” halos bulong lang na sambit niy
Maaga pa lang, umalingawngaw na ang balita tungkol kay Congressman Armando Rodriguez — sa TV, sa radyo, at maging sa iba’t ibang social media platforms. Marami ang nagulat at natakot nang ibalitang buhay pa si Congressman, at kasalukuyang pinaghahanap ng mga awtoridad dahil sa samu’t saring kasong isinampa laban sa kanya — kabilang na ang kidnapping at attempted murder kina Iris Celeste Delgado at Conchita Corañez. “Sabi ko na nga ba, buhay pa ‘yang si Congressman!” ani ng isang ale sa kanto habang nanonood ng TV sa tindahan. “Akalain mo, pati anak niyang si Brigitte, hindi napansin na hindi pala ‘yung tatay niya ang kinulong noon? O baka naman kasabwat siya?” “Eh sino pa nga ba ang magkakasabwat kundi sila-sila rin!” sagot ng isa habang nagpapaypay gamit ang lumang dyaryo. “Talaga nga palang ang mga masasamang damo, hindi agad namamatay,” sabay lagok ng kape ng matandang lalaki sa gilid. “Kung sino man ang makakapagturo sa kinaroroonan ni Congressman Armando Rodriguez,” dag
Kumakabog ang dibdib ni Alexander nang pindutin niya ang green button ng cellphone. “Hello, sino—” Hindi na niya natapos ang sasabihin nang marinig niya ang tinig at mala-demonyong tawa ni Congressman Armando Rodriguez. “Sino kaya ang una mong ililigtas? Ang mommy mo… o ang pinakamamahal mong si Iris?” seryosong tanong nito. “Try to touch them and I’ll kill you,” malamig ngunit may diing sambit ni Alexander. “Ahhh, takot ako!” tila nang-aasar pang sagot ng Congressman sa kabilang linya, sabay halakhak. Napasalampak sa sahig si Alexander, sabay sapo sa ulo. Samu’t saring emosyon ang nararamdaman niya—takot, galit, kaba. Napabuntong-hininga siya, saka muling tiningnan ang cellphone. “Pero dahil may pinagsamahan naman tayo noon, okay na siguro ’yung fifty million. Cash. Kapalit ng mommy mo at ni Iris,” patuloy ni Congressman. Nakuyom ni Alexander ang kamao. Kalmado, pero halata sa mga mata ang labis na takot na baka may mangyaring masama sa dalawa. “Fine! Fifty million,
Napamulat ng mata si Iris nang bigla siyang sabuyan ng malamig na tubig. Napasinghap siya sa gulat at mabilis na nag-angat ng tingin. Nasa harap niya si Congressman Rodriguez—nakaupo, kalmado, parang aliw na aliw sa nakikita. “Ibig sabihin... totoo ngang buhay siya?” bulong niya sa isip. Nanginginig ang katawan ni Iris sa ginaw, pero hindi niya iyon iniinda. Hindi siya makagalaw sa kinauupuan niya. Gusto niyang sumigaw at murahin ito, pero hindi niya magawa dahil may duct tape ang bibig niya. Ginalaw-galaw niya ang kamay, pero nakatali iyon sa likod. Napangiwi siya sa higpit ng tali at halos mapaiyak nang mapansin niyang may kadena rin ang paa niya. Para bang kahit anong gawin niyang pagpupumiglas, hindi na siya makakatakas. “Mabuti naman at gising ka na, Ms. Delgado. Akala ko kailangan ko pang gamitin sa ’yo ’to para magising ka.” Sabay himas ni Congressman sa hawak niyang stun gun. Napangisi ito nang makita ang takot sa mga mata ni Iris. “Finally, nagkita rin tayo. Face to face






Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments