All Chapters of I SOLD MY VIRGINITY TO MY POSSESSIVE BOSS: Chapter 1 - Chapter 10

Napabalikwas ng bangon si Iris nang tumunog ang cellphone niya. Sapo ang sariling ulo, napangiwi siya nang maramdaman ang hapdi sa pagitan ng kanyang mga hita. Nagmamadali siyang tumungo sa CR para doon kausapin ang kapatid—takot na baka magising ang lalaking himbing pa ring natutulog.“Ate! Nasaan ka na ba? Pinapaalis na tayo sa bahay!”Umiiyak ang kapatid niya sa kabilang linya.Wala siyang masagot. Paano niya ipagtatapat na ibinenta niya ang sarili para lang makahanap ng pera?Huminga siya nang malalim, pilit pinatatatag ang tinig. “Pauwi na ako. Magbabayad na tayo ng utang. Hindi na mareremata ang bahay.”“Talaga, Ate? Pero saan ka—”“‘Wag nang maraming tanong.”Walang emosyon ang huling salitang ’yon. Tapos. Click. End call.Mabilis niyang pinulot ang mga damit, nagbihis, at isinilid sa bag ang brown envelope na may lamang pera. Tapos na ang gabing inialay niya sa isang estranghero. Wala na siyang obligasyon.Napatingin siya sa pinto. Room 303. Kumakabog ang dibdib niya.Parang

Tulala pa rin si Iris habang nakaupo sa gilid ng kama sa penthouse. Kahit mainit ang tubig ng shower kanina, hindi pa rin nito napawi ang lamig ng mga salitang binitawan ng ina ni Alexander. "Hindi kayo bagay." Walang kagatol-gatol, tila ba isang hatol mula sa langit.Pumikit siya ng mariin. “Ito ang pinasok mo, Iris,” mahina niyang bulong sa sarili. Kasunduan lang ito. Walang personalan.Pero, bakit parang unti-unti siyang nilalamon ng emosyon?Nagmulat siya nang bumukas ang pinto. Pumasok ang mga stylist, makeup artist, at isang matandang babaeng tila siya ang tagapangasiwa ng kasuotan. Mabilis ang kilos ng lahat, para bang isang reyna ang kanilang inihahanda para sa royal ball.Habang inaayusan siya, hindi niya maiwasang magtaka. Ginagamit lang siya, di ba? Pero bakit ganoon kung makatingin si Alexander? Bakit tila siya lang ang babae sa mundo nito?Paglabas niya ng silid, napatigil si Alexander. Hindi ito agad nakapagsalita. Para siyang na-freeze sa kinatatayuan. Hinagod nito ng t

Napasinghap si Iris nang biglang prumeno si Alexander. Muntik na silang bumangga sa sasakyan sa harap.“May problema ba?” tanong niya, kita sa mukha ang pag-aalala.Mula nang mag-usap sila ng ina ni Alexander habang nag-aalmusal ng nasa singapore sila, ramdam niyang nagbago ang mood nito. Tahimik, malalim ang iniisip.“Nothing, sweetheart. Don’t worry,” sagot ni Alexander, pilit na ngumiti pero hindi ito umabot sa mga mata. Binalik niya ang tingin sa daan.Hindi mapakali si Iris. Nahihiya man, dahan-dahan niyang hinawakan ang kamay ng binata. Nagulat ito, pero agad ring ngumiti at pinisil ang kanyang kamay.“Thank you, Iris, for being here. At sana, kahit may matuklasan ka pa... walang magbago sa atin,” bulong ni Alexander.Napatingin si Iris sa kanya, halatang may laman ang sinabi nito. Gusto niyang sagutin, pero wala siyang maisip na tamang salita.Pagdating nila sa mansyon ng mga Corañez, agad silang sinalubong ng mga kasambahay. Tinawag ang mag-asawang amo.“Alexander, anak!” bung

“She’s not someone you can just humiliate and get away with.” Biglang tumahimik ang paligid. Parang huminto ang oras sa loob ng boutique. Ang kaninang nagtatawanang staff, ngayon ay napako sa pagkakatayo. Ang dalawang alalay ni Brigitte ay nanginginig sa takot. Si Brigitte, tila biglang natuyuan ng dugo sa mukha. Namumutla, habang si Alexander ay mariing nakahawak sa kanyang pulso. “Let go of me,” mariing bulong ni Brigitte, pero ramdam ang panginginig ng kanyang tinig. “No,” malamig ang sagot ni Alexander. “Not until you apologize.” Napalunok si Iris, hindi pa rin makagalaw sa kinatatayuan niya. Parang nanliit siya sa dami ng matang nakatingin. Kahit wala nang nagsasalita, ramdam niya ang bigat ng eksena. Napayuko siya. “Alexander, this is ridiculous—” “I said apologize.” Lalo pang tumigas ang mukha ng lalaki. Walang emosyon. Walang takot. Halos dumagundong ang utos niya sa tahimik na boutique. Ang gwardiya na kanina’y kumakain sa sulok, ngayon ay nag-aalangan kung lal

Pagkapasok nila sa mansyon ng mga Corañez, dalawang magkasunod na sampal ang dumapo sa pisngi ni Iris.Napaatras siya sa lakas ng tama, halos matumba.Akmang sasampalin pa ulit siya ng ina ni Alexander nang mabilis siyang saluhin ng lalaki.“Mom! Tama na!” madiin ang boses ni Alexander.“Hindi kami pumunta dito para saktan mo ang asawa ko!”Pero hindi siya pinansin ng ginang. Hinila nito si Iris papasok sa isang silid at mariing isinara ang pinto.“Bakit mo pinahiya ang anak ko sa boutique?” matalim ang tanong ng ginang.“Wala po akong ginawang masama, Ma'am. Ako pa nga po ang—”“Wag mo ‘kong Ma’am-Ma’am!” singit nito. “Hindi ka bagay sa anak ko! Alam mo bang ilang taon siyang nagdusa dahil sa babaeng minahal niya?”Kahit nanginginig, pinilit ni Iris na tumingin diretso sa kanya.“Alam ko pong hindi niyo ako gusto. Pero hindi ko po balak saktan si Alexander… kahit kailan.”“Madali lang sabihin ‘yan,” sagot ng ginang. Lumapit ito, seryosong nakatingin sa kanya.“Do you really love my s