"SO, bakit niya ako pinapatawag? Surely, not to work for him. He knows I won't let him have his way to order me.""Hindi ko alam," pabulong na tugon ni Jonas.Sinulyapan niya ang kaabay na lalaki. "I know you very well. Kapag sinabi mo na wala kang alam, it's the opposite. So, tell me, what is it all about? Bakit inalis niya ako sa Marketing?""There's a manager now. At magsisimula na rin doon ang bagong director."Napatigil sa paghakbang si Josh at hinarap si Jonas. "What?""That's what I know."Ipinagpatuloy niya ang paglalakad. "Akala ko ba, hindi papalitan si Cristo? Darn! That name is not suitable for him.""He's not capable now to handle a huge department. Baka ilipat na siya sa ibang departamento kapag bumalik na siya.""What is that old fox planning?""Huh? The chairman?""There's no other old fox aside from him.""Oh.""At sino ang ipinalit niya sa posisyon?""Someone you know."Muling napahinto sa paghakbang si Josh at kunot-noo na napatingin kay Jonas. "Someone I know?""Ye
"AH, TAMA. Naalala ko na rin. Ilang linggo ko na itong iniisip."Bumaling ako kay Josh at pinanlisikan ko siya ng mga mata."O, bakit ganyan kang makatingin? Parang gusto mo akong kainin ng buhay, ah?""Natatandaan ko na kung saan ko nakita at nakilala 'yong bestman mo.""Si Kino?""Ikaw talaga!""Agh!" daing ni Josh nang makatanggap ng hampas sa braso. "Bakit?""Siya ang may-ari nitong sasakyan, 'di ba?""Magkaibigan na kami. As in, close friends.""Sinamantala mo agad ang pagkakaibigan niyo!""Hey!" saway ni Josh nang sunud-sunod siyang paghahampasin. "Tumigil ka nga! Mababangga tayo!""Magkano ang ipinangako mo sa kanya na kabayaran para makuha ang sasakyan na ito?""Hindi kalakihan.""Hindi kalakihan, pero sa interest ka naman mamumulubi.""Magkaibigan kami kaya hindi niya raw tutubuan.""Imposible. Bago pa itong sasakyan kaya siguradong mahal ito.""Maayos ang usapan namin.""Baka pagta-taxi lang ang ikinabubuhay niya tapos kinuha mo pa!""Pumayag naman siya. Gusto niya nang tumi
"NA-FOLLOW up niyo na ba ang pending request natin sa Immigration?""May appointment po ako ngayon, sir.""Make sure we'll get the documents within this day. Tatlong araw na ring nakatambak doon ang package. Kung may problema sa naging proseso, let them give you a clear explanation.""Yes, sir.""How about the proposal we made for the AIRCargz? May resulta na ba?""I'm still waiting for their call, sir.""It's been a week already? If they want to turn it down, hindi na nila iyon patatagalin pa. Make an appointment. I will personally visit their place.""Yes, sir.""That's for today. Work hard.""Yes, sir."Nagsitayuan na ang mga tauhan ni Hector. Inabisuhan niya ang kanyang secretary na pagkatapos iligpit ang mga kalat sa mesa ay mag-break muna ito."Sir, gusto niyo po bang i-order ko na lang kayo ng lunch?""No need. I'll leave early today.""Okay, sir."Nang ukupahin ni Hector ang kanyang office table at makalabas na ang secretary niya, bumukas ulit ang pinto. At para siyang tinukla
INALIS ni Josh ang pagkakaakbay sa akin nang matanaw namin na nakalabas na nang gate si Chelsea.Gusto ko pa sana na magtagal kami sa ganoong posisyon hanggang masamyo ko ang lahat nang bango niya sa katawan.Alam ko na ginamit lang niyang rason ang paliligo para ipakita niya sa dating nobya na may katotohanan sa ikinikilos namin, mukha kasing hindi pa nawawala sa isip nito ang pagdududa sa relasyon namin na akala nito ay nagpapanggap lang kami.Totoo naman. Everything between Josh and I is fake. We just had the agreement for our own goal.But sometimes, I have this denial stage. Alam ko na may ibang damdamin akong nakakapa sa dibdib ko. Pero hindi ako sigurado kung tama ito. I can't really control myself. I am starting to fall for him."Magbihis ka na.""Ha?"Tumigil sa paghakbang si Josh na paakyat na sana ng hagdan. Nilingon niya ako at pinasadahan ako ng tingin. Saka ko lang naalala ang suot ko.Mabilis kong iniyakap ang mga braso ko sa sarili ko, partikular sa harapan dahil nakal
TININGNAN ko muna ang repleksiyon ko sa wholebody mirror sa kuwarto ko. Sakto at bumagay naman sa akin ang nighties na regalo ni Emie. Kulay itim iyon na may print ng mga maliliit na larawan ng bituin at half moon."Kasalanan niya ito. Bakit ito pa ang napili niya na ibigay? Puwede naman sanang plato o baso na lang."Napabuntong-hininga muna ako bago ako lumabas ng silid. Patuloy pa rin sa pag-iingay ang doorbell. Mukhang wala yatang balak sumuko at umalis si Chelsea."Bahala na."Hindi ko na nakita si Josh nang lumabas ako. Baka nagtago na sa kanyang silid."Wala ba siyang planong tulungan ako? Mas convincing sana kung nakaakbay siya sa akin na haharap kay Chelsea."Bumaba na ako. Nakakairita ang sunud-sunod na pagtunog ng doorbell na akala mo ay may emergency sa labas. Ginulo ko muna ang buhok ko bago ko pinihit ang seradura. Pinapungay ko rin ang mga mata ko na sinundan ko pa nang paghikab.Napahinto sa pagpindot ng doorbell si Chelsea nang bumungad ako, kunwari ikinagulat ko ang
NAKAPIKIT ako, pero ramdam ko ang pagguhit ng ngiti sa labi ko. Because I smell and feel his presence. He has a masculinity scent and magnetic charm that awakens my desire to touch him.Para akong nananaginip. And in that dream, he was there. He was with me, looking at me admiringly.Gusto ko siyang abutin, yakapin at mahigpit na ikulong sa mga bisig ko. And I will tell him just to stay by my side, forever.Iniunat ko ang isa kong braso mula sa patagilid na pagkakahiga ko. Nakangiti pa rin ako at nakapikit ang mga mata. As if my hand has its own control.There he is. As I touched him, I even smiled sheepishly. I felt embarrassed but thrilled at the same time.If it's really a dream, then I wished more time being sleep hanggang pagsawaan ko siya. Pero mukhang hindi na yata ako magigising dahil hindi ko siya magagawa na pagsawaan.Pinisil-pisil ko ang pisngi niya. It's warm. I like to touch him more. Kaya hinayaan ko ang kamay ko na maglakbay paibaba."Watch out where it going..."Bigla