Library
Search
Home / Romance / I Was Just A Contract, Now I'm His Obsession / Chapter 2

Share

Chapter 2

Author: LMCD22
last update Last Updated: 2025-06-19 15:03:02

Miles Craig’s Point of View

Nakaupo ako ngayon sa table ko, sa labas ng opisina ni Zep. Pasalamat na lang talaga ako—hindi ako kasama sa loob. Isang pader lang ang pagitan namin, pero para sa akin, sapat na ‘yon para makahinga.

Napahawak ako sa buhok ko, pilit iniibsan ang tensyon. Kung pwede lang ako sumigaw, ginawa ko na. Pero ang lahat ng sigaw ko… nasa loob na lang. Tahimik. Masakit.

Bakit parang napakaliit ng mundo namin?

Apat na taon kaming hindi nagkita. Akala ko tapos na. Akala ko ligtas na ako sa anino niya. Ang tanging gusto ko lang ay mapayapang buhay—malayo sa nakaraan, malayo sa kanya. Pero bakit isang iglap lang, parang gumuho ang lahat ng itinayo kong pader?

Bakit ko pa ba pinoproblema ‘to?

Wala na kaming koneksyon. Wala na kaming kahit anong ugnayan. At isa pa—kasal na sila ni Samantha. Ang babaeng minahal niya noon pa. Ang babaeng pinalit niya sa akin matapos ang isang taong arranged marriage.

Dahan-dahan akong napailing.

Anong karapatan niyang sabihin sa akin na, “This time, I will never let you go”?

Para saan? Para gamitin niya ulit ako? Para paglaruan na naman ang damdamin ko?

Hindi na. Hinding-hindi na mangyayari ‘yon. Magaling na si Dad. Wala na kaming kailangan sa kanya. Wala na akong utang sa kanya.

At hinding-hindi ko makakalimutan ang sakit na dinulot niya sa akin.

---

Flashback...

"Our divorce is tomorrow, so you better get ready to leave this mansion."

Natigilan ako sa kinatatayuan ko. Malamig ang boses niyang lumabas mula sa bibig ng taong dapat sana’y naging asawa ko. Pero kahit kailan, hindi niya ako tinuring na gano’n.

Walang relasyon. Walang emosyon. Walang pagmamahal. Isang kasal na sinelyuhan ng papel, hindi ng puso.

Isang taon. Isang taong arranged marriage kapalit ng pagtulong niya sa ama kong nasa ospital noon. Pinangako niyang pagkatapos ng unang anibersaryo, tuluyan na kaming maghihiwalay. At mukhang excited siyang tuparin ‘yon.

Inilapag niya ang isang folder sa harap ko. Divorce papers. Walang alinlangan. Walang pagdadalawang-isip.

“Pirmahan mo na ‘yan. Bukas, babalik si Samantha. Inaayos na namin ang kasal namin sa susunod na linggo.”

Natulala lang ako. Samantha. Ang first love niya. Akala ko hindi na babalik. Akala ko kahit paano’y may puwang ako sa puso niya. Mali ako. Isa lang pala akong panakip-butas habang wala ang mahal niya.

Parang nilamig ang buong katawan ko. Nanlumo ako. Pero hindi ko ipinakita. Pilit kong pinanghawakan ang dignidad ko.

Nang hindi ko pa rin kinukuha ang divorce paper, marahan niyang inilapag ito sa mesa.

“Wag mo nang patagalin, Miles. Napermahan ko na ‘yan. Sa’yo na lang kulang.”

At ‘yon na ang huling sinabi niya bago siya lumabas. Walang lingon. Walang pagdadalawang-isip.

Isa lang akong substitute bride na madaling palitan. Para akong laruan—ginamit sa isang taon, at kapag tapos na, itatapon.

Hindi ko naman ginusto ang ganitong buhay. Pero dahil kay Dad… tinanggap ko ang lahat.

---

Mas maagang alaala...

Nang mabalitaan ko na kailangang operahan si Dad, halos mabaliw ako. Wala kaming pera. Wala kaming kakapitan.

Kaya lumapit ako sa huling taong alam kong may kakayahang tumulong—si Lolo Jones, ang lolo ni Zep.

“Please… tulungan n’yo po ang Dad ko. Gagawin ko ang lahat,” umiiyak kong pakiusap.

“Tulungan ka namin. Wala ka namang kailangang suklian—”

“Gusto ko pong tumbasan ang tulong. Ayoko pong magkaroon ng utang na loob na hindi ko mababayaran.”

Tahimik lang si Lolo. Hanggang sa binigkas niya ang mga salitang ‘yon:

“Fine. Pakasalan mo ang apo ko.”

Napatingin ako sa kanya. Ang apo niyang si Zep. Lihim ko siyang nagugustuhan noon, kahit alam kong may mahal siyang iba. Kahit alam kong imposibleng mapansin niya ako.

“Kaya mo ba?” tanong ni Lolo. “Kaya mong pakasalan ang isang taong hindi ka mahal?”

“I will marry him,” sagot ko.

Ngumiti si Lolo at niyakap ako. “Salamat, Miles. Apo na rin kita.”

---

Isang linggo pagkatapos, kasal na kami.

Tahimik lang si Zep habang naglalakad ako sa aisle. Walang emosyon. Parang estranghero. Pero hindi ako umasa. Gagawin ko lang ang trabaho ko.

Pagkauwi namin, sumabog siya.

“Happy?” malamig niyang tanong.

Napatingin ako sa kanya, naguguluhan.

“Masaya ka na? Dahil nakuha mo ang gusto mo? Dahil sinunod ni Grandpa ang kagustuhan mo? Ngayon, iniwan ako ni Samantha. Pati mana ko, baka mawala!”

Lumapit siya sa akin. Madiin. Matapang. Nakakatakot.

“A-Anong sinasabi mo, Zep?”

Bigla niya akong sinakal.

“Hindi mo kailanman mapapalitan si Samantha sa puso ko. Never!”

Binitawan niya ako. Napa-ubo ako habang pilit na humihinga. At sa gitna ng paghikbi ko, inilapag niya ang isang kontrata.

“One year marriage. Makukuha ko ang mana ko sa loob ng isang taon. At pagkatapos nun, divorce. Papakasalan ko na si Samantha.”

Nanlaki ang mga mata ko.

“Kung ayaw mong pirmahan, hindi ko tutulungan ang Dad mo.”

Luha na lang ang naging sagot ko.

“Signed it or not?” malamig niyang tanong.

---

End of flashback

Ngayon, apat na taon na ang lumipas. At heto ulit kami. Ang kaibahan lang… hindi na ako parehas ng babaeng iniwan niya noon.

Dati, kaya kong tiisin lahat… para sa pamilya ko.

Ngayon, may mas mahalaga na akong pinoprotektahan.

Hindi niya alam… iniwan niya ako nang buntis.

At ngayon, may dalawang batang umaasang huwag siyang makilala.

---

“This time, I won’t let you go.”

Too late, Zep.

Hindi mo kailanman malalaman na may mga anak tayo.

*****

LMCD22

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • I Was Just A Contract, Now I'm His Obsession   Chapter 12

    Miles Craig's Point of View*Dahan-dahan akong nagmulat at nanlalaki ang mga mata ko nang makita ko ang sinag ng araw sa labas. Teka lang anong oras na?Kinuha ko ang phone ko at tiningnan ko ang oras at alas 7 na ng umaga na mas lalo kong kinatalon sa higaan at nung lumabas ako para tingnan kung nakabihis na ang mga anak ko para sa school.Nakikita ko na tapos ng kumain ang dalawa at parang ihahatid na sila ng Ion sa school na kinahinga ko ng maluwag."Mommy, good morning."Niyakap naman ako ng anak kong babae na si Zyrylle at pati na rin si Zyrus. "Papasok na kami sa school, mommy.""I'm sorrym babies. Ngayon lang nagising si mommy.""It's okay, mommy. Kailangan mo ring magpahinga noh. Inayusan na kami ni Tito Ion at nagluto 'rin si Grandpa ng breakfast."Napangiti naman ako kina dad at Ion. Mabuti naman at hindi ako nag-iisa dito."Thank you.""Okay, tayo na baka ma-late na kayo."Napatango naman ang dalawa sa sinabi ni Ion at agad na silang nag-kiss sa pisngi ko at pati na rin ka

  • I Was Just A Contract, Now I'm His Obsession   Chapter 11

    Miles Craig's Point of View*'Nakarating kami sa bahay at tumingin ako sa kwarto ng mga bata at nakikita ko roon na nakahiga si papa sa gilid ng mga anak ko. Pinapatulog pa 'rin n'ya 'yun."Nak..."Napatingin naman s'ya sa akin at nag-aalala naman s'yang napatingin sa akin.Dahan-dahan naman s'yang bumangon."Dad, nagpahinga na po sana kayo.""Yan nga ang sinabi ko sa kanya kanina. Pero gusto n'yang bantayan ang dalawang babies eh."Napatingin naman ako kay Ion at binalik ko ang tingin kay dad."Ayos lang, nak. Binisita ko lang ang mga apo ko dahil narinig ko na honor student sila. Binigyan ko na rin sila ng cake kanina at nagustuhan naman nila."Napangiti na lang ako. Busy 'rin si dad dahil pinagpatuloy n'ya ang business nito. Tinutulungan din naman s'ya ni Ion minsan kaya nagiging less ang mga gawain nito.Hinawakan ko ang kamay ni dad."Dad, wag kang masyadong magpapagod, okay? Alam mo naman na kakagaling mo lang eh.""Ano ka ba anak. 3 years na akong maayos sa sakit ko.""Kahit na

  • I Was Just A Contract, Now I'm His Obsession   Chapter 10

    Miles Craig's Point of View*Nandidito kami sa sasakyan ni Ion ngayon sa gilid ng park. Nakayuko ako habang pinaglalaruan ko ang kamay ko at ramdam na ramdam ko ngayon ang matatalim na tingin n'ya sa akin."Really, Miles?"Nagulat ako sa pagsalita n'ya na kina-pout ko."Look at me, Miles Craig."Dahan-dahan akong napatingin sa kanya. Alam naman kasi n'ya ang back story ko noon sa ex-husband ko.At ngayon nakita n'ya ulit sa kompanya at sinusundan pa ako!Malay ko ba na babalik pa pala ang lalaking 'yun."Promise, hindi ko alam na s'ya ang boss ng kompanya na pinapasukan ko ngayon." Nakikita ko na nakahawak s'ya ngayon sa noo n'ya na parang s'ya pa ang namumroblema sa nangyayari."Edi mag-resign ka."Nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi n'ya."Marami pa namang mga magagandang kompanya na hindi s'ya ang boss. Pinapahirapan mo lang ang sarili mo, Miles. Alam mo naman ang sakit na ginawa sa 'yo ng lalaking 'yun diba... sa inyo ng mga anak n'yo."Napakamao ako dahil sa sinabi n'ya."Hindi

  • I Was Just A Contract, Now I'm His Obsession   Chapter 9

    3rd Person's Point of View*Hindi mapakali si Zep dahil iniisip pa 'rin n'ya si Miles na iniwan n'ya sa opisina iniisip n'ya baka nakauwi na ito sa bahay nila.Iniisip n'ya pa rin ang lalaki na katawag nito kanina na baka 'yun ang dahilan kung bakit gusto nitong umuwi ng maaga.Mahimbing ang tulog nito at hindi muna n'ya ginising para makapamahinga na 'rin nun. Napatingin s'ya sa orasan baka kasi nagugutom na ito kaya plano nitong bilhan ng dinner sa labas. Biglang tumunog ang phone niya at nakita n'ya na tumatawag ngayon si Samantha sa phone nito na kinakunot ng noo nito.Hindi na nito pinansin ang tawag at nagpatuloy ito sa paglalakad at narinig n'ya ulit ang pagtunog ng phone nito. Papatayin sana n'ya nang makita n'ya ang isang message.(Zep, nasa hospital ako ngayon. Please help me.)Napakunot ang noo ni Zep at nagmamadali s'yang pumunta sa parking lot. At nakalimutan n'yang dalhan si Miles ng dinner.Nakarating s'ya sa hospital at nakita n'ya agad si Samantha na nasa isang hosp

  • I Was Just A Contract, Now I'm His Obsession   Chapter 8

    Miles Craig's Point of View*"Huh?""I said I miss your coffee, Miles."Napalunok ako at napakunot ang noo."Sir, babalik na po ako sa trabaho ko."Hindi ko na s'ya pinakinggan at lumabas na ako. Mabuti hindi narinig ng iba ang sinabi ni sir. Nakarating ako sa upuan ko habang hawak ko ang puso ko na sobrang bilis ng tibok nun. Damn! Bakit ganito ka pa 'rin puso!"Okay, trabaho ang pinunta mo dito at hindi s'ya. Kaya continue to work tayo."Agad kong kinuha ang folder at binalik ko ang concentration ko roon sa ginagawa.Makalipas ang ilang oras sa pagko-concentrate sa ginagawa ay nararamdaman ko ang antok ngayon. Pero nilalabanan ko 'yun pero hindi talaga kaya hanggang sa makatulog ako sa lamesa ko dahil sa pagod. Nagising ako nang may mahinang yumuyugyug sa akin at dahan-dahan naman akong nagmulat at nakita ko ang isang janitor na gumigising sa akin."Miss, uwian na. Dito ka ba mag-uumaga sa opisina?" Nanlalaki ang mga mata ko na napaupo ng maayos at agad kong tiningnan ang cellph

  • I Was Just A Contract, Now I'm His Obsession   Chapter 7

    Miles Craig's Point of View*"Bi?"Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin kay Zep na nakakunot ang noong nakatingin sa akin. Kailan pa s'ya nakarating dito sa lamesa ko?"We will talk later, bi."Pilit ko talagang pinarinig kay Zep ang word na 'Bi'. Hindi ko alam kung bakit pero trip ko lang talaga.Pinakalma ko ang sarili ko bago ano humarap sa kanya."May kailangan pa po ba kayo, sir?" kalmadong ani ko sa kanya. Hindi s'ya nagsalita at nananatiling nakatingin sa mga mata ko na parang binabasa ang nasa isipan ko ngayon. "Sir---""Hindi kita pinapasok dito para makipagharutan sa kung sino mang bubuyog sa phone mo, Miss Craig."Natigilan naman ako sa malamig na boses n'ya at walang emosyon na nakatingin sa akin. Pero teka... anong sabi n'ya? Bubuyog?"I will not do it again, sir. Pasensya na po at babalik na po ako sa trabaho ko. May kailangan po ba kayo?""Make me a coffee."Yun lang ang sinabi n'ya bago n'ya ako tinalikuran at dumiretso sa loob ng opisina n'ya. What the hell!

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status