ตอนที่6

ราเดนเดินเข้าไปใกล้กับเตียงของมารีน่าได้ หญิงสาวก็โผเข้ากอดพี่ชายเธอทันที

“ทำไมถึงไม่คิดรักตัวเองบ้าง” ราเดนกอดน้องสาวของเขาเอาไว้แน่น แววตาดุดันเริ่มไหววูบ ทั้งสงสารทั้งโกรธเคืองที่น้องตนเลือกจบชีวิตอันมีค่าเพียงเพราะผู้ชายคนเดียว อีกทั้งยังคับแค้นใจแพทริค น้องเขยนักธุรกิจเจ้าของสายการบินของสิงคโปร์มากจนอยากจะฉีกเนื้อผู้ชายคนนั้นเป็นชิ้นๆ

ก่อนหน้าที่จะแต่งงานสัญญากับเขาอย่างดิบดีว่าจะรักและดูแลน้องสาวของเขาด้วยชีวิต ผ่านไปไม่ถึงปีก็นอกใจน้องสาวของเขาจนเธอช้ำใจจนคิดฆ่าตัวตาย เพราะเห็นคนในครอบครัวล้มเหลวเรื่องชีวิตคู่ เขาถึงได้ครองตัวเป็นโสดมาถึงทุกวันนี้ และเหตุการณ์ของมารีน่าก็ยิ่งทำให้เขารู้ว่าตัวเองคิดถูก

“ฉันหวังกับเค้าไว้มากจริงๆ ไม่คิดว่าเค้าจะหักหลังฉัน” สาวเจ้ายังคงซุกหน้าสะอื้นอยู่ในอ้อมอกของพี่ชาย

“พี่จะไปฆ่ามัน”

“ไม่นะคะ เค้าเป็นพ่อของลูกฉันนะ”

“ลูก?” แววตาของราเดนฉายแววตกใจเป็นที่สุด เขายันตัวมารีน่าให้ผละออกจากตัวก่อนจะมองจ้องหน้าน้องสาวอย่างต้องการคำยืนยันอีกครั้งว่าที่เขาได้ยินไม่ผิด แล้วการที่มารีน่าทำร้ายตัวเองมีผลกระทบอะไรกะบหลานของเขาไหม

มารีน่าพยักหน้าน้อยๆ “ใช่ค่ะ หมอเพิ่งบอกว่าฉันท้อง ถ้าฉันรู้ว่ามีลูกจะไม่ทำเรื่องโง่ๆ แบบนี้เลย” มันเหมือนเป็นเวรกรรมของเธออย่างไงอย่างงั้น ก่อนหน้านี้เธอทระนงตนว่าสวยเลือกได้ คบกับผู้ชายได้ไม่นานพอเจอคนที่ดีกว่าก็หักอกเขาไปเรื่อย จนตอนนี้เธอได้มารักใครคนหนึ่งมากๆ สุดท้ายเธอก็ถูกหักหลังจนหัวใจสลายพังไม่เป็นท่า ซ้ำยังเกือบจะทำร้ายหนึ่งชีวิตที่บริสุทธิ์โดยที่ไม่ได้ตั้งใจอีกด้วย

ราเดนรั้งมารีน่าเข้ามากอดเอาไว้อีกรอบ  “มันรู้รึยัง”

“ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้บอก ฉันไม่อยากให้เค้ามายุ่งอะไรกับฉันอีกแล้ว”

“คิดได้แบบนี้ก็ดี ส่วนหลานพี่จะช่วยดูแลเอง” ราเดนพอจะโล่งใจไปหนึ่งเปราะที่มารีน่าเลือกที่จะรักตัวเองหลังจากผ่านความเป็นความตายมาได้ หากแต่คนที่ทำให้น้องสาวของเขาต้องเป็นเช่นนี้ ไม่ได้อยู่ดีมีสุขแน่

ราเดน มาเฟียหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ผิวขาว ผมสีดำหยิกยาวประบ่าชาวรัสเซีย เขาเป็นเจ้าของดวงตาคมดุดันประดุจหมาป่า นัยน์ตาสีฟ้าแฝงไปด้วยเสน่ห์ที่ใครได้มองเป็นต้องตกอยู่ในภวังค์ รวมไปถึงจมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหนาพอดีอมชมพูระเรื่อ ส่งให้ใบหน้าของเขาน่ามองยิ่งขึ้นเป็นทวี

ชายหนุ่มอายุเข้าสามสิบปลายๆ มีตำแหน่งเป็นหัวหน้าคลุมคลังอาวุธ เป็นคนแสนเย็นชาไม่ค่อยพูด จริงจังในการทำงาน และไม่สนใจที่จะมีชีวิตครอบครัว เพราะความปวดร้าวจากบาดแผลในครอบครัว ไม่เคยเชื่อในรักเพราะไม่เคยเห็นคนในครอบครัวมีรักที่สมหวัง

โดยเฉพาะแม่ของเขา ที่ถูกคนเป็นพ่อทิ้งไปอย่างไม่เหลือเยื่อใยแล้วไปมีครอบครัวใหม่ ส่วนเขาก็ถูกคนเป็นพ่อเลี้ยงให้เป็นแค่มือสังหารรองมือรองเท้าเท่านั้น

ราเดนอยู่ที่สิงคโปร์ร่วมสามวัน เมื่อมารีน่าแข็งแรงจนหมอให้ออกจากโรงพยาบาลได้เขาก็รีบพาน้องสาวขึ้นเครื่องบินส่วนตัวกลับมาที่บ้านทันที

“ทำไมไม่พาฉันไปพักที่บ้านล่ะคะ” มารีน่าแปลกใจพอสมควรที่คิดว่าตัวเองจะได้กลับไปพักที่บ้านที่พี่สาวเธออยู่ ทว่าพี่ชายก็ดันพาเธอมาพักที่เพนท์เฮ้าส์แทนเสียอย่างนั้น

“อยู่ที่นี่ไปก่อน พี่ว่ามันสะดวกกว่า”

“มิล่าอาการไม่ดีเหรอคะ” เห็นอีกฝ่ายไม่สบสายตาเธอก็พอจะรู้แล้วว่าบ้านที่เธอเคยอยู่กำลังมีปัญหา

“ตอนนี้เธอมีหมอกับพยาบาลดูแลตลอดเวลา ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก แล้วพี่จะแวะมาหาบ่อยๆ พักผ่อนเถอะ” ราเดนไม่อยากพูดอะไรให้มารีน่าไม่สบายใจ รวมถึงไม่อยากตอกย้ำตัวเองด้วย

ที่มิล่าต้องกลายเป็นคนเสียสติก็เพราะเขา อีกทั้งเขาเองยังใกล้ชิดและเข้าไปดูแลเธอด้วยตัวเองไม่ได้เพราะมิล่าไม่เคยเห็นเขาเป็นพี่ชาย เพียงเพราะเขาเป็นลูกชายนอกสมรสของพ่อเธอ

ก่อนหน้านี้มิล่าได้ทำผิดมหันต์กับหัวหน้ามาเฟียและภรรยา ทำให้ทุกคนยื่นคำขาดว่าหากเธอออกมาข้างนอกให้ได้เห็นจะถูกเฉือนเป็นชิ้นๆ

เขาที่อยากดัดนิสัยน้องของตัวเองเลยสั่งให้ลูกน้องพาเธอไปขังห้องมือชั้นใต้ดินของบ้าน อีกทั้งเป็นการปกป้องเธอจากอันตรายที่ทำให้ถึงแก่ชีวิตจากการหมายหัวของครอบครัวหัวหน้ามาเฟีย

สุดท้ายน้องสาวของเขาก็โกรธเขามาก เธออาละวาดจนเสียสติ และควบคุมไม่ให้ทำร้ายร่างกายตัวเองและคนอื่นที่พบเห็นได้ยาก เธออาการหนักขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้ต้องมีหมอและพยาบาลดูแลยี่สิบสี่ชั่วโมง แล้วเรื่องนี้มันก็เป็นตราบาปของเขาตลอดมา

เขาอยากให้มิล่าให้โอกาสเขาได้เข้าใกล้ชิดเธอเพื่อดูแล ทว่าเมื่อเขาใกล้เธอมากเท่าไร อาการของเธอก็หนักมากขึ้นเท่านั้น ตอนนี้เลยทำได้เพียงแค่ดูแลอยู่ห่างๆ

ราเดนกลับมาถึงบ้านในช่วงเย็น เท้ายังไม่ทันได้เหยียบพื้น เพื่อนรักอย่างซีโวลอดก็ยืนยิ้มรอต้อนรับเขาลงจากรถแล้ว

“มารีน่าเป็นยังไงบ้าง” ชายหนุ่มเจ้าของรอยยิ้มแสนทะเล้นยืนล้วงกระเป๋ายิ้มทักทายเพื่อนรักที่เพิ่งลงจากรถคันหรู

“นายมาตั้งแต่เมื่อไร” ราเดนถามเสียงเรียบ หากรู้ว่าซีโวลอดจะมาเขาจะได้กลับมาเร็วกว่านี้

“เพิ่งมาถึง แล้วฉันก็หาวิธีแก้เครียดให้นายเอาไว้แล้วด้วย” เขาส่งสายตาให้เพื่อนตนมองไปยังโถงในบ้าน เขารู้ว่าราเดนเครียดหลายเรื่องเลยอยากพาสาวๆ มาให้ราเดนได้ระบายความเครียด